14 yaşında bi hatunla kavgada tanıştım

Her gece içtiğimin fotoğrafını çeker merveye atardım. Size az caps attım çünkü çok yavaş bi internet paketim var malum gücümün yettiği kadar. her gün merveye mesajlar atardım hergün ama 1 sene boyunca böyleydim. geçen yaz çıkışı okulların başlamasına yakın yahya beni çağırdı ben onun abisi gibi birşeyim benden 1 yaş küçük ama çok şey öğrendi. gittim
"Ne oldu kardeşim ?"
"Kavga var "
"Kimin kavgası"
"bilmemne bilmemne(unuttumismini ondan böyle yazdım)"
"o kim olm ?"
" ya benim bi arkadaşım"
"iyi neymiş olay"
"kız mevzusu"
"iyi gidelim bakalım"
Neyse gittik beyler yahya zütürdü beni bu çocuk yahyayı bana yardım etsin diye çağırmış oturduk öhep parkına etrafa bakınıyoruz 8 9 kişilik bi grup altımızdaki mekana oturdu biri bana karşı dönük ben kabadayı tipinde çocuğa dik dik bakıyorum "cesurun bakışları korkağın kılıcından keskindir". sonra çocuk yanıma geldi.
çocuk : "hayırdır bilader 2 dir kesiyon neden burdasın"
Ben : "sen ne biçim konuşuyorsun lan benle" diyerekten kafamı kafasına değecek şekilde yaklaştırdım
yahya o sırada ayırdı çocuğa kimin kavgasına geldiniz dedi çocuk bizim kavgasına geldiğimiz çocuğun tarafındaymış neyse gittim o 8 9 kişiyle el sıkıştık selamlaştık beraber kavga edeceğiz nasıl olsa herkes çekirdek kola ortama daldı bende antalyadan gelen birtane çocukla konuşuyorum hani her ortamda olur ya 8 9 kişi genel konuşur köşede bucakda 2 kişi sakin sakin baş başa konuşurlar. o mevzu işte. konuşuyoruz işte çocukla baya arayı yaptık dedik biz bi markete gidiyoruz işte sigara alıp gelicez yolda bu bana anlatıyor " kanka ben normalde bilmemnenin kuzeniyim ondan burdayım o kavgaya gelince bende geldim antalyada oturuyorum alanyada değil" felan felmekan derken kızlardan bahsediyoruz işte bu dedi " kanka antalyadan alanyalı 3 5 tane kızın capslerini buldum sen tanıyormusun şunları ya" dedi ver bakayım dedim telefona atmış resimleri tam öhep parkının girişine geldik giricez parka teker teker bakıyorum 1 ini gözüm kestirdi sıla diye bi kız tanıyorum ama selam selam gibimde olmadı aslında çıplak fotoğrafı ama beni neden giblesin ki... derken önüme merve geldi... çırıl çıplak vaziyette fotoğraf çekmiş... ananı gibeyim dedim bi anda sinirlerim boşaldı bi anda başım döndü tansiyonum felan düştü acayip sinirlendim çocuğun boynundan tutarak duvara yapıştırdım çabuk sileceksin o fotoğrafı! diye bağırıyorum bunu duyanlar geldi felan ayırmaya çalışıyor ben çocuğu bırakmıyorum yandaki kafeden geldiler felan gibimde değil o çocuğa çabuk sileceksin fotoğrafı ! çocuk özür dilerim tamam dedikçe ben daha çok sıkıyorum ama yumruk atmıyorum çocuk nefes alamaz olmuş 20 30 saniye dayanmış beni zütüm zütüm anca çekebildiler. anca kurtuldu çocuk fotoğrafı sildi telefonunu ver lan dedim verdi aldım hafıza kartını kırdım geri verdim. o kadar sinirliydimki sadece birisi bana lan desin onun ölümü olurdu. sevdiğim kız çırıl çıplak düşün. ne kadar acı . acı demek bile yetmiyor. allahım bütün ahiret cehennemde yanayım ama böyle bi fotoğraf görmiyeyim. neyse polis gelmeden uçuştuk biz. fotoğrafı gördüğümde tek odaklandığım nokta suratı olmuştu. fotoğrafı sildirmiştim ama. çoktan yayılmıştı alanyaya. şimdi her telefonda vardır fotoğrafı. sildiremiyorum. silinmiyor. ben elini tutmaya kıyamazken o nasıl olurda bi huurun çocuğu uğruna vücudunu sergiler belkide kızlığını verirdi ? gerçek aşk sevişmek midir? yoksa gerçek aşk gerçekten imkansızmıdır ? Ben gerçekten seviyormuyum ? yoksa dünya mı beni sevmiyor ? gerçekten sürekli kaybedecekmiyim ? yoksa 1 kere olsa kazanabilecekmiyim ? peki bunları yaşamasaydım ne olacaktı ? Merveyi hiç görmeseydim ? başka bi kıza aşık olabilirmiydim ? Peki hayat ne kadar zor? hayatı zor kılan yaşamak mıdır? yoksa hayatı zor kılan yaşadıkların mıdır ? Ya yaşamayı seçmessem ? Ya yaşamak istemessem ? Peki gerçek aşk "huur" olduğunu bile bile sevmekmidir tanrım ?

Beyler kusura bakmayın moralim bozuldu bazı şeyleri düzgün yazamamış olabilirim çünkü şuan bile ağlar pozisyondayım daha çok yaşadıklarım var fakat özet geçerek anlatmak istedim. sizi fazla sıkmak istemedim beni sonuna kadar dinleyip okuyup beni yanlız hissettirmediğiniz için çok teşekkür ederim. Yalnızlıktan o kadar korkar olmuşuz ki. Sadece sanaldan bi "devam et lm" yazısı bile yalnız olmadığına inandırabiliyor seni. iyi geceler.