Bu ortama yabancı değildim diğer arkadaşlarım gibi şok olmamıştım daha önce anasınıfına gittiğim için korkmuyordum okuldan. Neyse sınıfa girdik hoca masasına geçti bize siz de bir yer beğenin geçin bakalım şimdilik oturun daha sonra yerlerinizi değiştiricem zaten dedi. Herkes kafasına göre geçti bir yere oturdu.Ben de gittim en ön sıraya oturdum ön sıraya kimse gelmez rahat ederim diyodum. Daha ilk günden sınıftan kendimi soyutlamıştım. Herkes tam olarak yerleştikten sonra hoca sınıf defterini açtı listeden hem isimlerimizi okuyor hem de bizi kaldırıp kendimizi tanıtmamızı istiyordu. Millet tek tek kalktı kendini tanıttı sıra bana gelince bende kalktım tanıttım kendimi tabi utanarak ve çekingen bir tavırla ve hocamız da bunu fark etmiş olacak ki babacan bir tavırla bana gülümseyip teşekkürler ed edd avarel otur bakalım dedi. Listede sonraki ismi okuduğunda kimse ayağa kalkmadı hoca yüksek sesle ismi tekrarladı Gizem yok mu dedi. Kimseden ses yok anlaşılan kız gelmemişti o gün. Hoca deftere bir şeyler yazdı sonra tam ayağa kalkacakken kapıyı birisi tıklattı ve hocanın gir demesiyle içeriye mavi önlüklü küçük bir kız çocuğu ve ardından bir bayan girdi.

Günler böyle geçip gidiyordu yaklaşık 1-2 ay okula gittim sıraya geçtim oturdum Gizemi baştan aşağıya süzdüm. Süzdüm derken 1 gram cinsellik aklımdan geçmemişti zaten 1.sınıf çocuğunun cinsellikle ne gibi ilgisi olabilirdi. Aylarca ben gizeme hayranlıkla baktım. Fakat Gizemi bana bakarken hiç yakalamadım ya çok profesyonel yapıyordu işini ya da bana bakmıyordu. Bakmıyorsa işler çok saçma bi hal alırdı.Hem böyle bişey nasıl olurdu? Ben ona aşıksam o da bana aşıktır aşk tek taraflı yaşanır mıydı ? Dizilerde filmlerde hep öyle görmüştüm kız oğlanı sever oğlan kızı. Kafamı bunlarla kurcalarken bir sabah yine okula varmış sırama oturmuştum.Ama bu sefer gizem yoktu. Acaba başına bir şey mi geldi ona bir şey olursa ben nasıl yaşarım gibi saçma sapan dizi replikleri kafamdan geçiyordu.Ama bu ihtimaller anında son bulmuştu çünkü Gizem havalı bir şekilde sınıf kapısından girdi ve yanıma oturdu. Hiç selam bile vermemişti. Acaba saygısızlık mı yaptım diye kendime şöyle bi baktım ama yok. Bir şey yapmamıştım.Hem neden ilk o selam versin ki bu kez de sen selam ver diye aklımdan geçirdim ama tabii ki bunu da uygulayamadım çünkü aşırı utangaç ya da kendini beğenmiş birisiydim. Gerçekten öyle miydim ? Ben bunları düşünürken hoca sınıfa geldi herkes ayağa kalktı günaydın falan filan oturduk sıramıza tekrar. Hoca bugün ufak bi değişiklik yapıcam sıralarınızı düzenlicem dedi.O an başımdan kaynar sular döküldü hemen acaba ne yaparımda Gizemle aynı yere otururum diye düşünürken hoca yerleri değiştirmeye başlamıştı bir süre sonra bana seslendi ed edd avarel kalk bakalım ordan dedi. Selver sen gel gizemin yanına dedi devamında. gibeyim yapacağın işin ta dıbınakoyim dedim içimden. Kalktım ayağa tahtanın önüne geçerken bir şey çalındı kulağıma. Gizemin ohh bee sonunda dediğini duydum…

Devammm

Gizemlerin evin önünden geçtim. Kimse yoktu içimi daha da kötü bir his kaplamıştı.Ama bir yandan da rahatlamıştım.En azından Gizemin beni görüp görmemezlikten gelme gibi bir durumu olmamıştı. Buna biraz sevinmiştim parka doğru ilerlemeye devam ettim artık biraz orada takılacaktım belki tanıdık birileri vardır muhabbet ederiz dedim. Eğer yoksa da biraz oturup eve gidecektim. Gittim parka kimse yoktu. Park bomboştu.Bir kez daha yalnız kalmıştım.10 dk belki oturdum belki oturmadım dayanamadım. Kalktım gittim eve doğru yol almaya başladım.Bu arada karşıdan Savaşla sınıftaki 3-4 erkek daha geliyordu. Elinde top vardı Savaşın. Yazın en büyük eğlencemizdi sınıftakilerle toplanıp akşama kadar maç yapmaktı.Ama bu sefer aralarında ben yoktum. Hepsi bana doğru baktı bende onlara kaçamak bir bakış attım.Ama beni davet etmediler oynamaya. Normalde vazgeçilmez topçuları ben sanırdım ama değilmiş hiçbiri uzaktan selam bile vermedi.Öylece geçip gittik birbirimizin yanından. Aslından hepsi iyi çocuklardı bana karşı doğrudan bir kin beslediklerini düşünmüyordum ama bir şekilde bana karşı tutumları çok değişmişti. Oldukça olumsuz bir şekilde gerçekleşmişti bu durum. inanın o dışlanma duygusu her şeyin önüne geçmişti bir anda hiçbir şey düşünemez oldum.Ama sonra Gizemi getirdim aklıma. Bunların hepsini Gizem için yapmıştım. Gizem için katlanmaya devam da ederdim bu can sıkıcı duruma.Eve vardım msni açtım. Gizem yine yoktu. Eskisi kadar online olmuyodu listemdeki kişilerde. Sanırım hepsi başka bir şeyle ilgileniyordu.Ya da beni bütün sınıf engellemişti. Bilirsiniz msn de birisi sizi engellediyse o kişi çevrimiçi bile olsa size çevrimdışı olarak görünürdü. Listeye baktım sınıftaki arkadaşlarımın çoğu çevrimdışıydı.Özellikle de 1-2 aydır böyleydi.Bir kez daha yıkılmıştım. Artık sınıftan tamamen soyutlanmıştım. Sanırım bir daha eskisi gibi olmayacaktı sınıftaki durumum ve artık bende büyüyordum onlarda.Çocukça yapılan bir saygısızlık değildi bu yaptıkları bunu asla unutmayacaktım ve mutlaka bir şekilde tepkimi gösterecektim sınıfta.

Seri panpa

Her tatilde olduğu gibi Gizemi yine görememiştim. Günler öylece geçip gitmemişti bu sefer. Günler geçmiyordu. Msnden de konuşmuyorduk artık. Yaklaşık 1-2 ay falan hiç çevrimiçi olmamıştı Gizem. Napacağımı şaşırmıştım. Gizeme bir şekilde ulaşmak istiyordum ama sanki o bana ulaşmak istemiyordu. Peşinden beni sürüklüyordu ama gelmemi de istemiyordu. Böyle düşünmeye başlamıştım artık. Yazın Savaşla da görüşmedik hiç doğal olarak. Artık git gide yalnızlaşıyordum. Gizem yüzünden herkesi hayatımdan çıkarmıştım. Buna değerdi Gizem hatta bundan daha fazlasına ama sanki ben yaklaştıkça o benden uzaklaşıyordu. Beni umursamıyor gibi davranıyordu tatillerde ama okullar açılınca da çok samimi oluyor bana gülücükler saçıyordu. Belki de benimle sadece gönül eğlendiriyordu. Onun için ben olsam da olurdu olmasam da.Ama benim için o olmazsa ölürdüm. Gizemi hayatımdan asla çıkaramazdım.Ne yaparsa yapsın beni sevsin ya da sevmesin aşağılasın hor görsün ama benimle bir şekilde ilgilensin isterdim. Asla onu silip atamazdım. Fakat gururumla oynamasına da izin vermezdim. Onunla resmi olarak her türlü bağımı koparırdım ama manevi olarak benim için dünyadaki tek güzellik Gizemdi.Ben yaz tatilinin neredeyse her gününü böyle düşüncelerle kafamda kurduğum olasılıklarla geçiriyordum. Kendimi en kötüye de hazırlamıştım en iyiye de.Bu arada kitap falan okumayı sıklaştırmıştım. Benim için yegane dost kitaplardı artık.Yaz tatilinin büyük bir kısmında kendimi kitaplarla falan oyaladım.Ama o da bir yere kadar idare etti en sonunda dayanamadım evden çıktım. Amacım Gizemlerin üst sokağındaki parka gidip etrafı dolaşacaktım belki de tek başıma oturup biraz kafa dinleyecektim. Parka giderken de Gizemlerin evin önünden geçecektim belki görürüm umuduyla ama bu sefer görsem de ilk konuşan ben olmayacaktım o beni umursamazsa ben onu hiç takmayacaktım.Bu düşüncelerle içimdeki korkularla evden çıktım ilerledim parka doğru.Ya Gizem yine beni görür de umursamazsa ne olur diye düşünmekten kendimi alıkoyamıyordum.

Devam etcen mi panpa?

Okulların açılmasına çok az bir süre kalmıştı. Yaklaşık 1-2 hafta boyunca hep aynı saatte Gizemlerin evinin önünden geçtim parka gittim. Parkta biraz oturdum gerin döndüm. Bazen geri dönerken bazen giderken bazen de parkta top oynarken sınıftakileri gördüm.Ama hiçbiriyle konuşmadım. Onlar da benimle konuşmadı zaten.Ama onlardan daha önemlisi vardı. Gizemi hiç görmemiştim tatil boyunca. Acaba taşındılar mı şehirden falan mı ayrıldılar diye düşünmeye başlamıştım. Yine bir gün parka gitmek için yola çıktım. Hava çok sıcaktı yanıma su falan da almıştım.Bir tane de kitap aldım.Tam bir Yüzüklerin Efendisi Hayranıydım.Cep kitabı gibi taşırdım yanımda o seriyi. Yine Gizemin evin önünden geçip parka vardım. Gizemi yine görememiştim. Parka vardım.Bu sefer doluydu park. Mutsuz olmuştum.1 haftadır falan özel mülküm gibi parkta tek başıma takılıyordum. Sessizlik ve huzurla. Parkta ilerledim oturacak boş bir yer yoktu.Çoğu tanıdık simalardı okuldan sınıftan falan.Ama o arada gözüme bir şey çarptı. Biraz ilerde Gizemi görür gibi oldum arkası dönük bir şekilde. Saçlarından tanımıştım onu. Gözlerime inanamadım ilk önce.Çölde vadi gören bedevi gibiydim. Heralde yanlış gördüm birisine benzettim falan dedim kafamı kaldırdım ayaklarımın üzerinde yükseldim görmeye çalıştım Gizemi.Tam onu ararken gözlerim bir anda Gizem başını çevirdi arkaya doğru ve göz göze geldik. Beni gördü.ilk önce tanıyamadı heralde gözlerini kısarak tekrar bana baktı. Bende sabit bir şekilde durup kalmıştım olduğum yerde. Olur da ters giden bir şey olursa ona baktığım belli olmasın diye çekip gidecektim görmemiş gibi davranarak.Ama çok şükür öyle olmadı. Gizem beni gördü ilk önce gülümsedi sonra el salladı yanıma doğru gelmeye başladı.

Uzuldum simdi

Bende onu görünce o kadar mutlu olmuştum ki salak salak gülmeye başladım.Ona doğru 1-2 adım attım. Nasılsın dedi bana gülümseyerek yine s harfini peltek bir şekilde söylemişti.Onu bile özlemiştim.Her karesini özlemiştim hareketlerinin mimiklerinin. Doyasıya baktım suratına sonra cevap verdim. iyiyim sen nasılsın diye. Derin bir oh çekmiştim Gizem bir yere gitmemiş benden ayrılmamıştı. Sonra iyiyim teşekkür ederim dedi. Sonra ne bekliyosun gelsene dedi yüzüme baktı alaycı bir şekilde.Ama masum bir alaydı bu art niyet içermeyen. Bende nereye dedim baktım ona doğru.O da gel seni arkadaşlarla tanıştırıyım dedi.Önümüzde yürüyen gruba doğru zütürdü beni 2 erkek 2 kızlı bir gruba.

Bak bu hikayeyi bitirmezsen fena seyler olur

Grubun içerisinden yalnızca Selveri tanıyodum.Bir diğer kız da Selverin kuzeni Esindi. Bizden 1 yaş büyüktü.2 erkeğe gelince birisini bizim okuldan tanıyordum. Diğerini tanımıyordum. Sonra Gizem tanıştırdı bizi. Bizim okuldan olan çocuğun adı Ömerdi diğer tanımadığım erkek Burak. Burakla Esin sevgiliydi hemen söyledi Burak. Sanki elinden alacaktım kızı bu ne acele der gibi bir bakış attım.Ömerle de bu yaz tanışmış Gizemler. Biraz zengin çocuğuydu kendini beğenmiş bir tipe benziyodu.Çok hoşlaşmadım heriften. Biraz yürüdükten sonra bir yere geçtik oturduk. Gizem benim yanıma oturmuştu.Bu çok hoşuma gitmişti benim.Ama sanırım Ömer bu durumdan hoşlanmamıştı biraz morali bozulmuştu sanki.Az çok birbirimizi tanıdıktan sonra kaynaşmaya başladık Ömer haricinde iyi çocuklardı ben de zaten yalnız kalmaktan sıkılmıştım en azından bu ortamla yalnız kalmam diye düşündüm.Ben Selverin kuzeniyle falan iyi bir muhabbet kurmuştum sevgilisiyle de öyle. Biraz mutluluk duymaya başlamıştım yalnızlıktan kurtuluyorum diye ta ki Ömer hadsizce bir soruyla muhabbete girene dek.Eee dedi siz Gizemle çıkıyo musunuz yoksa öyle gönül eğlendirmelik mi dedi.

Sabah kalktım yüzümde şişlik ve morluklar vardı ama çok fazla belli olmuyordu. Annemle babama akşam hesap vermiştim. Benim bu sorumsuzluklarımdan rahatsız olmuşlardı.Ben de söz vermiştim o gece bir daha derslerimden başka hiçbir şeyle ilgilemiycem dedim. Bunda gayet ciddiydim yarın Gizemle de son konuşmamı yapıp artık bitirecektim onu. Sabah çıktık Savaşla beraber okul yoluna düştük yine. Sınıfa vardık sınıfta bir magazin kokusu vardı.Bir kelime etsem herkes üstüme gelecek sorular yağdıracaktı o yüzden ilk tenefüste Gizemle konuşmamayı tercih ettim gittim sırama oturdum. Daha sonraki tenefüslerde ona beni çıkışta bekle diyecektim ve sonra her şeyi anlatacaktım ama Gizem benden hızlı davrandı ve yanıma gelip ed edd avarel sonraki teneffüste bir şey konuşucam seninle dedi.

O yaz birkaç kez daha Gizemle parkta akşamüstü buluştuk yanımızda Selver Esin ve Burak da oldu. Arada Ömer de geldi rahatsız olmuştum bu durumdan ama yapacak bir şey yoktu Ömer hepsiyle yakın arkadaştı.Yaz böyle geçti okulun ilk günü geldi çattı.Tek başıma okula giderken Gizemle kesiştiğimiz yolda yine karşı karşıya gelmiştik ama bu sefer yanında Ömer denen lavuk vardı. Dayanamadım koşar adımlarla yanlarına gittim selam verdim. Gizemi Ömere kaptırmaya hiç niyetim yoktu.Çocuk hem zengindi hem de tipi fena sayılmazdı çoğu kızın aradığı bir tipti ağzı da iyi laf yapıyordu binin.Ömer rahatsız oldu benim yanlarına gelişimden. Zaten ona selam vermedim direkt Gizeme bakarak günaydın dedim. Gizemde aynı sıcaklıkla bana gülümseyerek Günaydın dedi. Yola devam ettik hiç kimse birbiriyle konuşmadı okula varana kadar. Sonra sınıflara girerken Ömer Gizeme görüşürüz dedi ayrıldı ben ona doğru bakmamıştım bile. Sınıfa girdik Gizem neden öyle davrandın çocuğa ayıp oldu dedi.Ben de yüzsüzdür öyleleri bir şey olmaz sen merak etme dedim. Ters ters bana baktı Gizem.Ben de devam ettim. Gizem eğer ona karşı iyi davranmamı gerektirecek bir sebep varsa söyle ben de bileyim dedim.O da özel bir şey yok ama sen de ona karşı biraz saygılı olabilirsin dedi.O bana saygısını ilk günden beni aşağılamaya kalkarak gösterdi bırak da biraz saygısız olayım dedim sonra sırama geçtim. Gizemle ufaktan tartışmıştık hem de bir hiç yüzünden. Okulun ilk günü çok tatsız başlamıştı benim için.

Bir kızı kaybetmek için azimle savaşmıştım adeta.Bu azmin onda birini ona açılmak için verseydim şu an çok mutlu bir çift olabilirdik belkide. Gizemle zaten konuşmuyorduk ama bu taktan durum git gide saçma bir hal alıyordu.Bu olayın ertesi günü Ömer sınıfa geldi beni çağırdı. Acaba ne yumurtlayacak diye gittim yanına. Seninle çıkışta bir görüşelim ayrılma sınıftan bir yere dedi.Ben de çıkışta işim var şimdi konuş ne konuşacaksan yoksa oyalama beni dedim.O da tamam o zaman adam gibi dinle dedi.Bak dostum diye yavşak bir cümleyle başladı konuşmasına.Ben Gizemden hoşlanıyorum belli ki sende hoşlanıyosun bu dün olanları duydum dedi.Ben de eee nolmuş yani dedim.Ben o kızı istiyorsam bitmiştir olayın kısaca özeti bu dedi.Sen sevmişsin ya da sevmemişsin benim için önemi yok aşkın da bir sınırı vardır davul bile dengi dengine dedi.Ben bitti mi saçmalıkların gidiyorum sonra bir daha beni bu dizilerden duyduğun saçma repliklerle kafa gibmek için çağırma dedim döndüm arkamı gittim. Gizem beni önemseyen bir tavır gösterse dönüp arkamı gitmezdim Ömere ama Gizem beni umursamıyorsa ben de onun için artık bir girişimde bulunmayacaktım.Bir iki adım attıktan sonra Ömer arkamdan geldi kolumdan tutup çekti beni.Bak kardeşim dediklerime harfiyen uy yoksa dedi cümlesini tamamlamadan ağzıyla karışık çenesine bir yumruk attım.O sinirle dayanamadım bir tane daha geçirdim gözüne geldi bu sefer. Sonra o da karşılık verdi bana vurdu hem de baya sağlam vurdu sarsıldım sonra birbirimize sarıldık güreştik bu arada tüm sınıf bizi izliyordu Gizem de çığlıklarıyla eşlik ediyordu. ikimizde yere düştük üstüme çıktı beni yumruklamaya başladı ağzımı yüzümü dağıtmıştı ama yılmadım yere devirdim onu sonra ayağa fırladım ağzına burnuna karnına nereye denk gelirse tekme savurdum sonra sınıftakiler beni tuttu araya girdiler Ömeri de sınıftan çıkardılar.Çıkarken tehditler savurarak çıktı ama hiç birine kulak asmadım çantamı da alıp sınıftan çıktım sınıftan çıkarken Gizeme de çarpıp geçtim.

Anlatmaya başladı Gizem. Annesi hamileymiş o yüzden okulu ihmal etmiş. Evde yalnız kalmasını istemiyormuş annesinin. Babası da başlarında olmadığı için ihtiyaç halinde onlara dedesi bakıyormuş.Bu yüzden hem ev işlerinde annesine yardım ediyormuş hem de bir yandan annesine göz kulak oluyormuş. Duyunca içim acıdı. Hangi baba böyle bir şerefsizliği yapardı.Çocuk ondan olmasına rağmen yüz üstü bırakıp kaçmıştı ailesini.Üstelik yeni bir karıyla daha ayrı bir eve çıkmıştı babası. Böyle bir şey nasıl olurdu aklım almıyordu. Sinirlenmiştim.Ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. Gizemin yanına koşup onunla beraber kalmayı teklif etmek bile gelmişti içimden. Sonra Gizem lütfen kimseye anlatma sana güvendim söyledim nolur kimseye bahsetme dedi. Tamam dedim kimseye söylemem. Büyük ihtimal annesinin hamile olmasından utanmıştı. Genelde böyle şeyler olurdu her çocukta. Peki dedim Gizeme ne zaman okula gelmeyi düşünüyosun diye şakayla karışık bir ileti yolladım.Hem ortamı yumuşatır hem de konuşmanın amacına ulaşmasını sağlarım diye düşündüm. Gizem yine smile attı. Gelirim 1-2 hafta içinde dedi. Zaten doğuma az kaldı dedi. Bende tamam o zaman bir şeye ihtiyacın olursa çekinme söyle ev yakın zaten hemen gelirim dedim.Şu an bir sorun yok ama yine de çok teşekkür ederim benim de çıkmam lazım görüşürüz dedi ve çevrimdışı oldu. Onun ardından bende çıktım sonra yemek yemek için salona geçtim.

Bir anda sormuştu bunu.Ben haberim yokmuş gibi davrandım ilk önce.Üzülsün istemezdim bu saçma konu yüzünden.O da lütfen numara yapma zaten beceremiyosun Selver anlattı bana biraz olayları sanırım senle bana bir oyun yapmışlar dedi.Ben de artık saklamadım. Evet öyle olmuş sanırım. içlerinden birisi galiba bana yazıyo dedim o yüzden böyle saçmalamışlar. Seni de üzmüşler boşuna kafana çok takma dedim. Gizem başıyla onaylar gibi bir hareket yaptı. Zaten önemli bi olay değil kapatalım gitsin dedim.O da olur dedi. Sonra devam etti.Kim sana yazan bari onu çözebildin mi dedi güldü. Belliydi ağzımdan laf almaya çalışıyordu. Bende Kezbandan şüpheleniyorum heralde bir kaç kez özel sorular da sormuştu bana sınıfta büyük ihtimal odur dedim.Ne özel sorusu dedi ?

işte burda yalan söylemem lazımdı.Çünkü Kezbanın bana sorduğu tek soru Gizemi mi seviyosun demesiydi. Bunu sorduğunu söylersem işler karışabilirdi. Yani kısaca doğruyu söylersem ona bir nevi çıkma teklifi de etmiş olacaktım ama buna hazır değildim ben. Korkuyordum reddeder falan diye hiç riske atmadan kimi seviyosun falan diye sordu saçma sapan gereksiz konular hem napıcaksın sen boşver onları dedim.O da güldü salak kız dedi.Bu o kadar hoşuma gitmişti ki beni sahiplenmiş kıskanmıştı adeta.ilk günden itibaren gururumu kırmasından korktuğum bu güzellik bugün benim gururumu adeta okşuyordu.Çok hoşuma gitmişti bende güldüm bıyık altından. Sonra duvar gibi bir yere geçtik oturduk. Biraz sessizce bekledik. Onun kalp atışlarını nefes alışverişlerini dinledim. Sonra bir anda benim ölümüme sebep olacak bir şey yaptı.

isteğim tam olarak gerçekleşmiş Gizem yanıma geçip oturmuştu winx club kızlarına benzer peri kızlarının bulunduğu resimli çantasını benim çantamın yanına koymuştu. Daha sonra çantasının içini açıp defter ve süslü bir kalem çıkardı.Ben o sırada onu ara ara gözlerimi kaçırarak takip ediyor bir yandan da hocayı dinliyormuş gibi yapıyordum ve tam o sırada bir kez daha göz göze geldik Gizem bana kocaman altı tırtıklı gibi olan ön dişlerini hafif göstererek gülmüştü o an kalbim yerinden fırlayacak gibi sağa sola savruluyordu ulan galiba ölüyorum diye utanarak tekrar önüme döndüm. Ne kızın gülümsemesine karşılık vermiştim ne de bir tek kelime etmiştim. Artık bu utangaçlıktan mı yoksa kendimi bir tak sanmaktan mıydı anlayamadım ve hala anlayamıyorum.O gün öyle geçip gitmişti sanki saatlerce Gizemi izlemiştim. Tüm hareketlerini hafızama kazımıştım mahallede ağabeylerimin ablalarımın muhabbetlerini dinlerken anlattıkları anlamsız duyguyu aşkı sanırım tatmıştım.Ama onlar gibi kalemtraşımla kollarımı jiletlememiştim acaba bir yerde yanlışlık mı yapıyorum derken zil çaldı. Herkes bi anda ayaklandı ilk önce hoca herkese iyi akşamlar dedikten sonra gitti ardından sınıftakiler çıktı sınıfın çıkışında veliler dizilmiş herkes çocuğunu sanki müebbet yemiş de tahliye olan zanlı gibi sevinçle alıp zütürüyordu.Tam sınıftan çıkarken Gizemin sınıftan çıkmadığını gördüm arkamı dönüp baktım Gizem eşyalarını topluyordu sonra bi anda gözleri bana kaydı ve yine o mahmur gülüşünü atarak iyi akşamlar dedi. Ben yine kıpkırmızı olmuştum. Bana mı dedi diye düşünürek kısık ince güven vermeyen bir sesle hafif yapmacık bir sırıtışla iyi akşamlar diyebilmiştim. Diyebilmiştim sonunda Gizeme bir söz söylemiştim bu sevinci daha önce hiç yaşamamıştım ne mahallede oynadığım oyunlarda ne de ataride oynadığım oyunlarda hiçbir yerde yaşamamıştım. Sınıftan çıktım annemi gördüm ileride. Yanına gittim beni soru yağmuruna tuttu sorularını geçiştirir gibi cevaplayarak eve vardık.O gece uyuyana kadar Gizemin başrol oynadığı binlerce senaryo yazdım. Galiba aşık olmuştum…

Devam devam