edit1:beyler mesaj atan bir kardeşim var başka bitane al unutursun diye de bu kuşlarda insanlar gibi karakter karakter bidaha onun gibi gelmez dünyaya almaya yeltenmeyi bırak düşüncesi bile öyle çok koyuyoki..

edit2: Hepimiz bir gün kara toprağın altına giricez. Gitmeden bana bir şeyleri öğretti Cankuşum. Onun yerinde kardeşim annem babamda olabilirdi ki bu kesinlikle nasıl olsa hayvan bişi olmaz gibi yorumlanmasın. Demek istediğim şu hayatta gördüğünüz ne kadar şey varsa hepsi boş beyler. Fani dünyaya kanmamak gerek.
Ah be cankuş!
http://www.imgim.com/4068incig5675891.jpeg

Beyler öncelikle belirtmek isterim ki amacım prim yapmak değil, bunu böyle düşünen kaybolsun gitsin şurdan. Bu benim için gerçekten hassas bir konu, giblemeyen gibtirsin gitsin.

16.02.2016... Yaklaşık 7 yıl önce annemin pgibolojime iyi geleceğini düşünerek aldığı muhabbet kuşum vefat etti.. Aşırı yaramazdı ne görse ağzına alıp illaki tadına bakıcak onu keşfedicekti. Ara sıra kulağımı ısırır beni sinir ederdi bende buna kızar omzumdan atardım silkerek, öyle yüzsüzdüki saniyesinde geri gelir üstüme konar hiç bir şey olmamış gibi yeni bir oyun arayışına girerdi. Çok tatlıydı pönünönk gözleri rengi kafa yapısı falan.. Şuan 4 yıllık ilişkimin devam ettiği kadını onun şebeklikleri sayesinde tavlamıştım, üniversteyi kazanıp eve çıktığımda yanıma alıp onunla mezun olmuştum. Kısacası o masumun yedi yıllık ömründe onu kah azarladım kah sevdim, kah ona cevap verecekmiş gibi sıkıntımı anlattım kah mutluluğumda ailem gibi bağrıma basıp sevincimi paylaştım. Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmedi. Şerefsiz kola bile içerdi bir yudumda olsa.. Onu gerçekten özleyeceğim. Ona yaptığım mezarı göz yaşlarımla suladım, evlat acısı nedir ne değildir bilmiyorum şayet evlat acısı gibi derler ya öyle bir acı içerisindeyim. Ruhu belki hala omuzumda şebekliklerine devam ediyordur, kulağımın dibinde gibi kereta..

Özet: yok beyler. Okuyun. Hayvanları sevin, bazı insanların ölümüne bu kadar üzülmem cidden, onlar gerçekten öyle dostlar ki, öyle temizki kurdukları bağ.. Ah ulan ah yüreğim yanıyor...