16 yaşındayken amcam tarafından

yavv dıbına koyimm keşke amcası arkadaşına değilde sana tecavüz etseymiş amk tam kezbanmışsın öyle bi senaryo yazmışın ki amk gören cristopher nolan filmi sanır

ya gibeyim senin kafanı. "yaaaa kafanızda bir şeyler oluşturjam diye uydurdum xde" dediğin şeyleri gerçekte yaşayan insanlar var ve sizin gibi andavallar yüzünden ne onlar kendilerini topluma adapte edebiliyorlar ne biz onlara gerektiği gibi yaklaşabiliyoruz.

he amk iyi gibmişsin milleti. sazan.avi yapmışın aferin sana.

reserved

amlat panpa

senin feriştahını gibeyim züt

reserve

@178 haklısın o konuda. ama olsun, insanlara her daim inanmalıyız. doğru da olsa, yalan da olsa, sonuçta inandığımızda birş ey kaybetmiyoruz ki.

zaten buraya bir şeyler okumaya geliyordun ve okumuş oldun. okuduğun başlık seni diğerlerinden ziyade yani gülmek eğlenmek yerine biraz hüzünlendirdi. bu da pek kötü değil aslında. inan bana. tekrar çok mahcup olduğumu hepinize belirteyim. affınıza sığınıyorum.

hayırlısı be gülüm

anlat panpa dinliyorum

11'ime bastığımda babam artık çalışmayı bırakalı iki-üç sene olmuştu. annemle hergün olan kavgalarına alışmışsamda yinede geceleri uyuyamıyor, tartışmalarını sabaha kadar dinlemek zorunda hissediyordum kendimi. en kötüsü ne biliyor musunuz dostlarım? babam annemi sürekli kızını babasız bırakmasıyla tehtid ediyordu. o giderse babasız kalacağımı ve çok mutsuz olacağımı söyleyince annemin eli kolu her seferinde bağlanıyordu.

bir yıl sonra annem babamdan tamamen ümidi kesmişti. şu lafı unutamadım bir türlü, annem babamdan bir ricada bulundu. ben para kazanıyor ve evin geçimini sağlıyorum, en azından sende evdeki işlerde bana yardım edemez misin dedi? yorulmuştu çünkü anneciğim. demiştim ya gece gündüz çalışıyordu diye.. evlere gidiyordu temizliğe, birde çocuk bakıyordu sabahları yuvaya gidene kadar ufaklık.. o yüzden kendi eviyle uğraşmak istemiyordu artık.

kunuda am adı geçiyosa sabaha kadar dinlerim. anlat panpa

bu ne lan herkes tecavüze uğruyo

reserved

anlat ama özet geç piliç

seviyosan git konuş panpa

@21 senin gibi insanlarda varmış

ailemin ayrılışından bahsetmeliyim öncelikle. ben küçüklüğüme dair pek mutlu olduğum bir anı anımsamıyorum. ama her zaman derdim ki, mutsuz da değildik be anne.. neden ayrılmak zorunda kaldın?

önce babam çalışmayı bırakmıştı. ardından evin maddi zorluklarıyla annem gece gündüz iki işte çalışarak mücadele etmeye. babam iyice kendini bırakmıştı. oysa ben ona hep güvendiğim gibi o zaman hala güveniyordum. bana anlattıkları farklıydı çünkü. hep hayal kurardık beraber. hep yapacaklarını anlatırdı. her zaman kurduğu hayallerde, mutlu bir anne baba ve kızından bahsederdi. o kadar inanmıştım ki babama. o kadar emindim ki hayallerimizi gerçek yapacağına.

arkadaşlar eminim hepiniz için baba figürü önemlidir ancak benim için apayrı bir yeri vardı. benim babam adeta benim süper kahramanım gibiydi. ancak ne yazık ki başıma gelen talihsiz olaydan sonra öğrendim ki, benim süper kahramanım çoktan ölmüş.

reserved

anlat panpa

off inanan var mi bee adam prim topluyo kanmayin kevaseye