Yine bir 14 şubat ve Küresel sermayenin bayram ettiği o lanet bir gün.

Sevgililerin birbirine güzel sözler söylediği , hediyeler aldığı birbirlerine ordan burdan bulduğu sözlerle kalbini kazanma günüdür.
"Seni ömür boyu seveceğim, aşkım benim hayatım bitanem... " ne kadar romantik değil mi.

Bir yanda da yalnızlar. Yalnız olanlar. Utangaçlar, açılamayanlar, sevenler, adam gibi sevenler. Sevdiği kişinin yanında olması için dünyaları verebilecek insanlar. Kısaca platonik aşıklar.

Bunlar için dert , derbeder bir günden başka birşey değildir. Acının dibine vurulan bir gündür. Alkolü içersin, yakın arkadaşına açarsın duygularını. Dostun sigaranın o gün seninle birlikte ısındığı bir gündür. Ardı arkası kesilmeyen dumanların ve gözyaşların günüdür. Dalar gidersin hayallere. Ama sevdiğine bir türlü açılamassın. Yanına konuşmaya geldiğinde elin ayağın tutulur, mala bağlarsın, göz göze gelirsin konuşamassın.

Diğer yanda aşkını cinsel bir objeye dönüştüren insanlar, bir kızla değil üç beş kızla sevgililer günü yaşayanlar. Keko tipliler, cahiller, şebelekler, kabadayılar, hanzo kıro tipli insanlar. Sevgilisi olan ve cool takılmaya çalışan erkek kısmı.

Üzülüyorsun yavaş yavaş...
Utangaçlığına, mallığına, konuşamamana, gözlerine bile bakamamana üzülüyorsun. Sadece uzaktan kendini mutlu hissedenlere, ama içinde yaralar olan insanlar birer birer üzülüyor. Tekel bayinin yaşadığın bir gün geliyor çatıyor.

Müzikler dinleniyor. Yalnızlık müzikleri, açılıyor kadahler, rakılar , biralar, votkalar, sigaralar. Dostluk başlıyor onlarla. Sen onlara içini döküyorsun onlar senin başını döndürüyor. Acı çekiyorsun, ertesi gün mutlu oluyorsun, mesaj atıyor yine aklına geliyor üzülüyorsun. Eski günlerin beraber geçirdiğin vakitler geliyor aklına yine üzülüyorsun. Sigaranın ardı arkası kesilmiyor o vakit...

Diğer yanda o günü sevgilisiyle geçirenler...
Beraber gezenler, bi yemeğe zütürenler, hadi bide hediye alanlar, sonra kıza çakanlar. Seviyorum sözcükleriyle umut bağlayanlar ama 3-5 gün sonra ayrılanlar. Bunların günü. O lanet olasıca karaktersiz insanların günü.

"" Yalnızlığın dibine vurulan bir gün, acının dillere düştüğü bir gün. Mutluluğu kadehlerde arayan bir gün ve niceleri için 14 Şubat Acıların günü... ""