12 yıldır bipolar hastası olmak

31 çekiniz demek isterdim efendim ama görüyorum ki silahsızsınız.

Kanımca asıl pgibolojik tramvalar ile bata çıka mücadele eden adamlar benim gibi kimsesi olmayıp geçim derdinde olan insanlardır. Senin geçim sıkıntın olduğunu sanmıyorum. 15 yaşından beri sokaklarda orda burda büyüdüm. Fakat hiçbir zaman içinde yaşadığım durumalrı pgibolojik rahatsızlıklarıma yüklemedim.
Seninle bir sorunum yok hatta sevdiğim bir yazarsın. Fakat hayatta yaptığın bazı şeylerin ardına sığınmak için bence daha büyük çalkantılar gerekir.

Bipolarite çok hafif bir hastalık sürekli böyle başlık açma ananı giberim huur çocuğu

Şu sözlüğe engelleme özelliği bi gelmedi yıllardır. Şu domuz suratı görünce midem kalkıyor

aklın başında olduğunda ne güzel adamsın la.

Kayra senin yaşadığın zorluklarin bin katını yaşayanlar var. Bipolar öyle ağır bir hastalık değil. Yediğin önünde yemedifin yannan arkanda escort cagiriyorsun sürekli ki babadan kalma bir ton mirasin var ölene dek çalışmadan yasarsin . Askere de gitmemissindir engelli maasinda vardı bide üstüne emekli oluyorsun erkenden halen evlenip karı gibip çocuk yapma derdindesin.

Ulan senle evlenen kari maks 3 gün durur sonra boşanır mallarinin yarısını alır nafajayi saplar gider bir bak kendine karı napsin seni

Bomboş birisin. Hayatın hep 0 dertle geçiyor tek derdin sosyallesemiyomm sevgilim yok uhuhuhu.

Ula sendeki imkanlar bende olsa anasini giberdim ortaligin amina koyardim hayatın zevku sefa içinde yasardimda

Sende potansiyel yok malin tekiisin o yüzden escort gibip yaşamaya devam et senden bir tak olmZ

Amk sen gercekten namık değilsin namık 35 yaşında xd

üzdün kayra abi

kayra inci sözlüktür..

Kaç yılda bitirdin üniyi

2008 yılında yakalandığım veba (Pgibolojik rahatsızlık) beni yıllar içinde çok zorladı. Olumsuz şeyler yaşadım. Özellikle 2012 - 2015 yılları arasında. insanlarla iletişimim kısıtlı kaldı. Hafıza sorunum olmamasına rağmen 2009 - 2016 yıllarını büyük oranda unuttum. Belli ki travma niteliğinde yıllarmış. Tıpçı arkadaşlar daha iyi bilir ama beynimin sildiğine inanıyorum, yani bilinçaltında falan değil, hatırlamam mümkün değil. Okul hayatım çok uzadı. Zor bitirdim, ki bitmeyebilirdi. Üniversiteden fazla arkadaşım olmadı. Şu anda da hayatımda bir kişi dahi yok üniversiteden. Yine liseden var çok şükür. Bu sorun için her tedaviyi denedik. Yol aldık ama bendeki ömür boyu geçmeyecek. Bu yüzden teçhizatlarımı almaya devam edecek, insanlarla konuşmaya devam edeceğim. Benim sosyal fobim yok, lakin iletişim kurmaya karşı isteksizim. Bu yüzden fazla kızla da konuşmadım. Yaş 33 olacak, evlenenler, çocuk yapanlar çok fazla. Genelde kimseye bahsetmem. Pek soran da yok neyse ki. Cinsel tercihlerim gayet normal olmasına rağmen yanlış anlaşılabiliyor. Muhtemelen hayatıma birinin girmesi için daha çok var. O sırada bir işte kendimi ilerletsem iyi olur. Mühendislik olmalı tabii. Bu sırada maalesef hayat arkadaşlarıyla iletişimim devam edecek. Risk almıyorum ama 33 yaşındaki biri böyle idare edemez genelde. Bu da pgibolojiyi etkiler. Hayat arkadaşı yanlış, evet ama insanın pgibolojisine en büyük terapi. Utanmıyorum. Asıl utandıran bu yüzden kötü hissetmek olurdu. Dilerim hastalığım için bir yol bulurum. Ayda bir uzun uzun konuşuyor, teçhizatlarımı ayarlıyoruz. Teşekkürler.