16 yaşındayken amcam tarafından

rezerved

yaz hacı eğer doğruysa şuku yağmuruna tutarım

uÄŸraÅŸamam okumakla

16 yaşıma geldiğimde, yani bu olayı yaşadığım yıl-

biraz yaşıtlarımdan farklıydım bunu söylemem gerekir. şu anlamda; onlar daha çocuklardı. ben ne yazık ki yaşadıklarımdan sonra çabuk olgunlaşmış ve oyun bölümünü adeta kaçırmıştım. diğer bütün herşeyi de.. birçok arkadaşımın sergilediği davranış bana o kadar saçma geliyordu ki anlatamam size.

boyum uzundur, o zamanlarda öyleydim. yalnız şimdiye göre biraz daha kiloluydum. şuanda boynum mesela ince ama o zamanlar biraz daha dolguncaydı. ben o olayı yaşadıktan sonra ilaç içip intihar etmeye kalktım. ve o zamanlar fazlasıyla kilo kaybı yaşadım. dinlemek isterseniz onları da anlatacağım uzun uzun.. ama artık asıl konuya geleyim ve anlatmak zorunda olduğumu sizlerle paylaşayım. gerçekten bunun zamanının geldiğini ve pgiboloğum dışında ismimi bile bilmediğiniz bir yerde bunu anlatmam gerektiğini düşünüyorum. yalnız rica edeceğim ayrtını falan beklemeyin. zaten omuzlarım o kadar güçlü değil, taşıyamıyorum bazen bu yükü.

reserved

sabırla takip edeceğim yaz insan evladı

reserved

çok acıklı la geçmiş olsun seni bu zalim kötü dünyada güldürmek için varız

size hayatımı kurtaran sözcükten bahsetmiş miydim? neden tekrar intihar etmeye çalışmadığımı biliyor musunuz? duymak ister misiniz?

annem ve babam bana ne olduğunu bilmiyorlardı, tecavüz olayı gerçekleştikten sonra ama yinede artık eskisi gibi olmadığımı ve gerçekten bir şeylerin çok ters gittiğini anlıyorlardı. bende artık kendimi mutlu ve huzurlu hissetmiyordum zaten. bembeyaz bir sayfaya kara mürekkep damlaları damlamıştı ve ne kadar silersem sileyim, çıkmıyorlardı. geceler boyu uykusuz çektim. günlerce dışarı çıkmadım. aylarca hep o olay aklıma geldi. kafamı çevirdiğimde çığlık çığlığa kalıyor, o büyük ve iri gözleri görüyordum. intihar etmemin asıl sebebi buydu zaten. düşüncelerimden, içimdeki ben'den kaçıyordum. üvey babam, daha doğrusu babam.. intihardan sonra bugün burada bunları yazmamı sağlayacak cümleyi bana söylemişti.

tanrı herkese taşıyabileceği yükü verir küçük kızım benim bunu asla unutma. bak annene, onun yerinde başkası olsa böyle ayakları üzerinde durabilir miydi?

babacığım seni çok seviyorum..

cumartesi günü.. saat 10.00, ailecek kahvaltı yaptık ve annem babamı aradı. kızını bugün görmeyi düşünüyor musun?

babamla buluşacaktım. öz babamla. yine o parkta, her zamanki yerde.. yalnız hastaydım biraz. annemde farkındaydı hasta olduğumun. zayıf bir bünyem olduğu için kışları halen sık sık hastalanır, aralıklarla bir hafta yataktan çıkamam. ama babamı zaten artık iki haftada bir, üç haftada bir görür hale gelmiştim ve yanına gitmeye karar verdim.

annemin işe gitmesi gerekiyordu. üvey babam beni 14.00 gibi parka bırakabileceğini söyledi. kahvaltımı yaptım ve aşağı indim, odama.

keşke hasta olduğumu ve babamla bir başka gün görüşeceğimi söyleseydim..

duygulandım bin hızlı yaz

@1 çok üzüldüm panpa ama bunu aşmak zorundasın geçmişe elveda demek zordur ama hayat çok güzel tek bunu yaşayanın sen olmadığını bil ve kendini yalnız hissetmemeye bak ve buraya yazmanı tavsiye etmem , ne kadar yazınca insan rahatlasa da aynı şekilde anıları canlandırıyor ve insanı üzüyor tekrardan böyle iğrenç bir olay yaşadığın için (gerçekse eğer ) çok üzgünüm umarım mutlu olursun yavrum

edit: @ girildi

@1 allah yardımcın olsun panpacım büyük acı gerçekten o huur çocuğuda allahından bulsun ne diyelim bu dünyalık işi yok o babası kaypağın allah versin cezasını allah annenede sanada yardımcı olsun hayatınızda kardeşim

sıkı sıkı giyindim. özellikle iç çamaşırlarımı. kalın eşofman altımın içine kilotlu çorabımı giydim, sıcak tutsun diye. iç çamaşırlarım zaten çocukluğumdan kalme çocuksu şeylerdi ve onlara o zamanlar önem vermiyordum. içime kalın bir tişört, onun üzerine uzun kollu, üzerine kalınca bir kazak giydim.

son kez yatağımda o tertemiz ve dünyayı iyi sanan çocuk olarak oturdum ve kitap okudum. babam evden gitmişti keza annemde öyle. saat bir buçuk gibi babam geldi haydi gidelim dedi.

yukarı çıktım, montumu, beremi ve atkımı giydim. botumu bağlarken babam ellerimin titrediğini ve üşüdüğümü farkedip bana eldiven giymelisin dedi. eldivenlerimi babama giydirdim. çıktık, gideceğimiz yol on dakikaydı. araba babamı beklemeye başladık. üvey babam bu tip durumlarda babamı görür görmez beni öper uğurlar, ne onunla konuşur ne de beni yalnız bırakmış olurdu. ancak on dakika geçti babam ortalarda yoktu ve sık sık üvey babamın telefonu çalıyor, iş yerinden arıyorlardı. ben en sonunda tek başıma bekleyebileceğimi, kocaman kız olduğumu söyledim. keşke büyüdüğümü düşünmek için o kadar acele etmeseymişim..

edit: imla

yalan söyleme lan az önce araştırmacı ruhumla senin tecavüze uğradığımda 18 yaşındaydım başlığına ben daha iyi tecavüz hikayesi yazarım diye entry girdiğini gördüm
özet: Yalan söylüyoroç

adamı gibmüşler.

@141 başlık linki ve entry no su alalım panpa

babam kesinlikle olmaz hastasın zaten dedi. bende o ufacık kafamla babama bir oyun oynadım. cep telefonumla öz babamı aradım, çaldı.. çaldı.. açan yoktu malesef ama yine de o zamanki aklımla yolda olduğunu düşünüp, geleceğine inandığım için açamadığı gibi bir düşünceye varmıştım ve üvey babamın yanında, öz babamla konuşuyormuş gibi yaptım. nerdesin, ne zaman geleceksin, ah tamam hemen geliyorum.. telefonu kapadım ve üvey babama iş yerine hemen dönmesini söyledim. babamın köşeden şimdi döndüğü yalanını söyledim. üvey babam beni öptü ve o zaman kendisinin gidebileceğini sonuçta babamla karşılaşmaktan rahatsız olduğunu bildiğimi söyledi. bende arabadan indim ve o soğuk kış günü, pek sakin, çevresinde yalnızca birkaç kişinin olduğu parkta babamın geleceğine inanarak beklmeye başladım.

paNPA 2 ENTRYNi OKUDUM DA ÇOK UZUN YA ÖZetinide vermişiN ZATEN GEÇMiŞ OLSUN AMIN SAOLSUN

arkadaÅŸlar konu bence fake ve kanıtlarım var http://inci.sozlukspot.co...ŸÄ±mda-18-yaşındaydım/ ÅŸu baÅŸlık altında yaptığı yorumlar : http://imgim.com/fake1.jpg http://imgim.com/fake2.jpg buyrun beyler not:resimler paint terk olabilir. 2.not:Ciddi inandırıcı olmuÅŸ dıbınakoyayım