16 yaşından sonra hayatım nasıl değişti

beyler rezervleri alın akşam liseliler gidince başlıcam breaking badi izledikten sonra benim hayatımda dizi olurmuş ben bunu anladım.
özet : hayatta işinize yarayabilcek ders çıkartabilieceğiniz ibret dolu bir hikaye
özetin özeti : okuyun ve ders alın binler

cinle felan alakası yok amk inanlarda ağır aptaldır zaten bende taşşaklık yazmıştım cin hikayesi zaten

rezervleri alın pişman olmayın

fakir bir ailede büyüdüm 16 yaşıma kadar hep birşeylerin hep bir sevginin ekgibliğini hissettim aslında 2 kardeştik annemde babamda ikimize yetebilirlerdi ama nasıl saatlerce çalışan babam nasıl bana zaman ayırcaktıki ? tek sorunlarım bunlar değildi aslında

sıska bir vücuda ve hoca boy sırasına geçirdiğinde sondan 4. olduğum bir boya sahiptim. küçüklüğümden beri hep iri yarı bir herif olmak istemişimdir. kaslı vücuda sahip olmak istemişimdir. yıllar geçtikçe zorlaştı herşey.. tipsiz yüzümle kimse çıkmıyordu ha tipsiz olupta kızlarla çıkanlar yokmuydu ? evet vardı ama hepsinin boyu uzundu.. topumu alıp okulun önüne giderdim nedense bana ayrı bi gıcıkdılar gelip okulun önüne su atar kaçarlardı hiç bir zaman zevkle topumu oynuyamadım. hiç bir zaman hayatımı yaşıyamadım. neyse liseye geçtim ve bursaya taşındık dedim herşey yoluna gircek hem babamda yeni bir iş buldu herşey düzelecekti benim için

liseye başladığımda 1.68 dim. annem sabah cebime 5 lira koymuştu bende doya doya harcama hevesiyle indim kantine ulan bir hamburger 3 tl yuhhhh !! anasının amı nasıl ödicektim ben bunları !! artık 2 günde bir yemek yiyordum aileme yük olmayayım diye ve babamın işleri günden güne kötüleşiyordu. kimse zaten beni hiçbiryere çağırmazdı halısaha varmış bende geliyyimmi ? yok ya adam tam. kanka gezmeye bende geliyim mi ? gezmicez yaa vazgeçtik hep içimde bir burukluk hep insanlardan yediğim darbe ve hep tipimle dalga geçen sınıftaki o huur çocuğu cem ! hayatımda hep onu öldürmek istedim hep bu hayalle yaşadım geceleri onu nasıl dövebileceğimin hayalleri kuruyordum.1.yıl çabuk geçti.

@18 o benden yakışıklı ve uzun

2.yıl sınıfa bir kız gelmişti adı demet çok iyi bi kızdı hiç bir kezbanlığı yoktu kızın melek gibiydi. hepimizin lise aşkı vardır hani benimde oydu ama o kızın yanından geçmem mümkün mü ? hayır değil. sadece izliyordum kızı derste resmini çiziyordum hergün onun hayaliyle geçiyordu..o gün okuldan eve dönerken cebimde 2 lira artmıştı kardeşime çikolata aldım gözleri faltaşı gibi açıldı çikolatayı göründe sevindi garibim.o gün ailemin konuşmalarına kulak misafiri oldum babam işlerin iyi gitmediğini söylüyordu sürekli taşınabilirz demişti.ben ruhsuz gibi geziniyorum ortalıkta televizyonu açtım zaplarken bir adam hayat hikayesini anlatıyor konuşuyor konuşuyor sadece şunu anladım " HAYATI iSTEDiĞiNiZ GiBi YAŞAYIN " içimden dedimki hassssssgibtir yannan sen gör bizim durumumuzu sonra konuş.

ondan sonraki günler kafama hep o cümle takıldı hayati istediğiniz gibi yaşayin kafamın içini yiyordu nasıl olcak diyordum kendi kendime neyse taktım çantayı okula gittim cemle demet çıkmaya başladılar dünyam başıma yıkıldı.. ama nedenki yani kız sanki benle çıkçaktı pehh amk o gün taktan geçti tüm gün boyunca tek başımaydım eve gittim kardeşim kapıyı açtı abi bugün çiko yok mu dedi var abicim biraz bekle dedim bakkala indim abi dedim yarın bırakırım parasını aldım çikolata kardeşime zütürdüm teşekkürler abi dedi boynuma yapıştı. geçtim odaya kapıyı kilitledim hep o cümle kafamı yiyor hayatı istediğiniz gibi yaşayın o an içimde herşeyi bırakıp gitmek kimse yük olmamak geliyordu ve saate baktım saat 12 olmuş ben odada yaklaşık 5 saattir oturuyorum ve beni merak eden kimse yoktu dedim gitmek artık daha kolay

@23 16 yaşında değilim

sabah kafamda binlerce soruyla kalktım masanın üstüne bir yazı bıraktım " beni merak etmeyin benim için üzülmeyin artık çünkü böylesi daha iyi olcak istediğim şeyi yapıyorum sizde bunu isterdiniz benim mutlu olmamı ben artık mutlu olcam sizde mutlu olun artık sofranızdan bir tabak daha kalkıyor kendinize iyi bakın merak etmeyin kendime zarar vermeyeceğim " sadece gitcektim ve sokaklarda mı yaşarım naparım bilmiyordum. sabah çıkarken anne aidat için son günmüş biraz para versene dedim kadından 20 tl çıktı bendede birikmiş bi 20 vardı annemi alnından öptüm sarıldım ona son bir kez olm dur sanki savaşa gidiyorsun dedi güldü bende tebessüm ettim çıktım evden.

hikaye bitince capsimi atcam

minibüse bindim atladım terminale gittim ankara bileti aldım doğduğum şehre gitcektim.ama ben gerçekten neyi istiyordum ? yeni bir hayat kurmayı mı yoksa yok olup gitmeyi mi ? hayır ben yeni bir hayat istiyordum o yüzden kendimle ilgili herşeyi yok etcektim kendimi yok etcektim o yüzden hayatımda var olan herşeyi yok etmeliydim mert diye biri olmalıydı ama sadece sözde bir hışımla döndüm eve kapıyı açarken aklıma mektup geldi ya okumuşlarsa ? beni bir daha evden çıkartmazlardı gözüm bir merdivene bir kapıya bakıyor 2 dakka yaşlı gözlerle düşündüm ellerim titriyordu ( o anı şu gözlerle anlatabilirim http://favim.com/orig/201...kman-Favim.com-102164.jpg )

anında kapı açıldı ben derin bir nefes aldım küçük kardeşimdi abi annem gelmiş dedi aşşağı indi ben top oynıcam diyordu hemen odama gittim kağıt orda duruyordu annem neden geldin oğlum dedi birşey mi oldu dedi hayır anne dedim ben biraz uyucam dedim tamam dedi çıktı internette ne hesabım varsa hepsini sildim. evde benle ilgili ne bulduysam ismimin geçtiği en ufak şeyi kimlik vb aldım tekrar çıktım evden bu sefer sivil giyindim okula gittim müdür yardımcısının kapısını çaldım oo mert gir bakalım dedi hayırdır dedi ( beni çok sever okul ikincisi olduğum içindir ) hocam bana vegibalık fotoğrafım lazım ama çektircek vaktim yok, dosyamdakilerden bir tane alsam sorun olur mu daha sonra çektirip getiririm dedim tamam mert sorun olmaz dedi dolabı açtı biraz baktım ben bulamadım sen ara birazda dedi hemen aradım buldum zarfa koymuşlardı hocanın dışarı çıkmasını fırsat bilip zarfı cebime koydum kapından çıkarken hallettin mi olm dedi evet hocam dedim tekrar terminale gittim otobüsün kalkmasına 1 saat vardı bütün herşeyi toplayıp yaktım

aklıma suç işleyebileceğim geldi ama umrumda değil bindim otobüse uzun bir uykudan sonra ankaraya geldik benim cebimde 5 lira bile yok bütün hepsini bilete vermiştim bu saatten sonra ne tak yiyeceğimi bilmiyordum terminalde öyle dururken yaşlı bir aileyle tanıştım kızları gelip alcakmış onlarda bekliyormuş terminalde beni zütürebilirmisiniz diye rica ettim tabi evladım gel dediler ( liseye kadar evimden çıkmayan biri olarak sadece çankayayı tanıyordum ankarada başka hiçbiryer hakkında en ufak bir fikrim yok) nereye gittiğimi sordular 5 saniye benden ses çıkmadı sonra ben çankaya dedim tamam anıtkabirin orda bırakırız seni dediler anıtkabirin orda indim eski evime doğru gidiyordum

bir apartmanın arkasında kapıcı dairesi gibi bi yerde yaşıyorduk apartman değişmişti(boya yapıp bitkiler dikmişlerdi ) bulmam zor oldu girdim bahçeye evi gördüm çok duygulandım o zamanlar koştum eve doğru camı kırdım içeri girdim oturdum bir köşeye srtımı duvara verdim başımı öne eğip ayaklarımı göğsüme çektim ağlamaya başladım uyuya kalmışım kalktığımda sabah olmuştu çeşme bulup elimi yüzümü yıkadım iş bulmaya gitcektim tek tük dükkanlar çoktu orda her yeri gezdim bakkal kahve berber gezmedik yer bırakmadım sonra bir internet kafede yazı gördüm eleman aranıyor yazıyordu koşup içeri girdim abi eleman arıyormuşsunuz dedim evet de sen yapabilcekmisin dedi ne iş olsa yaparım abi dedim tamam bak hem burda bilgisayarlara bakcaksın hemde arkada nargile felan getirceksin millete dedi ben tamam abi yaparım amaa dedim ne aması dedi benim kalcak yerim yok abi dedim tamam arkada kalırsın ama parandan keserim dedi ben olsun abi dedim başladım işe

bizim abi ilk gün kafedeydi dedim işim kolay olcak heralde ama sonra işler benim sırtıma binmeye başladı abi 1 hafta gelmez oldu dükkanı ben açıp ben kapatıyordum sonra 1 gün geliyor tekrar ortadan kayboluyordu bazen 2 hafta dükkanda kalıyor daha sonra hiç gelmiyordu adam çok garip davranıyordu benimde paralarım birikmeye başlıyordu ama bu kadar para bana yetmezdi daha fazla kazanmam lazımdı bir gün abi geldi kafeye ana bilgisayarın başında 4-5 saat mal mal oturdu gittim yanına abi hakkını helal et dedim neden dedi bu para bana yetmiyor benim çıkmam lazım dedim demek yetmiyor öyle mi peki dışarda ne iş yapcaksın dedi bilmiyorum abi dedim tamam otur dedi beni arkaya zütürdü adın ne dedi ilk defa sordu bunu mer... heisebnger abi dedim bak nerelisin dedi herşeyimi öğrenmesini istemiyordum bilmiyorum abi dedim. nasıl bilmiyorsun dedi açıklaması zor dedim nasıl yani anlatsana ben senin abinim dinlerim seni dedi

herşeyi anlatsam bu sefer başından kovmak isterdi belki beni bende yalan söyledim.
abi ben bir gecekonduda uyandım ve hiçbirşey hatırlamıyordum hatırladığım sadece tek bir isimdi oda heisenberg sanırsam benim ismim para kazanıp ailemi bulmak istiyorum nasıl olcak bilmiyorum ama bu parayla zütümü şurdan şuraya kıpırdatcak gücüm yok dedim parayı bulmam lazım dedim.

geçmişin beni ilgilendirmez oğlum dedi sen şunu söyle her işi yapar mısın ?

malca birşey söyledim evet yaparım abi dedim. işlerin taka saracağını nerden bilebilirdim ki ?

tamam o zaman sen burda işlere bak bir yere ayrılma geliyorum dedi.2 gün sonra geldi gibtiğimin malı. yanında 4-5 kişi vardı hepsi ahmet gibiydi bumu kanka dedi içlerinde biri beni göstererek evet bu dedi olm bu nasıl yapca güç yok bunda dediler ahmet abi ona dönüp güç yok ama tam aradığımız özelliklerde 1 hafta dükkana uğramadığım oldu hiç merak etmedi sorgulamaz sadece işini yapar dedi. ben şaşırdım naptırcaklardı bana acaba yanlarına oturttular beni bir sigara tütünü gibi birşey çıkardılar o zamanlar anlamıyorum bi kağıta yavaş yavaş sardılar 4 tane yaptılar bundan içtiler içtiler ben ses çıkarmadan oturuyorum. ahmet abi döndü bize bak dedi bizde senin gibiyiz para için herşeyi yaparız ve yapıyoruz da sende para kazanmak istiyorsan konuşmadan bizim dediklerimizi yaparsan paraya para demezsin dediler tamam dedim o gün son model arabalara bindirdiler beni bara zütürdüler ilk içkimi o gün içirdiler ilk karımı o gün gibmiştim kafeye döndük al eşyanı dedi ahmet abi neden dedim bana gidiyoruz dedi

bende 17 yaşıma yaklaşıyordum ve boyum 1.73 felan olmuştu kendimi iy hissediyordum fizik olarak ama hala tipsizdim. ahmet abinin evinden içeri girdik saray sanki saray içimden dedim ki ee huur çocuğu böyle evin varda ne bana 3-5 kuruş veriyon nette zütüm çıkıyor versene adam gibi para diyordum neyse ahmet abi yattı bende yattım ertesi gün akşama doğru kalktık nerdeyse neyse sbaha kadar oturduk ahmet abi bana git yat bugün ilk işine çıkcaksın dediler