Yarin takipteyiz

Takipdeyiz de 7 sene oldu hala mı açılamadın panpa 12. senede açıldan inşallah

ulan amk ne açılamadın be panpa neyse devam

ne zaman devam etcen reis..

Gizemle aramız çok iyi değild. Kötü de değildi ama bir türlü birbirimize sevgili olduğumuzu söyleyemiyorduk bu da mutlak bir noktadan sonra sorun yaratıyordu. Hadi ben utangaçtım ya Gizem neden söylemiyordu anlayamamıştım. Belki o da çok utangaçtı ya da ilk adımı benden bekliyordu. Kafam çok karışıktı.Bir yandan bunlarla uğraşırken bir yandan da sınav stresi artıyordu.Ne olursa olsun iyi bir liseye gitmek meslek sahibi olmak istiyordum.Bu yüzden son zamanlarda Gizemle çok takılmamamın tek faydası sınava odaklanmamı sağlamasıydı. Gizemin yanımda olmaması beni çok üzse de sınavlar geçip gittikten sonra ona açılacaktım. Açılacaktım ama bu nasıl olacaktı bilmiyordum. Zaten yaz tatiline de girmiş olacaktık bir nevi sınavlardan sonra.Bu da ayrı bir sorun teşkil ediyordu.Yaz tatili demek hüzün aşk acısı özlem demek olmuştu benim için artık.

Sınav günü gelip çatmıştı. Yaklaşık 1-2 hafta falan Gizemi hiç görmedim. Sınava odaklanmıştım girdim çıktım sınavdan sonra zaten hafif aptal gibi olur insan naptığını niçin yaşadığını sanki bunca zamandır verdiği emeklerin boşa gittiğini düşünür. Neyseki o gün içinde bunu atlatmıştım.ilk işim eve gidip biraz uyumak olacaktı sonra Gizem için bir şeyler düşünecektim. Artık bir netliğe kavuşturacaktım bu konuyu.Eve gittim biraz uyuduktan sonra kalkıp bilgisayarın başına geçtim. Feysi açtım Gizem de onlinedı. Hemen mesaj attım sınav nasıldı diye. Kötüydü ya çok fazla bir şey yapamadım dedi.Üzülmüştüm onun adına benim de çok iyi geçmemişti ama kötü bir puan almazdım emindim. Hadi ya üzülme düzeltirsin seneye bir şans daha var sıkı çalış biraz dedim.O da gülücük attı. Senin nasıldı dedi. Bende iyiydi çok güzel değildi ama yaptım bir şeyler dedim.Hmm dedi ilk önce. Sonra yazmaya devam etti. iyidir tabi 2 hafta yüzümüze bakmadın ders çalışıcam diye inek dedi yine gülücük attı.Ben de güldüm. Geleceğimiz söz konusu olsun o kadarlık dedim.

Biraz daha sohbet ettik. Sonra Gizem bana gelecek haftaya okula gelecek misin dedi.Ben de sanırım gelmem sen? dedim.Ben gelicem büyük ihtimalle devamsızlık sorun dedi. inşallah sınıfta birileri olur da canım sıkılmaz dedi ardından.Ben de istersen ben gelirim evde boş boş oturmaktansa sınıfta otururuz dedim.O da çok iyi olur aslında ben de soracaktım da ters bir cevap verirsin diye bir şey demedim dedi gülücük attı. Seni üzersem Allah belamı versin dedim içimden.Ama öyle olmamıştı sanırım birkaç kez üzmüştüm ki Gizemi o da bu cümleyi kurmuştu. Yapmışımdır diye düşündüm çünkü katıksız öküzdüm ağzım laf yapmaz olduğum gibi davranır düşündüğümü söylerdim. Yapmacık asla olamazdım. Bende cevap verdim.ilk önce gülücük attım. Yaparım tersim çok pistir dedim. Sonra o da biliriz biliriz neyse benim çıkmam lazım hadi görüşürüz dedi çıktı.Ben de görüşürüz dedim sonra onun çıkmasını izledim hüzünle ardından da ben çıktım.O gün mutlu olmuştum. inşallah okulda kimse yoktur da sınıfta baş başa kalırız diye dua edecektim neredeyse.

Okula gitmek için yine sabah kalktım güzelce giydim üniformamı parfüm de sıktım sonra çıktım evden okula doğru gittim. Yolda Gizemle karşılaşmamıştım. Sınıftadır herhalde diye düşündüm sınıfa girdim. Gizem oradaydı. Camın önünde sanki beni bekliyormuş gibiydi. Girdiğimi duyunca arkası dönüp oh be sonunda geldin gelmeyeceksin sanmıştım dedi. Bende sana da günaydın dedim. Sonra o da günaydın dedi gülerek.O kadar sıcak gülümsemişti ki eridim olduğum yerde. O an bana gelip sarılması için inanın her şeyim verirdim.. Sonra ee kimse yok mu sınıfta diye konu açmaya çalıştım.3-5 kişi falan var sanırım gelen dedi. Napıcaz tüm gün dedim. Buluruz bir şeyler merak etme seni ben çağırdım sorumluluk ben de dedi güldü. Geçtik benim sıraya oturduk beraber. Hocalar zaten gelip yoklamayı alıp gidiyordu. Gizemle muhabbet kitaplardan açılmıştı. Tüm yaz boyunca yaptığım bir şey Gizeme karşı kültürlü görünmemi sağlayacaktı. Başladım ben de şova birkaç kitap önerdim yorumda falan bulundum aşırıya da kaçmamak gerekiyodu. Onun söylediği elif şafak kitaplarından nefret etsem de bilmiyormuş gibi davrandım biraz konuşsun kendini kötü hissetmesin benim yanımda diye. Böyle biraz daha muhabbet ettik kitaplardan.O söyledi ben hayranlıkla dinledim. Kantine gitmek için taş kağıt makas oynadık. Sırayla birimiz gidiyor kantinden kahve falan alıp geliyordu bazen ikimiz gidiyorduk. Gayet mutlu bir çift grafiği çiziyorduk.O gün Kezban da oradaydı ve ben bundan emindim ki bizi gördükçe kıvranıyordu. Onun yaptıklarına karşı hiçbir tepki vermemiştim ama bu ona en büyük dersti.

Yine Gizemin kantine gittiği bir anda Kezban sırasından kalkıp yanıma geldi ben de pencereden giderken Gizemi izlemek için ayağa kalkmıştım. Yanıma yanaştı. Çok mutlusundur artık dedi.Ben de öyleyim benden mutlusu yok şu an dedim. Korkaklık yapıp kızı kaçırma bir an önce açıl bari dedi.Ben de seni ilgilendirmez dedim. Keşke bende senin gibi birisine sahip olsaydım dedi. Kezban saçmalama geç artık Gizem duyarsa bunları iyi şeyler olmaz dedi. Duysun fark etmez ben seni ondan çok seviyorum dedi elini yüzüme doğru uzattı. izin vermedim tuttum çektim elini sertçe. Kezban ben seni istemiyorum bu kadar basit sen sevgiye layık birisi değilsin dedim. Gözleri doldu ağlamaya başladı.Sen ne yaparsan yap ben vazgeçmiycem dedi nolur bir kez sarılmama izin ver sonra bir daha rahatsız etmiycem dedi. Hayır dedim ama dinlemedi bana geldi sarıldı ağladı.Ben tamam artık yeter bu kadar dedim ayrılmasını söyledim.Bu arada Gizem içeri girmişti sessizce bizi iziliyordu o bana baktı ben ona. Sonra Kezban yanağımdan öptü seni çok seviyorum lütfen beni bırakma dedi. Gizem her şeyi duymuş görmüştü. Ortada hiçbir şey yoktu ama olaylara tam ortasından dalmıştı ve her şey yanlış anlaşılmaya müsaitti. Gizem elindekileri fırlattı sınıftan çıkıp gitti.Ben de Kezbanı bir kenara ittim Gizemin peşinden koştum.

Okuldan ayrılmadan yetiştim. Peşinden Gizem diye bağırdım 2-3 kez ama durmadı. Hatta koşmaya başladı ben de koştum. Yetiştim tuttum kolundan lütfen dinler misin dedim. Gerek yok dedi.Ben de var her şeyi yanlış anladın lütfen dinle dedim. Hayır dedi. Sesi titriyordu. Ağlamamak için zor tutuyordum kendimi onu yine üzmüştüm hem de bir kaltak yüzünden.Bu sefer giderse geri dönüşü olmayacaktı biliyordum. Gizem lütfen dur her şeyi yanlış anladın bi dinle beni sonra haksız bulursan yine git dedim.Ama dinlemedi .Git gelme peşimden artık konuşmayalım da mümkünse dedi. Galiba o her şeyin farkındaydı onu Kezbanla aldattığımı düşünmüyordu tabii ki ama Kezbanın bana sarılmama onun beni öpmesine izin vermeme sinirlenmişti. Beni dinlemedikçe bir yere gitmiyorum buradayım dedim gerekirse evine kadar girerim dedim. Cevap vermedi ikimizde sessizce onların evine doğru yol aldık. Hiç konuşmadı ben de konuşmadım.Tam evine girecekken tuttum kolundan baktım suratına öylece dinle dedim. Elimi savuşturdu gerek yok ben gördüm her şeyi dedi. Benim yalancı ikiyüzlü insanlarla arkadaşlık yapmaya ihtiyacım yok dedi. Yine arkadaşlık demişti. Belki de bana tepki olarak arkadaş demişti ama bu beni çok kırmıştı. Yaralanmış yorgun düşmüştüm o anda.Çekti gitti ardından baktım. Ağladığımı görmesin diye arkamı döndüm. Yarım saat bekledikten sonra ayrıldım oradan.

bi açılamadın panpa ya devam. açılabilcen mi bari sonunda

Eve gittim hiçbir şey yapmak canım istemedi.Bir şeyler atıştırdım sonra uyudum kalktım biraz kitap okudum aklıma getirmemeye çalıştım Gizemi. Kendisi bitirmek istemişti belki de bunu da sebep olarak önüme sürdü dedim. Ertesi gün okula gittim konuşmak için. Hemen yanına gittim dinleyecek misin diye sordum. Hayır dedi.Ben de görüşürüz o zaman seneye dikkat et kendine dedim ayrıldım.Üstüne fazla düşmeyecektim artık. Tamam gördüğü şeyler çok iç acıtıcı bir şeydi ama bunu ben yapmadım Kezban bana yapmıştı. izin de vermemiştim aslında hemen tepki koymuştum yaptığına ama Gizem görmüştü bir kere. Artık nereye varacaksa varsın sonu hiç umurumda değil dedim. Aslından çok önemsiyordum Gizemi.Onu kaybetmek en büyük fobimdi.Her gün her dakika her saniye aklımdaydı ama bir şekilde aramızda bir şeyler oluyor soğuyorduk birbirimizden. Sorunu aşıyoruz tam toparlanıyoruz derken yine bir şey oluyordu. Sürekli düşüp kalkmaya çalışıyorduk her düştüğümüzde ağır yara alıyorduk. Gizeme birkaç kez de feysten buluşalım anlatıcam her şeyi diye mesaj attım ama cevap vermedi. Artık benim yapabileceğim bir şey yoktu belli ki Gizem böyle olmasından memnundu. Peşinden koşup kendimi rezil etmeyecektim son kararım buydu.

beyler hemen yemek yiyip gelicem beklettiğim için kusura bakmayın gelince seri bir şekilde atmaya çalışıcam partları. Bugün bitiricem büyük ihtimalle hikayeyi.

Karne almaya gittiğim günde konuşmadık Gizemle o gün ve tüm yaz boyunca hiç konuşmadık görüşmedik bir daha.Çok pişmandım olanlardan ama Gizem beni dinlemiyordu başına buyruk hareket ediyordu.O böyle yaptıkça ben çabalayınca kendimi işe yaramaz vasıfsız gibi hissediyordum artık ben de bıraktım bir yerden sonra.Her şeyi oluruna bıraktım ne olursa kabulümdü artık iyi ya da kötü.Ona karşı sevgim hiçbir zaman son bulmayacaktı. Ondan başka kimse de olmayacaktı hayatımda bunu biliyordum o yüzden içim rahattı.En azından Gizemi sevme şansım devam edecekti bu bile yeterdi bana. Tüm yaz Savaşla top oynayarak buluşup dolaşarak geçirdim. Tabi her gün değil. Zaten çok sosyalleşmeyi seven birisi değildim.1 haftada 1-2 kez belki çıkıyordum.Çıktığım zamanda artık Savaşla yalnızca top oynamıyorduk bir yerlere gidip bir şeyler yapıyoduk. Artık biz de büyüyorduk yavaş yavaş ve 8.sınıf olmuştuk. Bazılarımızın sesi kalınlaşmış bazılarımızın boyu uzamış sivilcelenmişti. Bazı ayılarında sakalı bıyığı çıkmaya başlamıştı. Yazın okulun açılmasına 15 gün kala dershane hızlandırmaları başlamıştı. Onlara da gitmeye başlayınca artık tüm gücümle derslerime odaklanmıştım Gizemi unutmaya çalışmanın en güzel yolu buydu.

8.sınıf başlamıştı artık. Hedefim doğrultusunda ilerliyordum. Güzel çalışıyordum tüm duygularım körelmişti sanki ama Gizeme duyduğum sevgi dipsiz bir kuyuydu asla bitmeyecek asla son bulmayacak.Onu her gördüğüm gün daha çok aşık oluyor daha çok hoşlanıyordum. Gizem de büyümüştü.Çok güzel bir kız olmanın da ötesine geçmişti benim için artık.O eşsizdi.Bir benzeri daha gelmeyecekti bu dünyaya. Gizemle hiç konuşmadık günlerce.Ben sadece ders çalışıyordum arada bir sınıfta takıldığı arkadaşlarıyla konuşuyordum o kadar.Bir de bakışıyorduk sürekli.O beni kesiyordu ben onu.Ya da ben sürekli ondan gözlerimi ayıramadığım için arada o da kaçamak bir bakış atınca bunu yakaladığıma seviniyordum beni dikizliyor diye.

Günler böyle geçti gerçekten Gizemden ayrı kalmaya alışmıştım. içimdeki özlem ilk önce büyük bir alev de olsa zamanla köze dönüşmüştü. içimi yakıyordu ama artık yapacak bir şey yoktu. Gizem için her şeye katlanmıştım buna da katlanacaktım. Belki de iyi bir şeydi özlem. Gizemi her an bana hatırlatan bir alarm gibi.Onu unutmama izin vermiyordu ama ona olan sevgimin de bitmesine izin vermiyordu. Günler böyle ilerledi ben ders çalıştım Gizem kendi aleminde takıldı. Birbirimizle konuşmaya bile utanır olmuştuk. Artık Gizem için verdiğim bunca emek boşa gitmişti.Onu elde etmek için her şeye en baştan başlamam gerekirdi.

Başlamak hiçte içimden gelmemişti.Çok pişmandım her şey için. Gizeme açılsaydım zamanında böyle olmayacaktı. Geç kalmıştım her şeye.Her gece yattığımda bunları düşünmüştüm. Elbet bir şekilde yollarımız tekrar kesişecekti. Herkese ikinci bir şans tanınıyordu bu hayatta. Mutlaka ben de bulacaktım bu fırsatı ve o zaman beklemeyecektim.8 sene bekledim de ne oldu? Kaydı gitti ellerimden diye düşünüyordum ama o an gelse yine yapamayacaktım eminim. Yine utanacaktım yine korkacaktım açılamayacaktım ona. Sınavda vardı açıkçası Gizemle meşgul etmek istemiyordum kendimi. Kendimce bahane üretiyordum artık.Tek temennim Gizemin bu süre içerisinde benden başka benim gibi bir arkadaş bulmamasıydı. Eğer öyle bir şey olursa bu kez dayanamazdım.Bu kez her şeyi bitirirdim bitirmeye çalışırdım.

Günler ilerledi ben artık tamamen derslerime odaklanmıştım. Yavaş yavaş unutmaya başlamıştım Gizeme sahip olma duygusunu. Zaten Gizemle de konuşmadığımız için ona ulaşma imkanım mümkün değildim. Realist takılıyordum Gizem geri dönmeyecekti. Bunu kabullenmiştim. Yine bir gün sıramda oturmuş test çözerken karşı sınıftan 4 çocuk geldi. Hepsini tanıyordum gayet iyi çocuklardı ama biraz yırtık çocuklardı. Geldiler yanıma bi 5 dk gelsene aşağıya bir şey konuşucaz dediler.Ben de tamam gidelim dedim. Ortada gerginlik yaratacak bir şey yoktu ki zaten konuyu açtıklarında bunu kanıtladılar. Sınıftan Özge diye bir kız seni seviyo. Güzel kızdır temiz kızdır istiyosan aranızı yapalım dediler.Ben de gerek yok dedim kibarca reddettim birkaç bahane daha uydurdum. Hatta sevgilim varmış diyin halledin unutması kolay olur dedim. Eyvallah gerisini bize bırak sen ama sakın Özgeye söyleme senle konuştuğumuzu dediler sonra birlikte çıktık sınıf koridoruna.

devam kardeşim.

Sınıfa geldiğimde herkes bana ne sordular ne konuştular diye sorguya çektiler. Anlattım kısaca soranlara.Çoğu baskı yaptı olum çok güzel kız lan çık kaçırma bir daha gelmez bu fırsat eline falan diye ama hepsine geçiştirir gibi cevaplar vererek uzaklaştırdım.Çünkü benim gözlerim yalnızca Gizemi görüyordu kalbim yalnızca Gizeme aitti. Başkasına bakamazdım kim güzel kim çirkin bunu yorumlayacak kadar bile kızlar hakkında bir bilgim yoktu. Sadece Gizem vardı benim için. Olsa da olmasa da kalbimin bir köşesinde hep Gizem vardı.Ama sanırım Gizemin düşünceleri benimle aynı doğrultuda değildi. Gizem artık gittikçe farklılaşıyor güzelleşmesinin yanında biraz da kendini üstün görmeye başlıyordu. Yani en azından ben öyle hissediyordum. Aslında Gizem tanıdığım günden beri saf temiz kalpli alçakgönüllüydü.Bu özelliklerinin değişeceğini de sanmıyordum ama arada taşkın hareketler yapıyordu. Eskiden buna göre daha olgundu diye düşünüyordum.Ya da ben bu kadar uzak kalmadığım için Gizeme bana böyle geliyor da olabilirdi.Bir gün Gizemi okul parmaklıklarının ardından bir erkekle konuşurken gördüm.