servisle özel okulumdan yaşadığım siteye gidiyordum pencereden dışarıya bakıyorum yağmurlu bir gün yağmur asfaltı yıkıyordu servis bizim eve yaklaştı güvenliğin yanında durdu araba ve kapı açıldı indim servisten güvenlikler koluma girdiler beni evime zütürmek yerine sitede gezdiriyorlardı nasılsın okul nasıl geçti diye sorular soruyorlardı sonra güvenlik kulubesine geldik çay istermisin dedi teşekkür ederim gerek yok dedim kulubenin telefonu çaldı güvenlik tamam dedi kapattı beni evin önüne getirip döndüler bir kat yukarıya çıktım

bizim kapının önünde onlarca kadın ayakkabısı vardı kapıyı kardeşim açtı her zamanki gibi çantayı kapının yanına bırakırken abi babam kaza yapmış yoğun bakıma almışlar dedi içeriden annemin ağlama sesleri duyuldu dondum kaldım ne kadar öyle kaldım hatırlamıyorum kardeşim abi ? dedi koşarak odama girdim ve kapıyı kilitledim ağlıyorum hıçkıra hıçkıra Allahım babamı bize bağışla diye dua ediyorum gözyaşlarım elime damlıyor derken salih aslının ve sılanın annesi eve geldi salih beni sakinleştirmeye çalışıyor bense yastığa kapandım ağlıyorum evin içinde turluyorum annem ise o kadınlarla hastaneye gitti ben evin içinde turlarken bayılacak gibi oldum mutfağın yanındaki duvara yapıştım
Yeni Başlıkta Devam Ediyorum Beyler (bkz: 12 yasındaydım okuldan eve donuyordum 2)

7. sınıf olmuştum boyum 165 idi bir anda boy atmıştım ama 44 kilo olan ben 6 aydır hiçbir spor aktivitesi yapmadığım için 58 kilo oldum spora alışan vücut sporu bırakınca bir anda kilo alır beyler aklınızda olsun sporu bırakacaksanız hiç yapmayın daha iyi. Okulda bir kaç hafta geçti ben berkeyle yürürken iki tane son sınıftan kız berkeyi yanına çağırdı ona birşey dediler berke benim yanıma geldi dediki kanka şu kız seni seviyormuş onunla çıkarmıymışsın? ben kıza bakmadım bile boşver kanka gel sen dedim bahçeye doğru yürümeye başladım yine normal yürüdük berke :kanka benim bi işim var dedi gitti bende sınıfa çıkayım bari dedim

daha sonra öğrendimki trafik kazası değil kalp krizi olduğunu öğrenmişim hep kendi kendime sayıklıyordum canım babam sen kalp krizinden ölemezsin diye içime doğmuş bunu sonra öğrendim bi evrak buldum evde babam borçlarından dolayı intihar etmiş 90 bin tl para bir anda yok olmuş babam silahla kendini boynundan vurarak intihar etmiş...

arkadaşım aslı ile sılanın annesi mutfağın havuza bakan balkonunda telefonla konuşuyorlardı en son ölmüşmü ? diye bir ses duyduğumu hatırlıyorum bayılmışım arkadaşım salih yüzüme tokat atıyordu her tarafım ağrıyordu ne olduğunu unutmuştum kolumdan tuttular beni koltuğa oturttular biraz sonra neler olduğunu niye bayıldığımı hatırladım ve tekrar gözyaşları akmaya başladı kardeşim Metehan ise durumdan haberdar değildi aslının kardeşi ceyhun ile onların evinde durmuş o gün cips kola yapmış recep ivedik izlemiş bana abi Babama ne olmuş dedi bende o seni izliyor falan birşeyler geveledim bir damla yaş süzülmedi gözünden hiçbir duygu değişimi olmadı gitti arkadaşının evine o gün orada tekrar cips kola yemiş film izlemiş ben ise 1 hafta yemek yemedim günde 1 elma verirlerdi zorla ben ise salihlerin evinde kalmıştım pilav nohut koydular önüme istemiyorum dedim ısrar ettiler ben ise tamam dedim ama yemedim salihe sürekli sayıklıyordum sen babanın ölmesi nasıl bir duygu biliyormusun ? kafayı yemiştim (beyler o günlerde büyük şok geçirdim ve neler olduğunu hatırlamıyorum kusura bakmayın baya bir zamanı atlayacağım beynimde yok çünkü silinmiş şoktan

1-2 ay böyle geçti ama beyler karadenizde yabancı adamları sevmezler o yüzden buradada dışlanıyordum ama zaten ben o ibnlerle arkadaş olmam gibseler olmam onlar benim seviyemin altındalar iki tarafta birbirini sevmiyordu sıkıntı yoktu sadece hiç bir erkekle konuşmuyordum kızlar ise sürekli yanıma gelir muhabbet kurmaya çalışırdı onlarla konuşurdum ama pek şeyimde olmazlardı istemeyerek konuşurdum Babam yeni vefat etti benim daha gözyaşlarımın izleri duruyor kızlarla yapamam diyordum kendi kendime yapmazdımda zaten

odam o kadar soğuktuki parmaklarımı kıpırtatamazdım bilgisayarın başında donardım geceleri uyumuyordum sabah 10da uyuyor akşam kalkıyordum
ve 2. dönemin ilk günü benim için okulun ilk günü o gün okula gitmedim gitmek istemedim anneme söyledim oda yarın gidersin dedi o gün normal kıyafetlerimi aldım evin önünde servisi bekliyorum servis geldi kapı açıldı bindim servise içeriye bir baktım boş yer yok koltuklar yırtık pırtık 5 kişi ayakta gidiyor hostes yok serviş şöförü sigara içiyor ulan dıbına goyam gaza yapacağdık diyor şok geçirdim beyler benim servis şöförüm takım elbise giyiyordu hostesimiz vardı herkesin kendi yeri vardı kimse ayakta gitmezdi servis 20 dakika sonra okula vardı indim servisten okula girdim

okula 15 gün sonra gittiğimde kimse ne olduğunu bilmiyordu anlattım falan herkesin yüzü düştü teselli vermeye çalıştılar
öğretmenler evimizi ziyaret etti bizle konuştular 2 yıl sonra şundan haberim oldu öğretmenler anneme oğuzun tüm masraflarını biz karşılayalım bizim okulumuzda okusun gitmesin demişler annem reddetmiş tabi ve okulun son günü geldi babamın parasını verip ayırttıgı fakat bana veremeden vefat ettiği akıllı telefon ile gittim okula ve her arkadaşımla fotograf çekindim servisime bindim servis yine sitenin önünde durdu servis şöförü hüseyin abi oğuz Samsunda yeni eğitim öğretim hayatında sana başarılar falan dedi bende teşekkür edip çıktım servisten gittim evime

evimizin kiralarıda ödenmemiş 6 bin tl kira borcumuz varmış her eşya borçmuş meğer Babam bizi iyi yaşatmak için çok borca girmiş benim dayım zengin sayılır ayda 40 bin tl geliri vardı ona söylesemde Samsuna taşınmasak diyordum kendime ama sonra Babam olmadan istanbulda yaşanmazki haksızmıyım beyler değilim ailede büyük bir erkek olmadan yaşayamayız diye düşündüm

babamı son yolculuğuna uğurlamak için memlekete döndük babaannem babana bakmak istermisin oğlum demişti galiba içeri girdim ve demirden bir tabuttın içinde babamı gördüm babamın boyu 195 idi özel tabut yapmışlar Babama 5 saniye sonra hadi sen çık dediler ve dışarı çıktım kardeşim ise Babamı görmeye cesaret edememişti

berke diye bir çocuk vardı o da istanbuldan gelmiş babası emekli olmuş burada okuyor o okula gelince onla arkadaş oldum iyi çocuktu binti espri yeteneği iyiydi esmer dombik birşeydi ben bununla geziyordum tenefuslerde tek yürümüyordum artık onunla sohbet ederdik akşama kadar

Maçtan çıktım beden hoca birini çağırmamı istedi onlar bodrum katında labaratuarda idi kafam dimdik baya özgüvenli bir duruşla içeri girdim beyaz tenli bir kız dışarı çıkıyordu beni görünce bi an durdu kaldı nedense, artistik hareketlerle arkadaşımı çağırdım ve onun gelmesini beklemeden önüme bakarak kapıdan çıktım bu sırada kız donmuş beni izliyordu. Arkadaşımda arkamdan koşarak geldi, hocanın onu çağırdığını kitabını sınıfa koyacağımı hocanın yanına gitmesi gerektiğini söyledim tamam kanka diyip bahçeye doğru koştu.

herkes bana bakıyordu beyler çünkü orada millet ya sarı saçlı sıska yada kapkara sıska idi ben ise bembeyaz tenli onların yırtık pırtık kıyafetlerine göre çok ama çok iyi giyiniyordum üstümdekiler 400 tl ederdi yani saçım bakımlıydı zaten tipte vardı çantam 80 tl siyah nike idi parlıyordum resmen müdür yardımcısı direk tanıdı herhalde beni karşıladı odasına girdik konuştuk işte puanım çok yüksekmiş bu yüzden en tembel şube olan d şubesine kayıt edilmişim onların notlarını yükseltecekmişim bak sen bak şu işe benim bildiğim çalışkanlar çalışkanlar ile tembeller tembeller ile aynı sınıfta olur direk ayar oldum dıbına kodumun keline

sonraki tenefüste ise bizim koridordaki pencereden dışarıyı seyrediyordum 2 tane benle yaşıt kız pişt yakışıklı naber dedi makas aldı ulan gittim peşimden geliyo fahişeler beni her dakika rahatsız ettiler taciz ettiler çok iyi hatırlıyorum bunlara huur demiştim onlarda beni ingilizce hocasına söylemişti hocaya beni rahatsız ettiler demiştim bende : ) sonra bu dıbına kodumun zütün kalkmış diyen kızlar erkekleri gazladı bana cephe aldırttı artık her gün kavga ediyordum her gün 3 5 kişi artislik yapardı 5 kişiyle kavga ne demek ulan adamda pgibolojimi bırakır bir gün mert diye bir muallakyi tek yakalayıp öyle bir dövdümki elimi falan hissetmiyordum artık, hemen çantamı alıp hocalara görünmeden bahçeye çıktım nöbetçi çocuk beni gördü koşmaya başladı peşimden bende koşarak okulun arkasındaki iki binanın arasındaki yarıktan geçerek okuldan kaçtım

çıktık odadan en üst kattaki sınıfıma gidiyorum 6/D herkes bana bakıyor kız erkek abartısız herkes ama böyle far görmüş tavşan gibi acayip insan gibi bakmıyorlar bakışlar eşliğinde sınıfın önüne geldik koridordaki herkes sınıflarına girdi müdür yardımcısı sen burada bekle dedi sınıfa girdi herhalde benim hakkımda konuştu sonra kapıyı açtı gel oğuz dedi, girdim sınıfa haliyle herkes bana bakıyor hoca dedi işte bu istanbuldan gelen arkadaşınız oğuz şöyle şöyle oğuz geç otur dedi en arkada boş sıraya oturdum.

tenefüse çıktım bu sefer berke gelmedi ders çalışıcam dedi iyi peki dedim çıktım koridorda geziyorum benimle aynı boyda güzel fizikli bir kız önümü kesti senin zütün kalkmış çocuk dedi

b: anlamadım ?

k: o zütü indirmeyi biliriz biz ama

b: ne diyosun sen yaa

k: sen anladın ne dediğimi

bende manyakmıdır nedir dedim döndüm birkaç adım ilerledim bu sefer başka bir kız yine senin zütün kalkmış diyor ulan manyakmısınız siz derdiniz ne lan dedim hızlı adımlarla üst kata çıktım bir üst kata daha çıktım bu sefer 4 kız kesti merdivende önümü sen kimsin neye güveniyorsun bu kadar senin zütün kalkmış dediler beni itip kakmaya çalıştılar yapamadılar en son omuz atıp gitti biri diğerleride onun yaptığını yaptı bende hızlı adımlarla sınıfıma girdim

12 yasinda ozel okul

Zengin detecdet

Sukunu verdim

şukulayın yorum atın birşey yapın size anlattığımdan bari haberim olsun

Beyler ben bu başlığı önce açmıştım 19 yıllık hayatımı anlatıyorum diye ama sonra sildim bir kişi bile görmedi diye galiba bilmeniz gereken şeyler var bende Samsunluyum ama 2 sene kalıp bursaya oradan istanbula taşınmışız iş imkanları yüksek diye önce kürtlerin çoğunlukta olduğu bir mahallede oturmaya başladık her yıl başka eve taşınıyorduk her yıl evler dahada güzel oluyordu en son havuzlu tenis basketbol futbol sahaları olan 6 açık 1 kapalı havuzu olan gezme alanları olan bir siteye taşınmıştık meğer babamın işleri o kadarda düzelmiyormuş bizleri iyi yaşatmak için hep borçla yapmış bunları daha sonrada borç yüzünden intihar etmiş o zaman 300 tl ye miras reddi yapabilirdik miras reddi yaparsak borçlar silinecekti

ve okullar başladı beyler o kıyafetleri giydim girdim okula bizim sınıftaki kızla konuşmaya çalışıyorum
gizem çok sıcakkanlıydı ama hiç pas vermiyordu beyler sadece bir kere bana bakarak dudagını ısırdıgını görmüştüm ama bu yürümek için yeterli değildi bu arada bizim okuldaki binlerle aram düzelmişti çünkü o bana zütün kalktı diyen kızlar liseye gitmişti rahattım yani top falan oynuyordum o günde top oynadım uzun zaman sonra ve acayip sabrilikler yaptım ve kanatta oynayamadıgımı farkettim eskisi gibi değildi eskiden 2 saat aralıksız aktif olarak kanatta oynayan ben 10 dakikada ölmüştüm resmen yürüyemiyordum zaten bana sen defansa geç dediler çok kötü hissettim ben bu yıla kadar tüm itibarı futboldan kazanmıştım şimdi oynayamıyordum gerçekten berbat bir histi

ilk başta 5 şınavı çekemezdim 1 şınavı bile doğru çekemezdim fakat hergün kendimi zorlaya zorlaya artık 20 şınav çekmeyi başarmıştım sabah öğle akşam 20'şer şınav çekiyordum internetten bulduğum baklava çıkarma programlarınıda uyguluyordum 7 kg lik bir dambıl istedim dayımdan sağolsun yolladı onunlada göğüs kol omuz bacak antrenmanları yapmaya başladım 50x2 ağırlıksız squat yapacak seviyeye geldim bu bile büyük bir başarıydı benim için aynada çıplak vücüduma bakıp iyi hissediyorum duruşum dikleşmişti