Ferhat ve Osman diye 2 arkadaş var, bunlar hep beraber takılıyolar beni de almıyolar aralarına, yalnızlıktan geberiyorum ben tabi. Bu ferhat bizim bi alt komşuydu, bi gün korkunç bir maske aldım taktım gittim korkutuyum şu binleri diye annesi açtı korktu bi başta sonra anladı benim olduğumu, bakkala gitmişler yoğurt alıp dönceklermiş, fırsat bu fırsat "safiye teyze saklanıyım ben korkutuyum sen çaktırma" dedim kabul etti. Ben bu ferhat bininin odasına grdrobunun içine saklandım. Bunlar geldi gardroba doğru bakmalarını bekliyorum kapak arasından izliyorum, neyse pis pis gülerek o onun görüne elliyo, biraz boğuşup kerkiniyolar birbirlerine falan, ben şaka sanıyorum tabi hala korkutma planım devam. Tam bana göre şekil almışlar çıkcam ferhat benim gibimi ağzına alırsan para veririm dedi, osman önce yok mok sonra bu da bende seni arkadan yapcam dedi bunlar başladı sıra osmana geldi ferhattan ince bi yakarış "gibtirgit çok acıyomuş sıra bende bi kerede ben deneyim bitti" dedi. Osman yok annem çağırmıştı sen de sonra yaparsın dedi 2 lira bıraktı çıktı. Bunlar odadan çıkınca bende dolaptan çıktım Ferhat beni gördüğünde bi korktu (maskeden değil tabi görmüş olabileceklerimden) bende koşarak çıktım çıkarken de ittim bunu. Ertesi gün aşağı mahallelerden dalga geçmeye geliyolardı herkese anlattım. Hala bizimkinin lakabı 2 lira ferhat, babası duymuş anadan üryan soyup attı sokağa annesi bi yandan bu bi yandan ağlıyo bizde gülüyoruz hala. Dışarı çıkamaz okula gidemezdi, üniversitede de bi tanıdıkla karşışaşmış bu da oraya da yaymış bizimki okulu bırakmış sonra. Hala bizim mahallede annesiyle yaşıyo evden çıkmıyo, geçen babası öldü başsağlığına gidemedim utancımdan.
Pişmanım asıl muallakliği ben yapmışım.

Yıllardır aradığım sorunun cevabı ak, beni de aralarına almayan iki yavsak vardı acaba bunlara bi piclik yaparsam nasıl olur diye dusunuyordum demekki pisman olunuyormus ak

okuyanın anasını avradını gibsinler