gibtir deli

Değerlenir yerimi alayım

Bizene oçe

Nickim entry

Simge geldi 'beni buldun mu ?' dedi. 'hayır arıyorum.' dedim. Bir türlü kızın ismini bulamamıştım .'altındaymışım ya salak' dedi. Aynı sınıfta olduğumza çok sevinmiştim sınıfımda bir tandık olması ilk haftaları hatta ilk ayları tek başıma boş boş geze
geze geçirmeyeceğim anldıbına geliyordu. Hadi gel sınıfımızı araylım dedi Simge. Olur dedim ve hızlı bir şekilde merdivenlerden
çıkmaya başladık. 3.kattaydı sınıfımız çok erken gelmiş olmalıyızki koca sınıfta Simge ve Benden başka kimse yoktu. Derin bi oh
çekti Simge. Noldu ? dedim. istediğimiz yere oturabiliriz baksana şuraya dedi. Mal gibi yanyanamı oturucaz dedim. Salak mısın
dercesine gözlerle tabikide dedi. Ben orta sıralara oturamam sırtımı duvara yaslamam lazım dedim güldü ve duvar kenarının
3.sırasına oturduk. Size simgeden bahsedeyim. Sarı saçlı hemen hemen aynı boylardayız 7-8 yaşlarındayken mankenlik ajansında elbiseli fotoğrafları vardı o derece güzel bi kızdı.

Rez bakalım neler göreceğiz

Simge bana 'yerimize oturduğumuza göre hadi okulu gezelim' demişti. Bi zütüm kalkmıştı beyler yanımda çok güzel bi kızla okulu
geziyordum istemsizce kendi kendime kasılmıştım. Simge bu kadar güzel olmasına rağmen hiç sevgilisi olmamış acaba lezbiyen
mi diye düşünmedim değil ancak okulun 1.ayında 10. sınıflardan bi çocukla çıkmaya başladı ben kıskanmıştım ama neden bilmiyordum
yoksa simgeden mi hoşlanıyordum emin değildim. Bu çocuk simgeye hakaret ediyor kızıyor bağırıyor ama simge sesini bile çıkarmıyordu.

devam et panpa sen onlara aldırma

Bunlar 1 ay boyunca çıktılar çocuğun ismi Hidayet günümüzün berkecanlarından farkı yok beyler. Kıza tokat attığını gördüm simgeyle
hernekadar çok samimi olmasamda arkadaşımdı ilk aylarım onla geçmişti sonuçta. Tokat attığını görür görmez nasıl bi şekilde
sinirlendiysem artık çantayı fırlattığım gibi çocuğa hızla koştum usain bolt misali yardırdım huur çocuğuna bu beni gördü.
Şaşkın gözlerle baktı yüzündeki korkuyu gizleyemiyordu uzaktan bile korktuğu birazdan yiyeceği yumrukların farkındaydı kaçsa
korkak durumuna düşücekti bu yüzden bekledi simgede beni görünce hızla kenara çekildi aramızda 10 metre kalmıştı yumruğumu
hazırlamış bir şekilde hızımı daha çok arttırdım ve çocuğun üstüne zıplarken yumruğu burnuna geçirdim okul dışında olduğumuz
için disiplin cezası korkusu yoktu çocuk kendini yerde buldu bende o hızla koşarken birde üstüne yumruk atınca kendimi frenleyemedim
bende çocuğun üstüne düştüm.

Çocuk resmen ağlıyordu beyler tam burnuna oturtmuştum yumruğu kandan suratı gözükmeyecek dereceye gelmişti o sinirle
ne yapcağımı şaşırmıştım . Simgeye attığı tokatı tekrar hatırladım ve çocuğu ayağa kaldırdım bi yumruk ayağa kalkınca indirdim
sokak boştu 3 kişiydik simge, hidayet ve ben . Hidayet tekrar yere düştü üstüne çıktım seri yumruklarla vurabildiğim heryerine vuruyordum
gözüm dönmüştü birkere simge yeter diye bağırdı ağlayarak onu öyle görünce olduğum yerde kalakaldım . kalktım çocuğun üstünden
hala bilinci yerindeydi söylediğim sözlerin hepsini hatırlamasamda 'bu kıza selam bile vermiceksin 10 metre çevresinde görmeyeceğim seni'
benzeri şeylerdi.

Çok kolay dövülecek bi çocuk olduğu için işim zor olmadı benim için. O dönemlerde kavga etmeyi pek bilmezdim düzgün yumruk
atamazdım keko vuruşu dediğimiz şekilde savururdum sert savururdum ama geneli tutmazdı sonradan öğretti burdaki abiler bişeyler . Çocuk kolay lokma olduğu için tek
yumrukta üstüne çıkabilmiştim. Simge nin yanına gittim ağlıyordu. Git burdan seni bidaha görmek istemiyorum dedi ben
şaşkınlıkla ben seni korumak istedim dedim ağlaması daha da arttı aramızı bozdun mutlumusun herşey senin yüzünden
benzeri sözler söyledi. Ben onu korumaya çalışırken onun üzülmesini istemezken bana bu sözleri söylemesi canımı yakmıştı. Zaten
en çok canımızı sevdiklerimiz yakar öyle değil mi ?. Eyvallah dedim attım kendimi sahile boş boş izliyorum gemileri martıları insanları

üniversite hikayesi için -->> (bkz: senden başka kimsem yok) tıklamanız yeterli

Arkamdan Oğuz diye bi ses duydum . Kendi kendime ne var dıbına koyayım dedim. Seslenen Yiğit di . kaç senedir görüşmüyorduk.
Babasının işleri için 7. sınıfta istanbula taşınmıştı . Lan diye bağırdım o da gülerek yanıma geldi 1 saat önce yaşadığım tüm olaylar
yiğiti görmemle son bulmuştu . Aramızdaki konuşma şu şekilde geçti ;
yiğit(y) ben(o)

o- lan ne işin var senin burda istanbulda değilmiydin ?
y- döndüm lan babam işleri düzeltti artık izmir'deyim
o- vay kardeşim benim. (diyerek sarıldım)

hernekadar yiğiti görmeme sevinsemde simge ve hidayet gözümün önünden gitmiyordu. Bunu yiğit te hissetmişti.
y- ne o beni gördüğüne sevinmedin mi lan
o- yok be senle alakası yok. (diyerek çevirdim gözlerimi sahile)
y- kız meselesi mi la yoksa ?
o- gibi gibi boşver bunları vakti geldiğinde anlatırım.
y- iyi öyle olsun hadi gezelim boş boş oturcaz mı amk

dedi ve kordon boyunca yürüdük.

y- ee anlat murat amca nasıl ( babam )
o- çok şükür iyi kanka sizinkiler nasıl
y-çok şükür.

ben şaşkın bi ifadeyle beni nerden buldun sen la dedim. Olum izmir'e iner inmez bi kordon yapayım öyle geçerim eve dedim senle
karşılaştım dedi. akşama kadar takıldık paramız vardı cafe köşesinde saatlerce oturduk sohbet muhabbet eski günler falan filan derken
saat 9 olmuş haberimiz yoktu apar topar kalktık masaya 10 ben 10 o bıraktı ve ev yolunu tuttuk. Vapurları özlemişim bi Karşıyaka
yapayım ordan geçerim eve dedi iyi dedim selamlaşarak vedalaştıktan sonra son yolcularını alan eve giden tek otobüsü mü gördüm
bunu kaçırırsam 30 dk beklemek zorundaydım. Her otobüs için değil bazıları için böyleydi. koşa koşa durdurdum arabayı şöför
insaflı çıktıda açtı kapıları kolay gelsin diyerek geçtim arkalara.

Nefes nefese oturdum arka koltuğa. Akşam saatleri olduğu için pek bi kalabalık yoktu . ineceğim yere 4-5 durak kalmıştı
bi keko topluluğu bindi otobüse 5 kişilerdi . Önde duran liderleriydi sanki yaylana yaylana yürüyodu arka 5 linin en köşesinde
ben oturuyodum bunlar oturdu 1 kişi ayakta kaldı onlardan bende kulaklık vardı ancak müzik açmamıştım bunların laf atacağı
kesindi. Sakin bi şekilde oturuyordum bu liderleri bana baktı kulaklığı çıkar dercesine hareketler yapıyodu hissediyodum ancak
kafam ileriye bakıyodu çocuğa dönmedim yanımdaki dürttü çocuğa döndüm hayır dercesine kafa sallayıp göz kırptım çocuk eliyle
liderlerine seslendi.

Buyur kardeş dedim ileriye geç dedi neden dedim arkadaşım oturcak dedi çok sağlam dayak yiyecektim farkındaydım bu sebebten
ötürü lafı fazla uzatmadım buyur kardeşim diyerek aldım çocuğu benim yerime 2 koltuk önlerine geçtim. ineceğim durağa geldim
indim sokak boştu lambaların biri yanıyor biri bozuktu ve hafif bi esinti vardı. Böyle havalarda herzaman içimde bi koşma isteği
olur yine oldu koşa koşa eve gittim. Annem noldu falan derken bi anda eşyalarımı alıp banyoya girdim sıcak suyu açmadan buz gibi suyun altında yaklaşık 30 dk durdum. Çıktım saat 10.30 civarıydı herzaman yaptığım gibi kulaklığı taktım ve düşünmeye
başladım hergece yaparım bunu saat kaç olursa olsun bugün ne yaptım ne tak yedim falan filan diye ancak bu kez ne yaptım
diye değil simge ne yapıyor diye düşünüyordum 15 senelik yaşantımda ilk kez böyle bi ruh halindeydim.

Normalde 1 saat süren düşünmem saat 1.30 civarına kadar devam etti normalde kulağımda çalan rap yerini müslüm gürses, müzeyyen ersoy,
neşet ertaşa bırakmıştı değişmiştim ve bu değişiklikten memmun muydum emin değildim. Ertesi gün okula gittim simgeye herzamnki gibi
gülümsemeyle günaydın dedim. Yüzüme baktı değişik bir yüz ifadesiyle hiçbir şey söylemeden gitti. Tek suçum ona vuran
hakaret eden bir çocuğu dövmekti neden böyle yaptığını anlamıyordum 2-3 hafta benle konuşurken ağzını açmadı. Gülerken
mutluyken konuşursam belki işe yarar diye düşündüm ,yok olmadı. 3.hafta sonunda ağlayarak yanıma geldi ben kuytu bi köşede
sigaramı içerken. Özür dilerim dedi neden ağlıyosun dedim tek amacı benle yatmakmış bu gece bunu yapıcaktı dedi
gözlerim büyüdü elimi sıka sıka sigarayı kırdım.

Aklımdan geçen şeyler 'ulan sevdiğin çocuğa bak' demekti ama dediklerim 'zararın neresinden dönersen kardır' oldu ağlama, üzülme
bende üzülüyorum yapma filan derken sarıldı bi anda ne olduğunu anlamamıştım. Artık simge ye aşık olduğum kesindi önceden
inandıramıyordum kendimi yok be saçmalıyorum falan diyordum ama ismini her duyuşumda içimdeki titreme sesi ve sarılışı ona olan sevgimden emin olmama yetmişti. Ertesi gün okula gelmedi aradım açmadı mesaj attım cevaplamadı endişeleniyordum. Evine gittim annesi , hasta 3-5 gün
gelmeyecek dedi rapor aldınız mı dememle simgeyi kapıda gördüm şişmiş gözleri kızarmış burnu incin saçlarıyla beni kendine
bir kez daha hayran bırakmıştı sesi inceliğini yitirmişti hayır dedi ee alalım o zaman dedim annemle alıcaz dedi annesine bakarak
siz zahmet etmeyin efendim biz alırız dedim annesi iyi bakalım dedi simge pijamaları değiştirip geliyorum dedi tamam dedim 10 dakika sonra
geldi.Çıktık yola beyler sağlık ocağına giden yolda yokuş var dik sayılır yani simge başım dönüyo koluna girebilir miyim? der demez benimde başım
dönmeye başladı kekeleyerek tabi dedim heycanlandığımı anlamış olmalı ki güldü bende ona belli etmeden güldüm. Girdi koluma
birazda yaslandı. içimden 'belkide bir gün sevgili olarak yürürüz bu şekilde' diyerek hayaller kurmaya başladım hastaneye gelmiştik
sıra aldık ben onu beklemeye başladım tek giricem içeri dedi 30 dk çıkmadı üşütmüşüm dedi 4 günlük aldım dedi tamam dedim çıktıktık
hastaneden oh be çıktık şu lanet yerden dedi bende güldüm.

Ya oğuz hemen eve gitmesek olur mu ? dedi masum yüz şekliyle hayır dememek mümkün mü tabi nasıl istersen dedim
çok sağol dedi samimi gelmemişti bu çok sağol kelimesi ee nereye gidicez dedim bişeyler alıp parkta otururz dedi burda
piknik alanları var beyler birisine geçtik işte oturduk 1 büyük boy aysti 3-5 piskevit almıştım geçtik oturduk. Ben tabi tekrar
düşünmeye başladım çocuklarımızın burda koştuklarını bu hazır bisküvi içeçek yerine elleriyle yaptığı bi sofrada oturmayı
kendime geldiğimde simge, oğuz oğuz diyordu heh dedim bi anda oh be cevap vermeyince korktum dedi yok dalmışım sadece dedim.ha tamam o zaman dedi annen merak edicek hadi eve zütüreyim seni dedim. Biraz bekledikten sonra sürekli yapalım bunu dedi
şaşkın bir ses şekilde neyi ? dedim. Böyle oturalım işte ya iyi geldi sen bana kendimi iyi hissettiriyorsun dedi içimdeki ateşi anlatamam size
yüzümün kızardığını farketmiş olmalı ki yaa dedi gülerek girdi tekrar koluma sokağına girdiğimizde ben giderim bundan sonra sağol dedi
bende önemli değil derken bi öpücük kondurdu sağ yanağıma hızlı adımlarla ayrıldı yanımdan abartmadan söylüyorum 1 saat boyunca
heykel gibi durdum orda okunan ezan beni kendime getirdi ev yolunu tuttum yolda kendi kendime gülüyorum o öpücüğü hatırlayınca
içimde bişeyler hareket ediyordu eve girdim mutlu olduğum herhalimden belliydi heeeyyy diye bağırarak girdim kimse yoktu beyler
gelirler şimdi dedim kendi kendime uzandım yatağa uyuyakalmışım 12 gibi uyandım anne baba yüksek bir ses tonuyla seslendim