1 senelik ilişkimi anlatacağım piçler

adam buraya doğru geliyodu. tehlike olduğunu anladım. hemen telefonu çıkarıp konuşuyormuş gibi yapıp geri binaya kaçtım. arkama baktığımda gelmiyordu. oraya geri döndüğümde ise ikiside ortalıkta yoklardı. bu kim amk falan dedim kendi kendime. eve gittim. ertesi gün anfide kader vardı. ama bu sefer sınıfa girmeye çekindim. kafeteryaya inip mw2'ye devam ettim. ders bitiminde gelir diye geçirdim ama gelmedi. zaten bir iki gündür bana karşı tavırları birden değişmişti. şimdi evine gitmek içinde bir bahanem yoktu. dıbına koyım pc bahanesinide erken kullandık dedim kendi kendime.

en sonunda gibecem dedim son dersten önce girdim oturdum bunun yanına "kaç gündür bana ters davranıyon ne oldu?!" "yok bir şey!" "var bir şey ama söylemiyorsun. dün yanındaki kimdi?!" "seni ilgilendirmez!" "ilgilendirir!" "bağırma bana!" "sen konuyu değiştirme dün yanındaki kimdi onu söyle bana!" "tamam bak anlatacağım ama şimdi sırası değil tamam mı? yarın konuşalım." "tamam olur." gece uyuyamıyordum amk ne söyleyecek diye. ertesi gün ders çıkışında ilerideki kafeye gittik orada konuşacaktık.

up up up

ertesi gün oraya gittik bana olanları anlatmaya başladı "o benim eski sevgilimdi. ondan ayrıldım ama o bırakmıyor peşimi. bi keresinde beni dövmüştü. sürekli kavga ederdi." "anlıyorum peki yapabileceğim bir şey var mı?" "seni benle pek görmesin. zaten seni bi yerden öğrenmiş. eğer seni görürse senin için hiç iyi olmaz." "bir şey olmaz sen merak etme." aslında biraz yalan söylüyordum. tamam ben kavga etsem ederdim iyide dövüşürüm asosyal olmama rağmen ama onu dövemezdim. zebellah gibiydi amk. "tamam o zaman ama sen yinede o gidene kadar benden uzak dur. ben onu göndermesini biliyorum. tamam mı?" "hmhh peki tamam." dıbına koyım kızada ezik gibi göründük amk her neyse ama ampulleride yakmam gerekiyordu, bir şeyler yapmalıydım.

kader'i o adamdan kurtarmam gerekiyordu. bir şeyler düşünmezsem çok geç olabilirdi. ertesi gün kaderi takip edecektim. uzaktan adamın beni göremeyeceği bir yere sotelendim. kader o adamla tartıştı kendi yoluna gidecekken adam onu kolundan tutup bir şeyler söyledi yine kader buna tokat attı. o adam bunun koluna bu sefer daha sert yapıştı. kader'in "bırak ya" falan diye bağırdığını duydum. kendimi tutamadım o an. bi enerji patlaması yaşadım sanki içimde. o hışımla oraya doğru hızlı adımlarla yürümeye başladım.

artık bana o güç nerden geldiye adamın arkasına geçtim "birader!" dedim bana döndüğünde burnunun ortasına kafayı koydum burnu kanamaya başladı yere yuvarlandı. yerde bunu yumruklamaya başladım. dıbına koyım ilk defa birini dövüordum lan. "gibtir git lan!" diye bağırdım buna. arabaya binip kaçtı bu ama banada "görecen sen" falan diyordu. kader'e döndüm "iyi misin?" diye sordum "ben iyiyim. asıl sen iyi misin?" "evet" hala inanamıyorum lan o adamı nasıl dövdüğüme. evde sinek görsem alır dışarı salarım o kadar vicdanlıyım ama adamı nasıl dövdüm amk. pişman mıyım? hayır!

@154 sonunu okudun mu amk daha sonunu yazmadım oçe

yine o kafeteryaya gittik. "teşekkür ederim ama yine gelir o dikkatli ol." "bir şey olmaz. sana daha öncede söyledim bir şey olmaz diye. içini ferah tut." "eh tamam o zaman." "sen geçen gün söylediğinde ciddi miydin?" "geçen gün?" "senden hoşlanıyorum gibi bir şey söylemiştin" o anda yüzü gülmeye başladı. "belkiii" ama bunu söylerkende lafı uzatıyordu tabi. ben biraz ciddi bir tavır takınarak "sanırım bende senden hoşlanıyorum." şimdi diyeceksiniz kız sana bunları yapıyor ama sen ondan hoşlandığını söylüyorsun cevabım şu: ebenizi gibtiklerimin asosyalim olum ben bana ilk defa böyle davranıyolar. kızda bana biraz özgüven vermişti. onun yanında kendimi biraz daha rahat hissediyordum o yüzden amk. kızda güzel bir de o var. her neyse kızın üzerinede biraz ciddiyet geldi birden...

@161 poker oynuyom olum arada bırakabilirsem yazıyom

bir süre bana baktı. bir şey söylemeden kalktı. sap gibi ortada kaldım amk. neden böyle yaptı bilmiyorum. şaşırdım. ebeni zikim dedim. lan ilk defa bi mekanda yanlız başıma kalıyodum. hemen hesabı ödeyip çıktım peşinden bunun. seslendim "hey! eee bir şey demiycen mi?" gülümseyerek yanıma geldi "tamam o zaman. yarın bize gel tamam mı?" yine evine çağırıyordu ama bu sefer ne olabileceğini biraz tahmin etmeye başlamıştım. bu sefer tereddüt etmeden "tamam" demiştim amk hayatımda ikinci defa gibiş yapacaktım amk. ilki 28 yaşında arkadaşlarla karıya gittiydik. ama o zaman sırf milli olmak içindi ama bu duygulu bi olay olacaktı. onun için heyecanlıydım biraz. ya yapamazssam korkusu vardı...

ertesi gün akşam vakitlerinde gittim bunun evine. bi o vardı zaten. ama üzerindeki kıyafetler yakıyodu amk. kırmızı ekoseli gömlek altındada yine o geçen anlattığım etek. amk benim gözler kamaşıyordu resmen. önce bir şeyler yedik. yine film açtı bu. arada bir beni kesiyo tabii. filmin bitimine yakın bu ben geliyorum deyip kalktı. göz ucuyla baktım buna odaya gitmişti. benim kalbim küt küt atıyordu amk. ilk başta hoşlanmadığım o kız şimdi sevgilim mi oluyordu amk. heyecandan ne yapacağımı unutmak üzereydim amk.

onun sesini duydum o sırada. tarihi an gelmek üzereydi. beni çağırıyordu. odaya girdim. etraf karanlıktı. beni kolumdan çekti. yatağa oturduk. bu sefer üzerinde sadece sütyeniyle donu kalmıştı. bir de çorapları. bir süre birbirimize baktıktan sonra öpüşmeye başladık. elini benim aletin üzerine koydu. dimdikti amk. okşuyordu onu. bende elimi onun dıbına attım. sonra yatağa uzandım. üzerime çıktı. hala öpüşüyorduk. sonra benim pantolonu açmaya başladı. bana bi süre handjob yaptıktan sonra ağzına almaya başladı. tarihi an geliyordu beyler.

up up up up

sonra üstüme oturdu gibimi zütüne soktu. bakireymiş meğer. onu söyledi bana. sürekli yukarı aşşağı hareket ediyordu. ama yavaş avaş. çünkü daha önce hiç yapmamış belliydi. yinede bağırıyordu. bende bağırmaması için onu yatırdım. bu sefer üstte olan bendim. bağırmasın diye öpüşüyorduk. yavaş yavaş yaparak işimi yarım saatte bitirdim. yanına uzandım. ama yinede ikimizde nefes nefese kalmıştık. ikimizin suratındada bir gülümseme. ve uyuduk. sabah uyandığımda arkadaşları hala gelmemişti. kahvaltı hazırlamış. benide uyandırdı...

evet beyler sonunda hayatım normal bir düzen almaya başlıyordu. bir iki gün sonra o adamı üniversitenin kapısının önünde gördüm. yanında bir iki kişi daha vardı bu sefer. dışarı çıkmamızı bekliyor gibiydiler. ananı gibiyim bu sefer ne yapsam kurtulamam diye düşünüyordum. o sırada aklıma bi fikir geldi. hemen bi taksi çağırdım. taksi gelene kadar üniversiteden çıkmadık. taksi gelince hemen kalabalık bi mekana gittik. e oradada bir şey yapamazlardı değil mi? kalabalık bi mekana gittik işte. ama bu seferde kapının oraya sotelendi muallakler...

kesin dayak yiyecektim. uçarı kaçarı yoktu. belkide kesin değildi o kadarı. neyse kalabalık bir bölgedeyiz sonuçta. kaçışımızda kolay olur haliyle. kapıdan çıkar çıkmaz kalabalığa daldık. baktım bizi göremiyolar. ama yarın yine üniversiteye gelecekler o zamana kadar hazırlıklı olacaz tabii. neyse. onlardan kaybolduk bizim eve gittik. çünkü benim evi bilmiyorlardı. daha akşam yeni çökmeye başladı. evde kimse yoktu tabii...

evde kimse olmamasını değerlendirebilrdik. daha doğrusu değerlendirmeyi denemeye çalıştım. ama istemedi. daha doğrusu ikimizde bunu dolaylı yoldan anlattık tabii. kapı sesini duyduk. atakan gelmişti. bizi karşısında görünce verdiği tepki aynen şuydu: nabıyonuz lan amekeler. dıbına koyım dedim aldık başımıza belayı. şimdi atakanın dilinden 1 hafta kurtulamayacaz. bir şey olduğu yok oturuyoz falan desemde inanmadı muallaktor. kaderde ordan kıkırdıyodu amk. 15 dakka sonrada diğer adam umut geldi. oda geldi tam oldu. en sonunda "sevişiyoduk amk oldu mu?" dedim ebeni gibiyim hiç böyle yapmam lan. onlar gülüyo kaderin gözler fal taşı gibi açılmış yüzünde sert bi ifade vardı amk. kısacası: sıçtık!

dıbına koyım şaka yaptık ama bu sefer alınmış gibi görünüyordu. noluyo amk. kader beni çağırdı içeriye. "sen ne diyosun ya?" "şakaydı canım hem öyle demesem bırakacakları yok. huyları böyle kaç senedir aynı evdeyiz." "olsun! yinede yapma böyle!" "tamam. seni kırdıysamda özür dilerim." "tamam. ama bu konuda ciddiyim! sakın bir daha böyle şeyler söyleme. hiç hoşlanmam böyle şeylerden!" "tamam söylemem." ebeni gibiyim lan neden dedim böyle bir şey...

gece oldu o benim yatağımda uyudu. bende salonda. ertesi gün okulun önünde bekliyorlardı beyler. hiç şaşırmadım. ama bu sefer bende arkadaşlarımı getirdim. atakan'la umut. bu adam bana doğru hızlı hızlı geliyordu. yanındakilerde geliyordu. adama geçen gün yaptıklarım gibi yapacaktım. adam hızlı hızlı gelirken buna sağdan yumruğu koydum adamın ağzı yüzü yamuldu. kader'in yanındayken kavga edebiliyorum o adamla. ama kader olmazssa edemeyeceğim gibi geliyor. her neyse diğer adamlar bi geri adım attılar. bu adam yerde yatıyor hala. "seni bir daha burda görürsem ebeni giberim! gibtir git burdan. bu kızada bir daha dokunmayacaksın! tamam mı?!" adam bir şey demeden gitti. millette bize bakıyo tabii...

artık bir düzene girmeye başladık. bir kaç gün geçti böyle. kaderden bana mesaj geldi. buluşmak istiyordu tabii. cepte 50 lira kalmış amk neyine buluşacan. elemanlar evde olsa onlar verirler ama yoklar işte. işim var dedim "iyi :(" diye mesaj attı. buda ota taka bozuluyor amk. neyse ben yine oturuyom evde mw2 de bitti amk oynayacak oyun kalmadı derdindeyim bende. torrent sitelerini dolaşırken kapı çaldı. kapıyı açtım kader gelmiş amk. "ne oldu?" "hiiç iyi misin diye merak ettim." "iyiyim iyiyim gelsene." tam zamanında geldi lan benimde canım sıkılıyodu tabii hemen ampuller yanmaya başladı benim zihnimde.