kararımı verdim ama, gidip diyeceğim kızım ben seni seviyorum diye!

lan faşistleri bi yandan devlet bi yandan zaten anamı gibmek için koşturuyor onlardan korkum yok, sevdiğimi söylemekten mi korkacağım *

korktum

o geldi,

ben bildiğin salak gibi mutlu oldum onu görünce, taze çay gidiyor onun masasına, kül tablası hemen boşaltılıyor filan, lan aşık olmak nasıldır bilmiyorum ki; bunları yapıyorum işte

ama bu acaip bir şey, onu görünce bildiğiniz kendimden geçiyorum ama adını bile bilmiyorum, sırf o gelsin mutlu olsun diye çiçek bile ektim öyle

aradan 10 - 20 gun geçti ben yeniden ezgi'ye gitmeye başladım, çiçekler duruyor, ocak ayı oldu, uğur mumcu anması var onun için gelecek insanlar toplanmaya başladı, yine onu gördüm

neyse, orhan'ın ölümünden sorumlu tuttuğumuz yeri bastık ama kimse yoktu, delirmiş gibiydim o büronun bulunduğu binayı ateşe verdik, ( 98 konur yangını )

orada iş değişti, orhan'ı vuranlar ne zamandır zaten husumet güttüğümüz o malum gruptu, bugün olsa aynı şeyi yine yaparım sanırım, tek kelime etmeden çıktım yürümeye başladım peşimden arkadaşlar geliyor gittiğim yeri biliyorlar, bunları bi iki kovdum baktım gitmiyorlar gelin lan o zaman dedim.

98 yılı henüz bitmemişti yine bir sabah ezgi'ye gittim ama ortada bir anormallik var, toplanmış bir grup filan, kızdım bağırdım n'oluyor lan burada diye

orhan'ı vurdular abi dediler.

orhan, çiçek ekelim abi diyen çocuk.

nerede şimdi dedim, abi öldü dediler.

umarım yalan söylüyrsundur. 16 yıl nedir amk :((

aralık 1998 oldu bu arada,

çiçekler soldu, gelen giden çok insan var, baliciler baliyi bıraktılar garson olarak başladılar ben artık 6 değil 6:15 de ezgi'ye gidiyorum, konur tam anlamıyla kontrol altında.

esasında konur züt kaar bir mekan, en sevdiğiniz şarkıyı başında mırıldanmaya başlayın şarkının ortasına gelmeden konur biter öyle bir yer.

istiklal caddesinin siyasi olanı la işte!

bütün bir hafta geçti lan, yazsam okumaya üşenirsiniz;

pazartesi, salı, çarşamba, perşembe, cuma, cumartesi

o yok!

üzerinden 5 hafta daha geçti ben gün saydım, saat saydım, saniye saydım

gelmedi.

devam panpa

pazar günü nasıl geçti bilmiyorum, sabah yine 6 gibi gittim çay ocağına bizim baliciler daha yatıyor hepsini uyandırdım, dedim hadi temizlik yapacağız.

abi seni deli mi gibti der gibi bakıyorlar, haklılar.

çiçek ektik yahu çiçek!

o balicilerden orhan vardı, mekanı cennet olsun öldü gitti, abi dedi madem müşteri çekecez çiçek ekelim mi?

ekelim lan dedim, orhan'a o görevi verdim orhan o bahçeyi nasıl güzel bir yer yaptı o kadersiz, mekanı cennet olsun tekrar

Konur sokakta o dönem kimsesiz evsiz çocuklar vardı, ezgi'yi işletmeye başladıktan bir süre sonra bunlar geldi, balici dediğimiz elemanlar işte.

bunlarla bir anlaşma yaptık, ben mekanın anhtarını bunlara bıraktım, dolayısıyla kalacak yer sıkıntıları yoktu anlaşmamız şuydu bu mekanda bali çekmeyeceklerdi, kabul ettiler ve allah var o anlaşmaya hep uydular

Up up up

O'nu ilk defa o zaman gördüm :(

karanlık bir tünele girmiş ve karşımdan gelen araç uzunlarını yakmış gibi gözümü aldı, ışık görmüş tavşan gibi kaldım onu görünce kıpırdayamadım lan.

sabah 6'da kalkıyordum panpalar, yürüyerek kızılaya iniyor 6:30 gibi ocağa suyu koyup ısıtıyor, ortalığı silip süpürdükten sonra ".. bu bahçe bizim .." diyen muallaklere inat bahçeye masa tabure koyup müşteri bekliyordum, yaklaşık 8 ay bu böyle devam etti.

kimler yoktu ki?

şimdi ki tkp, hkp, hdp, vb vb vb tonla franksiyon tonla adam.

bense sadece mahkeme sonucunu bekliyordum

bir iki bira sonra sohbet biraz daha kişiselleşmeye başladı, kimsin, nerede okudun, ne iş yaparsın vb.

o sohbet esnasında Turgay abi'nin 80'de tutuklanıp 96'da tahliye edilen eski bir devrimci olduğunu onun söylemleriyle öğrendim.

benim için kutsal gibi olan ne kadar adam varsa hepsinin arkadaşıydı, Deniz'i tanıyordu, Mahir'le yanyana aynı masada oturmuştu, adam hayal gibiydi.

Rasputin dedi;

çay ocağını işletecek güvenilir solcu devrimci bir yoldaşa ihtiyacımız var sen bu konuda yardımcı olur musn bize?

nasıl yani abi dedim,

sen işlet çay ocağını dediler, günlüğünü kendin belirle, paranı kendin al.

olur abi dedim, şaşkındım.

SSK işhanına daha önce gitmiştim, Gölge Rock Bar'da duman sahne alacaktı ve o dönem bu adamları dinlemeyi seviyordum, biz hep birlikte Mavi Bar'a gittik.

isimlerini anımsamadığım için mutlaka tarih beni yargılayacak veya anlayacaktır, karadenizli bir barmen ve gitarist vardı.

bildiğiniz tipik solcu barı, duvarda nazım, deniz mahir, bohem olacağız diye salaş bir yer, bugünki aklım olsa ellerinden kabuklu ceviz yemem öyle bir yer.

Turgay abi ismimi sordu söyledim.

başına dert aldın be dostum dedi, bunlar it sürüsü gibi seni bekliyorlardı şimdi

selametle abi dedim, geçtim yerime ılık çayımı içip dergimi okumaya devam ettim aradan baya zaman geçtikten sonra Turgay abi geldi yanıma, Rasputin kapatıyoruz dedi, abi dedim kusura bakma dalmışım kalkıyorum şimdi, dur lan dedi, SSK'ya Mavi Bar'a gidiyoruz gel hadi sende iki kadeh içeriz

olur abi dedim.

Reserved