Karne almaya gittiğim günde konuşmadık Gizemle o gün ve tüm yaz boyunca hiç konuşmadık görüşmedik bir daha.Çok pişmandım olanlardan ama Gizem beni dinlemiyordu başına buyruk hareket ediyordu.O böyle yaptıkça ben çabalayınca kendimi işe yaramaz vasıfsız gibi hissediyordum artık ben de bıraktım bir yerden sonra.Her şeyi oluruna bıraktım ne olursa kabulümdü artık iyi ya da kötü.Ona karşı sevgim hiçbir zaman son bulmayacaktı. Ondan başka kimse de olmayacaktı hayatımda bunu biliyordum o yüzden içim rahattı.En azından Gizemi sevme şansım devam edecekti bu bile yeterdi bana. Tüm yaz Savaşla top oynayarak buluşup dolaşarak geçirdim. Tabi her gün değil. Zaten çok sosyalleşmeyi seven birisi değildim.1 haftada 1-2 kez belki çıkıyordum.Çıktığım zamanda artık Savaşla yalnızca top oynamıyorduk bir yerlere gidip bir şeyler yapıyoduk. Artık biz de büyüyorduk yavaş yavaş ve 8.sınıf olmuştuk. Bazılarımızın sesi kalınlaşmış bazılarımızın boyu uzamış sivilcelenmişti. Bazı ayılarında sakalı bıyığı çıkmaya başlamıştı. Yazın okulun açılmasına 15 gün kala dershane hızlandırmaları başlamıştı. Onlara da gitmeye başlayınca artık tüm gücümle derslerime odaklanmıştım Gizemi unutmaya çalışmanın en güzel yolu buydu.

Gizemlerin evin önünden geçtim. Kimse yoktu içimi daha da kötü bir his kaplamıştı.Ama bir yandan da rahatlamıştım.En azından Gizemin beni görüp görmemezlikten gelme gibi bir durumu olmamıştı. Buna biraz sevinmiştim parka doğru ilerlemeye devam ettim artık biraz orada takılacaktım belki tanıdık birileri vardır muhabbet ederiz dedim. Eğer yoksa da biraz oturup eve gidecektim. Gittim parka kimse yoktu. Park bomboştu.Bir kez daha yalnız kalmıştım.10 dk belki oturdum belki oturmadım dayanamadım. Kalktım gittim eve doğru yol almaya başladım.Bu arada karşıdan Savaşla sınıftaki 3-4 erkek daha geliyordu. Elinde top vardı Savaşın. Yazın en büyük eğlencemizdi sınıftakilerle toplanıp akşama kadar maç yapmaktı.Ama bu sefer aralarında ben yoktum. Hepsi bana doğru baktı bende onlara kaçamak bir bakış attım.Ama beni davet etmediler oynamaya. Normalde vazgeçilmez topçuları ben sanırdım ama değilmiş hiçbiri uzaktan selam bile vermedi.Öylece geçip gittik birbirimizin yanından. Aslından hepsi iyi çocuklardı bana karşı doğrudan bir kin beslediklerini düşünmüyordum ama bir şekilde bana karşı tutumları çok değişmişti. Oldukça olumsuz bir şekilde gerçekleşmişti bu durum. inanın o dışlanma duygusu her şeyin önüne geçmişti bir anda hiçbir şey düşünemez oldum.Ama sonra Gizemi getirdim aklıma. Bunların hepsini Gizem için yapmıştım. Gizem için katlanmaya devam da ederdim bu can sıkıcı duruma.Eve vardım msni açtım. Gizem yine yoktu. Eskisi kadar online olmuyodu listemdeki kişilerde. Sanırım hepsi başka bir şeyle ilgileniyordu.Ya da beni bütün sınıf engellemişti. Bilirsiniz msn de birisi sizi engellediyse o kişi çevrimiçi bile olsa size çevrimdışı olarak görünürdü. Listeye baktım sınıftaki arkadaşlarımın çoğu çevrimdışıydı.Özellikle de 1-2 aydır böyleydi.Bir kez daha yıkılmıştım. Artık sınıftan tamamen soyutlanmıştım. Sanırım bir daha eskisi gibi olmayacaktı sınıftaki durumum ve artık bende büyüyordum onlarda.Çocukça yapılan bir saygısızlık değildi bu yaptıkları bunu asla unutmayacaktım ve mutlaka bir şekilde tepkimi gösterecektim sınıfta.

Okulların açılmasına çok az bir süre kalmıştı. Yaklaşık 1-2 hafta boyunca hep aynı saatte Gizemlerin evinin önünden geçtim parka gittim. Parkta biraz oturdum gerin döndüm. Bazen geri dönerken bazen giderken bazen de parkta top oynarken sınıftakileri gördüm.Ama hiçbiriyle konuşmadım. Onlar da benimle konuşmadı zaten.Ama onlardan daha önemlisi vardı. Gizemi hiç görmemiştim tatil boyunca. Acaba taşındılar mı şehirden falan mı ayrıldılar diye düşünmeye başlamıştım. Yine bir gün parka gitmek için yola çıktım. Hava çok sıcaktı yanıma su falan da almıştım.Bir tane de kitap aldım.Tam bir Yüzüklerin Efendisi Hayranıydım.Cep kitabı gibi taşırdım yanımda o seriyi. Yine Gizemin evin önünden geçip parka vardım. Gizemi yine görememiştim. Parka vardım.Bu sefer doluydu park. Mutsuz olmuştum.1 haftadır falan özel mülküm gibi parkta tek başıma takılıyordum. Sessizlik ve huzurla. Parkta ilerledim oturacak boş bir yer yoktu.Çoğu tanıdık simalardı okuldan sınıftan falan.Ama o arada gözüme bir şey çarptı. Biraz ilerde Gizemi görür gibi oldum arkası dönük bir şekilde. Saçlarından tanımıştım onu. Gözlerime inanamadım ilk önce.Çölde vadi gören bedevi gibiydim. Heralde yanlış gördüm birisine benzettim falan dedim kafamı kaldırdım ayaklarımın üzerinde yükseldim görmeye çalıştım Gizemi.Tam onu ararken gözlerim bir anda Gizem başını çevirdi arkaya doğru ve göz göze geldik. Beni gördü.ilk önce tanıyamadı heralde gözlerini kısarak tekrar bana baktı. Bende sabit bir şekilde durup kalmıştım olduğum yerde. Olur da ters giden bir şey olursa ona baktığım belli olmasın diye çekip gidecektim görmemiş gibi davranarak.Ama çok şükür öyle olmadı. Gizem beni gördü ilk önce gülümsedi sonra el salladı yanıma doğru gelmeye başladı.

Bende onu görünce o kadar mutlu olmuştum ki salak salak gülmeye başladım.Ona doğru 1-2 adım attım. Nasılsın dedi bana gülümseyerek yine s harfini peltek bir şekilde söylemişti.Onu bile özlemiştim.Her karesini özlemiştim hareketlerinin mimiklerinin. Doyasıya baktım suratına sonra cevap verdim. iyiyim sen nasılsın diye. Derin bir oh çekmiştim Gizem bir yere gitmemiş benden ayrılmamıştı. Sonra iyiyim teşekkür ederim dedi. Sonra ne bekliyosun gelsene dedi yüzüme baktı alaycı bir şekilde.Ama masum bir alaydı bu art niyet içermeyen. Bende nereye dedim baktım ona doğru.O da gel seni arkadaşlarla tanıştırıyım dedi.Önümüzde yürüyen gruba doğru zütürdü beni 2 erkek 2 kızlı bir gruba.

Bir kızı kaybetmek için azimle savaşmıştım adeta.Bu azmin onda birini ona açılmak için verseydim şu an çok mutlu bir çift olabilirdik belkide. Gizemle zaten konuşmuyorduk ama bu taktan durum git gide saçma bir hal alıyordu.Bu olayın ertesi günü Ömer sınıfa geldi beni çağırdı. Acaba ne yumurtlayacak diye gittim yanına. Seninle çıkışta bir görüşelim ayrılma sınıftan bir yere dedi.Ben de çıkışta işim var şimdi konuş ne konuşacaksan yoksa oyalama beni dedim.O da tamam o zaman adam gibi dinle dedi.Bak dostum diye yavşak bir cümleyle başladı konuşmasına.Ben Gizemden hoşlanıyorum belli ki sende hoşlanıyosun bu dün olanları duydum dedi.Ben de eee nolmuş yani dedim.Ben o kızı istiyorsam bitmiştir olayın kısaca özeti bu dedi.Sen sevmişsin ya da sevmemişsin benim için önemi yok aşkın da bir sınırı vardır davul bile dengi dengine dedi.Ben bitti mi saçmalıkların gidiyorum sonra bir daha beni bu dizilerden duyduğun saçma repliklerle kafa gibmek için çağırma dedim döndüm arkamı gittim. Gizem beni önemseyen bir tavır gösterse dönüp arkamı gitmezdim Ömere ama Gizem beni umursamıyorsa ben de onun için artık bir girişimde bulunmayacaktım.Bir iki adım attıktan sonra Ömer arkamdan geldi kolumdan tutup çekti beni.Bak kardeşim dediklerime harfiyen uy yoksa dedi cümlesini tamamlamadan ağzıyla karışık çenesine bir yumruk attım.O sinirle dayanamadım bir tane daha geçirdim gözüne geldi bu sefer. Sonra o da karşılık verdi bana vurdu hem de baya sağlam vurdu sarsıldım sonra birbirimize sarıldık güreştik bu arada tüm sınıf bizi izliyordu Gizem de çığlıklarıyla eşlik ediyordu. ikimizde yere düştük üstüme çıktı beni yumruklamaya başladı ağzımı yüzümü dağıtmıştı ama yılmadım yere devirdim onu sonra ayağa fırladım ağzına burnuna karnına nereye denk gelirse tekme savurdum sonra sınıftakiler beni tuttu araya girdiler Ömeri de sınıftan çıkardılar.Çıkarken tehditler savurarak çıktı ama hiç birine kulak asmadım çantamı da alıp sınıftan çıktım sınıftan çıkarken Gizeme de çarpıp geçtim.

Sabah kalktım yüzümde şişlik ve morluklar vardı ama çok fazla belli olmuyordu. Annemle babama akşam hesap vermiştim. Benim bu sorumsuzluklarımdan rahatsız olmuşlardı.Ben de söz vermiştim o gece bir daha derslerimden başka hiçbir şeyle ilgilemiycem dedim. Bunda gayet ciddiydim yarın Gizemle de son konuşmamı yapıp artık bitirecektim onu. Sabah çıktık Savaşla beraber okul yoluna düştük yine. Sınıfa vardık sınıfta bir magazin kokusu vardı.Bir kelime etsem herkes üstüme gelecek sorular yağdıracaktı o yüzden ilk tenefüste Gizemle konuşmamayı tercih ettim gittim sırama oturdum. Daha sonraki tenefüslerde ona beni çıkışta bekle diyecektim ve sonra her şeyi anlatacaktım ama Gizem benden hızlı davrandı ve yanıma gelip ed edd avarel sonraki teneffüste bir şey konuşucam seninle dedi.

beyler bugünlük bitirelim artık yoruldum biraz. Sizi de bekletiyorum kaç gündür kusura bakmayın. Yarın haftasonu olduğu için erkenden yazmaya başlarım akşama kadar bitiririm büyük ihtimalle. Takip edenlere tekrar teşekkür ediyorum kendinize güzel davranın iyi geceler.

Yarin takipteyiz

Gizemle aramız çok iyi değild. Kötü de değildi ama bir türlü birbirimize sevgili olduğumuzu söyleyemiyorduk bu da mutlak bir noktadan sonra sorun yaratıyordu. Hadi ben utangaçtım ya Gizem neden söylemiyordu anlayamamıştım. Belki o da çok utangaçtı ya da ilk adımı benden bekliyordu. Kafam çok karışıktı.Bir yandan bunlarla uğraşırken bir yandan da sınav stresi artıyordu.Ne olursa olsun iyi bir liseye gitmek meslek sahibi olmak istiyordum.Bu yüzden son zamanlarda Gizemle çok takılmamamın tek faydası sınava odaklanmamı sağlamasıydı. Gizemin yanımda olmaması beni çok üzse de sınavlar geçip gittikten sonra ona açılacaktım. Açılacaktım ama bu nasıl olacaktı bilmiyordum. Zaten yaz tatiline de girmiş olacaktık bir nevi sınavlardan sonra.Bu da ayrı bir sorun teşkil ediyordu.Yaz tatili demek hüzün aşk acısı özlem demek olmuştu benim için artık.

Sınav günü gelip çatmıştı. Yaklaşık 1-2 hafta falan Gizemi hiç görmedim. Sınava odaklanmıştım girdim çıktım sınavdan sonra zaten hafif aptal gibi olur insan naptığını niçin yaşadığını sanki bunca zamandır verdiği emeklerin boşa gittiğini düşünür. Neyseki o gün içinde bunu atlatmıştım.ilk işim eve gidip biraz uyumak olacaktı sonra Gizem için bir şeyler düşünecektim. Artık bir netliğe kavuşturacaktım bu konuyu.Eve gittim biraz uyuduktan sonra kalkıp bilgisayarın başına geçtim. Feysi açtım Gizem de onlinedı. Hemen mesaj attım sınav nasıldı diye. Kötüydü ya çok fazla bir şey yapamadım dedi.Üzülmüştüm onun adına benim de çok iyi geçmemişti ama kötü bir puan almazdım emindim. Hadi ya üzülme düzeltirsin seneye bir şans daha var sıkı çalış biraz dedim.O da gülücük attı. Senin nasıldı dedi. Bende iyiydi çok güzel değildi ama yaptım bir şeyler dedim.Hmm dedi ilk önce. Sonra yazmaya devam etti. iyidir tabi 2 hafta yüzümüze bakmadın ders çalışıcam diye inek dedi yine gülücük attı.Ben de güldüm. Geleceğimiz söz konusu olsun o kadarlık dedim.

Biraz daha sohbet ettik. Sonra Gizem bana gelecek haftaya okula gelecek misin dedi.Ben de sanırım gelmem sen? dedim.Ben gelicem büyük ihtimalle devamsızlık sorun dedi. inşallah sınıfta birileri olur da canım sıkılmaz dedi ardından.Ben de istersen ben gelirim evde boş boş oturmaktansa sınıfta otururuz dedim.O da çok iyi olur aslında ben de soracaktım da ters bir cevap verirsin diye bir şey demedim dedi gülücük attı. Seni üzersem Allah belamı versin dedim içimden.Ama öyle olmamıştı sanırım birkaç kez üzmüştüm ki Gizemi o da bu cümleyi kurmuştu. Yapmışımdır diye düşündüm çünkü katıksız öküzdüm ağzım laf yapmaz olduğum gibi davranır düşündüğümü söylerdim. Yapmacık asla olamazdım. Bende cevap verdim.ilk önce gülücük attım. Yaparım tersim çok pistir dedim. Sonra o da biliriz biliriz neyse benim çıkmam lazım hadi görüşürüz dedi çıktı.Ben de görüşürüz dedim sonra onun çıkmasını izledim hüzünle ardından da ben çıktım.O gün mutlu olmuştum. inşallah okulda kimse yoktur da sınıfta baş başa kalırız diye dua edecektim neredeyse.

Okula gitmek için yine sabah kalktım güzelce giydim üniformamı parfüm de sıktım sonra çıktım evden okula doğru gittim. Yolda Gizemle karşılaşmamıştım. Sınıftadır herhalde diye düşündüm sınıfa girdim. Gizem oradaydı. Camın önünde sanki beni bekliyormuş gibiydi. Girdiğimi duyunca arkası dönüp oh be sonunda geldin gelmeyeceksin sanmıştım dedi. Bende sana da günaydın dedim. Sonra o da günaydın dedi gülerek.O kadar sıcak gülümsemişti ki eridim olduğum yerde. O an bana gelip sarılması için inanın her şeyim verirdim.. Sonra ee kimse yok mu sınıfta diye konu açmaya çalıştım.3-5 kişi falan var sanırım gelen dedi. Napıcaz tüm gün dedim. Buluruz bir şeyler merak etme seni ben çağırdım sorumluluk ben de dedi güldü. Geçtik benim sıraya oturduk beraber. Hocalar zaten gelip yoklamayı alıp gidiyordu. Gizemle muhabbet kitaplardan açılmıştı. Tüm yaz boyunca yaptığım bir şey Gizeme karşı kültürlü görünmemi sağlayacaktı. Başladım ben de şova birkaç kitap önerdim yorumda falan bulundum aşırıya da kaçmamak gerekiyodu. Onun söylediği elif şafak kitaplarından nefret etsem de bilmiyormuş gibi davrandım biraz konuşsun kendini kötü hissetmesin benim yanımda diye. Böyle biraz daha muhabbet ettik kitaplardan.O söyledi ben hayranlıkla dinledim. Kantine gitmek için taş kağıt makas oynadık. Sırayla birimiz gidiyor kantinden kahve falan alıp geliyordu bazen ikimiz gidiyorduk. Gayet mutlu bir çift grafiği çiziyorduk.O gün Kezban da oradaydı ve ben bundan emindim ki bizi gördükçe kıvranıyordu. Onun yaptıklarına karşı hiçbir tepki vermemiştim ama bu ona en büyük dersti.

Yine Gizemin kantine gittiği bir anda Kezban sırasından kalkıp yanıma geldi ben de pencereden giderken Gizemi izlemek için ayağa kalkmıştım. Yanıma yanaştı. Çok mutlusundur artık dedi.Ben de öyleyim benden mutlusu yok şu an dedim. Korkaklık yapıp kızı kaçırma bir an önce açıl bari dedi.Ben de seni ilgilendirmez dedim. Keşke bende senin gibi birisine sahip olsaydım dedi. Kezban saçmalama geç artık Gizem duyarsa bunları iyi şeyler olmaz dedi. Duysun fark etmez ben seni ondan çok seviyorum dedi elini yüzüme doğru uzattı. izin vermedim tuttum çektim elini sertçe. Kezban ben seni istemiyorum bu kadar basit sen sevgiye layık birisi değilsin dedim. Gözleri doldu ağlamaya başladı.Sen ne yaparsan yap ben vazgeçmiycem dedi nolur bir kez sarılmama izin ver sonra bir daha rahatsız etmiycem dedi. Hayır dedim ama dinlemedi bana geldi sarıldı ağladı.Ben tamam artık yeter bu kadar dedim ayrılmasını söyledim.Bu arada Gizem içeri girmişti sessizce bizi iziliyordu o bana baktı ben ona. Sonra Kezban yanağımdan öptü seni çok seviyorum lütfen beni bırakma dedi. Gizem her şeyi duymuş görmüştü. Ortada hiçbir şey yoktu ama olaylara tam ortasından dalmıştı ve her şey yanlış anlaşılmaya müsaitti. Gizem elindekileri fırlattı sınıftan çıkıp gitti.Ben de Kezbanı bir kenara ittim Gizemin peşinden koştum.

Okuldan ayrılmadan yetiştim. Peşinden Gizem diye bağırdım 2-3 kez ama durmadı. Hatta koşmaya başladı ben de koştum. Yetiştim tuttum kolundan lütfen dinler misin dedim. Gerek yok dedi.Ben de var her şeyi yanlış anladın lütfen dinle dedim. Hayır dedi. Sesi titriyordu. Ağlamamak için zor tutuyordum kendimi onu yine üzmüştüm hem de bir kaltak yüzünden.Bu sefer giderse geri dönüşü olmayacaktı biliyordum. Gizem lütfen dur her şeyi yanlış anladın bi dinle beni sonra haksız bulursan yine git dedim.Ama dinlemedi .Git gelme peşimden artık konuşmayalım da mümkünse dedi. Galiba o her şeyin farkındaydı onu Kezbanla aldattığımı düşünmüyordu tabii ki ama Kezbanın bana sarılmama onun beni öpmesine izin vermeme sinirlenmişti. Beni dinlemedikçe bir yere gitmiyorum buradayım dedim gerekirse evine kadar girerim dedim. Cevap vermedi ikimizde sessizce onların evine doğru yol aldık. Hiç konuşmadı ben de konuşmadım.Tam evine girecekken tuttum kolundan baktım suratına öylece dinle dedim. Elimi savuşturdu gerek yok ben gördüm her şeyi dedi. Benim yalancı ikiyüzlü insanlarla arkadaşlık yapmaya ihtiyacım yok dedi. Yine arkadaşlık demişti. Belki de bana tepki olarak arkadaş demişti ama bu beni çok kırmıştı. Yaralanmış yorgun düşmüştüm o anda.Çekti gitti ardından baktım. Ağladığımı görmesin diye arkamı döndüm. Yarım saat bekledikten sonra ayrıldım oradan.

beyler hemen yemek yiyip gelicem beklettiğim için kusura bakmayın gelince seri bir şekilde atmaya çalışıcam partları. Bugün bitiricem büyük ihtimalle hikayeyi.

Panpa 3 yillik sevdigim var benim de bu hikayeyi okuyunca gaza geldim ama yine acilamicam ben de galiba senin gibiyim :(

Edit: panpa sen hata yapmissin kizin seni sevdigini bile bile acilamamissin. Benim durum farkli ben beni birazcik sevdigini bileyim 1 saniye durursam adam degilim. Iste onu kaybetme korkusu yuzunden yapamiyorum

Onları açtığımda adeta yıkılmıştım. Fotoğraflarda Ömerle Gizemin sarmaş dolaş fotoğrafları vardı.Öyle çok samimi değillerdi ama bir elini omzuna atmıştı Gizemin o lavuk. Sinirden fareyi sıktım sonra fırlattım ekrana doğru. Dayanamamıştım o görüntülere. Benim ellerine dokunduğumda 3 gece heyecandan uyuyamadığım kıza bir erkeğin bu kadar yakın olması çok koydu.Üstelik o erkek Ömerdi. Tamam Gizem aralarındaki her şeyi bitirmişti ama az çok bir ilişki yaşamışlardı sanırım. Oysa Gizem bana öylesine bir arkadaşız demişti. Beni kandırmışmıydı yoksa beni aptal yerine mi koymuştu anlamadım ama bu sefer ağlamadım.Tam olarak sorunu öğrenmeden bir sonuca varmak istemiyordum. Daha sonra baştan savma bir şekilde videoyu hazırladım Gizeme attım. Fotoğraflarda Ömer de vardı koydum hepsini hadi kendine iyi bak dedim çıktım.O an kafam atmıştı doğru konuşamamıştım belli ki kalbim kırılmıştı.Çıktım feysten kapattım bilgisayarı sonra yatağa uzandım. Artık dayanamıyordum ya bu aşk beni bitirecekti ya ben onu. Artık mutlu olma ihtimalini falan hiç aklımın ucundan geçirmiyordum.

Eve gittim. Annemle babam soru sormasınlar diye hemen yattım uyudum. Msni hiç açmadım o gün. Hatta tüm haftasonu açmadım. Gizeme çok kırılmıştım. Gelmeme sebebi ne olursa olsun bana haber vermeliydi. Bunu yapmaması beni sallamadığının en büyük kanıtıydı.Ya da sebepsizce gelmemişti ki bunu düşünmek beni daha da sinirlendiriyordu. Haftasonu ızdırap çekerek bitirdim. Pazartesi sabahı kalktım okula başladım okula gitmeye. Artık yorulmuştum Gizemden. Tutacaktım kolundan amacın ne napmaya çalışıyosun sen diye verecektim ayarı. Artık ne olursa olsun bir şeyleri netleştirecektim. Bunları düşünmek beni daha da sinirlendirmiş olacak ki sınıfa sert bir giriş yaptım herkes bana baktı dönüp. Hiç kimseyi umursamadan Gizemi aradı gözlerim ama yoktu.5-10 dk bekleyeyim gelir birazdan diye düşündüm ama gelmedi. Niye gelmedi diye meraklanmaya başlamıştım bu sefer. Sebebini öğrenmek için Selvere danışmak istedim ama bu kez kesin anlardı aramızdakileri diye sormak istemedim. Elbet yarın gelir diye düşündüm ama Gizem gelmedi. Ertesi gün de gelmedi ve diğer günlerde...

Edit:Beyler kusura bakmayın gri ekran aldım partı baştan yazmak zorunda kaldım geç geldi biraz...

Savaşın tepkisine biraz kafam takılmıştı ama sorun etmedim çok fazla. Sonraki teneffüs Selverin yanına gittim işin aslını astarını öğrenmek için. Yanında Gizem vardı onu bir şekilde postalattım sonra başladım sorgulamaya. Neden böyle saçma bir şey yaptın Selver dedim.O da saçma değil inan bana doğruları söylüyorum yani en azından benim gördüklerim gözlemdiklerim bu yönde dedi. Bende peki Gizemin haberi var mı dedim o da hayır yok bugün parkta senin olacağını bilmiyor.Biz gelicez beraber sonra sizi yalnız bırakıcaz dedi. Bende korkarak senden başka birisi daha mı geliyor dedim.O da evet dedi Kezban ve Yıldız da gelicek dedi.Ben 2 kişiden korkarken Gizem dışında 3.bir kız daha gelecekti. Duyulmasını istemediğim sırrımın ayyuka çıkacağından korkuyordum.Çok renk vermedim Selvere tamam gelsin konuşup uzlaşmaya çalışırız böyle işlerde pek gözüm yok onu üzmeyecek bir şekilde olmayacağını söylerim dedim.O da tamam bakalım ama sakın benim sana mektup yazdığımı söyleme dedi. Anlaştık ve sıralarımıza geçip oturduk. Savaş geldi ne konuştunuz anlat dedi yüzeysel bir şekilde anlattım geçtim. içim içime sığmıyordu. Bugün nasıl bitecekti de ben parkta ceylanımla baş başa kalacaktım ? Ya baş başa kalınca ne yapacaktım işin orasını hiç düşünmemiştim.

Yine bir sabah kalkmış Savaşla okula gidip sıramıza oturmuştuk. Sıramın altına defterlerimi yerleştirirken elime kağıt parçası gibi bir şey gelmişti. Tutup çıkardım baktım şaşkınlıkla.Bir mektubu andırıyordu. Katlanmış pembe bir kağıttı. Savaşa çaktırmadan attım cebime sonraki tenefüste tuvalete gittim okumaya başladım. Mektupta birisi benden hoşlandığını ama bunu söylemekten çok korktuğunu bu mektupu yakın bir arkadaşı adına yazdığından bahsediyordu. Altında da Ben Selver istersen çıkışta parkta konuşalım yanımda Gizem de olucak yazıyordu.Şaşırmıştım.Ve mutlu olmuştum içten içe çığlık atıyordum Gizem de beni seviyordu. Yıllardır açılamadığım kız sonunda dayanamamış o bana açılmıştı. Sevinçle çıktım tuvaletten sınıfa doğru ilerledim. içeriye girdim Gizemle Selver yoktu sınıfta sağa sola bakındım sonra sırama geçip mektubu Savaşın eline verdim. Açtı okudu o da benimle aynı şeyi düşünüyordu. Sevinmesi gerekirken sanki fazla sevinmediği hatta hiç tanımasam üzüldüğünü bile söyleyebilirdim ama sevinmişti ya da ben öyle inanmak istedim. Sonra hadi yine iyisin ayarladın sonunda kızı dedi. Bende gülümseyerek mektubu aldım attım cebime.