Arkadaşlar bu hikayem sözlükte değersiz kalmıştı . Bu sebepten bende hikayeyi yarıda bırakmıştım. ilk önce hikayeyi yazdığım yere kadar paylaşacağım. Sonra da hikayeye devam edeceğim. Hikaye çok iyi kurgulanmış, pgibolojik bir hikayedir.

...

Antalya'da bir intihar vakası üzerine polisler olay yerinde incelemelerde bulunur. Komiser Mehmet G. olay yerinde intihar etmiştir. Olay yerinde Komiser Mehmet G. ye ait notların bulunduğu bir defter bulunur. incelenmek sureti ile delil olarak alınır. Olay yerine gelen savcı bu defterdeki notların bir fotokopisini ister.

Notlar Savcıya ulaştırılır ve savcı notları okumaya başlar...

... Şizofrenin Notları...

... Papatyalar Açmamıştı...

Eda ile hayatımızın en güzel anını geçirdiğimiz , denizin yanındaki uçuruma geldim.. Bir öncekinden farklı olarak daha papatyalar açmamıştı.. Arabanın kaputunun önüne oturdum. Denizi seyretmeye başladım..
O içimdeki sesi bastırıp , denizde Eda dan bir nebzede olsa bir parça arıyordum...

Bu yazdıklarımı okuyan insan muhtemelen neden intihar ettiğimi merak ediyordur. Okuduktan sonra öğrenmiş olacaksınız...
Her şeyi başa saralım..

Her şeyin Başladığı günler...

O zamanlar 18 yaşındaydım...
Lise son sınıfa yeni geçmiştim...
Bazı sebeplerden dolayı okulumu değiştirmem gerekiyordu.. Bu sebepten okulumu değiştirdim..
Yeni okuluma babam ile kayıt işlemleri için gittiğimizde , okulu çok beğenmiştim...
Okul yapı olarak 2 blok ve antika bir görüntüsü vardı... Okulun bahçesinde ise çam ağaçları vardı...

Yeni okuluma başlayacağım için biraz heyecanlıydım.. Yeni arkadaşlarım, yeni hocalarım olacaktı...
Ve heyecan ile okulların açılmasını bekliyordum...

Okul başladı ...

Sabah üzerini giyindim ve kafamdaki sorular ile okulun yolunu tutmaya başladım..
Bir sınıfa sonradan gelecek bir öğrenci olacağım için, bazı zorluklar çekeceğimi düşünüyordum. Bu düşünce yoğunluğu ile kendimi bir anda okulun dış kapısını önünde buldum.

Kapıdan içeri girdim. Öğrenciler okulun bahçesinde sırada duruyorlardı. Sınıfımın sırasını bilmiyordum. Bu yüzden rastgele bir sınıfın sırasına girdim...

Müdürün konuşması bittikten sonra , öğrenciler sırayla sınıflarına gitmeye başladılar...

Bende sıradan ayrılıp sınıfıma doğru yürümeye başladım..

Yeni partlar hemen giriliyor...

Artık Eda hayatımın en değerlilerindendi ... Onun bir gülüşü ve kocaman kahverengi gözleri ile bana bakması , beni dünyanın en mutlu insanı haline getiriyordu...

Eda ya olan hislerim en derinlere işlemişti... Günün her anını onu düşünüyordum ...
Bu duyguları taşıyacak gücüm kalmamıştı...
Bu sebepten dolayı Eda ya bu hislerimi açıklamam gerekiyordu..

...

Yine okula gitmek için hazırlanmıştım. Kahvaltımı yaptım , çantamı aldım ve evden çıktım...
Okula giderken Kafamda Eda ya bu hislerimi nasıl söyleyeceğimi düşünüyordum.. Bu düşünceler ile kendimi bir anda okulun önünde buldum...

Sıraya girdikten sonra sınıfa geçtik... Eda her zamanki gibi arkadaşının yanına oturmuştu... Ben de her zamanki sırama oturdum.. Eda arkası dönüp o kocaman kahverengi gözleri ile bana baktı... Ve gülümsedi...

Ders başladı ...

Hoca dersi anlattığı sırada ben dersi takip edemiyordum... Bugün bütün hislerimi Eda ya nasıl söyleyeceğimi düşünüyordum...

Ders bitti...
Öğrenciler sınıftan çıkarken bende Eda ile bahçeye çıktım..

Eda ile bahçede bir banka oturduk... Konuşmaya başladık..
Ben "Okuldan sonra bana biraz vaktini ayırabilirmisin?" dedim
Eda "Tabiki , bir sorun yok demi.." dedi
Ben gülerek "Yok hayır.." dedim..

Sonra normal muhabbet etmeye devam ettik..

Sanırım Eda da durumun farkındaydı.. Beni rahatlatmaya çalışıyordu ve heyecanımı alacak şekilde samimi konuşuyordu...

Dersler bitti ... Eda ile okuldan çıktık...
Yolda yürürken Eda gözlerimin içine bakarak ve gülümseyerek "Nereye gidiyoruz " dedi .
Ben "Az kaldı birazdan orada oluruz " dedim
Eda "Peki.." dedi..

4-5 dk sonra bizim okula çok uzak olmayan, büyük çınar ağaçlarının olduğu , yarı park , yarı mesire alanı gibi bir yere geldik...

Büyük bir çınar ağacının altına geçtik...
Edanın ellerinden tuttum .. Onun o kocaman kahverengi gözlerine bakıp

"Ben hayatımda ilk defa böyle bir duyguya kapıldım. Seni tanıdığım ilk günden beri sana karşı olan duygularım derinlere işledi... O duygu o kadar çok büyüktü ki artık taşıyamaz hale geldim.. Belli bir süre sonra artık seni her anımda yanımda ister hale geldim... Nasıl desem , senin o kocaman kahverengi gözlerine baktığım zaman , ben dünyanın en mutlu insanı oluyorum...

Ben SENi SEViYORUM , Hayatımın her anında yanımda olur musun ? " dedim..

Eda ben sözlerimi söylerken sürekli gözleri ışıldıyor ve gülümsüyordu... Sözlerim bittikten sonra bir anda kaburgalarımız kırılırcasına sarıldık ve bana "Bende seni seviyorum , Hayatımdan hiç çıkma olur mu." dedi...

Sanırım böyle hikayeler burada işe yaramıyor.. K. Bakmayın yengemi gibmiyorum.. Bu sebepten bu hikayeyi burada sonsuza denk yarım bırakacağım..

Edit: Değer görmesi durumunda partları devam ettirebilirim... Ama şu durumda değersiz kalıyor be kardeşlerim...

Eda ile beraberliğimiz başlamış oldu...

O zamanlarda kendimi çok mutlu hissediyordum.. O kadar güzel günlerdi ki.. Aşkın doruklarına ulaşmıştım.. Eda benim için yaşam sebebi gibi bir insan olmuştu... Sevginin , aşkın, tutkunun doruklarında iki insan ...

Lise son sınıfta olduğumuz için Üniversite sınavınada çalışıyorduk... Ben Üniversite değilde polis akademisini kazanmak içim çalışıyordum... Eda ise TIP okumak istiyordu.. Dersleri gayet güzeldi.. Bu sınav sürecinde birbirimize hep destek olduk ..

Bu süreçte Eda nın o kocaman kahverengi gözleri yetiyordu bana...

Yıl sonunda sınava girdik ... ikimizinde sınavı iyi geçmişti. Ama herkeste olduğu gibi bizde de bir belirsizlik vardı..

Sınav sonuçları açıklandı... ikimizde istediğimiz puanı almıştık... Eda TIP okuyacaktı bende Polis akademisini...

Ama benim için son 1 aşama kalmıştı... Mülakat...

Sınav sonuçlarından sonra bunu kutlamaya karar verdik...

O gün babamdan arabayı aldım... Eda'yı , daha önce kuzenim ile gittiğim çok güzel bir yere zütürmeye karar verdim...

Eda'yı zütüreceğim yer , şehre 15 km uzaklıkta deniz kıyısı , falezler olan , denize uçurum, uçurumun olduğu kıyıda ise kırlık bir alan ve yılın bu mevsiminde de kır papatyaları olurdu...

Eda'yı arabayla aldım ve yola koyulduk... Eda her zamanki gibi zarif, beyaz bir elbise giymiş , saçlarının uçlarını bukle , sanki melek.. ikimizde çok mutluyduk.. Hayata bir başlangıç yapmıştık artık...

Yolda giderken Eda "Ya Aşkım çok mutluyum, içim içime sığmıyor... "
Ben "Benim de bir tanem , bundan sonra hayatımız çok güzel olacak .." dedim
Eda "Aşkım iyiki varsın.. Seni çok Seviyorum.." dedi..
Ben "Bende seni çok seviyorum Aşkım.." diyip kısa bir an göz göze baktık ama araba kullandığım için gözlerimi yola çevirdim...

Yoldayken Eda , sınav sonucunun ailesini çok mutlu ettiğinden bahsediyordu.. Annesine benden bahsettiğini , annesinin beni daha yakından tanımak istediğini söyledi... Bende aileme Eda dan bahsetmiştim .. Ailem Eda yı çok merak ediyordu... Ailem beni mutlu gördükçe onlarda mutlu oluyordu...

Son bir köyü geçtikten sonra gideceğimiz yere gelmiştik...

Hoca dersi anlatmaya başladı.. Bu sırada Eda ile göz göze geliyoruz ve birbirimize tebessüm ederek bakıyorduk... Tenefüs zili çaldı ve ders bitti... Bu sırada neredeyse herkes sınıftan çıktı ben ve Eda nın dışında 3 kişi daha sınıftaydı... Bende kantine gitmek için ayaklandım... Tam Eda nın önünden geçerken ona "Kantine gidiyorum istediğin birşey varmı ?" dedim
Eda "Ya aslında bende gitsem iyi olur .. Gel beraber gidelim... " dedi.. Ben "peki hadi gidelim o zaman .." dedim..

Ve yürümeye başladık... Koridorda yürürken Eda "Söylemeye hiç fırsatım olmadı , sınıfımıza hoş geldin .." dedi ve gülümsedi ...
Ben "teşekkür ederim.." dedim ve gözlerine bakarak tebessümde bulundum...

Bir müddet yürüdükten sonra kantine vardık...
Kentinden Çay ve poğaça aldık ve bir masaya oturduk... Muhabbetimiz orada başladı ... Konuşmalarımız genel olarak birbirimizi tanımaya yönelikti..

O andan sonra artık her anımız birlikte geçmeye başladı...
Konuşmalarımız kendimiz , planlarımız , hayat görüşümüz , hangi üniversiteye ve hangi bölüme ilgi duyduğumuz...

Gibi konular üzerine konuşurduk..

Bu konuşmalarımız bizi çok yakınlaştırmıştı...
Artık birbirimize bakarken aşkla bakar hale gelmiştik...

Aşık olmak insan gereği olan bir durum ... Yanında seni mutlu edecek , derdini anlatabileceğin , şu hayatın monoton gidişatından bir an olsun sıyrılıp sana şefkat gösterecek birisini istersin... Sanırım bu insan Eda ... Günden güne içimdeki bu duygular artmaya başlıyordu... Sınıftaki gözlemlerim onu çok hanım bir insan gibi gösteriyordu... Sınıfta ara ara göz göze geliyoruz ve bana gülümsüyordu... O kocaman gözleri beni benden almaya yetiyordu... Gittikçe ona karşı olan duygularım derinleşiyordu...

Standart bir günde sabah okula gitmek için yine uyandım... Üzerimi giyindim ve okulun yolunu tutmaya başladım... Her zamanki gibi Eda aklımdaydı... Ama bir türlü yakınlaşamıyorduk.. Okula geldim... Sıra olduktan sonra sınıfa geçtik... Sırama oturdum.. Sol taraftaki sıraya da Eda ve arkadaşı oturdu.. Eda kafasını bana çevirip tebessüm ederek bana baktı gözleri ışıl ışıl.. Bende ona tebessüm ettim... Daha sonra hoca geldi ve ders başladı..

O gün okul bitene kadar Eda hep dikkatimi çekiyordu... O kadar güzel ki...
Yıllardır hayalini kurduğum insandı sanki...

Okul bitti ve eve doğru yürümeye başladım.. Eve geldim ve öğle yemeğimi yedim... Sonra Odama geçip düşünmeye başladım... Eda aklıma girmişti... Çok zarifti.. Ama karakterin nasıl olduğuna dair bir izlenimim olmamıştı...

Tüm gün ara ara Eda aklıma geliyordu...

Akşam oldu ... Sabah erken uyanmak için erkenden uyumam gerekiyordu...

Ve uyudum..

... Papatyanın Güzelliği...

... KOCAMAN KAHVERENGi GÖZLERi...

Hocayı bekliyordum... Bu arada sınıfı ve insanları gözlemliyordum... ilk gün olduğu için kimse defter kitap falan getirmemişti .. Tabi bende getirmemiştim...
Etrafı gözlemlediğim sırada kapıdan birisi girdi...

1.70 boylarında .. Koyu kumral dalgalı saçları... KOCAMAN KAHVERENGi GÖZLERi... Güler yüzlü... Buğday tenli...

Pozitif enerjisi ile sınıfa girdi... Bir kaç arkadaşı ile merabalaştı ve benim bulunduğum sıranın sol tafataki sıraya en arkadan 3. Sıraya geldi... Sıradaki kız arkadaşı ayağa kalktı sarıldılar... Bende bu arada belli etmeden onlara bakıyordum...

Sarılıp hasret giderme faslını bitirdikten sonra sıraya önce arkadaşı oturdu sonra o oturacakken göz göze geldik... Sanırım yabancı bir insan olduğum için dikkatini çekmiştim...

Sonra arkadaşına dönüp konuşmalarına devam ettiler...

Bu arda hoca da sınıfa girdi... Herkes ayağa kalktı ... ilk selamlaşma faslının ardından hoca sıraya oturdu... 5 dk sonra bir uğultu başladı...

Bu sırada o kızın 2 arka sırasındaki bir arkadaşı ona seslendi "EDA" dedi..

Ve adını öğrenmiş oldum...

Sınıfıma doğru yürümeye başladım... Koridorda yürürken hep kafamda "Acaba sınıftaki tipler nasıl olacak. iyi insanlardır inşallah.." diye düşünerek sınıfıma doğru yürüyordum.

Sınıfımın önüne geldim. Kapıdan içeri girdim . Sınıf arkadaşlarım benden önce sınıfa gelmişlerdi , hepsi sıralara oturmuş sohbet ediyorlardı. Sınıfa girdiğim zaman çoğu öğrenci bana bakıyordu. Yeni geldiğim için biraz dikkat çekmiş gibiydim.. Dikkat çekmek hiç hoşuma gitmediği için hemen bir sıra arayışına girdim ve en arka sıranın boş olduğunu gördüm. insanların odak noktalarından hızlıca sıyrılıp sıraya doğru yürüdüm ve oturdum.

Sıraya oturduktan sonra sınıftakilerin çoğunun odak noktasından kurtulmuştum. Ama bazıları hala bana yabancı bir cisim gibi bakıyordu.

Sırada oturup hocayı beklemeye koyuldum. Bu sırada sınıfın erkeklerinden birisi yanıma gelip selam verdi. Çok kısa bir muhabbet ettikten sonra bana "Kardeşim tekrardan hoş geldin. " dedi ..

Bende "Eyvallah" dedim konuşmamız bitti.

Hocayı beklemeye başladım..

Rea alimmi sana çocuğum ?

Destek panpa

Rez tutar bu

Çişe gidecektim

Özet: Şizofren pech

Feres sandim bin

wattpaddci detected

Oybirincilerin entirilerini okuyamiyom affet

Destek.