17 ağustos depremi efsaneleri

sakarya da yıkılan elmas otel in enkazında bir erkek ve 4 kadının aynı odadan cesetlerinin çırılçıplak çıkarılması...

- sakarya da yıkılan elmas otel in enkazında bir erkek ve 4 kadının aynı odadan cesetlerinin çırılçıplak çıkarılması...

- sakarya adliye binasının temeli ile havaya kalkıp yere çakılması, (ki nöbetçi erler dilini yutmuştur bu olayda)

- depremde enkazdan çıkan bir aileye arabanın çarpıp öldürmesi,

- enkazda teyzenin altınlarını çalmak için kolunu kesen bir hırsızın öldürülüp, cesedinin sanki enkazdan çıkmış gibi gösterilmesi,

- düzce de düğünden bir gece önce damadın arkadaşının evinin enkazından çıkan gelin,

- sakarya daki erenler mezarlığı nda dervişlerin dua etmesi(bu mezarlık bana yakındı ve birçok kişi bunu söyledi),

- depremde ortaya çıkan ışıktır ki bunu ben de görmüşümdür... (bkz: agharta)

- enkazda kalanlara çıkışı gösteren melekler veya erenler... (birçok kişiden duydum bunu)

- deprem gecesi gökyüzünün yıldızlarla örtülü olması (ben bu kadar yıldızlı bir gece daha görmedim),

- güneş tutulmasının depremi tetiklediği iddiası,

- depremden kurtulanların artçılardan sonra pencerelerden atlaması ve birçok kişinin hayatını yitirmesi..

- enkazdan çıkan çocukların organ mafyası tarafından kaçırılması,

- bir ay sonra enkazdan çıkan teyzenin "her gece biri bana su getiriyordu" demesi ...

- halkın yardım olarak gönderdiği giysi ve kıyafetlerin depolarda çürütülmesi,

- halkın yaptığı bağışlarla memurların maaşlarının ödenmesi,

- askerin kombassan ve bazı şirketlerin yardım getirmesine izin vermemesi... (istersen eksile ama gerçek.. ordaydım ve gördüm)

- namaz kılmasını bilmeyenlerin bile abdest alıp donla atletle sabah namazını kılmaları. ( ben böyle bir şey hayatımda görmedim daha.. düşünsenize tüm mahalle yanyana çimenlikte namaz kılıyorsunuz.. dualar edip, ağlıyorsunuz.)

hiç unutmam, 5 gün sonra fenerbahçe - trabzonspor maçı vardı. normalde ayın 20sinde yanıma gelecek olan, izmit'te ikamet eden bir arkadaşım ısrarlarım sonucu 16 ağustos'ta yanıma gelmişti. o gece saat 2 gibi yanıma geldi. aramızda aynen şu diyalog geçti;

- ya uyuyamıyorum, içimde çok kötü bir his var.
+ sıcaktandır.
- rüyama dedem girdi, eve çağırdı beni.
+ ...
- ben bi annemi ariyim abi, yoksa içim rahat etmicek.

annesini aradı ama ulaşamadı. uzatmıyayım, arkadaşım o depremde bütün ailesini kaybetti. bir şekilde o kurtulmuştu ama olanlardan hep kendini sorumlu tuttu, orada olsaydı ya da o an yola çıksaydı ailesini kurtarabileceğini düşündüğü için kendini suçladı. geçen seneye kadar pgibolojik tedavi gördü ve o günden beri maç izleyemiyor.

ikinci sınıftaydım.
hatırlatmasaydın keşke..

gece gece paylaşıyosunuz bunları sonra korkuyorum amk verdim eksini

gerçekler

7 yaşındaydım eskişehirde emek mahallesi var bilen bilir orda ertaş caddesindeki parkta yatmıştık bütün mahalle hey yavrum hey tabi çocuğuz sabaha kadar uyumadık o sabaha karşıki gökyüzünün rengini unutamam.

@5 ciddi misin panpa ?

geceleri yapmayın şunları la uyuyamıyoruz sonra

5.katta oturup deprem olunca camdan yürüyerek çıkan akrabalarım vardı benim. ayrıca o gece gördüğüm yıldızı ve kırmızı havayı hiç unutamam.

herkez yaşadıklarını yazsın

kocaelide oturuyorum. depremden 2 gün önce çanakkaleye tatile gitmiştik.

reserved izmitliyim panpa. o yaz ben ve annem artvine memleketimize gitmistik. babam abim ablam hepsi depremi yasadilar. cok sukur ki kimseye bisey olmamistii evden. o zaman ufaktim tabi hayal meyal hatirliyorum. deprem sabahi annem agliyodu falan korkmustum haliyle uzakta olsam da. allah kimseye bidaha boyle acilar yasatmasin ins

amk ne garip bi olaydı ya mesela benim amcamlar d.dere de yaşarlar kocaelide belde nin yarısı sular altında kalır ... sahilde ki kuyumcunun dükkanda dahil o.çları kasa yı denizde vinçlerle balık adamlarla arar duru ama bulunamaz amk bana ilk söylediklerinde hasgibtir çekmiştim ama doğruymuş

ee ne demişler deniz aldıklarını asla geri vermez ...

rezerved

ya yine mi deprem başlığı

http://www.youtube.com/watch?v=SDfp-7SLkvE

evet girin yaşadıklarınızı

deprem olduğu sene 9 yaşındaydım o zaman hiç bir şeyden haberim yok tabi. depremden bikaç gün önce bir rüya gördüm. gebze istasyonunu bilenler hatırlar orada makinislerin müdürlerin kaldığı evler vardı lojman gibi onun çatısına çıkmışım babaanem bana masal okuyor o sırada gözüme biri takılıyor bir teyze elinde baklava tepsisiyle bir binaya giriyor bina üzerien yıkılıyor kadının yarısı içeride yarışı dışarıda kalmış şekilde. annem biliyordu rüyamı. deprem olduktan sonra darıcada bloklar yıkıldı babamlar oralara bakmaya gidiyorlar bina yıkılmış bir kadının yarısı içeride yarısı dışarıda dibinde de baklava tepsisi.. yıllar sonra anlattılar hala hatırladıkça kanım donar. vay amk