13 yıllık hikayemi anlatıyorum

---devam---

Çok mutluydum aşık olduğum kızın ismini öğrendiğim gibi telefonunuda öğrenmiştim.ilk işim evde yalnızken telefon etmek oldu. Telefonu kaldırıp numarayı tuşladım telefon ağır ağır çalıyor zaman durmuş gibi geliyordu. Heyecandan bayılmak üzereyken karşı taraftan bir ses geldi ;

-alo(yaşlı bir bayan sesi)
+alo şey.ben ayşeyle görüşücektim.
-onlar üst katta yaşıyolar biraz beklersen çağırayım çocuğum.
+tamam.
(2 dakika sonra)
-efendim.

Heyecandan telefonu kapattım. Harika bir ses tonu vardı. Popstar’da jüri olsam 100 kere evet derdim öyle güzel bir sesti.
Böylece Ayşe ile ilk diyaloğumuz olan “Ne yaptığını sanıyosun sen!” den sonra ikinci bir diyaloğumuz olmuştu “Efendim.”

deserved

@1 Ceninlikten başlamış

dinleyen panpalar için anlatmaya gece 12 ye kadar ara verdim. beğenmediğiniz bişey olduysa önerilerinizi yazın lütfen.

13 sene önceden başlaman pek iyi olmamış ama bı ara okurum hadi baalım

evet beyler eve geldim son hazırlıklarımı yapıp başlıyorum yazmaya takipte olan ses versin. gececi tayfada okumaya başlasın canlı canlı yetişsinler.

yarım saat içinde 2 partla dönüyorum sabaha kadar yolu var.

---devam---

Sonraları bunu birkaç kere daha tekrarladım fakat konuşmaya hiç cesaret edemedim. Dersanede ona en yakın olduğum anlar mal mal koşu yarışı yaparken özellikle dibinden geçtiğim anlardı.Önceki kısımda söylediğim gibi Ayşe’nin evi benim evimin yolunun üzerindeydi onu dersanenin dışında birkaç kere de evinin önünde arkadaşlarıylayken gördüm ve hiçbir şekilde konuşmaya cesaret edemedim. Kısacası o seneyi bomboş geçirip harcadım Ayşe’de ortaokulu bitirip liseli olmuştu artık. Dersane yavan geliyor gitmek için bir sebep bulamadığımdan sıkılarak gidiyordum.Bir üst sınıfa geçtiğimde ben dersaneye giderken Ayşe’de okuldan dönerken sadece birkaç kez karşılaştık. Zaten yüzünü kağıda çiz deseniz çizerdim fakat onun okulunun üniforması da aklımdaydı artık ve bu küçük bilgi yıllar sonra ona ulaşmamı sağlayacaktı.

---devam---

Orta 3 ‘ü de bitirmiş liselere giriş sınavında Sakarya Fen Lisesi’ni kazanmıştım.14 yaşında bir çocukken bilmediğim bir şehirde yatılı okumaya gitmiştim. Ayşe’ye olan aşkım hep içimdeydi ve ilk entrydeki şarkıyı dinlerken aklıma hep o dersanedeki duruş bakışları gelirdi. Zaman zaman yalnızken özellikle hayaller kurardım onun hakkında. Fakat yatılı okumanın derdi bambaşkaydı henüz yetişkin değilken tek başınıza bilmediğiniz bir yerdeyseniz aşk hep ikinci planda kalıyor. Zamanla başka dertlerim onun acısının önceliğini benden aldı. Sakarya’daki yaşama alışınca başka aşklarım oldu , beraber zaman geçirdiğim kızlar oldu ama Ayşe hiçbir yere gitmedi kalbimin tam altında onu gördüğümde kramp giren yerdeydi o.

---devam---

başarısız bir lise hayatı geçirmiştim. üzerimde anne baba otoritesi olmayışı beni sorumsuz biri yapmıştı. galatasaray'la yatıp kalkıyordum ve fanatik gazetesinin picasso başlığıyla verdiği haberdeki gibi nobre'nin golüyle fenerbahçenin ali sami yen'de 1-0 yendiği maçtan sonra bir daha bırakmamak üzere sigaraya başlamıştım. ders çalışmıyor , sürekli okuldan kaçıyordum. mutsuzdum ve bu şekilde lise son sınıfa kadar geldim. lise son sınıfın sömestrinda aklım başıma geldi ve ders çalışmaya başladım. kısa sürede iyi işler çıkardım ve girdiğim ilk öss'de 356 puan yaparak kendi rekorumu kırdım. tercih yapsam yıldız teknik makina mühendisliği okuyabilecekken 3.5 ay gibi kısa bir sürede bu puanı yapmış olmanın verdiği züt kalkıklığı yüzünden diş hekimliği kazanmak için (kazanamadım) bir kez daha sınava girmeye karar verdim. belki bu kararı vermesem Ayşe'den ömrüm boyunca bir daha haberim olmayacaktı.

takip eden ses versin arkadaşlar çok fazla çöp başlık var dinleyen yoksa 1-2 saat ara vericem.

okumadım

harbi yazış tarzından etkilendim reserved ama bozarsan ya da hikayeyi yarıda kesersen giberim hep aynı şey oluyor amk

hikayenin yarıda kalması gibi bişey olmayacak arkadaşlar sözüm söz.

sigaramı içip devam ediyorum taşaksızlar koltuklardaki yerlerinizi alın.

---devam---

Tercih yapmamış istanbul’a evime dönmüştüm.Bir kere daha şansımı denemeye karar vermiş ve dersanenin çok önemli olmadığını düşündüğümden , yakınlığından dolayı ortalama bir dersane olan kültür dersanesine kaydolmuştum.iki haftada tayfamı kurmuş ve eğlencenin dibine vurmaya başlamıştım.O iki haftada tanıştığım kişilerden biri de sonradan yakın arkadaşım olan sözlük efsanelerinden aynı zamanda artık kitap yazarı olan herkesin bildiği michael gibkofield’dir ortamı siz düşünün.
ilk ay hızlı bir şekilde geçerken sınıfımıza Yasin adında yeni bir çocuk gelmişti sıcakkanlı yapımdan dolayı ilk derste yanına oturup biraz muhabbet ettim. Hangi liseden mezun olduğunu anlattı , bizim taraflarda olan xxx Lisesinden mezun olduğunu söylediği anda aklıma 5 sene öncesinde Ayşe’nin giydiği okul üniforması geldi. Ayşe xxx lisesinde okumuştu ve Yasin bana 3 kişiden 2’sinin ona aşık olduğunu söylemişti.Ona nasıl ulaşabileceğimi sorduğumda ise verdiği cevap bana uzun süre gerizekalı olduğumu düşündürdü;
-Facebook’tan eklesene abi.

sportac

---devam---

Facebook nasıl da aklıma gelmemişti ? Yasin facebook’tan bulma fikrini aklıma soktuğundan beri saatler o gün geçmek bilmedi.Bir an önce eve gidip onu bulmak istiyordum. Neyse ki eve ulaşmış ve telefon rehberi olayındaki gibi annem hoş geldin oğlum dediğinde ben çoktan bilgisayarıma kurulmuştum. Arattım ;

+Ayşe Kurtulmuş

Ve oradaydı 5 yıldır görmediğim platonik de olsa ilk aşkım karşımdaydı, onu tekrar bulmuştum. Onun o anda umurunda bile olmayan o saniyeler benim için yeni bir heyecanın başlangıcıydı. Sahi bilseydi onun için neler yaptığımı kim bilir neler hissederdi. Onunla ilk kez kim olduğumu bileceği bir şekilde iletişim kurmaya hazırdım ve tıkladım ;

+Arkadaş olarak ekle.

panpalar dinleyen yazsın hızlanıcam boşuna uraşmış olmuyim.

---devam---

Akşama kadar Galatasaray resmi sitesinde transfer haberi bekler gibi mouseumla refresh butonunu aşındırmıştım. Fakat ses seda yoktu tam umutsuzluğa düşecekken o mükemmel bildirim geldi.

-Ayşe Kurtulmuş arkadaşlık isteğinizi kabul etti.

Şimdi geriye sadece konuya nasıl girmem gerektiği kalmıştı , aradan geçen 5 yılda kızlar konusunda epey mesafe katetmiştim etkileyici bir şekilde girmeliydim. Uzun uzun konuya nasıl gireceğimi düşünürken mesaj kutuma bir mesaj düştü , mesajı atan Ayşe’ydi. Aman allahım yoksa beni hatırlamışmıydı ;

-Kimsiniz ?

Takip edildiğimi zannettiğim andan sonra ki ikinci hayal kırıklığım olmuştu bu mesaj , ayşe beni hatırlamamıştı.

+Çağatay ben , orta okulda aynı dersaneye gidiyorduk seninle , görünce eklemek istedim.