Vay be eskiden trenddeydi

Rezervasyon

Hay amk bende araştırmaya falan başladım kurgu olduğumu başta söylesene bin

Rezz okurum

Offfff 1998 şırnak geldi aklıma inş öyle olur

Şukular sana şelale olsun panpam 👍🏼👍🏼

Beyler bazilariniz yalan falan demis. Ulan gercek olsa "basima geldi" altincisine acardim amk.

Yalancıyı gibseler adam kalmaz

Rezerved

Rez alayım

Hayal gücü %99 hayali senaryo'ya dökme %1 olmamış. Amk adamlar sizin boğazınızı kesmeden ordan ayrıldı demek..

Atma ziya

Okıycammm rezzzzzz

(bkz: anlamlı bir fıkra)

panpa dogum tarihim amk

Hasgibtir içim hürperdi tüylerim diken diken oldu kardeş bunu yazan ellerine sağlık ❤

Hoşgeldiniz Yeşil bey

Bizi önce askeri hastaneye zütürdüler bir dizi tetkik yaptılar, sonra da çürük raporu verip tezkerelerimizi verdiler. Ancak Gaffur karşı çıktı ve tekrar Şemdinli'ye dönmek istediğini söyledi. Ne kadar ısrar etseler de tekrardan tetkik yapıldı ve onun çürük raporu iptal edildi. Şemdinli'ye geri gönderildi.

Onca olaydan sonra artık normal bir hayat yaşayacağımı umuyordum. Ancak öyle olmadı. Gaffur Şemdinli'ye gönderildi bize de tekrardan bir sürü tetkikler yapıldı. Bir şizofreni damgası yemediğimiz kalmıştı. Onu da yedik.

Bir sürü rehabilitasyon merkezleri falan derken, aradan seneler geçti ve hastalığımın hafiflediğini söylediler. Artık rehabilitasyon merkezine gelmem gerekmediğini söylediler. Aradan geçen bu seneler sonunda Gaffur'un da tezkeresini aldıktan sonra Ankara'ya dönerken helikopterin düşmesi sonucu şehit olduğu haberini aldım. Rezzak'tan ise bir daha da haber alamadım.

Okuduğunuz için teşekkürler. Ha bu arada unutmadan Ramazan, Gaffur ve Cabbar'ın selamı var. Şuan yanımdalar.

Başımızdan geçen olayları dinledikten sonra ayağa kalktı, "Geçmiş olsun aslanlarım, yorulmuşsunuzdur şimdi geçin koğuşa dinlenin." dedi. Hızlı bir şekilde odadan çıktı.

Biz de arkasından çıkarak koğuşa yöneldik. Dinlenmek için ranzalara yattık. Birkaç saat sonra komutan geldi kaldırmak için. "Sizi hemen Ankara'ya göndermeliyiz. Şu karşılaştığınız adam hakkında. Emir büyük yerden." dedi ve Helikoptere bindik.

Uzun bir yolculuktan sonra Ankara'ya vardık. Genelkurmay Başkanlığı'na zütürdüler. Genelkurmay'ın odasına çıkardılar. Genelkurmay Başkanı ismail Hakkı Karadayı, bize bu adam hakkında neler bilip bilmediğimizi sordu. Biz de bildiklerimizi anlattık.

Adam ile birlikte mağaradan dışarı çıktık. Etraf sakindi. Güneş doğmaya başlamıştı. Dağın başında 4 kişi ilerlemeye başladık. Buruk bir sevinç içerisindeydim. Yaşadığım olayları hatırladıkça, gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı. Gözlerimin önünde o pak alınlarından vurulan ve gözümün önünde paramparça olan arkadaşlarımı, dostlarımı hatırladıkça içim büyük bir hüzünle doluyordu.

Uzun bir süre sonra Askeri bir karakola geldik. Neresi olduğunu bilmiyordum. Adama sormak için arkamı döndüm. Ancak adam yoktu. Etrafıma bakındım. Tekrar tekrar baktım. Ancak ne bir iz ne de bir hareketlilik yoktu. Kimdi bu adam?

Karakola doğru yaklaştık. Girişte nöbet tutan asker dürbünle bize baktı. Hemen içeriye haber verdi. Kapıyı açtılar ve bizi içeri aldılar. Önce yemek verdiler sonra da komutanın yanında zütürdüler. Komutan çok babacan bir adamdı. Normalde askeriyede aşırı disiplinli bir resmiyet olur. Ancak bu adam bize oğullarıymışız gibi davrandı ve başımızdan geçenleri anlatmamızı istedi.