0 dan yükseklere doğru iş yaşamı

geri dönüş zamanı gelmişti. bunun dışında ayşe'yde muhabbetimiz eski kıvdıbını almıştı aşk kısmı hariç olarak. geldiğim zaman arzu benden dönce gelmişti karşılamaya geldi beni hiç bir zaman eskisi gibi olmadı ama ilk gece özlemimizi giderdik. sonraki akşamlar da yine kavgalar başladık artık işin taku çıktı bir gece sen de adammısın be lafına dayanamadım bir tokat patlattım. o gece hiçbir şey demeden evimizden çekti gitti...

resörve

o gece çok düşündüm hata bendemiydi onda mıydı ya da bu mükemmelliğe yenik mi düşmüştük diyerek. birinin bana yardımcı olması lazımdı muhakeme yapmam için. her ne kadar şizofren olmasamda telefondan
ali. ders i aradım numara kullanılmamaktadır dedi ama ben konuşmaya devam ettim. ilk günkü dostumun sesini duyduğumu hayal ettim. ve konuşmaya başladım sonuç kanserli hücrelerle yaşayıp ölmektense kemotrapi hayata döndürebilirdi beni. kazıyıp atacaktım onu içimden ama nereye baksam anıları, hatıraları doluydu silip atmak benim için kolay olmayacaktı farkındaydım ama dediğim gibi kanserden ölmektense acı çekerek kanser tedavisi görmek daha mantıklıydı.

reserved okurum bi ara

ben ilkini okumaya vakit bulamadım, adam ikinci hikâyeyi yazıyor.

şukulamaya bıkmıyorum seni panpa. şu da benim ayracım olsun...

onu bir hafta hiç aramadım nerede olduğunuda bilmiyordum. bir gece telefonum çaldı arkadaşı arıyordu arzu çok kötü sana ihtiyacı var ama gururundan gelemiyor sen gelmelisin dedi. benim yelkenler direk suya indi. adresi aldım gittim belli ki çok ağlamış gözleri kan çanağıydı. beni görünce yaşlarını sildi. güçlü bir insan gibi gözükmeye çalıştı. yanına gittim nasılsın diye sordum cevap vermedi ama gözlerimin içine bakıyordu bir an ıssız adamın final sahnesindeki gibi sarıldık birbirimize beni hiç bırakma dedi. bende duygulandım ama yaptıkları, söyledikleri de aklımdaydı. o an için onu öyle görünce dayanamadım hiç direnmeden aldım eve getirdim tekrar. o gün sarılıp uyuduk.tam manasıyla mutlu değildik ama huzur vardı sanki. ertesi gün okula gitmedik ikimizde hiçbir şey olmamış gibi sahile gittik. yoğun aşk patlaması yaşıyorduk ikimizde. sahilde uzakları izledik bira içtik. konuşmuyorduk fazla kelimeler kifayetsiz kalır derler ya o şekilde belkide konuşursak kavga etmekten korkuyorduk.

kitaplar için reserved

meyve toplama duygusallığı çok üst kaliteydi yavaştan kavak yelleri duygusallığına dönüyor aman hafız

eve döndüğümüzde özür diledim ona el kaldırdığım için o da sözlerinden dolayı bunu hakettiğini ve özür dilediğini söyledi. yine fazla konuşmuyorduk. sadece sarılıp samanyolu tvde beşinci boyutu izliyorduk. bi ara ulan yine hayal mi görüyorum diye düşünmedim değil bana bi çimdik at dedim güldü ortam biraz neşelendi. birbirimizi üzmemek adına söz verdik. o gece güzel geçti kafam bir anda toplarlandı. ama yine diyorum o zaman tam manasıyla mutlu değildim huzur vardı sadece. aşkı öldürmüştük sevgiye dönmüştü yaşadığımız hisler.

angutyus gibir birşey mi bu

rezerved

günler bu şekilde devam ederken ağzımdan ayşe ile konuştuğumu kaçırdım. yine karşımda bir canavar vardı. ulan iki yudum huzurumuz vardı o da geri gitti. yine başa döndük eskisi gibi tartışmalar yapmasakta sürekli laf çarptırmaya başladı. azalan sevgimde aslında bu dönemde tamamen bitmiş şimdi görebiliyorum tek problem alışkanlık. bilmiyorum siz yaşadınız mı ama ondan bir anda yani o dakikada soğudum. aliyle konuşup karar verdiğim planı uygulamaya karar verdim böyle ilişki olacaksa hiç olmasın dedim kendi kendime.

kendimde o cesareti bulduğum gün açıkça ayrılmak istediğimi söyledim aynı iş yerimde yaptığım netlikteydi. içim burkulmadı değil ama böyle olması gerekiyordu. ben bu şekilde aşk addıbını oynayacak bir insan değildim. hırsım, azmim bu yönde değildi. daha çok bireysel bir insandım başarıları bu tarz şeyler üzerine kuramazdım. konuşan sanki benim küçüklüğümdü daha fazla simit almak için babasıyla pazara gitmek isteyen küçüklüğüm. tabi bu düşüncelerimi arzu hiçbir zaman öğrenemedi, bilmedi. ayrılmak istediğimi söylediğimde ayşe huuryla mı berabersin dedi sadece. iyice gözümde küçüldü. evden çektim gittim o gece.

beyler bu akşamlık bu kadar olsun yarın sabah 8 de işe gidecem yarın akşam tekrar devam ederiz bende yazdıkça eski günlere döndüm hüzünlendim amk.
gider ayak dinleyin http://www.youtube.com/watch?v=FnARXrGXJM8

rezerve

prevezerved

ellerine sağlık. yarın akşamı bekliyoruz üstad

iş hayatıyla ilgili yazıcam deyip 0 dan yükseklere iş yaşamı diye başlık açmışsın tebrik ederim şizofreniye bağlamışın yine

yarın burdayız yine. geç kalma hafız

ülkemizin bir gerçeği de bu işte. senin gibi bir şizofren en iyi insan kaynakları uzmanlığı yapar zaten.

bu kitaplar gerçekten işe yarıyo mu lan