13 yıllık hikayemi anlatıyorum

---devam---

Gözlerimi açtım , sabah olmuştu , annemin kahvaltıyı hazırladığını sıcak ekmek ve taze çayın birbirlerinin içine geçmiş harika kokularından anlayabiliyordum. işte istanbul’da olmanın en sevdiğim tarafı buydu , haftasonu kahvaltılarımız.Üstadın dediği gibi yemek yemek üzerine ne düşünürsünüz bilmem ama kahvaltının mutlulukla bir ilgisi olmalıydı , üstelik ardından Ayşe’yle buluşacak olmak mutluluk çarpı iki demekti.

Muhteşem kahvaltının ardından aynanın karşısına geçmiş , traş olup saçlarımı düzeltmiştim. Parfümümü sıkıp aşağı indim. Buluşma yerimize vardım ve beklemeye başladım , gerçekten çok soğuktu ama Ayşe’yi görecek olmak içimi ısıtıyordu.

sigara molası verdim panpalar devam edicem.

---devam---

Ayşe gelmiş , beni en son zütürdüğü sahile zütürmesini istemiştim. Nedendir bilmem sahilleri genel olarak sevdiğim halde o zütürdüğü sahili bir başka sevmiştim. Vardığımızda yağmur başlamıştı , o konuşuyor ben dinliyordum , hareketleri , mimikleri o kadar tatlıydı ki onu öpmemek için kendimi çok zor tutuyordum.Bir an için sustuk , sesslizliği çalan telefonum bozuyordu ;

+Gelen çağrı Esra.

Esra’nın araması üzerine arabadan inip telefonu açıyordum ;

+Efendim hayatım.

-Napıyosun aşkım sesin çıkmadı bugün.

+Aşkım , sabah arabayı sanayiye zütürmem gerekti , arabanın işi uzun sürdü hala sanayideyim arayamadım.

Esra , Ayşe’yi en çok öpmek istediğim anda sanki içine doğmuş gibi aramıştı. Yeniden arabaya döndüğümde zaten soğuk olan hava artık daha da buz kesiyordu.

---devam---

Arabaya binmemle , Ayşe’nin kontağı çevirmesi bir oldu ;

+Ne oldu.
-Gidiyoruz.
+Tamamda neden ?
-Bu kadar yeter , başından beri hataydı.Bir daha seninle görüşmek istemiyorum.

Kendimi onun yerine koyduğumda ona hak veriyordum , bende onun gibi yapardım diyor ama yine de bu şekilde bitmemesini istiyordum. Beni uygun bir yere bırakıyor ve bende gözünün içine bakıp belki de son kez onu öpüp görüşürüz diyordum.

Ellerim ceplerimde buruk bir şekilde eve dönerken aklımda hep o son öpücük vardı , benim yasak elmam onun dudaklarıydı ve artık cennetten kovulmuştum.

bugunluk bu kadar panpalar yarın devam edicem.

final yapıcak yarın hikaye bu arada.

anlatsana dıbına kodumun günlerdir seni bekliyorum

reserved 150

hikayenin şarkısı bu olsun: http://www.youtube.com/watch?v=L1i4FshddSw

bişeyler atıştırıp yazmaya başlıyorum arkadaşlar dediğim gibi bugun final yapıcaz.

anan zaa xd

---devam---

Herşey rüya gibiydi , 13 yaşındayken yolumuzu kesiştiren kader ,13 yıl sonra yolumuzu ayırmaya çok yakındı.Üç günlüğüne geldiğim istanbul’da okulum en kritik anları olmasına rağmen beş gün kalmamın sebebinin kendisi olduğunu bilmiyordu , onu sevdiğime inanmıyordu , elinde kötü bir cv vardı ne de olsa sadece geçmişteki ilişkilerim benim onun gözündeki profilimi belirlemişti fakat öyle değildi , ben bildiği Çağatay değildim. Ayşe telefonlarıma çıkmıyor , mesajlarıma cevap vermiyordu.Git diyordu bana , git !

Git diyordu da olmuyordu işte git demekle , her şeye rağmen gidemiyordu insan.Ben de ona sev diyordum mesela , sevebiliyor muydu ?

(bkz: allahını seven şu istatistiki güncellesin)

---devam son part---

Ne yaptıysam olmadı , benimle hiçbir şekilde iletişim kurmuyordu.Onu göremeyeceksem bu kentte olmanın ne anlamı vardı ? Çarşamba gecesi bir kağıda şiir yazıp , sabahında Edirne’ye dönmeye karar verdim. Gideceğim sabaha uyanmış , camı aralayıp bir sigara yakmıştım. Yağmur yağıyordu , istanbul bize ağlıyordu. Aklıma ilk buluştuğumuz gün geliyordu , elleri üşüyor fakat tutmama izin vermiyordu , hava yine soğuktu ve yine elleri üşüyecekti.

Hazırlıklarımı yapıp eşyalarımı doldurdum arabaya.ilk durağım onun semtiydi , Ayşe’nin yaşadığı semte gidip , onu göremesem bile , aynı havayı solumadan gitmeyecektim.
indim arabadan çok soğuktu , bir alışveriş merkezine girdim. Madem o elleri ben ısıtamayacaktım , o zaman benim aldığım eldiven ısıtırdı. Gidip minik ellerine , minik bir eldiven aldım. Sonra gülüşü geldi aklıma ve içimden dedim ki , yine gelse yine severdim onu.

Gece yazdığım şiiri de eldivenlerle birlikte pakete koydum.Ve paketi samimiyetine kısa sürede inandığım , eldivenleri satın aldığım orta yaşlı bayana verdim.

+Bugün olmasa da bir gün gelip mutlaka alacak.

Artık bu kentteki misyonumu tamamlamış tekrar arabama binmiştim. Telefonumu çıkardım , Ayşe’yi aradım.

-Efendim.

işte bu kaderin bir oyunu olmalıydı , “Efendim.” ile başlayan hikayemiz yine öyle bitiyordu.Ona hediye aldığımı söyledim , ses tonu sertti , konuşmayı fazla uzatmadık.

Sürdüm , sadece sürdüm. Artık bu şehirde olmak acı veriyordu.

panpalar finali bir video hazırlayarak yapmaya karar verdim.

videoyu tamamlayıp gece servis edicem sevgili panpalar. takip edenler nick6 ve şukuları ekgib etmesin.

haydi bin yavrusu bekliyoruz

bu gece 3 veya 4 gibi hazır etmeye çalışıcam videoyu.

panpalar video hazır toplanın bitiriyoruz hikayeyi.

son hazırlıkları tamamlıyorum.