15 09 2008 bugün babam öldü beyler

15 09 2008 - 15 09 2013

Ne zaman dünyaya karşı birkaç kez başkaldırdım, bu başkaldırışların sonrası hep hüznü yaratırdı. Bu 15 09 tarihinde babam da, gözlerinde bu hüznü yarattı. Çünkü gözleri hüzün kokardı benim babamın, öldüğünde bile...

Şaşkınım. Karar verememe kararsızlığı, engellenememe acizliği, zamanın öncesine geçememe düşü... Ağlasam mı, acı çekmeden ruhunu teslim ettiğinden sevinsem mi, acaba kendime babamla ilgili ne desem!

Koca bir tarih silindi gitti. Tüm yaşanmışlıklar, tüm sevinçler, tüm mutluluklar, tüm acılar, tüm kırgınlıklar, tüm azimler, tüm hırslar, tüm tüm tüm tüm... Aldın zütürdün beraberinde neyin varsa babacığım. kabullenmek çok zoru

Bugün benim babam öldü. Canım öldü. Bir parçamı kesip, sıkıca bağlayıp, toprağa gömdüler. Elleri sıcakmış, nefes almadığı zamanda bile, ama ben cesaret edip de dokunamadım, ya elleri buz gibi olduysa diye...

içinde kelepçelediğin düşünceleri ne yapıp edip keşke birer birer çıkarabilseydim de, gözlerindeki o hüznün korunu azar azar soğutabilseydim. Ne çok zamanlar, ne çok anlar, gerçek dünya ve öbür dünya arasındaki müstesnalık sen bir beyefendiydin BE ADAM!

Babam. Sana neden diye sormayacağım, neden gittin diye asla sormayacağım. Kendimle karar aldım, seni artık bende yaşatacağım. Bende yaşayacaksın artık, baba, benimle yaşayacaksın!.. inşallah dualarım sana ulaşır

babama,

yokluğuna değilde, acıya alışıyorsun.
onsuzluğa değilde, onun olduğu hatıralara alışıyorsun...
onunla daha geçirecek çok güzel yıllarımız vardı cümlesine değilde,
onunla yaşadığın uzun yıllara şükretmeye alışıyorsun...
kısacası alışmaya alışıyorsun...

19 yaşındayım bir çogunuzdan büyük olabilirim size tek bir nasihatım olcak

anne ve babalarınız ile çok iyi zaman geçirin

onu topraga koymak dünyanın sonu gibi...

bunları ben buraya neden yazdım bilmiyorum belki sizle dertleşmek istedim bir çok arkadaşımdan daha çok sevdigim
inci ailesi ile

sağolun panpalar :(