13 yıllık hikayemi anlatıyorum

13 yıl çok uzun anlatma

anlat panpa anlat

var mı dinleyen taşaksızlar devam ediyim mi geceye mi bırakayım ?

---devam---

Sınıfıma dönmüştüm heyecandan yerimde duramıyordum, ihtimalleri düşünmeye başladım giblemezse çok üzülürdüm çünkü aşktan kör olmuştum -çocukluk aşklarını bilirsiniz taşaksızlar içinde ciks barındırmaz tamamen saftır-. Yok eğer gibler de o da selam gönderirse ne yapacağım hakkında en ufak bir fikrim yoktu hatta adeta selam göndermesinden korkuyor içimde bi yerlerde üzüleceğimi bile bile giblememesini istiyordum.Bu şekilde düşüncelere dalarak dersin sonunu getiriyordum , zil çalıyordu ve aşağı koşturup sınıfın önünde çocuğun çıkmasını bekliyordum.

drusn bı kosede

---devam---

Eve dönerken ismini nasıl öğreneceğimi düşünüyorum çıksam karşısına ismini sorsam hayatımda tecrübe ettiğim bi şey değil çok heycanlanıp saçmalarım vazgeçiyorum ve boş boş hayallerle evime yürüyorum. Aradan sonra dersanenin olduğu ilk gün tüm hazırlıklarımı tamamlayıp erkenden çıkıyorum evden dersanede beklemeye başlıyorum yaklaşık yarım saat kızın sınıf kapısını kesiyorum ama yok gelmiyor. Dersim başladığından ayrılıyorum oradan. Teneffüs olduğunda tekrar iniyorum ve izlemeye başlıyorum yok yine göremiyorum .Derken aklıma dahice bir fikir geliyor kızla aynı sınıfta okuyan tanımadığım bir çocuğa selam veriyorum ve kızı tarif edip ismini soruyorum ve çocuk bana o ana kadar en mantıklı gelen taktiği söylüyor;
-Senden selam söyliyim istersen.
+Harika olur bunu benim için yapar mısın?
-Yaparım tabi ya bu işleri bana sorucan.
+Tamam sonraki ders burada buluşalım tekrar.
Çocukla 2 dakikadır tanışmama rağmen muhabbetinden tam bir boş beyinli olduğu belli oluyordu ama yinede güvenim sonsuzdu heyecanımda doruktaydı aşık olduğum kıza benden selam söyleyecekti.

rezerved

---devam---

Gece oluyor yatarken kendi kendime hayaller kuruyorum yüzünü dahi tam olarak hatırlamadığım saçının renginden başka hiçbir bilgim olmayan kızı düşünerek uykuya dalıyorum.
Dersane saati geldiğinde en güzel giysilerimi giyip saçımı jöleyle yukarı kaldırıyorum o zamanlar saçımı böyle yaptığımda dönemin starı ricky martin’e benzediğimi düşünüyordum şimdi fotoğraflara baktığımda karşımda küçük ibo görüyorum :((. Teneffüs zili çalar çalmaz kankam mali’yle kantine koşturuyorum içeri oturup kızın gelmesini bekliyorum.Ve geliyor tüm ihtişamıyla yüzünü unutmamak için cesaretimi toplayıp dikkatli bakıp ezberliyorum. Evet artık geceleri uyurken onun hayaliyle uyuyabilirim. Teneffüs bitiyor ve ben gizlice takip edip sınıfını öğreniyorum . Benden 1 sınıf üstte olduğunu anlayınca üzüldüğüm şey benden büyük olması değil ertesi sene onsuz bir dersanede ne yapacağımı düşünmem oluyor.

reserved

---devam---

Gün bitti ve dersaneden çıkıyoruz gözlerim belli belirsiz birini arıyor kendime şaşırıyorum küçücük üstelik kızgınlıkla dolu bir an beni nasıl bu kadar etkilemişti.Ve görüyorum sarı saçları , uzun boyuyla hafif rüzgar eşliğinde salınarak yürüyor. Sonra bakmaya utanıp gözden kaybediyorum. Demek böyle bişeymiş diyorum kendi kendime ilk görüşte aşk böyle bişeymiş.

---devam---

Dalgınım , dersanenin koridorunda yürürken bir yandan henüz 7.sınıfta olmama rağmen liselere giriş sınavının omzumdaki yükünün iyiden iyiye kendisini hissettirmeye başladığından olacak çok da düşünceliyim. Oldum olası bu tür sınavların yanlış olduğunu düşünsem de dersane benim için ayrı bir sosyalleşme yuvasıydı , buna ihtiyacım vardı. Kızlarla aram o ana kadar hiç iyi olmamıştı kendimi o zamanlar kötü hissetsem de ancak şimdi anlayabiliyorum ki 7.sınıfa giden biri zaten 50 cent gibi takılamazmış. Derken lavaboya gelmiş kapıyı açmıştım , açmamla beraber çığlık sesleri yükseldi ve o an içerideki bir kız kapıya doğru dönüp :
-Ne yaptığını sanıyosun sen!
+Şey pardon.
Tüm bunları düşünürken dalgınlıkla sağdaki kapıyı açmıştım çok utanıyordum.Şimdi bu olayı düşününce tekrar hayretler içinde kalıyorum şu küçücük dialogtan nerelere geldiğime şaşırıyorum.

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

hikayemin şarkısı buyrun: http://youtu.be/iIyyPsqRweE

hikayemin şiiri buyrun :

Biliyorum sana giden yollar kapalı
Üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni

Ne kadar yakından ve arada uçurum;
insanlar, evler, aramızda duvarlar gibi

Uyandım uyandım, hep seni düşündüm
Yalnız seni, yalnız senin gözlerini

Sen Bayan Nihayet, sen ölümüm kalımım
Ben artık adam olmam bu derde düşeli

anlatacaklarım isimler dışında tamamen gerçektir hiç bir detay abartılmayacaktır.başlıyorum arkadaşlar.