1 ay dört haftaysa niye 31 gün

geldim efendim, bir gün güneş'in doğduğu zamandan ertesi gün doğacağı zamana kadar geçen süredir. bir ay ise ay'ın aynı evresinin gökyüzünde tekrar göründüğü zamana kadar geçen süredir. çok eskilerde bu zaman birimleri insanların hayatlarını organize edebilmeleri için yeterliydi.
zamanla bir günden uzun, bir aydan da kısa bir zaman birimine ihtiyaç duyuldu. babilliler 7 günlük haftayı zaman birimi olarak kullanmaya başladılar. sonraları yunanlılar, çinliler ve mısırlılar 10 günlük, romalılar ise 8 günlük haftayı kullanmaya çalıştılar.
bir hafta olarak kabul edilen yedi günlük sürenin kaynağı tam olarak bilinmiyor. en kuvvetli tez bu sürenin ay'ın evrelerinden kaynaklandığına dayanır. ay'ın dört evresinin (yeni ay, ilk dördün, dolunay, son dördün) sürelerine en yakın olan tam gün sayısı yedidir.
ancak bu doğal ve astronomik temelin yanı sıra astrolojik bir inanışın da, ta babilliler zamanından itibaren, yedi günün bir hafta olarak seçilmesinde rol oynadığı ileri sürülüyor. i̇lk çağlarda bilinen beş gezegen ile güneş ve ay'ın toplam sayısının yedi oluşu bu sayıya gizemli ve uğurlu bir sayı olarak bakılmasına neden olmuştur.
daha sonraları dinlerde göklerin yedi kat oluşuna inanış, müzikteki ana nota ve tabiattaki ana renk sayılarının da yedi oluşu bu sayının gizemini iyice arttırmıştır. takvimde yedi günlük haftanın resmiyet kazanması ise milattan sonra 327 yılında roma i̇mparatoru i. constantinus'un çıkardığı bir emirle olmuştur.
tevrat'ın yaratılış (tekvin) anlayışına göre tanrı evreni 6 günde yaratmış, yedinci günde de (cumartesi) dinlenmiştir. hıristiyanlar haftayı tevrat'taki şekliyle kabul ettiler, yalnız hz. i̇sa'nın diriliş hatırasına yedinci günü değil de birinci günü, yani pazarı 'tanrı günü' olarak kabul ettiler.
i̇slam dininin doğuşundan sonra da yine yedi günlük hafta süresi benimsendi. ancak hz. muhamnıed'in müminleri mescitte toplayıp, namaz kıldığı, hutbede devlet ve günlük işleriyle ilgili açıklamalar yaptığı altıncı gün (cuma) dinlenme günü olarak kabul edildi. türkiye cumhuriyeti'nde 27 mayıs 1935 tarihinde yayımlanan bir kanunla tatil günü cumadan pazara alındı.
1792 yılında fransa takvim yapısını değiştirerek 10 günü bir hafta kabul etti ama yürütemedi. rusya 1929'da 5 günlük hafta uygulamasına geçti, sonra bir haftayı 6 güne çıkardı ve sonunda pes ederek 1940'da 7 günlük haftaya geri dönülmüştür.