NOT: Prim prim diye ağlayacak huur çocukları şimdiden gibtirsin gitsin ruhsuz köpekler.

O kadar üzüldüm ki hala etkisindeyim.
Bugün istanbul gavur amı gibi yanıyordu. Çok sıcaktı. Ben de Çekmeköy'de oturuyorum, bir köprü var oradan otobüse binicem. Hep trafik olur o köprünün altında. Küçük çocuklar vardır, hani ışıklarda arabayı silerler, beş kuruş para isterler. Beş lira lan? 9 yaşındaki çocuktur bunlar. Sokak çocukları. Semt çocuğu olmayanlar bilmez sokak çocuklarının kasvetini. Ben bilirim. Çok dostum oldu öyle.
Otobüse bineceğim Üsküdar'a gidip kızla buluşucam. Tırmanırken merdivenlere arkadaki yol korna sesi ile inlemeye başladı. Kaza oldu sandım arkamı döndüm.
Küçük bir kız çocuğu var. En fazla 8 yaşında. Kitlenmiş trafiğin orada lüks bir BMW'nin önüne atılmış, kaputa su sıkıp siliyor. Oysa çocuk sadece bir lira verir misin abi diye bağırdı titrek sesiyle. Ben de merakla izledim gençler. izlemez olaydım. Kalbim parçalandı.
Adam kıza doğru kornaya öyle bir abandı ki kız korkuyla zıpladı. Küçük ellerini çekti kaputun üzerinden. Adam cdıbını açtı kızı çağırdı. Pis pis sırıtıyor yanındakine çocuğu işaret ediyor gülüşüyorlar. Çocuk para alacak sandı koştu mutlulukla. Küçük avuçlarını açtı bir lirasını bekledi. Adam kıza bağırdı bir şeyler dedi. Ardından bir avuç parayı kızın kafasına fırlattı.
Şok oldum gençler. Elim ayağım titredi. Hani kendisini sollayan araçlara bozuk para fırlatan minibüsçü olur ya (denk gelenler bilir) resmen öyle fırlattı. Kız çocuğu ağlamaya başlarken arkadan bir korna geldi. Ama kalbim nasıl acıdı. Koştum. Merdivenleri hızla indim. Hızlı adımlarla yola çıktım. Zaten tıkış tıkıştı. Yürüdüm arabaların arasında. Kimse çıkıp napıyorsın huur çocuğu demedi. Yürüdüm. Adamın arabasının yanına geldim. Hiçbir şey söylemedim. Bağırıp çağıramadım. Kızı kaldırdım. Ardından adam bana bakarken çıkarttım emaneti taktım arabanın kapıya çizdim boydan boya. Adam çılgına döndü:
"Ulan muallak! Ne yaptığını sanıyorsun!" Diye bağırdı. Ama gençler, en ufak bir acıma duygusu yoktu kalbimde. Açtım kapıyı. Adam şaşkın şaşkın bana bakarken yapıştım yakasına. Çıkardım arabadan. Yasladım arabaya kafa attım. Ardından saçından tutup yumruklamaya başladım.
O küçücük çocuğun başına isabet eden her bozuk para için geçirdim bir tane. O sırada abiler falan geldi ayırdı. Ayrı bir öfkelendim. Kızı aldım yanıma adam bağırıyor kanlar içinde bulucam seni gibicem falan diye. iplemedim. Kızı çıkarttım kaldırıma. Cebimde bir elli liram vardı. Kızla buluşacaktım ya. Verdim parayı. Çocuk gülümsedi. Çat pat teşekkür etti gülümsedi. Ardından koşarak köprünün altına gitti.
Hala sinirliyim. Herkese sinirliyim. Olayı görüp de tepki vermeyen yavşaklara, ama az kan akınca araya giren muallaklere, bitmiş insanlığı ile baba parası ile aldığı arabayla turlayan huur çocuğuna hala sinirliyim. O kızı öyle başıboş yolladığım için kendime de kızgınım.
Gidin Başka ülkede yaşayın. Bitmiş bu ülke anasını satayım. O kadar yücelttiğimiz türk milleti bu kadar şeref yoksunu olamaz. iğreniyorum. Siz de böyle bir şeyle karşılaşırsanız müdahele edin gençler. Polisi arayın, iplemezlerse siz gidin konuşun. Daha fazla çoğalmasın bunlar.

Edit: Çekmeköy'de oturanlar bilir böyle olayların olduğunu ve dudullu osb ye giden köprünün orada sokak çocuklarının olduğunu bilir. Olay gerçektir.