0 dan yükseklere doğru hayat hikayem

okulda yapılacak bir şey yoktu sınavlar geçmişti. aralıklı olarak bütün hocalar beni sorguya çekmişti bir anda ne oldu sana diyerek. hepsine bir şey yok diye geçiştirince onlarda giblemedi. okul ara tatile girecekti tam kendimi toparlamam için uygun bir vakit. eskiden notlarımı kağıda yazardım şimdi hiç birini bilmiyordum kaldım mı geçtim mi onu bile bilmiyorum. karne bir geldi 7 zayıf 0 lar 1 ler idda kuponu olsa tutmaz çok fazla beraberlik oynamışım.

reserved

hadi panpa sigara kalmadı pakette

kolaydır artık unutur seni iki günde
tanışır değişik türde hoş erkeklerle
işin içine girer kızın bedeni de
ruhunu acıtırlar her seferinde

karneyi aldım yırtıp attım dedim bu bir başlangıç olsun. bir haftalık anneannemlere kafa dinlemeye gittim feyzli bir kadındır dinden konular konuştuk. imkansızları başarmak vs. dedemi falan anlattı bu arada dedemde zengin biri o pazardan meyve topladığımız zaman onun evinde oturuyorduk. ama ne annem ne de babam hiç yardımını istemedi gururlu insanlardır vesselam. tekrardan doğuşu yaşamayı düşünüyordum ama zorluklar bitmiyordu amk onca konu vardı çalışılacak 7 tane zayıf vardı kurtarılacak. bunları düşününce pes eder gibi oluyordum ama hırslandım kendi kendime o ilkokuldaki hırsım geldi aklıma biri sana bir şey yaparsa daha çok çalış sinirini derslerden çıkar. bunu düşündüm bir hafta kadar mental olarak hazır hissettiğimde eve dönüp dersin başına oturdum. bir yandan da destek verecek yol gösterecek kitaplar okuyordum. evde kimse karnemi sormadı anneannem durumu anlatmış anlayış gösterin diyerek.

beyler elimden geldiğince hızlı anlatmaya çalışıyorum ama önemli ayrıntıları atlamak istemiyorum. hatırlayamadığım taraflarda olabilir onun için yapılacak bir durum yok tabi.

kızlar yapar erkekleri adam
hiç olmazlar yarana meram
değmez derdi bizim kaymakam
dersini al et yola devam

reserved

anka kuşu gibi küllerinden doğmak niyetiyle
başlamak herşeye yeniden istediysen de
kolay değildir yenilgilerden çıkmak düze
düşünceyle başlar herşey kafanın içinde

konulara sıfırdan başladım hesaplara göre gecegündüz çalışsam tamamlanmıyordu. bende tamamlayabileceğim kadarını hesapladım ve sadece o konulardan yola çıkacaktım daha işin işine okuldaki dersleri katmadım. sınıfta kalırsam eğer zaten bütün olay patlıyordu. okulun açılmasına az kala o bin müdürle konuşmaya gittim durumu anlattım sınav stresine vurdum her şeyi aldatılma durumunu hiç açmadım. dedim 7 tane dersim var yardımcı olun sınava daha çok ağırlık verdiğim için böyle oldu dedim. yine ilk geldiğin günü hatırlıyorum başlıklı konuyu açtı bi gibtir git diyesim geldi içimden. sonunda çalışma azmine bağladı konuyu yardımcı olunması gerekirse olurum merak etme dedi. bu biraz rahatlattı içimi. vakit kaybetmeden tekrar eve gidip derslerin başına geçtim. robot gibiydim adeta o dönem kitaplarla kalkıp testlerle yatıyordum. ama hala istenilen seviyeden hala çok uzaktaydım. dershane okuldan önce açıldı programı mı ikiye böldüm bir başından bir sonundan başlayıp çalışacaktım bir orta kısımda boşluk kalacaktı hesaplarıma göre. bir gün yine dershane çıkışı o kızı gördüm. suratıma bakıp nasılsın konuşalım mı biraz dedi. yuh ebesinin amı dedim içimden. sonra sen ailevi takıl dedim hiç lafı uzatmadan yoluma devam ettim. tam bir robot gibi kalk ders çalış yat modunda yaşamaya başladım. yakında okulda açılacaktı o zütümde patlayacaktı işte okul için hiçbir planım yoktu günün yarısı okula gidecekti günün saatleri yetişmiyordu amk.

başta söz vermek lazım anneye babaya
tekrar başladın ders çalışmaya
düzeltmek lazım hayatını hayırlısıyla
önce sevmek gerek kendini saygıyla

kendi kendime plan yaptım dersin yarısına kadar dersi dinlesem geri kalanında dersi giblemeyip pratik için test çözersem belki benim çıkış noktamda bu olurdu. programı biraz daha sertleştirip sabah erken kalkıp konu çalışmaya başladım uyku süremi azaltıp. standart programı yakalamam için çok yol vardı ama hırslandım iyice. gün içinde sabah akşam konu çalışırdım okulda test çözerdim. hocalarda musama gösteriyorlardı sağolsunlar. zaten övünmek gibi olmasın ama pekte gelecek vaadeden eleman yoktu okulda olanlara biraz daha yardımcı oluyorlardı. programımdan hiç şaşmadan iki ay devam ettim artık sınav yavaş yavaş yaklaşıyordu. ama bir ara okulda bayıldım amk. doktora zütürmüşler uyandım bi sıkıntı yoktu. doktor bünyesini fazlasıyla zorlamış dinlenmesi gerekiyor diye 3 gün rapor yazmış tabi giberler raporu. kitaplarda okuduğuma göre yoğun zihinsel aktiviteyi ayakta tutabilmek için şekerli şeyler yemek işe yarıyormuş glukoz için. şekerdi çikolataydı derken. bazen kendimle konuşmaya başladığımı fark ettim kendi kendime dert anlatıp dinliyordum amk annem gördüğünde tırsmış biraz. şaka yaptım sana diyerek geçiştirdim. fazla dersten ve şeker çikolata yemekten kafayı yeme noktasına gelmiştim.

rezerved

deseydin ki yüzüne bakarak kıza
senden sonra başladım anlamaya
varlığına ihtiyacım yokmuş aslında
gidebilirsin artık kendi yoluna

bu kendi kendime konuşmalar artık şekil almaya başladı anda dedim gidiyor kafa amk. iki gün ara verdim çalışmaya düzenli uyudum yormadım kafayı. düzelir gibi oldu daha doğrusu düzeldi bu seferde sağ gözde seyirme başladı dedim gibecem artık üniversiteyi kazanmam benim için hayır olmayacak mı diye düşündüm kendi çapımda felsefe yaptım bu sonucada ulaşamadan derslere döndüm. rüyamda bile geometri vardı. bir denemeye girdik olçukça başarılı yani zamana göre başarılıydı çalışmanın karşılığını alınca doğru yolda olduğumu düşünüp devam ettim. o sıra bi arkadaş edindim o da benim gibi ders çalışırdı sürekli arasıra sohbet ederdik. düzgün birine benziyordu ayaküstü konuşurduk ailesini falan hiç tanımadım zaten. sadece bir kaç kez çimenlerde dertleştiğimizi hatırlıyorum o kadar.

reserved

reserved gelicem beyler

bir tuvalet arası

yaşadığın hayat inişli ve de çıkışlı
herkesin vardır bir kanadı yaralı
senin derdin pastaymış çikolatalı
her şeyin fazlası yedirir kafayı

seri amk