0 dan yükseklere doğru iş yaşamı

/ 3

"0 dan yükseklere doğru iş yaşamı" hakkında kafanızda bir tanım veya

reserved

reserved huur çocuğu

kız benden ümidini kesmişti zaten istediğimde bu değil miydi dedim. mutlu olmaya çalıştım ama hala bir sallantı vardı. baktım durum yine kötüye doğru gidiyor çivi çiviyi söker felsefesiyle dedim beni eğlendirecek arada çakacağım bir karı bulayım bari vakit geçsin amk. yalnız takılmaktan ilişki kavrdıbını da unuttum. planıma göre yeni yetme sazanlardan birini avlayacaktım. zaten garsonun ne özelliği varsa mekanda popüler oluyor garsonu tanımak. bir gece hiç uğraşmadan şans ayağıma geldi bir masaya çağırdılar. kızın teki arkadaşım seninle tanışmak istiyor dedi. kızda yok ya tanışmak istemiyorum utangaçlığına girdi. bende dedim tanışalım sorun olmaz. bizimkilere söyledim ben molaya çıkıyorum diye kızla çıktık bahçeye biraz sohbet ettik. tam içeri geçicekken dedim numaranı vermeyi unuttum. emri vaki yapınca bir şey diyemeden elime yazdı numarasını. güzel bir kızdı ama bomboştu ya hala liseli modunda bir kız hatta şu k leri q olarak yazan tiplerden.

çalışarak kafamı dağıtmaya çalışıyordum. kendimi işime verdim okul zaten yoktu daha. yeni yetmeler geliyordu o aralar cluba. işte üniversite hayatını bu mekanlardan ibaret görenler. ben zaten ruh gibi çalışıyordum ne eski neşem vardı ne de eski başarı arzusu. sadece verilen işi yaparak gerisine karışmıyordum. günümün geri kalanını da içerek geçiyordum.

belkide iremi özlüyordum aliyi özlüyordum onlarda bendim amk ama nedense bu şekilde olmuyor. birkaç günün ardından işlerimi halletmek için tekrar yola koyuldum. kızdan haber yoktu ne mesaj atıyor, nede arıyordu düşündüğüm gibi oldu işte yavaş yavaş unutulma modu. vardığımda babamın talimatıyla tekrar kyk da kayıt yaptıracaktım ve eve çıkma işini unutacaktım. işlerimi hallettikten sonra eski çalıştığım yere uğradım. güzel bir şekilde karşılandım. patronda oradaydı böyle şeyler olur o akşam sinirliydim biraz dedi tekrar istersen çalışabilirsin dedi. zaten nottan yana sıkıntım yoktu dersleride biliyordum gördüğüm şeyleri tekrar görecektim. işi halletmem iyi oldu. daha sonra ne oldu kayboldun birden ortadan dedi yüzeysel olarak anlattım olayları geçmiş olsun vs muhabbetinden sonra babamı aradım dedim bana şu anlık gelmeyeceğim burada kalacağım biraz. yanımda da fazla eşya yoktu. kendi kendime bir hafta geçireyim burada daha sonra dönerim eşyalarımı alıp gelirim dedim.

reserved

memlekete geldiğimde ruh gibiydim yorgunluk moral bozukluğu vs. eve gittim evdekiler sevindi söylememiştim geleceğimi. biraz sohbet ettikten sonra yorgun olduğumu söyleyip yatağa girdim kafamda o kadar çok soru vardı ki cevaplarını bulmaya çalışsam sabahı ederdim. uykuda tutmadı. çıktım tekrar balkona bir sigara yaktım. hayatın anldıbını sorguladım. neydi hayatın anlamı evlenip çocuk yapmak mı, iyi bir iş mi, başarı mı hepsi mi? yaş ilerledikçe bazı şeylerin yüküde ağırlaşmaya başlıyor. ilk ilişkimi düşündüm ne kadarda basit bir ilişkiymiş dedim aşık olduğumuzu sanardık bir de gelecek planları yapardık beraber sanki evcilik oynayacağız. içimde hiç okuduğum şehire gitmek yoktu ama başladığım işi de bitirmem gerekiyordu.

otobüs yolculuğunda mesajlaştık biraz bana anlattığım gibi biri olmadığımdan bahsediyordu korkaklıkla, zayıflıkla suçluyordu beni hiç tartışma yaratmadan haklısın dedim. ne kadar aşka dair derin hissetsem de olmayacak duaya amin demek bizim için daha kötü olacaktı yolculuk yolu gözlerim doluydu zaten biri dokunsa hüngür hüngür ağlayacaktım zayıflıktan değil çaresizlikten. ne zamandır böyle hissetmemiştim aşk güzel bir şey olduğu kadar da kötü bir şey aslında. ama şuna inanıyordum fedakarlıklarım her zaman bana pozitif etkiyle dönüş yaptı belki bu da güzel bir etki yaratacaktı.

ne kadar erken bırakırsam o kadar daha kolay olacaktı. adam sustu bir an için gözlerime baktı kararın kesin mi diye sordu evet bırakıyorum dedim. daha sonra kızın yanına gittim hal hatır sordum ben işi bıraktım dedim gözleri dolar gibi oldu işte o da beni seviyordu bunu anlayınca daha bir dertlendim kederlendim. gittim bavulu mu topladım o günün akşamı memlekete geri dönüş yolculuğu için terminale gittim birkaç arkadaş gelmişti geçirmek için kız da geldi. giderken kulağıma seni seviyorum dedi donup kaldım zaten hiç bir şey demeden otobüse bindim ümit vermek istemiyordum ona.

babamı aradım baba okulu bir yıl daha ertelesem olur mu dedim babamın cevabı okulunu bitir oğlum oldu. yine çıkmaza girmiştim. aslında çok kolay bir şey ama yapamıyordum bir türlü. bir de kız durumu söz konusu işi bırakınca bir daha beni nerede görecek unutulup gideceğiz diye düşünüyordum. ilk terfiden sonra yönetici bin beni karşısına aldı direktifler verdi ve bu şekilde devam edersen satış müdürlüğüne aday olacaksın kendine daha çok dikkat etmelisin örnek olmalısın gibi bir konuşma yaptı. o an ani bir karar verdim ve sustuğunda ben işi bırakıyorum dedim.

iş kısmına geri dönersek hızlı bir çıkış halinde olduğum için çok erken olmasına rağmen satış koçu olacaktım devamında ise satış müdürlüğü beni bekliyordu. ilk terfimi aldım ama mutlu değildim nedense. iş hayatımdaki ilk terfidir bu da kutlandı içildi eğlenildi bende yapmacık olarak eğlenir gibi yaptım. satış koçu olduğum dönemde üzerimdeki yük biraz hafifledi. her şey yolunda gidiyordu fakat ben daha eylül de işi bırakacağımı bile söylemedim. onları züt gibi ortada bırakacaktım.

rezerve

neden diyemediğime gelince ben eylul de okuduğum şehire geri dönecektim. bu kadar saf ve temiz bir insanın duygularıyla oynamak bana yakışmazdı. yine fedakarlık yapıyordum. her şey tamam olmasına rağmen onca emek vermeme rağmen ağzımı açıpta seni seviyorum diyemedim. benden beklediğini alamadığı için onda da bir burukluk oluştu bunu hissettim. devam eden günlerde mesafeli olmaya başladı bu içimi acıtsada onu üzmemek için böyle bir şey yapıyordum anlaması belki uzun yıllar alacaktı. içimden bir parçayı koparıp attım ve tek sayıları düşündüm böyle olması gerekiyordu.

kıza daha çok aşk hayatından bahsetmesini istedim daha doğrusu bunu sağladım konuyu hep buraya getiriyordum. aşk hayatına dair pek bir şey yoktu halinden de belliydi zaten. kötü olan yanlarında da ben şöyle yapardım ben bunu yapardım diye kendimi öne attım hep. yine bir gece sahilde mehtaba karşı içerken omzuma yattı. dedim fırsat bu fırsat bende hemen elimi omzuna attım ve içmeye devam ettik. kalbim de baya hızlı çarpıyordu hissetmiş olacak ki ne oldu heyecanlandın birden dedi gözlerimin içine bakarak. yani tek bir cümle kaldı ben senden hoşlanıyorum. ama diyemedim...

aslında bir adım atmayı düşündüm ama onu kaybetmeyi göze almalıydım. onu etkiliyordum fakat arkadaş kisvesinden çıkmıyordu bir türlü hani şu evlenilecek eğlenilecek kız durumu vardır ya bu evlenilecek kısımda yer alacak bir kızdı. bir kez cesaretimi toplayıp koluna girdim panikledi hemen çıktım kolundan o şekilde davranınca. ulan alide yoktu arayıp dertleşeyim bana bir yol göstersin. cevap bendeydi aslında. oturdum rikis budur yaptım paranın son hanesi çift ise gidip açılacaktım tek ise arkadaşlığı ile yetinecektim. paraya baktım tek rakam dedim bu sayılmaz başka para çıkardım o da tek hay gibecem dedim bu da sayılmaz üçüncü seferde çift haneyi buldum dedim tamam işte kader bunu istiyor.

yaz için başka bir şehire gidecektik eylülde de okul için kararımı veririm diye düşündüm. şehir değiştirdiğimizde ekipçe aynı yerde kalıyorduk bu demek oluyor ki o kızla daha fazla vakit geçirebilecektim. ilk başlarda araya giren süreden dolayı soğukluk oluştu sonra yavaş yavaş ısındı. bir zaman sonra baktım sahilde başbaşa içer olduk çocuklar gibi lunaparka gidip eğleniyorduk. benim yanımda olmaktan mutluydu ne yalan söyleyeyim bende onunla olmaktan mutluydum ama aşka dair hiçbir şey yok gibi davranıyordu. yakın arkadaş olmuştuk. benim istediğim sevgili olmaktı aslında ama bu da iyi diyordum kendi kendime.

ekipten hakkımda bilgi sahibi olan yoktu sadece mühendislik okuduğumu biliyorlardı o kadar. bahsettiğim kızlada sohbetimize ara vermeden devam ettik sunumlarımda uyguladığım teknikleri ona da uyguluyordum insanları kendi silahıyla vurmak gibi. her şey yolunda giderken yaza doğru yaklaşıyorduk. bir akşam döndüğümde babam okul için ne düşündüğümü sordu ben okulu unutmuştum amk. bu iş geçici bir iş olmasına karşılık hoşuma gittiği için işe de bağlanmıştım hemde benim hatun oradaydı gerçi daha açılmamıştım ama onu fazlasıyla etkilediğimin farkındaydım.

reserved önemli

insan pgibolojisini bu dönemlerde çözmeye başlamıştım. bir yandan da kitap okumaya devam ettim beden dili ne işe yarar bunları öğrendim ve işe de yarıyordu hepsi. insanlar sürekli bahaneler üretiyordu karşısındakilere amaç bahanelerini tatlı bir şekilde kırmak. analitik düşün derler ya işte bu çok yönlü düşün. yönlendirmeler sende olduğu sürece insanlara istediğini yaptırmak istediğin kafaya sokmak mümkündü. her zaman bir b,c,d,e hatta f planım vardı. son işim de 2+2=4 tür değil mi dediğimde karşımdaki evet diyor iş bağlanıyordu.