Grubun içerisinden yalnızca Selveri tanıyodum.Bir diğer kız da Selverin kuzeni Esindi. Bizden 1 yaş büyüktü.2 erkeğe gelince birisini bizim okuldan tanıyordum. Diğerini tanımıyordum. Sonra Gizem tanıştırdı bizi. Bizim okuldan olan çocuğun adı Ömerdi diğer tanımadığım erkek Burak. Burakla Esin sevgiliydi hemen söyledi Burak. Sanki elinden alacaktım kızı bu ne acele der gibi bir bakış attım.Ömerle de bu yaz tanışmış Gizemler. Biraz zengin çocuğuydu kendini beğenmiş bir tipe benziyodu.Çok hoşlaşmadım heriften. Biraz yürüdükten sonra bir yere geçtik oturduk. Gizem benim yanıma oturmuştu.Bu çok hoşuma gitmişti benim.Ama sanırım Ömer bu durumdan hoşlanmamıştı biraz morali bozulmuştu sanki.Az çok birbirimizi tanıdıktan sonra kaynaşmaya başladık Ömer haricinde iyi çocuklardı ben de zaten yalnız kalmaktan sıkılmıştım en azından bu ortamla yalnız kalmam diye düşündüm.Ben Selverin kuzeniyle falan iyi bir muhabbet kurmuştum sevgilisiyle de öyle. Biraz mutluluk duymaya başlamıştım yalnızlıktan kurtuluyorum diye ta ki Ömer hadsizce bir soruyla muhabbete girene dek.Eee dedi siz Gizemle çıkıyo musunuz yoksa öyle gönül eğlendirmelik mi dedi.

Bende onu görünce o kadar mutlu olmuştum ki salak salak gülmeye başladım.Ona doğru 1-2 adım attım. Nasılsın dedi bana gülümseyerek yine s harfini peltek bir şekilde söylemişti.Onu bile özlemiştim.Her karesini özlemiştim hareketlerinin mimiklerinin. Doyasıya baktım suratına sonra cevap verdim. iyiyim sen nasılsın diye. Derin bir oh çekmiştim Gizem bir yere gitmemiş benden ayrılmamıştı. Sonra iyiyim teşekkür ederim dedi. Sonra ne bekliyosun gelsene dedi yüzüme baktı alaycı bir şekilde.Ama masum bir alaydı bu art niyet içermeyen. Bende nereye dedim baktım ona doğru.O da gel seni arkadaşlarla tanıştırıyım dedi.Önümüzde yürüyen gruba doğru zütürdü beni 2 erkek 2 kızlı bir gruba.

Ben dizileri bile arada reklam olmasın diye ertesi gün izleyen biriyim, sanırım yarın devam edeceğim sen yaz pampa bitir artık ama... Çok uzamasın...

Okulların açılmasına çok az bir süre kalmıştı. Yaklaşık 1-2 hafta boyunca hep aynı saatte Gizemlerin evinin önünden geçtim parka gittim. Parkta biraz oturdum gerin döndüm. Bazen geri dönerken bazen giderken bazen de parkta top oynarken sınıftakileri gördüm.Ama hiçbiriyle konuşmadım. Onlar da benimle konuşmadı zaten.Ama onlardan daha önemlisi vardı. Gizemi hiç görmemiştim tatil boyunca. Acaba taşındılar mı şehirden falan mı ayrıldılar diye düşünmeye başlamıştım. Yine bir gün parka gitmek için yola çıktım. Hava çok sıcaktı yanıma su falan da almıştım.Bir tane de kitap aldım.Tam bir Yüzüklerin Efendisi Hayranıydım.Cep kitabı gibi taşırdım yanımda o seriyi. Yine Gizemin evin önünden geçip parka vardım. Gizemi yine görememiştim. Parka vardım.Bu sefer doluydu park. Mutsuz olmuştum.1 haftadır falan özel mülküm gibi parkta tek başıma takılıyordum. Sessizlik ve huzurla. Parkta ilerledim oturacak boş bir yer yoktu.Çoğu tanıdık simalardı okuldan sınıftan falan.Ama o arada gözüme bir şey çarptı. Biraz ilerde Gizemi görür gibi oldum arkası dönük bir şekilde. Saçlarından tanımıştım onu. Gözlerime inanamadım ilk önce.Çölde vadi gören bedevi gibiydim. Heralde yanlış gördüm birisine benzettim falan dedim kafamı kaldırdım ayaklarımın üzerinde yükseldim görmeye çalıştım Gizemi.Tam onu ararken gözlerim bir anda Gizem başını çevirdi arkaya doğru ve göz göze geldik. Beni gördü.ilk önce tanıyamadı heralde gözlerini kısarak tekrar bana baktı. Bende sabit bir şekilde durup kalmıştım olduğum yerde. Olur da ters giden bir şey olursa ona baktığım belli olmasın diye çekip gidecektim görmemiş gibi davranarak.Ama çok şükür öyle olmadı. Gizem beni gördü ilk önce gülümsedi sonra el salladı yanıma doğru gelmeye başladı.

Gizemlerin evin önünden geçtim. Kimse yoktu içimi daha da kötü bir his kaplamıştı.Ama bir yandan da rahatlamıştım.En azından Gizemin beni görüp görmemezlikten gelme gibi bir durumu olmamıştı. Buna biraz sevinmiştim parka doğru ilerlemeye devam ettim artık biraz orada takılacaktım belki tanıdık birileri vardır muhabbet ederiz dedim. Eğer yoksa da biraz oturup eve gidecektim. Gittim parka kimse yoktu. Park bomboştu.Bir kez daha yalnız kalmıştım.10 dk belki oturdum belki oturmadım dayanamadım. Kalktım gittim eve doğru yol almaya başladım.Bu arada karşıdan Savaşla sınıftaki 3-4 erkek daha geliyordu. Elinde top vardı Savaşın. Yazın en büyük eğlencemizdi sınıftakilerle toplanıp akşama kadar maç yapmaktı.Ama bu sefer aralarında ben yoktum. Hepsi bana doğru baktı bende onlara kaçamak bir bakış attım.Ama beni davet etmediler oynamaya. Normalde vazgeçilmez topçuları ben sanırdım ama değilmiş hiçbiri uzaktan selam bile vermedi.Öylece geçip gittik birbirimizin yanından. Aslından hepsi iyi çocuklardı bana karşı doğrudan bir kin beslediklerini düşünmüyordum ama bir şekilde bana karşı tutumları çok değişmişti. Oldukça olumsuz bir şekilde gerçekleşmişti bu durum. inanın o dışlanma duygusu her şeyin önüne geçmişti bir anda hiçbir şey düşünemez oldum.Ama sonra Gizemi getirdim aklıma. Bunların hepsini Gizem için yapmıştım. Gizem için katlanmaya devam da ederdim bu can sıkıcı duruma.Eve vardım msni açtım. Gizem yine yoktu. Eskisi kadar online olmuyodu listemdeki kişilerde. Sanırım hepsi başka bir şeyle ilgileniyordu.Ya da beni bütün sınıf engellemişti. Bilirsiniz msn de birisi sizi engellediyse o kişi çevrimiçi bile olsa size çevrimdışı olarak görünürdü. Listeye baktım sınıftaki arkadaşlarımın çoğu çevrimdışıydı.Özellikle de 1-2 aydır böyleydi.Bir kez daha yıkılmıştım. Artık sınıftan tamamen soyutlanmıştım. Sanırım bir daha eskisi gibi olmayacaktı sınıftaki durumum ve artık bende büyüyordum onlarda.Çocukça yapılan bir saygısızlık değildi bu yaptıkları bunu asla unutmayacaktım ve mutlaka bir şekilde tepkimi gösterecektim sınıfta.

Her tatilde olduğu gibi Gizemi yine görememiştim. Günler öylece geçip gitmemişti bu sefer. Günler geçmiyordu. Msnden de konuşmuyorduk artık. Yaklaşık 1-2 ay falan hiç çevrimiçi olmamıştı Gizem. Napacağımı şaşırmıştım. Gizeme bir şekilde ulaşmak istiyordum ama sanki o bana ulaşmak istemiyordu. Peşinden beni sürüklüyordu ama gelmemi de istemiyordu. Böyle düşünmeye başlamıştım artık. Yazın Savaşla da görüşmedik hiç doğal olarak. Artık git gide yalnızlaşıyordum. Gizem yüzünden herkesi hayatımdan çıkarmıştım. Buna değerdi Gizem hatta bundan daha fazlasına ama sanki ben yaklaştıkça o benden uzaklaşıyordu. Beni umursamıyor gibi davranıyordu tatillerde ama okullar açılınca da çok samimi oluyor bana gülücükler saçıyordu. Belki de benimle sadece gönül eğlendiriyordu. Onun için ben olsam da olurdu olmasam da.Ama benim için o olmazsa ölürdüm. Gizemi hayatımdan asla çıkaramazdım.Ne yaparsa yapsın beni sevsin ya da sevmesin aşağılasın hor görsün ama benimle bir şekilde ilgilensin isterdim. Asla onu silip atamazdım. Fakat gururumla oynamasına da izin vermezdim. Onunla resmi olarak her türlü bağımı koparırdım ama manevi olarak benim için dünyadaki tek güzellik Gizemdi.Ben yaz tatilinin neredeyse her gününü böyle düşüncelerle kafamda kurduğum olasılıklarla geçiriyordum. Kendimi en kötüye de hazırlamıştım en iyiye de.Bu arada kitap falan okumayı sıklaştırmıştım. Benim için yegane dost kitaplardı artık.Yaz tatilinin büyük bir kısmında kendimi kitaplarla falan oyaladım.Ama o da bir yere kadar idare etti en sonunda dayanamadım evden çıktım. Amacım Gizemlerin üst sokağındaki parka gidip etrafı dolaşacaktım belki de tek başıma oturup biraz kafa dinleyecektim. Parka giderken de Gizemlerin evin önünden geçecektim belki görürüm umuduyla ama bu sefer görsem de ilk konuşan ben olmayacaktım o beni umursamazsa ben onu hiç takmayacaktım.Bu düşüncelerle içimdeki korkularla evden çıktım ilerledim parka doğru.Ya Gizem yine beni görür de umursamazsa ne olur diye düşünmekten kendimi alıkoyamıyordum.

devam hadi aq

devam panpiş

Devam devam

Devammmm

devam başkan devam rez alalım

ulan sardı baya devam panpa

Devam reis..

Sınıfa karşı tavrımı değiştirmiştim. Gizeme olan sevgim yüzünden dışlanmıştım.Ama Gizemin sınıfla arasında bir ayrılık yoktu. Gayet hepsi onunla konuşuyor muhabbet ediyordu kız erkek hepsi. Benim de muhabbet ettiğim kızlar vardı sağolsunlar çok itibar etmemişlerdi çıkan dedikodulara ama erkeklerin hepsi bana karşı cephe almışken aynı oranda Gizeme karşı sevgi gösterisinde bulunuyorlardı. Açık bir şekilde yavşamıyolardı Gizeme ama yine de eskisine oranla daha çok muhabbet kurmaya çalışıyorlardı.Bu durum iyiyden iyiye canımı sıkıyordu.Bir gün Gizemi çağırdım çıkalım mı bahçeye doğru diye. Kabul etti biraz yürüdük.Eee dedi neden çağırdın beni buraya.Ben de bir sebebi mi olması lazım biraz yürümek istedim dedim.O da hadi çıkar ağzındaki baklayı dedi.Ben de açıkça söyledim. Neden sınıftakilerle muhatap oluyorsun bana yaptıkları şeyleri nasıl davrandıklarını görmedin mi dedim.O da bu beni ilgilendirmez senin onlarla arandaki sorun.Ben sana hiç soruyo muyum neden başka kızlarla da konuşuyosun diye dedi.Ben de ne alakası var aynı şey değil saçmalama dedim.O da çok alakası var baksana yaptığına sınıftaki tüm kızlarla haşir neşir olmuşsun dedi.Ben de kimle olmuşum dedim.2-3 tane kız ismi saydı bana. Belli ki Kezban Gizemi de doldurmuştu bana karşı. Olanları anlattım. Kızlarla ne konuştuğumu onların naptığını hepsini tek tek reddettiğimi söyledim. inanıyım mı dedi.Ben de hiç inanmadığın kadar inan bana bu sefer dedim. Biraz mahçup olmuştu ama ikna etmiştim sanırım onu. Sonra beraber çıktık sınıfa.6.sınıfın 2.dönemin de çok fazla olay olmadı zaten. Gizem bana yakınlaştıkça sınıftan uzaklaşıyordu. Artık sınıfta ikimizinde konuştuğu tek ortak kişiler ikimizdik.Biz bize kalmıştık. Aramızda gayet iyiye gidiyordu ama yaz tatili gelmiş yine o tatil soğuklukları başlamıştı. Gizemle görüşmelerimiz seyrelmişti.

Tatil bitene kadar Savaşla hiç görüşmedim. Zaten görüşülecek pek bir şey kalmamıştı. Okula artık ayrı ayrı gidip geliyorduk. Sonra sınıftaki sıralarımızı falan da ayırdık ben bir sıra önüne bir yere geçtim oturdum Savaş aynı yerinde kaldı. Dost dediğim adam arkamdan vurmuştu ya artık sınıfa da güvenim kalmamıştı.Tek güvendiğim insan tek sevdiğim kişi benim her şeyim bir tek Gizem kalmıştı.O yeterdi bana zaten ama Savaşla dostluğumuzun bitmesine çok üzülmüştüm. Sınıftan da dışlanmış gibiydim artık. Sınıfın çoğu erkeği benle konuşmuyodu.Bir kaç sebep vardı ortada konuşulan. Benim yavşak olduğumu düşünüyolarmış erkekler.Her kıza yavşıyomuşum her kızı kendime aşık ediyormuşum falan filan. Yalanın kuyruklusuydu. Gizem dışında tek bir kızla muhatap bile olmamıştım hayatımda. Hatta sınıfta bana Kezban dışında yazanlar da olmuştu ama bir kere bile onlara pas vermemiştim hatta kırılmasınlar diye de kibarca reddetmiştim.Ama demekki iyilik yapılacak kadar iyi insanlar değillermiş en azından bunu öğrenmiş oldum böylece sınıfa karşı tavrımı da değiştirecektim artık...

Parkta Gizem beni bekliyordu. Uzaktan beni görünce Nerden kaldın falan dedi. Sonra bir anda bağırdı burnundan kan akıyo dedi. Noldu falan dedi telaşla koşup geldi yanıma. Bende elimi burnuma zütürdüm yokladım sonra baktım elime.Çok fazla bir şey yoktu ama endişelenmişti Gizem bu hoşuma gitmişti yine benim. Sonra Gizeme gel gidelim burdan başka bir yere anlatıcam dedim. Tamam dedi parka onlar gelmeden ayrıldık. Parkın hemen 1 sokak aşağısı Gizemlerin evin bulunduğu sokağa çıkıyordu. Kısa sürede Gizemlerin evin önüne geldik. Sonra oturduk duvarlarına. Gizem anlatacak mısın dedi. Bende başladım anlatmaya sonra her şeyi anlattım. Gizem dinledi ve sonra şaşırarak neden böyle bir şey yaptılar ki dedi.Ben de hepsi sana aşık sanırım dedim gülerek.O da güldü. Sonra ciddi bir şekilde ya da Kezban sana aşık dedi. Yüzümü ona doğru çevirdim. ikimiz de birbirimize kilitlenmiştik.Ama ben aşık değilim önemli olan bu hatta nefret ediyorum dedim. Gizem de bende dedi. Sonra güldük.1 saat kadar oturduk orada. Gizem ailesinden bahsetti biraz sonra ilerde ne olacağından hayallerinden falan bahsetti. Hayallerinin arasında ben yoktum ama sorunumuz da buydu zaten. Aşkımızı birbirimizden saklıyorduk.

Savaşın verdiği bu tepkiye çok şaşırmıştım.Ne alakası var olum dedim.O da nasıl ne alakası var sevgilin değil mi git takıl işte bunu da mı ben söyliyim dedi. Böyle bir sonuca varmak için elinde güçlü bir kanıtı olması lazımdı ya da Kezban yine bir şeytanlık yapıp bu sefer Gizemle aramızı açmak için Savaşı kullanıyordu. Buna o anda karar vermedim tabii ki Kezban Savaşa yakınlaşmaya başlamıştı sınıfta da buna şahit olmuş 1-2 kez ama çok aldırış etmemiştim Savaş akıllıdır yanaşmaz Kezbana diye ama yanılmıştım sanırım. Bende dayanamadım o anda bakıyorumda siz Kezbanla öyle yaptınız sanırım dedim ciddi bir şekilde. Sonra herkes durdu Savaş suratıma baktı. Gayet kin doluydu bana karşı. Daha 2-3 gün öncesine kadar kardeş dediğim adam bana öldürecekmiş gibi bakıyordu.Ne diyosun lan sen dedi.Ben de yalan mı dedim.O da değil ama sana düşmez bizim naptığımız dedi. Bende cevap verdim benim naptığım size hiç düşmez o zaman çok fazla konuşmayacaksın dedim. Sonra Savaş yapma yaa falan dedi alaycı bir şekilde bana doğru geldi bende ona doğru yürüdüm. Aramıza erkekler girdi ayırdılar sakinleştirdiler. Daha sonra yavaş yavaş ayrıldım gruptan yürümeye başladım parka doğru derken arkamdan Savaş seslendi Savaş devam etti kin kusmaya. Hadi git nereye gidiyorsan daha fazla bekletme Gizemi sonra kaptırma başka birisine dedi.O an kendimi tutamadım. Sinirle koşarak geri döndüm atladım Savaşın üstüne bir iki tane yumruk salladım suratına doğru. Vurmak istemiyordum ama ben vurmayınca da o vuruyordu. Yerde boğuştuk bir kaç dakika sonra gruptan bir erkek geldi tutup kaldırdı beni. gibtir git nereye gidiyosan geldin akşam akşam huzurumuzu kaçırdın dedi. Sınıf bana karşı kin doluymuş oysa haberim yokmuş. Gözlerim doldu. Hepsi 6 yıllık arkadaşımdı çoğunu çocukluktan mahalleden tanırdım ama bugün bana sırtlarını dönmüşlerdi sebepsizce. Nedenini anlayamadım hepsi Gizemi seviyo olamazdı heralde.Ya da hepsi Savaşı benden daha çok seviyodu. Belki de Kezban onları bana karşı dolduruşa getirmişti.Bu olabilirdi belki.Ama artık umurumda da değildi çektim gittim parka doğru.

O gün kalktık gittik kütüphaneden Gizemi evine bıraktım. Sonra bende eve geçtim. Artık gerçekten çok mutluydum Gizemle ilişkimiz biz adını koyamasak da pürüzsüz bir şekilde ilerliyordu.Ben memnundum böyle devam etmesinden. Gizem benim olsun da çıkıp çıkmamak hiç önemli değildi.6.sınıfın ilk dönemini de sorunsuz bir şekilde bitirmiştik. Yarıyıl tatilinde yine kar yağmıştı. Savaşla 3-4 gün boyunca falan mahallede kar oynadık. Tatil nedeniyle Gizemle yüz yüze fazla görüşemiyorduk. Anca msnden konuşuyorduk o da eskisi kadar sık olmuyordu. Daha öncede fark ettiğim bir durumdu bu.Sanki Gizem okulda farklı davranıyordu bana okullar kapanınca farklı davranıyordu. Sürekli değişkenlik gösteriyordu.Ama çok umursamadım Gizemden aldığım son dönütler olumluydu. Bana değer veriyordu.Bir gece msnde konuşurken Gizemi kartopu oynamaya davet ettim.O da gelebilirsem gelirim nerede buluşalım dedi.Ben de sizin evin üst sokağındaki parka gidelim istersen seni evinden alıyım dedim.Yok gerek yok ben gelirim gelebilirsem dedi.Ben de tamam o zaman görüşürüz dedim çıktım evden.Çok geç değildi saat o yüzden izin almam kolay oldu havada zaten tam kararmamıştı. Yolda ilerlerken biraz önümde Savaşın ve Kezbanın da içinde bulunduğu bizim sınıftan oluşan bir grup gördüm. Sanırım onlarda grup halinde parka gidiyorlardı ama beni ya da Gizemi neden çağırmamışlardı merak ettim.Özellikle Savaşın çağırmamasına üzülmüştüm. Arkadan hızlandım yanlarına doğru geldim. Nasılsınız falan diye hal hatır sorduk birbirimize. Sonra nereye gidiyosun dedi Kezban bana. Bende soğuk bir şekilde parka dedim. Neden dedi kartopu oynamak için dedim. Gruptakiler bıyık altından gülmüşlerdi. Kızı rezil etmemek için konuyu hemen değiştirdim. Beni neden çağırmadın lan madem gidecektin dedim Savaşa döndüm tekrar.O da senin Gizemin yok mu olum git onunla takıl dedi.

Bugün devam mı yoksa yarın mı devam ediceksin?

Çalışmak için ayarladığımız gün yanıma geldi şimdi hatırlayamadım hangi gün hangi ay olduğunu o yüzden belirtmiyorum. Geldi sınıfta yanıma oturdu tamam mıyız bugün çıkışta dedi. Bende tamamız ekme bakalım bu sefer de dedim.Şakayla karışık içimdeki o günden kalan son kızgınlığı da kusmuştum. Neden gelemediğimi gördün ed edd avarel ben de çok isterdim ama olmadı dedi.Ben de bir şey demedim zaten şaka yapmıştım sadece dedim ortamı yumuşatmaya çalıştım. Sonra güldü Gizem bi daha olmasın dedi alımlı bir şekilde kalktı yanımdan sonra gitti.O da şaka yapmıştı endişelenecek bir şey yoktu yani.O gün okul çıkışı gittik kütüphaneye açtık defterleri kitapları başladık çalışmaya.Ben anlatıyorum Gizem dinliyordu.1 saate yakın falan anlattım sanırım sonra Gizem kalkalım mı artık sıkıldım ben dedi.Bu beni üzmüştü. Benle vakit geçirirken sıkılıyordu. Acaba benden mi sıkılmıştı yoksa dersten mi diye düşündüm. Sonra imalı bir şekilde baktım Gizeme doğru. Telaşlı el kol hareketleriyle yoo yanlış anlama senden değil dersten sıkıldım dedi güldü.Bu beni önemsediği anldıbına geliyordu. Yanlış anlaşılmaya mahal vermemek için telaşlanması hoşuma gitmişti. Gizemin bana attığı ufacık bir adımda bile ben çok mutlu oluyordum.O benim için her şeyi ifade ediyordu. Tüm duygularımın vücut bulmuş haliydi Gizem.