konuştum. anlattıkları beni çok etkiledi ve hayatım boyunca yaşamadığım bir üzüntü yaşadım. dinleyen bir kaç kişi olursa eğer yazacam. kendisinden bu izini aldım. insanların öğrenmesinin iyi olacağını bu olayların hafife alınmayacak kadar aşağılık olduğunu söyledi. 2-3 reze başlıyorum.

edit: trend bildirimi nerede adminler ???

edit2: kadazor denen yazar tam bir huur çocuğudur.

Bu gün bir arkadaşım vasıtasıyla (isim vermiycem ela diyelim) ela ile tanışma fırsatım oldu. Kendisi şu an 21 yaşında hanım hanımcık bir kadın. Muhabbet ederken konu ülkede ki tecavüz olaylarına geldi ve gözlerinin dolduğunu gördüm. iyi misin diye sorduğumda sadece iyiyim diye cevap verdi. Ne oldu diye sormakta ısrar ettim ve söyledi. Bundan 3 yıl önce tecavüze uğradığını ve 2 sene boyunca tedavi gördüğünü söyledi. Ben donmuş kalmış bir şekilde özür diledim. O ise sorun olmadığını bu olayların ülkemizde artık normal görüldüğünü söyledi.

Dışarıyı izlerken bana insanları gösterdi. Baksana hepsi nasıl hızlı hızlı gidiyor. Belki çoğunun derdi bile yok ama var gibi görünüyor dedi. Bir insanın ailesinin ölmesi acı bir olaydır ama bir insanı ailesinin terk etmesi bitirir. Bu sözleri söyleyince sanki yanımda duran dama yumruk atıp aşağı atlamış gibi hissettim.

H: nasıl hissettirir bilmem ama ben yanında olacağıma söz veriyorum ela.

E: teşekkür ederim ( titreyen bir ses tonuyla)

Normalde insanlara acıyarak bakmayı pek sevmem. Çünkü acıyınca acınacak hale gelirsiniz. Maalesef ülkemizde bu sistem çalışıyor. Canan Karatay vb aptal insanların söyledikleri büyük konular olurken çocuğa tecavüz edildiğinde sadece 2 gün konuşuluyor. Bunları elaya söylerken onun sadece kafasını salladığını görüyordum.

H: sıkmadım değil mi?

E: hayır. Tabiki hayır. Sadece doğru söylüyorsun. Kesmek istemedim

H: ela lütfen polise gidelim. Kesinlikle yakalanır bu huur çocukları bir postada döverim lütfen.

Ben bunu diyince verdiği cevap karşısında sadece anlamsız bir bakış atmaktan başka bir şey yapmadım.


E: eğer bulunursa ailem şikayetimi ne yapar eder aldırır. Ve beni o adamla evlendirir. Anladın mı?

Beyler okuyup geçmeyin bir şuku atmak zor değil

Devam ediyorum gençler.

H: doğru söylüyorsun. Herkesin bir sınavı var. Sen bu sınavdan alnının akıyla geçtin. Evet çok zor bir durum ancak her şey bitmiş değil. Önünde daha çok uzun bir yol var.

E: ne yolundan bahsediyorsun? Okuldan aldılar beni. huurluk yaparmışım. Hani artık yolum açık ya. Öyle olurmuş. Hepsinin Allah belasını versin. Ailemin de bana tecavüz edenlerden farkı yok. Onlar bir gün yaptı ama ailem her gün yapıyor. Unuttuğumu düşünüyorum bir anda odama gelip pis bakışlarıyla beni rahatsız ediyorlar. Söyle hadi ne kadar yolum varmış.

H: bunlar zor şeyler doğru ama sen hepsini atlattın. Tedavi oldun. Belki ileride evleneceksin çocukların olacak. Sen de mutlu bir hayat süreceksin.

E: beni kim kabul edecek? Kim karısının zamanında başka erkeklerin altında olduğunu bile bile severki? Hem kimseyi inandıramazsın. Herkes öyle düşünür yalan söylüyor derler.

H: bir şey diyemiyorum. Peki sonrasın da neler oldu?

E: yakınlarda bir eve gittim sürüne sürüne. Ailemi aramak istediğimi söyledim. Beni çok hoş karşıladılar temiz elbise verdiler, çorba yaptılar. Ve 1-2 saat sonra babam geldi. Salona bir girişi vardı ki sanki beni öldürecek. Onların yanında gel kızım karakola gidelim falan dedi. Ben de bir an inandım bana bunu yapanların cezasız kalmayacağını düşündüm. Beni evlerine alan aileye teşekkür edip arabaya bindik. Babamın bana sorduğu ilk soru şu oldu: " bozdular mı?" Evet bu soruyu sordu bana. Daha kızım ne oldu ? iyi misin? Hastaneye gidelim mi? Diye bir soru sormadan bunu sordu. Yüzüne baktım ve sadece ağladım.

O bunları diyince ben bir sigara yaktım ona da uzattım ve sigaramı gözümden gelen bir kaç damla yaş ıslattı.

Sormak istediğim onlarca soru vardı fakat hem onu üzmek istemiyordum hem de yanlış bir şey söylemekten korkuyordum. Tabi içimdeki müge anlı kazandı. Ve soru sorma bombardımanına devam ettim.

H: sana bunu yapanları daha sonra hiç gördün mü?

E: hayır ama en az 1 yıl yolda gördüğüm erkeklerin %90ı onlar zannettim kaçtım.

Bunu söyleyince bilmiyorum ama içim bir değişik oldu. Böyle salaklıklarım var benim beyler kimsenin uzulmeyecegi ufacık konulara kafamı çok takıyorum.

H: nasıl tiplerdi hatırlıyor musun? Yani yüzlerini falan.

E: biraz hatırlıyorum. Arkadaki adam zayıftı sanırım esrar falan çok kullanmış. Diğer adam ise kilolu değilse bile kalıplı biriydi.

H: huur çocukları. Bunu bir insana nasıl reva görürler hele de küçük bir kız.

E: bunların olması için insan olmak gerekiyor. Onlar insan değil.

Sorularımı aralıklar ile sormaya karar vermiştim. Böylelikle hem onun canını sıkmayacak hem de üzmemiş olacaktım. Ama bunu anlayabilirdi çünkü ela çok zeki bir kızdı.

Haklısın diye karşılık verdim. Çünkü o noktada diyebilecek hiç bir şey yoktu. Duramadım ve sordum.

H: ben. E: ela

H: yapan huur çocuğuna ne oldu?

E: şikayetçi olmak istedim ama babam olayın yayılacağını söyledi. Abimden defalarca dayak yedim. sanki o bana değil ben ona tecavüz etmişim.

H: nasıl yani bu o adamın yanına mı kaldı? Baban ne kadar düşüncesiz bir insan. Peki annen ne düşünüyor?

E: annem evde yüzüme bile bakmıyor. Hayalet gibiyim. Ölmeyi bekliyorum.

H: sakın böyle düşünme herşeye rağmen yaşamak çok güzel.

Dedim ve ortamda 30 saniyeye yakın bir sessizlik hüküm sürdü. Sanırım o anlar tekrar aklına geldi.

E: eve gittiğimizde herkes telaşlı. Annem başına yazma bağlamış, ağlamış. Abim çok sinirli babam da aynı şekil. Eve geldik babam beni kolumdan tutup yere fırlattı. " Al getirdim huurnu!!" Dedi. Ne diyorsun sen baba dememle tokat yemem bir oldu. Abim kalkıp beni yerde tekmeledi. Ve annem sadece izledi. Ben o gün eve gelmeyince polisi aramış bunlar zaten öğrenince hayret ettim. Babam bana hiç kimseye birşey anlatmayacaksın dedi. Anlatırsam beni öldürecek miş. Şimdi ki kafam olsa öldürse de dövse de anlatırım. Polis geldi sordu birşeyler arkadaşımda kaldım sorun yok dedim. Morluklar ne diye sorunca " arkadaşımla biraz tartıştık" diye cevap vermek zorunda kaldım.

H: yani son ümidin olan poliste gitti.

E: aynen öyle. Polisler gidince bizimkiler geldi. Ne oldu diye sordular. Söylemedim dedim. Odadan çıkıp gittiler. içerde konuşmaları dinliyordum. Babam " bunu okuldan alalım yoksa huur olur başımıza." Kimseden çıt yok. Annemin kalkıp hayır okuyacak benim kızım demesini o kadar istedim ki. Ama yok kalkan olmadı. Bilmiyormuş gibi yapıp sabah okula gitmek istedim ama babamın tokadıyla odama döndüm ve akşama kadar ağladım. Yalvardım yakardım ama yok. Sonra annem insanlık yapıp tedavi görmem gerektiğini söyledi. Babama bunu kabul ettirdi.

H: en azından bunu kabul etmiş.

Akşama doğru devam edicem beyler biraz işim var.

Ona soracağım soru " hamile kalmış mıydı" bunu sormak istedim. Beni bilen bilir demiycem kimse bilmez ama şu yönüm var ki müge anlı gibi merak ediyorum bazı konuları. Kız benim bu halimi anlamış olacak ki sordu:

E: bir sorun mu var?

H: aslında evet. Sana bir soru sormak istiyorum.

E: e sor zaten sabahtan beri soruyorsun.

H: bu öyle değil. Farklı.

E: anladım ne diyeceğini. ( Bunu söyleyince bir oh çektim sormak zorunda değildim) hamile olmadım. Nedenini merak etmedim. iyiki olmadı zaten. O çocuğa bakmazdım. Sinirimden onu öldürürdüm.

H: sanırım korunmuşlar.

E: tecavüz eden bir insan neden kondom kullansın. Salak salak konuşma ya. illa söylettireceksin adamı.

H: kusura bakma aklıma başka birşey gelmedi.

E: önemli değil.

Bir kaç dakika sessizlik oldu. Ben yeni bir kahve söyledim. Beklemeye başladık. Sanırım o anlar tekrar gözünün önüne geliyordu. Onun halinden anlamak kolay değildi. Ama anlamak istiyordum. Belki de dünyada onu anlamak isteyen tek kişi bendim. Belki de bu yüzden bana anlattı her şeyi.

inanmayan muallaklar var gibimde değil. Devam ediyorum.

E: adam kemerini çıkarınca herşeyin bittiğini anladım. Yalvarır gözlerle adama bakıyordum. Gözlerimden akan yaşlar yeri doldurmuştu. Adam pantolonu indirince tekmeleme ye başladım. Adam bağırdı. " Düzgün tut şunu" dedi. Bağırıyordum fakat öyle bir yerdi ki kimse görmüyor kimse duymuyor sanki hiçlikte bir yerdeyiz.

H: istersen buraları es geçelim.

E: sorun değil zaten pek birşey hatırlamıyorum. Adam benim vurmamın siniriyle beni tokatlamaya başladı. Bağırıyordum gözümde yaş kalmamıştı sanırım sadece titriyordum ve burnumdan kan akıyordu. Daha fazla dövmüş olacak ki bayılmışım. Uyandığımda her yerim kan, çamur ve yırtık pırtık olmuştu.

H: sen bunlara nasıl dayandın? huur çocukları ya ( titreyen bir sesle dedim çünkü gözlerim doluyordu)

E: hayatta herkesin bir sınavı vardır. Allah ta sanırım bana en zor sınavı verdi.

Bu sözünden sonra. Gözümden akan bir yaşı temizlemem bir olmuştu. Ona baktığımda ise sadece dalgın bakışlar görüyordum. Hala etkisinde olduğu belliydi.

Beyler ne rez var ne şuku boşa mı yazıyorum?

E: bunu kabul etti ama ne zorlukla. Şerefsiz beni öldürecek biliyorum. Neyse gideceğim doktora kadar babam ayarladı. Kadın doktor buldular. Bir de babam anneme kapalı biri olsun yoksa bunu gaza getirirler diyor. Bildiğin cahil bir ailede yaşıyorum. Neyse doktoru buldular adı (bunuda sallıyorum beyler) merveydi gittim. Kadın çok tatlı bir insandı. Beni çok iyi dinledi. ilaçlar verdi. Her gün aradı. Şu an arkadaşız zaten. En azından ona anlatınca rahat hissediyordum.

H: özel değilse... Bundan sonra sevgilin oldu mu?

E: teklif edenler oldu ancak bu olay yüzünden aynaya bile bakamazken sevgilimin yüzüne nasıl bakarım?

H: ayrıca insanlar kötü niyetli senin bundan etkilenmeni istemem.

E: teşekkür ederim. Ama söylediğim gibi bela insanı buluyor. Belki ben o gün arkadaşımdan biraz daha geç çıksaydım kurtulmuş ve okumuş bir kız olacaktım.

Muhabbet böyle ilerlerken aklıma bir soru takıldı ama bunu nasıl soracaktım onu bilmiyordum. Denemeliydim.

Geldim beyler seri seri atacam inşallah...

Öylece hem kahvemiz hem sigaramızi içerken. Şimdi tam sırası dedim kendi kendime.

H: bence gerçekten biriyle konuşursan sana yardımcı olacaktır. Şimdi bile gitsen anında o adamları enselerler.

E: o huur çocuklarının yüzünü bir daha göremem. Görürsem gördüğüm iki yıllık tedavi boşa gider. Bir de ülkemizdeki adalete bakılırsa ben bile hapise girebilirim belli olmaz.

H: haklısın. Ama evlenmek çocuk sahibi olmak mutlu olmak senin de hakkın. Tamam çok kötü bir olay ama bununla böyle yaşayamazsın. Kendine yeni bir yol çizmen gerekiyor. Bir hayal kurman gerekiyor. Hatta sosyalleşmen gerekiyor. Spora git, yürüyüşe çık, veya başka bir şehire gezmeye git. Rahatlarsın.

E: bundan sonra gideceğim tek farklı yer şehir mezarlığı olacaktır. istemiyorum. Böyle iyiyim arada sırada dışarı çıkıyor günümün geri kalanını odamda geçiriyorum.

H: ailen birşeyler yaparken sana karşı koyuyor mu?

E: hayır onlara 2 ay önce hiç bir şey yapamayacaklarını gösterdim.

H: ne oldu ki ?

E: kavga çıkmıştı evde bende hep susarım genelde bana küfür eder eder giderler. Bu sefer sayıyorlar. Zaten canı sıkılan bana küfür ediyor evde. En son ayağa kalktım 21 yaşında olduğumu, bir birey olduğumu ve beni bir daha rahatsız ederlerse polise gidip her şeyi anlatacağımı onları da suçlu göstereceğimi söyledim. O günden beri bana karışmıyor hiçbiri.

H: belki de bunu daha önce yapmalıydın.

E: belki de öyle.

Dedi ve yine o ölüm sessizliği denilen ortam oluştu. Ben yeni sigara yaktım ona da uzattım ve bir süre dışarıyı izledik.

Ulan az şuku atın amk 4-5 şuku ile gidiyoruz.

Sonra ona bir kaç soru sormak istediğimi nazik bir dille söyledim. Gözlerime bakarak sor bakalım dedi.

H: nerede ve saat kaçta bunlar oldu? ( Arkadaşım alttan ayağıma vurdu ve bacağım masaya çarptı)

E: sorun değil anlatmak istiyorum. Uzun zamandır derdimi dinleyecek kimse bulamıyorum. Saat 21:00- 21:30 arası sanırım zaten uyandığımda yırtık pırtık elbisemle beraber boş bir arsadaydım.

H: peki nasıl oldu anlatır mısın? Eğer sana kötü hissettirecekse anlatma başka bir konuya geçelim.

E: sorun değil yeterli tedavi gördüm (gülerek). Arkadaşımın evinden çıktım otobüs durağına gidiyordum. Sokaklarından aşağı inerken bir araba yanaştı ve gitmek istediğim yere bırakabileceğini söyledi. Ben hayır diye cevap verdim ve hızlı adımlarla gidiyordum. Sonra tekrar geldi ve bu sefer aşağı indi. Ağzıma eliyle basıp arabaya sürükledi. Her zaman dolu olan sokak o saatlerde boştu. Sessiz çığlıklarımı kimse duymuyordu. Arabanın içinde oturan başka bir adam beni tuttu ve ağzımı bantladı. Ağlıyordum. Kimse beni görmüyordu, duymuyordu. Sanki ölmüşüm ama cenazemdekilere ben ölmedim diye bağırıyordum.

H: sonra ne oldu?

E: bir yere zütürdüler beni. Büyük bir garaj gibi arkadaşı beni dışarı çıkardı. Alttan tekmeler atıyordum ama işlemiyordu. Arkadaşı kollarımdan tutup beni yere düşürdü. Ve adam kemerini çıkardı.

Ela bunları anlatırken benim gözlerim doluyordu. 18 yaşında bir kız nasıl böyle olayları atlatır diye hayretler içerisinde de kalıyordum.

Beyler bana küfür etmeyin amk. Diğer hikaye yazanlar günde 2 part atıyordu. Ben art arda atıyorum hala küfür yiyorum amk.

Beyler devam edicem. Bekleyin. Seri seri atacam

Beyler kimse yok mu ?

Anlatım bozukluğu yapma züt. 1 saat önce tecavüze uğramış kızla konuşmak ne? Sıcağı sıcağına sana mı anlatıyor? Tecavüze uğramış kızla 1 saat önce konuştum diyeceksin.

At yalani gibeyim inanani amk 2dkda tanidigi birine tecavuze ugradigini mi soyleyecek

Bir sigara molası vereyim.