Kuyudan bir kafir cin çıkmıştı kafasını sağa sola çevirerek gülerek elimdeki vazoya bakmaktaydı , onu bana ver diyerek tekrarlayıp duruyordu. incir ağacının suyundan ve kabuğundan elde edilen bir kağıda antlaşma yazdım oku bunu dedim. Okudu, okudum okudum ver onu bana dedi . Hurfeyne elini uzattı kafir cinin elini tutup kağıda bastı . Anlaşma bozulursa o vazoyu birine verir veya çaldırma durumu olursa hepsi ölecekti vazoyu kuyudan aşağıya atmamla hepsi tek tek kuyunun içine dalmaya başladı. Seviniyorlardı şimdi değerli gördükleri eşyaları nasıl sahiplendiklerini görmüştüm. Artık geriye dönme vakti gelmişti. Hüddam alimlerinin toplantısını heyecanla bekliyordum. Başımızdaki kötü olayları def etmenin verdiği mutlulukta vardı tabi ki . Arabaya bindik dönüş yolunu tuttuk. Eve yaklaştığımızda Zihure'nin durumunu merak ediyordum ve ayna kırılmıştı. Hurfeyne merak etmemem gerektiğini söylemekteydi. Eve geldim ailemle muhabbet ettikten sonra sandığı aldım aynaya bakmak için ayna eskisi gibiydi. Hurfeyne ye teşekkür ettim ve zihure yi ziyaret etmek üzere onların alemine geçtim. Zihure bitkin düşmüştü hala dinlenmekteydi. Ve 2 cin gelmişti biri habais (dişi cin) idi. Evlenmek istediklerini belirtti memnun oldum. Hüddam toplantısından önce bu düğünü yapmak istiyordum. Bu gece yapalım diyerek. Tüm cinler toplanmıştı . Yaşlı cinlerden olan Bahuni dini nikahlarını kılmıştı. Herkes mutluydu . Cin düğünlerinde yemek yendiği ateş yakıldığı tamamen uydurmadır. Davul zurna gibi sesler ise yoktur. Kendilerine özgü eğlencelerini sergilediler. (Bu eğlenceyi açıklamamın nedeni yalan olan hikayelerini yazdıklarında gerçek olan eğlencelerini de hikayelerine katmamaları içindir.) Daha sonrasında sabah namazını kıldıkdan sonra alemlerinden ayrıldım. Ve yatağa uzandım yarın akşam olan hüddam toplantısını düşünmekteydim. Uykuya dalmıştım...

Kuyuya giden yoldayken yapmam gerkenleri hurfeyne anlatıyordu. Hurfeyne çok güçlü bir cindi ama onun en yakınlarından olan zihure yoktu. Onun yokluğunu hissediyordum ama her cin dostuma güveniyordum. Kuyuya yaklaşmaya başladığımızda bir anda değişik hayvan türleri o yöre ve bitki örtüsüne uygun olmayan bitkiler görüyordum. Orman yolu gibi bir yoldan geçmiştik. Kuyu nerede diye sorduğumda dağların arasında diyordu. Terkedilmiş eskiden köyün çobanları rahat etsin hayvanlara su versin diye yapılmış bu kuyu , artık kullanmayı bırakın üzerinden yaklaşık 200-300 yıl kadar geçmişti . Artık arabanın gidemeyeceği yola gelmiştik. indim ama şöyle bir şey vardı artık cinlerin enerjilerini hissedebiliyordum burada sadece bizim kabilenin cinlerinin enerjisini hissedebiliyordum. Vazo ise inanılmaz derecede bagajda kendini sağdan sola vuruyordu. Bu kadar acemi iken böyle bir şeye kalkışmam başım dan geçenlerin benim acemiliğim olduğunu düşünmeye başlamıştım. Hurfeyne : SAKIN EMANET ! Bu cin kabilesi akıl okur kuyuya attırır ademoğullarını kendilerini o yüzden bu çevre köylerde ademoğulları hep kayıp yaşadığından terketmiş şuanda hepsi sana odaklanmış durumda ve beynine vesvese veriyorlar iradeni sağlam tut ve hiç bir şey senin yüzünden değil! Bir anda irkildim ve kendime geldim hepsini hissetmeye başladım . Her geçen gün yeni bir şey öğreniyordum cinlerin becerileri neredeyse sınırsız gibiydi. Dikkatlice dağ yoluna çıktım ve yürümeye başladım dualar okuyarak ilerliyordum. Vazoyu sandıkdaki kılıfa sarmıştım . Kafir cinler elimde değerli bir şey olduğunu bildikleri için rahat durmuyor sürekli aklıma saldırmaya çalışıyorlardı. Kuyu görünmüştü . kuyu resmen 2 dağ arasında ve ölüm çukuru gibiydi farkedilmesi neredeyse çok zordu . Kuyunun başına geldim ve seslendim...

Vukes Kandırıldınız, geliceğinizi biliyorlardı çıkın burdan demesiyle yerde yatan vukes ise sahteydi dikkatli bakmamıştık. Hem vukesi kimse tanımazdı nasıl vukesin olduğu bilerek ölüm haberi gelmişti. O an ki duygullarımız gözümüzü kapatmıştı. kaçmak için hareketlendigimizde tılsımın arkasında onu gördük kahkahalar atarak eğleniyordu. içeri sıkışmıştıkk ne yapacağımızı bilmiyorduk. Hurfeyne bile böyle güçlü bir tılsım la ilk kez karşılaşıyordu. tüm ordumuzla içeride kalmıştık . hemen büyüyü bozmaya başlamıyıdk. mühürü bozarken biz zuhire tılsımıyı kırmaya çalışıyordu ama nafileydi çok güçlüydü tılsım. Ve hurfeyne dönerek büyü bozulmuyor çok güçlü diyordu. hurfeyne ve diğer cin dostlarımın ölmesini istemiyordum. Dualar ediyordum ama içerdeki hava bitiyor gibiydi içerdeki havayı çekiyorlardı. Aklıma birşey gelmiyor ve durum git gide kötüleşiyordu her tarafımız kabilenin cinleriyle dolmuştu . Güçsüz güçtüğümüz an bizi öldürmek için fırsat kovalıyorlardı.

Artık umutlarımı yitiriyorum ki, Allaha sığınmaktan başka çare yoktu. Dualar ediyorduk. Bina adeta sallanarak gövdesinden kırılacak gibiydi, bir anda aklıma bir fikir geldi. Kazanı yere döküp kendimi büyüğünün kanıyla buladım cinler daha çok çıldırıyor beni kanlat için de gördükçe dayanamadan saldırıya geçtiler ve tılsımlı bozmuşlardı. Ordumuz ca kayıplar versekte savaşı kazanmıştık. (Büyü yazılan kağıt yakılmaz!) kağıtları aldık geri dönüşte çok yorulmuş bir yandan üzgün düm. Eve doğru giderken bir yaşlı amcayla karşılaştım gece min o vakti orada be işi vardı. Hemen polisi aradı beni kanlar içinde görünce. Hastaneye zütürdüler hastanede resmen kokum yüzünden insanlar kaçıyordu. Yavaşça sedyeye yaktım polisler ne olduğunu soruyor bir yandan da hemşire damar yolu açmak için hazırlanıyor Du ki. Anladım... Eve dönmem engelleniyor Du çünkü mühürlü olan kabilemizin alemine oradan direk olarak girmek için ayna vardı hemen kalktım koşaralçıktım. Polisler peşimden koşarken hurfeyne onları korkuttu. Kaçırdı. Aslında bu plan benim için değildi. Adamı öldürmeyeceğim aşikardır bu yüzden adamı hapsettimddee oraya girmiş olacaktı çok endişeliydim eve koşuyordum...

Bu doğru muydu ? Hurfeyne ölmüş müydü? Artık yok muydu? Ağlamaya başlamıştım ve Kafir Cinin istediği olmuştu Hurfeynenin öldüğünü öğrenmek beni yıkıp dağatmıştı. imanım zayıflamış duayı kesmiş içimden isyanlar ediyordum. Kafamı kaldırmayı bırakıp artık ne olacaksa olsun diye düşünüyordum. Acılar artıyor artık ruhumun yok olmak üzere olduğunu hissediyordum. Bir ses yankılanıyordu ses çok tanıdıktı . Ses odaklanmaya kalktığımda baş ucumda duran kafir cin bana vuruyor fiziksel zarar veriyordu. (Onların aleminde iken fiziksel zararda alabilirsiniz. Filmler de gördüğünüz onların alemine gidince unutmayın ! bedeniniz dünyada kalmaya devam eder yok olamaz ve kaybolamaz ! Sadece bilinciniz kapanır ve ruhunuzun ete kemiğe bürünmüş hali ile onların aleminde bulunursunuz. Onların aleminde aldığınız fiziksel hasarlar dünya aleminde gözükmez !) Sese odaklanmak acıdan dolayı ne kadar zor olsada artık tüm her şeyi kafamdan atıp sese odaklanmaya başlamıştım. Kasım Dayı'nın sesiydi bu neredesin Kemal diye bağırıyordu. inanılmaz bir güç hissetmeye başlamıştım. Var gücümle dualar okuyarak . Azımdaki mührün Parçalanması ile Cinintaye diye bağırmıştım...

Akşam yemeği yedikten sonra devam edeceğim. Herkese hayırlı akşamlar.

Selamın Aleyküm kardeşlerim Cumartesi günü itibariyle bir olayla uğraşmak zorundaydım. Yazamadığım için hakkınızı helal edin. Devam edelim...

ilerlemeye başlamıştık.. Cinintaye Marid kabilesi kapısına doğru giderken bizi gören kafir cinler onlara destek vermek için yolumuzu kesiyor.. Zaman kaybettiriyor ve bize zarar vermeye çalışıyordu... Nusaybin kabilesi lideri ise bana öğüt ve bilgiler veriyordu. Bir insanı oradan kurtarmak çok büyük bedeller istediğini belkide benim öleceğimi söylüyordu... Korkmuyorum diyerek zaten ben bu yolda herşeyi kabul ettiğimi dile getirdim. Cinintaye kapısına geldiğimizde dışarıda bir Marid ordusu ile görkemli yanan bir kapı büyüklüğü ise neredeyse binlerce metre ve genişliğinde idi. Zihure izlebmekteyiz dedi. BURKAN tarafından Nusaybin lideri bu bir tuzak burada bunları çok kolay geçebilecek gücümüz olduğunu biliyorlar. Seni içeriye sokmak amaçları diyordu. istiyorsan vazgeçebilirsin ama bir müslümanı adem soyu olmasının bir önemi yok Allah yolunda olan biri için canımızı vermeye hazırız diyordu ç. Kararlıydı Nusaybin kabilesi bir anda bağırıyor ve kafir Marid ordusu korkudan kapıya doğru çekiliyordu. GÜCÜMÜZ vardı evet ama bu savaşın sonuçları çok büyük kayıplarla sona erecekti. Öne doğru yürüdüm ve dualar okuyarak onlara orada kalmasını söyledim.. Dinlemediler ve mühürlü duvarı oraya diktim. Yanımda birde Hurfeyneyi hissediyordum. Endişelebmediğini ve benimle beraber olduğunu söylemesi beni rahatlattı. Tüm yanımdaki yoldaşlarım bana bakıyordu ama onların canını kendi bulaştığı birşey için riske atamazdım...

Arkadaşlar ben bilgisayar başında çok duran bir insan değilim müsait oldukça geçip yatıyorum akşamları daha rahat yazabiliyorum. Kusura bakmayın. Hakkınızı helal edin.

Arkadaşlar 1 saat kadar müsadenizi istiyeceğim... Biraz işim var ilginiz için teşekkür ederim. Hakkınızı helal ediniz.

Kapıya doğru ilerlemeye başladım. Marid ordusu duaları duydukça çıldırıyor ama önümden de çekiliyordu... Kapıya geldiğimde ise kapı büyük bir gürültü ve uğultu ile açılmıştı. içerisi karanlık ve ateşler içerisindeydi. içeri doğru adım attığımda ise Marid cinleri kahkahalar ve sevinçleri ile eğleniyordu. içeriye girdim kapı arkandan kapanmıştı. Tek düşündüğüm oradan çocuğun mührünü çözüp kurtarmakla Dı. Bana ne olacağının bir önemi yoktu. içeride ki koku zor dayanabilir bir kokuydu. Dualar okuyarak devam ediyordum. Ve ileride o yeri gördüm girdiğim oda oradaydı yatağın üzerinde bir mezar var Dı içinde ise çocuk.. Üstünde ise binlerce Marid çocuğun ruhunu yiyiyordu. Arkamda ise beni ense dibime kadar takip eden Marid ordusu vardı... Yavaşça yatağa yaklaştım ruhunu kemiren cinler bana dönmüş iştah ile bana bakıyordu. Saldırmaya çalışmalarda Rabbimin duaları beni koruyordu. Cebimden dedemin bana bıraktığı bıçağı çıkardım. Çocuğun bağlarını dua ederek ve tılsımlı sözlerle kesiyordum ki... Bu çocuk değildi Marid kabilesinin lideriydi bana oyun oynamışlardı. Kahkahalar atarak boynuma yapıştı...

Etrafımdaki kafir cinlerin kaçışını görüyordum. Bağdan kurtulamıyor dum. Tek gördüğüm bir çift karartıydı uyandığımda, o odada kapının eşiğinde başımda Kasım dayı dualar okurken bulmuştum kendimi. Neler olmuştu? Bilmiyordum. Ali ağabeyin oğlu ise yatakta kanlar içinde yatıyordu. Bağırışlardan komşular polis çağırmıştı. Kapıyı açın polis sesleri geliyordu. Kadın kapıyı açmıştı polis geldi hemen çocuğun yanına gitti nabzını kontrol etti. Yaşıyor dedi. Alel acele kaldırdılar zütürdüler. Hurfeyneyi ise hissediyordum. Ama acılarım dinmiyordu.

Hurfeyne: Neler oldu diye soruyordu.. Belli ki oraya o gelememiş ama neden? Bilincli olmadığım için mi? Sözlerine devam etti. Kitabı kaçırdılar onu bulmamız gerek yoksa çocuğu kemirerek öldürecekler..
Polise ifadelerimizi verdik serbest bırakıldık.. Çocuk ise akıl hastanesine zütürüldü uyandığında hastanede çıkardığı ses ve söylediği sözler yüzünden... Kasım dayının evine döndük Kasım dayıya herşeyi anlattım kitabı söylediğimde o kitap seni arıyor dedi. Şaşırmıştım nasıl olur da böyle birşey... Şevki dedem o kitabı zamanında mühürlenmiş ve başına nöbetçi cinler bırakmış... O cinler ise öldürülmüş... Marid ler yerlerini bulmuş tu... ifrit soyunun en düzenbaz kafir cinleri maridlerdi. Nusaybin kabilesi ile sürekli olarak savaş içerisinde olan bu cinler o kitap taki alemler arası kapıyı çocuğa açtırıp kendisini kurban ettirmek istiyordu. Çocuğu görmemiz yasal olarak imkansızdı cinintaye maridlerin evine gidip çocuğu Bağdan kurtarıp bu nefret şeytan soyunun oyununu durdurmak gerekiyordu Kasım dayının sağlığı böyle bir şey için yeterli değildi. Beni tek gönderecek kadar da aciz değildi. Tüm hüddam sahiplerini çağırdı. Tüm emrindeki cinleri hüddam sahipleri beni korumaları için görevlendirdi... Nusaybin kabilesi ne gitmek gerekiyordu yardım istememiz gerekiyordu... Eve döndüm cinler alemine girdim. Nusaybin kabilesinin olduğu yere gidip durumu anlattım... Tüm Nusaybin kabilesi bir anda dolmuştu heryer...

iyi geceler kardeşlerim akşam saatlerinde bir işim çıktı biraz zorluyor du eve yeni girebildim, kusuruma bakmayın yazamadım. Dinlenmek üzere uyuyacağım. Yarın Allah'ın izni ile devam edeceğim.

Gözlerimi açtığımda Cinintaye yokuşunda olduğumda farketdim. Mühürlenmiş bir şekilde onların bu aleminde esir düştüğümü düşünüyordum. işin en korkunç tarafı ise ! HURFEYNE yi hissedemiyordum. içim deki korkuyu söndürmem gerektiğini biliyordum ama buna engel olamıyordum çok korkuyordum. Dua okurken nefesim kesiliyor içimden dua okumaya başladığımda duayı tamamlayamadan fısıltılarla onların söylediklerini söylüyordum. Hepsinin enerjisini hissediyordum öleceğimi söyleyerek ruhumu ısırdıklarını hissederken. Allah'a sığınmam gerketiğini biliyordum. Kafamı toparlamaya çalışıyordum. Yanımda bir şeyin hareket ettiğini hissettim yüreğim yerinden çıkacak gibi oldu kalp atışlarım normal bir insanın kalp atışları gibi değildi. Döndüğümde benim gibi bağlanmış birinin olduğunu gördüm bu Ali ağabeyin oğluydu. Ağızlarımız tılsımlı kağıtlara yazılmış kağıtlarla mühürlenmişti sadece çıkardığı seslerden onun da ne kadar korktuğunu anlayabilmekteydim. Hurfeyneyi uzun süre sonra hissetmemek artık son nokta dediğim andı. Duraksadım etrafa baktım her zamanki gibi pislik ve şeytan için yapılmış tılsımlarla doluydu. Buradan çıkmanın yolunu bilmiyordum. Dedemin bana bıraktığı mühürleri okumamda etki etmiyordu. Ne olacağını kestiremiyordum. Tek çare kabullenmek gibiydi. Yılmadan dua etmeye başladım içimden. Sadece acıları hissedebiliyordum. Kemirilen ruhumun çığlıkları. Bir ışık belirtisi gibiydi Hurfeyney di o görüyordum onu yaklaştığında büyük bir kafir cinin benile alay etmesiydi sadece. Ve kelimeler azından döküldü.

Sevgili dostunu ÖLDÜRDÜM!

Herkese günaydın kardeşlerim, gün içerisinde musiat olduğum an yazmaya devam edeceğim.

Akşam saatlerinde devam edeceğim.

Cümleten Selamın aleyküm, yarın akşam itibari ile devam edeceğim . Nerede olduğumu soranlar olacam bu sefer ki çok zor du diyebileceğim sadece herkese hayırlı günler .

Bazı şahısların uzaklaştırılması gerekiyordu... Hikayeme devam edemiyor olmam uğraştığım işlerin sabit zamanı olmamasıdır.. MÜSAiT OLDUĞUM HER AN HiKAYEYE DEVAM ETMEKTEYiM..

Devam rez kardeşim sardı saçma hikayen

Bu fetocu beyler tutuklandılar bunu