15 yıl önce

@21 tamam oğlum benim farkım ne bende açım yeminle yiyecek bişey yok sabahn kalkıp 2 liraya döner alıcam

@20 sorun kitap değil amk :( o mahalle berbattı para yok kimsede. ama mutluyduk. ahh ulan

@17 tabi güzel kardeşim okuyana kadar zütüm gibiliyo 1 kitap kaç para biliyon mu birde oturup onları hatim edeceksin

@18 adana kardeşim

@1 adana mı lan orası.

@15 nickine sokayım panpa. param olduğu zaman hiç durmuyorum zaten. sen bilemezsin allah bilir yardımlarımı. anlatmayacam da burda zaten

Duygulandım :(

@1 o zaman o fakirlerden birine para gönderde kitap alsın öyle lafla olmayo bin parasızlıktan evde net bile yok cepten giriyorum soba yakması ağzıma sıçıyo 2 aydır bi kitabı alamadım hadi madem vicdanlısın at bi kitap parası ha

okudum panpa ve aynen katılıyorum son cumle olarakta cCc adam haklı beyler cCc dıyorum

bende amk boyle ,hayatin

hay amk senin, zaten kafam kazan, bi de gibtin şimdi aklımı öf. öf.

başın sağolsun lan

@7 insan okuyacak evet. bir oku da ibret al

up luyorum ki... neyse

lan amk insan okucak bunları insan

:/

kimse okumadı amk

dıbınagoim :(

öyle işte beyler. içim yanıyor. sarılıp foto çektiğim 3 eleman... bu gün yüreğim dağlandı gitti... biz ise su kız vermedi şu kızın amı şöyle böyle... size bir şey olmasın lan.! hiç olmadı insanlığnızı kaybetmeyin. çok paralar kazanıcaksınız belki burdan birileri. çok zengin. ama elinde bulunan parça ekmeği yeri geldiğinde yarısını bölüp ihtiyacı olan birine vermek için sakın tereddüt etme. çünkü insansın sen. bir gün adalet yerini bulduğu zaaman sana minnettar olacak birileri.

ben annanemlerde kalıyordum. onların evinin yanındaki okula gidiyordum. çok berbat bir mahalleydi. ama orada doğdum büyüdüm. oranın kokusu bambaşkadır. sefillik içinde büyüdük. sınıf arkadaşlarım, kürt türk demeden birbirine sarılıp fotoğraf çektiriyor, annanelerimizin yaptığı ekmek arası beyazpeynir ve domates lerimizi tenefüslerde paylaşıyorduk. Kimisinin gömleği yırtıktı kimisi 50bin lira ile 1 gün geçirmek zorundaydıi kimisinin ailesi şiddet uyguluyordu kimisi üvey babasından dayak yememek için başka ailelerde kalıyordu. ama her şeye rağmen mutluyduk. insandık. vicdanımız vardı. sonra büyüdük ve insan ayırımı yapar olduk. sen fakirsin diyip fakire bir tekme de biz atarolduk. biz böyle değildik. o ekmek arası yediğim şey şuan yediğim en güzel en pahalı yemekten bile güzel...

eski mahalleme gittim gecen. en yakın 3 arkadaşımdan haber alamıyordum. sonra öğrendim ki birisinin annesi başka adama kaçmış, birisi uyuşturucudan ölmüş diğer 2si de intahar etmiş. biz böyle değildik beyler. ne oldu da canavar olduk biz! insandık biz insan. araştırıyorum, neden intahar ettiklerini. fakirlik ve fakirlik! yazıklar olsun. arkadaşım açlıktan ölmemek için intahar etmiş! biz insan değiliz ve kendimden utanıyorum artık! şükür karnım tok sırtım pek. ya su soğukta karnı aç olupta elinde imkanı olmayan insanlar. biz vicdansız değildik.

özet: bakmayın bana yine kafa şişiriyorum işte. insan diye geçinelim biz. gün gelecek herkes o ekmek arasına kurban olacak