0 dan yükseklere doğru iş yaşamı

babamı arayarak daraldığımı ve geleceğimi söyledim. konuyu yüz yüze konuşacaktım. gitmeden önce bir kaç işim vardı o hafta içinde onları hallettim. doktorun yanına uğradım yapacaklarımı anlattım devlet hastanesi olduğu için pek yardımcı olmadı muallak tamam yap dedi sadece. dönüş yolculuğu öncesi okuduğum şehirden kimseyi aramadım, silip atacaktım o şehiri hayatımdan. bir bavula doldurdum gerekli olan şeyleri bir kaç da hatıra aldım yanıma önem veririm böyle şeylere ne kadar değersiz kalsa da.

@158 oooo... sen çok yanlış gelmişsin panpa

eve geldiğimde burada olmamam gerektiğini düşünmüştüm ikinci kez gebermekten kurtuldum. zaten okuluda önceliğimin yerisine atmıştım okulun sadece yardımcı olduğunu biliyordum artık ama memleketimde başarlı olduğum bir işim vardı. kazandığım parada ihtiyaçlarımı karşılayacak düzeydeydi zaten fazla para harcayan biride değilim şuan bile çok fazla lüks, marka takıntıları olan biri değilim. aslında buradan gidip eski işimi alabilirdim bunu başarabilirdim. tek sorun bunu babama anlatmaktı üniversiteyi bırakmamı asla istemezdi.

ertesi gün doktor geldi artık iyisin diyerek çıkış almamı istedi testlerde bir şey çıkmadı sanırım zehiri atmıştım. zaten çoktan iyileşmiştim ama o huzur bulduğum mekanı terk etmek istememiştim. çıkışı yaptıktan sonra kendimi kurtarılmış gibi hissediyordum. bir zehirlenme vakası sonucu ölümden dönmüştüm ama o ışık görenlerden değilim. ışık falan yok beyler muallakler kandırıyor. hava ne kadar boğucu olsa da güzel bir hayata tekrardan merhaba dedim içimden.

biraz baydı ama sonunu görelim

ben sadece yazıyorum beyler kimine göre yanlış kimine göre doğru bu kısım size kalmış ha doğru değil dersenizde doğrusunu yazın demeyeceğim. adam doğru anlatıyor derseniz de bunu uygularsanız süper biri olacaksınız demeyeceğim. ama buna inanan var mı? adam resmen atıyor gibi yorumları başka başlıkta değerlerdirirseniz güzel olur. kimseyi kurtarmaya geldiğimi söylemedim ama pm atan arkadaşlar oldu sağolsunlar ne biliyorsam anlattım yardımcı olmaya çalıştım ha ne kadar yardımcı oldum belki hiç belki yeni bir felsefe. olayın özünü anlayın kimisine göre beş para etmez adamımdır olayın özü eyvallah derim kimisine göre de bildiğini anlatan hıyarın tekiyimdir eyvallah ama buna inanan var mı la diye okumaya devam ediyorsan kendin inanıyorsundur ama zekan bunu kabul etmiyordur olabilir anlıyorum yanına mürid bulmaya çalışman doğal senin gibileri olarak çok gördüm ki neyse...

özetle: isteyen okur istemeyen okumaz hayatın mucizesini vermediğimi şimdiden söylüyorum. kendi doğrularımı anlatıyorum sadece.

pek inandırıcı gelmiyor yazdıkları ama okuyoruz işte iftara kadar vakit geçiyor

daha sonra temel önceliklerimin sınırlarını belirledim

Sağlık: bir amaç doğrultusunda araçları kullanırken bana büyük yıkımlar yaşatacak durumlardan uzak durmak. streste sağlığı etkileyebilir fakat sonuca giderken bununla başa çıkabilirsin. ama işin sonuca ulaşması için bacağını kopartıp vermen gerekiyorsa işi daha fazla devam ettirme.

onur: amaçların için mücadele ederken kısa yol diyerek onursuz bir sonuca asla ulaşma. onuruna hal getirecek kısa yollardan, çakallıklardan milleti çıkar uğruna insafsızca kullanma.

çalışkanlık: sağlığın el verdiği sürece amaçların için bir şeyler yap. oturduğun yerde şans bana gülmüyor dersen hiçbir şeyi başaramazsın.

kabul görmüş başarı: yaptığın işi en iyi şekilde yap, araçların öncelik olmasın. amaca doğru giden yolda, attığın adımlarda önceliklerini unutma ve başarını onlara göre ölç ve tart sonunda içine siniyorsa başardın.

kontrol edilebilir hırs: hedefe doğru giden yolda azmini asla kaybetme, umudunu asla kaybetme. her zaman savaş mücadele et. hırsın birilerine zarar veriyorsa durumu gözden geçirip tekrar şekillendir projeni. zafere giden yolda her şey mübahtır sözünü sil aklından.

büyük balığı avlamak için bir sürü küçük balıkta olacaktır. ama büyük balık dediğin şey tüm amaçlarının merkezinde dönmelidir ve en önemlisi büyük balığı avladıktan sonra daha büyük bir balık olmayacak bunu unutma.

babamdan örnek vereceğim babamın büyük amacı bizi okutmaktı. kardeşiminde üniversiteyi kazanmasıyla bir yalpaladı belkide amacı kalmadı. şuan masrafları karşılayabilecek düzeyde o bakımdan büyük balığı yakaladı. şimdi emeklilik hayatında küçük hedeflerle devam ediyor. küçük bir tekne almak gibi hedefleri var.

bazen yol gösterecek durumun kendi zihnimizde döndüğünü fark etmiyoruz. ben bunu su yolla çözdüm bir şey düşünüyorsam mutlaka yazarım bir kağıda önemli kısımlarını not alırım silinip kaybolmaması için. muhakeme yapabilme yeteneğime bu sebeple güvenirim her zaman. böyle bir şey yapacağımda sadece olayları analiz etmek kalır.

inanan var mı la buna?

kavram karmaşası yaşıyorsun panpa. kafan arkaveren olmuş

reserve.

hayat önceliklerimi, içiçe girmiş amaç ve araçlarımı değerlendirmeye aldım kafam sakin olduğu için doğru kararlar alabileceğimi düşündüm. ilk önceliğim sağlıktı sağlığımı etkileyecek durumlarda o işe devam etmeme kararı aldım. iki ve üçüncü sıraya babamın her zaman bahsettiği onuru ve çalışkanlığı ekledim. dördüncü ve beşinci sıraya kabul görmüş başarıyı ve kontrol edilebilen hırsı ekledim. temel olarak önceliğim bunlar olacaktı. araçlarımı da temel önceliklerinden taviz vermeyen her şey olarak belirledim. taşşaklı hocalardan eğitim almak araç, para kazanmak araç, hatta yolda yürümek bile araç.
eğitim sonunda yepyeni bir proje ile insanlığa hizmet edecek bir şey yapmak amaç, parayı çocuklarını okutmakta kullanmak, durumu kötü olanlara yardım etmek, kendini iyi hissettirecek şekilde harcamak amaç, yolda yürüdükten sonra eve varmak amaç. bazı durumlarda araçamaçlar olduğunu gördüm. ama asıl olan büyük balığı avlamaktı oltayı satın almak değil.

senin yazdığın şeyin ismini
aynaları çatlatan cismini
beceremediğin gizli bilimini
seveyim hikayenin bu dilimini

işte bu başlığı severim ben anlat hafız nasıl iş sahibi oluruz

http://www.mevzuat.adalet.gov.tr/html/20624.html

Fenerbahçe daha mantıklı transferler yaptı bence

şu an sağlıklı olduğunu iddia ediyorsun yani, öyle mi?

onu al bunu al galatasaray çorba oldu

hayatımda öncelik verdiğim, önemli dediğim şeylerin ne kadar boş, anlamsız ve basit olduğunu gördüm. kıçımı yırttıydım üniversiteyi kazanacağım diye şimdi hiçbir önemi kalmadı. bir kız beni aldatmıştı o sıra kendimi dağıtmıştım sınav öncesi onun da hiçbir önemi yoktu. geberip gidebilirdim bunlarda bana ekstradan sevap points kazandırmayacaktı çok fazla din olaylarına girmeden düşünmeye devam ettim. eskiler derler ya her şeyin başı sağlık diye. akıl sağlığımı kaybedecektim sırf okuduğum üniversitede olmak için değer mi diye düşündüm. aslında üniversiteye gitmenin amaç olamayacağını sadece araç olabileceğini gördüm. kaldı ki universite mezunu olmamama rağmen bir şirkette satış koçluğu yapmıştım devam etseydim satış müdürü olacaktım. o çok önem verdiğim üniversite bunları sağlamadı. bunları hırsım, dürüst ve çalışkan olmam sağladı tabii ki sağlıklı biri olmasam bunların hiçbiri olmayacaktı buna hiç girmiyorum bile.

keyfim yerinde olduğu için çıkış yapmak istemiyordum hastaneden. huzurum yerimdeydi aslında bir kaç kitap olsa hiç fena olmazdı. hemşirenin tekinden kağıt kalem istedim, o rahat kafayla birkaç çizim yaptım güzel fikirler çıkıyordu ardı ardına. insan huzuru, rahatlığı bulunca kafa da daha dinç olmaya başlıyor. çocukluğumdaki huzur geri geldi sanki hiç bir şeyi giblemiyordum. okulmuş, derslermiş, karı-kız mevzularıymış, parasızlıkmış hiç biri hayatımda önem arz etmiyordu o sıralarda.