16 mayıs 2010 fenerbahçe trabzonspor maçı

fenerbahçelilere acıdığım ikinci gün.

not: galatasaraylıyım.

ilki için

(bkz: 14 mayıs 2006 denizlispor fenerbahçe maçı)

trabzonspor faciası

şükrü saraçoğlu'nda izlediğim ve hayatım boyunca unutamayacağım maçtır. şampiyonluk havasına girmişiz, kendi sahamızda ve 7 dk.da 1-0 öne geçmiştik. şampiyonluk geliyor derken 1-1 olmuş ama bizim ümidimiz devam ediyordu. dakikalar geçiyor şutlar deneniyor ama bir türlü gol kaleye girmiyordu ve şampiyonluk gitmişti.ben stada girmemiştim çünkü ben radyodan maçı takip ediyordum yanımdakilere söylüyordum 2-2 değil diye ama onlar beni dinlemedi herkes şampiyonuz diye seviniyordu.

hatırlatalım rezillere

evde seyrediyordum, şampiyonluk maçı olduğundan halam(benim gibi o da fbli) gelmişti eniştemde gslidir o da takılyıordu olm 2. denizli vakası olacak şampiyon bursa gibisinden. bende olmaz bu sefer enişte derken maç başladı. bizimkiler dalga dalga geliyor(izleyen bilir) ama hamsilerin orasına burasına çarpıyor gol olmuyor, top gol olacak selçuk inanın topuğuna çarpıyor, direklerden dönüyor. her neyse öyle ya da böyle bi tane salladık guizayla sevinçten çıldırıyoruz. 10 dakika sonra burak yılmaz orta yapayım derken gibimsonik bir gol attı ne olduğunu anlamadan ilk yarı bitti. o ara interneti açtığımda herkes şoktaydı lan yoksa 2. kez mi olacak derken 2. yarı başladı resmen tek kale oynadık ama amk topu girmedi. bu ara 2-2 rezaleti patlak verdi, kanalı değiştiriyorum bursa 2-1 önde bizimkiler seviniyor lan niye seviniyorsunuz.top çevirmeye başladı fener. hatta faul atışı kazanmıştık artık volkan da gidecekti ileriye belki de gol atıp şampiyon olacaktık o dıbına çaktığımının anonsu belki de şampiyonluktan etti. maç bitti konfetiler falan burasını anlatmaya gerek yok baya bi taşağı geçildi hala geçiliyor. sonuç olarak bizim için asla hatırlanmasını istemeyeceğimiz bir maç

maç öncesi yapılmış kareografi de kartonlarla yapılmış en iyi kareografidir bence

(bkz: heybetinden sığdıramadık yere göğe)

ahhahahhaha