17 ağustos 1999 depremi hikayem

rez knk

panpa ankaradaydık bizde herkes sokaklara çıkmıştı daha küçüktüm bende

@the rising sun babam tüpraşdan emekli işçiydi. genel olarak fabrikalarda işçi olarak çalışıyor yerel halk. buralıların da bağ bahçesi var çogu esnaf da yerlisidir buranın.

reserved

ulan bizim ev 2 kere sola 2 kere sağa yatmıştı hiç unutmam neyseki yıkılmadı.

Pampa baban ne is yapıyordu orada ? Temel geçim kaynağı ney gölcükte. ?

@monsterbeer benim çevremdeki eşi dostu vefat edenler cesedi çıkardığı gibi toprağa verdi. nerden baksan ölenlerin yarısı istatisliklere girmemiştir.

geçmiş olsun. sözlüğün yaş ortalaması epey bi düşük olunca başlığa rağbet olmamış. sorun o değil tabi de ne bileyim ben ankaradaydım depremde millet sokaklardaydı. acaba diyorum deprem olursa ne olur milletin hali. en korktuğum şeylerin başında depremde can vermek geliyor. deprem fobim var sanırım. tekrar geçmiş olsun.

panpa peki ne kadar kişi ölmüştü
oraya yardıma gidenlerin bile pskolojisi bozulmuştu hatırlıyorum
büyük geçmiş olsun

@125 (neadi) hiç duymadım panpa.

Reserved okuyucam

bize ne huurnun doğurduğu bize ne!!

Tecavüz gibi olaylar oldu mu fırsatdan istifade yanlış anlama

Soru sormak isteyen panpam varsa sorabilir

Neyse uzun lafın kısası olanlar böyle. Okuduğunuz için teşekkür ederim. Bu arada ben o zaman ki devletin ölümleri yarı yarıya az gösterdiğini biliyorum. O zaman şöyle oluyordu, eğer siz yakınınızı enkazdan çıkartırsanız kocaelinin girişindeki hala buz pisti olan yere zütürüyordunuz ve devlet kim olduğunu kesin tayin edince cesedinizi tekrar geri alıyorsunuz. Ancak bu şekilde ölüm olarak kayıtlara geçiyordu. Siz düşünün on gün on beş gün uğraşmışşınız akrabanızın kokmuş cesedini taaaa kocaelinin girişine zütürüyorsunuz. Devlet babada keyfi gelince gel al göm diyor.

Dayım yengem ve çocuğunu defin etmiştik. Artık işimiz kalmamıştı buralarda. Bizde istanbula babamın yanına gidecektik . ama gitmeden bizim yıkılan apartmana bakalım dedik. Diğer dayım arabayla halıdereye zütürdü bizi. Birde ne görelim panpalar. Bizim evin eşyalarını indirmişler tv buzdolabı babamın amerikadan getirdiği müzik seti eski plaklar, annemin takıları. Ben zaten bilenmişim şimdiye kadar olan olaylara, dur anne dedim ben konuşayım. Eşyaların orada iki üç tane polis vardi. Merhaba dedim kimin bu eşyalar falan dedim, işte biz binayı tehlike olmasın diye yıkıyoruz da eşyalar ziyan olmasın diye çıkardıkda sahibi gelirse vericez. Benim tepem attı zaten bi ton şey yaşamışım ağzıma ne geliyorsa saydım sövdüm polise pişman mıyım, şimdiki aklım olsa kavga da ederdim. Biz gitmesek o eşyalar kim bilir ne olacak. Ben eşyanın derdinde değilim zaten biz evi bıraktık gittik. insanların yağmalamasına tepkim.

Bende 2 haftadır yıkanamadığımdan hava sıcak sürekli terliyordum. Apiş aram yarar olmuştu. Hollandalı bir doktor saolsun bakıp merhem vermişti. Nedense türk doktordan çok yabancı doktorlar vardı özellikle Avrupalılar. Panpalar belki güleceksiniz ama tam 2 hafta altımda sadece boxer ve beyaz bir atletle gezdim sokaklarda.

Bu arada dayım hala enkazdaydı artık kurtulmalari imkansızdi. Sonuç belliydi ama cesetler için uğraşılıyordu. Bu arada yine yardım eden insanlardan allah razı olsun, beyaz eşya çok geldi. Kamyon kamyon özellikle buzdoabı. insanlar ne mi yaptı, kamyonet tutup depolarına taşıdılar. Ben insanlığın bittiği noktanın da bittiği şeyler yaşadım bu deprem zamanı. Dedemleri komşusu ki ben ona ferreci diyorum. istanbuldan kamyonetle gelmiş. Evinin yıkılmadığını öğrenmiş, kendi evindeki eşyalar eski diye almadı da o yardımsever insanların ihtiyaç sahipleri kullansın diye gönderdiği eşyaları aldı da gitti. Gözlerimle gördüm. Bir gram hakkım varsa haramı zıkkım olsun. Ahırette iki elim yakasında.

ilk önce kaybettiklerin için başın sağolsun üzüldüm geçmiş olsun sonuna kadar okuyacağım

Bunun yanında yıkılmayan evlere girildiği altın ziynet para çalındığı söyleniyordu. Ben gözümle görmedim ama ateş duman olmayan yerden duman çıkmazdı.