13 yıllık hikayemi anlatıyorum

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

---devam---

Akşama kadar vakit su gibi geçmişti , birlikteyken çok eğlenmiştik. Gün hiç bitmesin istiyordum fakat Ayşe’nin geri dönmesi gerekti.Son yarım saatimizi arabada muhabbet ederek geçirmiştik. Elini tutmuştum. Elleri o kadar güzeldi ki bir saniye bile bırakmak istemiyordum. Vakit dolmuş ineceği yere gelmiştik gözlerine bakıp olmasını istediğim şeyi söyledim ;

+Beni daha çok seveceksin.

Ve dudağından küçük bir öpücük kondurdum. itiraz etmedi , geri çekilmedi.Öyle tatlıydı ki dudakları , o tat bir yere gitmesin diye ölene kadar hiç bir şey yiyip içmeyebilirdim.

Arabadan indi , onu geçince dikiz aynasından yüzünü gördüm , gülüyordu.

---devam---

Hayır yetmemişti , 13 yıllık özlem 1 gün de geçmemişti. Ertesi gün de görmeliydim onu. Geçirdiğimiz muhteşem gün için teşekkür mesajı attım ve mümkünse ertesi gün de görüşmek istediğimi söyledim. Kabul etti ve bin kere dahi duysam aynı heyecanı yaşayacağım cümleyi söyledi ;

-Sana doğru çekiliyorum.

Evet ben de ona doğru çekiliyor ertesi günün gelmesi için sabırsızlanıyordum.

---devam---

Ertesi gün yine erken bir saatte kalkıp duş aldım , hazırlıklarımı tamamlayıp önceki gün buluştuğumuz yere gittim.Bu sefer rolleri değiştirmiştik arabasıyla gelip beni alacaktı. Dışarı çıkıp hızlı adımlarla buluşma yerimize gittim , oradaydı siyah arabasının içinde sade makyajı ve sıra dışı güzelliğiyle beni bekliyordu. Kapısını açtım ve içeri girdim ;

+Merhaba güzel bayan yanınıza oturabilir miyim ?

-Bilmem ne desem ki , hmm buyurun.

Güldük ve yola koyulduk.Bu sefer başka bir sahile zütürüyordu beni , daha önce gitmediğim bir yere. Hiç bilmediğim yollardan gidiyorduk.Şöförün bir bayan olması en başta beni tedirgin etse de onu izlemek zamanla keyif vermeye başlamıştı , sağa sola sürekli laf yetiştiriyordu ;

+Önüne baksana be adam !

O kızdıkça ben gülüyordum , ben gülünce o da gülüyordu.

Reserved

---devam---

Yine bir deniz kenarındaydık , arabadan inip kayalıklara oturduk.Çok dikkatliydi , sevgilim olduğunu unutmuyor , yanıma oturmuyordu , söylemese de bunu fark edebiliyordum. Kalkıp ben onun yanına oturdum , elimi omzuna attım ve konuşmaya başladık.Üşüyordu, sarıldım. Beraber kalkıp arabaya döndük. Elinden tutup yaklaştım , öpmeye başladım . Karşı koymuyordu artık , yanlış olduğunu bilsekte birbirimizi engelleyemiyorduk. Durduk ;

+Nereye kadar sürecek bu ? Yaptığımız şey çok saçma ben asla böyle bi durumu kabullenmem.

-Haklısın , ama kafam çok karışık.

Kafam gerçekten çok karışıktı , Ayşe’ye aşık , Esra’yla sevgiliydim. Esra’sız bir hayatı unutmuştum , onsuz yapamıyordum daha önce ayrılmayı denesem de başarılı olamamış geri dönen taraf ben olmuştum.Öte yandan Ayşe tutku demekti , onun hayatımda bıraktığı tadı belki de hiçbir yaşanmışlığımdan almamıştım. Ayşe’den vazgeçmek çok zor , Esra’yı bırakmak hiç de kolay değildi. içimde yaşadığım buhranı dışarı yansıtamıyor , derdimi hiç kimseye anlatamıyordum.

bi süre ara veriyorum panpalar.

---devam---

bölüm sonu şiiri ;

Ve yürürlükten kalkmış bir sözü tekrarlıyorum:
Sevin ki her şey olur.
Sevin ki her şey olur.
Olmuyor.
Biliyorum...

yarın öğleden sonra devam edicem panpalarım takipte kalın.

13 yıl anlatıcaksın ama. her detayı bilmek istiyorum

şimdiden okumaya başla o zaman panpacım 13 yılın tamdıbını anlatmıyorum hikayem başlayalı 13 yıl oldu.

Hadi lan devam oç

yarım saat içinde başlıyorum panpalar toplanın.

pampa 4 saattir bekliyom

Hadi amk ya

panpalar kusura bakmayın sabah bi haber aldım biraz moralim bozuldu yazamadım.

@1 mc tayfun amk

http://www.youtube.com/watch?v=-KjAmo1v-NI

@139 da gibtirip gittiyse 10 dakika içinde yardırıyorum yerlerinizi alın.

---devam---

Ayşe’yle geçirdiğimiz iki muhteşem günün ardından okuduğum şehir Edirne’ye gitmek üzere istanbul’dan ayrılıyordum.Onu 13 yıl özledikten sonra sıfırdan özleyecek olmak garip geliyordu. Beraber geçirdiğimiz dakikalar gözümün önünden gitmiyordu.
Edirne’ye henüz varmıştım , onu şimdiden özlemiştim fakat sabretmeli en kısa sürede geri dönmeliydim.

Bir ay kadar Edirne’de kaldım.Bu süre zarfında Ayşe’yle sürekli konuştuk, mesajlaştık,birbirimize fotoğraflar attık.Ve nihayet sınav haftam da bitmiş istanbul’a geri dönmemem için bir sebepte kalmamıştı. Ayşe’ye aşkım hep vardı fakat böylesine özlemi ilk defa duyuyordum.

Ayşe’yi tekrar görmek kabuk tutmuş yaranın kaşınıp kanatılması gibiydi , elime kan bulaştığında fark etmiştim yaranın orada durduğunu.

---devam---

3 günlüğüne istanbul’a dönmüş Ayşe’yle zor da olsa bir görüşme ayarlamıştım.Zor olmasının sebebi Ayşe’nin , sevgilisi olan bir erkekle arasına koyduğu setti. Telefondayken çoğu zaman sıkıntı yaşamamamıza rağmen , görüştüğümüzde zaman zaman çekimin etkisinde kalıp sınırları koruyamamamız onu endişelendiriyordu. Haklıydı da , o , sevgilisi olan bir erkekle bunu bilerek beraber olacak karakterde biri asla değildi.