ankaradan istanbula geçecektik beyler ve bazı seyler bizi hep takip edecekti bu kaderin bi oyunuydu ve yapabilecek hiçbir şey yoktu farkındaydım.
istanbul hayatı eğlenceliydi bazen denize gidiyorduk güzel şehirdi vesselam ama bizim gibi bi aile burada duramazdı yaşayamazdı amk babam baska bi ek mesleğe baslamıstı ve bazen keske almasaydım keske yapmasaydım diyordu bunu niye dediğini o kötü güne güne kadar anlamadım beyler

aileyi tekrar topladım bakın dedim bana gerçek ailemi anlatmak zorundasın şimdiye kadar yaptığınız her şey için teşekkür ederim lakin bunu bilmeye hakkım var dedim

babam lan gerizekalı ilk önce o dersleri düzeltmeyi düşün diyip duruyordu
bana böyle bi tavır almasının sebebi tam olarak neydi anlayamamıştım
babamla ilk şiddetli tartışmamızı o zaman yaşadım herhalde

beyler çoğu şeyi yaşadım araya biraz yaşamak istediklerimi de katıyorum hakkınızı helal edin canınızı yerim

Şimdi gerçekleri anlatma vaktiniz geldi dedim babam neyden bahsediyorsun diyordu fakat senelerdir bi şeyleri sakladığı aşikardı
Anne dedim haydi sen söyle dedim
Baktılar bana öyle kafayı yiyorum şimdi de söyleyin lan diye bağırdım söyleyin gerçekleri artik
Babam basladı ben küçükken çocuk esirgeme yurdundan almışlar evlatlık edinmişler beni keşke yapmasaydım keşke atmasaydım dediği benmişim
Onur bunları biliyor gibiydi sanki

ygs nin ilk kurbanlarıydık millet iyice sivilcelenmeye başlamıştı bilmiyorum beyler kendimi az çok beğenirdim yani o kadar tipsiz değildim amk böyle düşünürdüm hep belkide gerçeği saklamaya çalışırdım ama yalnızdık zordu be beyler. dertleşecek kimsenin olmayaşıı çok iğrenç bi şeydi.
neyse ki onur yanımdaydı azda olsa yetiyordu

Kardesim ağlıyordu annem ağlıyordu fakat ben ne diyeceğimi bilemiyordum neden söylemediniz dediğimde sınav dönemimde olduğumu söylediler
Beni seldadan ne az ne çok sevdiklerini onların evlatları oldugumu söylediler
Üstlerine fazla gitmemeye karar verdim
Düşünmem lazımdı bu konuyu onurla tartışmamız lazimdi

Onlar iyi insanlardı amk benim gibi bi gerizekalıyı evlatlık almışlardı bunda hiçbir şey yoktu ama kendimi aldatılmış hissediyordum onurla tartışıp durduk anca napacağımı düşündük o benim gercek ailemi bulmam gerektiğini söyleyip durdu
Bense sınava odaklanmam gerektiğini düşünüyordum
Olmayacak bi şry daha oldu

Beyler canım sıkkın zaten zar zor yazıyorum şehit haberleri yüzünden bi şeyler yazın amk

Abi dedi o gün arkadasım saçmaladı biraz ne olur kusura bakma sen brnim abimsin seni çok seviyorum dedi bunları onura anlattığımda derhal bi şey yapmami söyledi bende aileyi toplamayı düşündüm
Babam aksam işten geldiğinde annem yemek yapmayı bitirdiğinde kardesim odasından çıktığında bu iş olacaktı onurda vardi yanımda ailem onu tanımıyordu fakat onur destekçimdi

bi süre gectikten sonra apo denilen it türkiyeye getirilmisti ve millet bunun sevinci içerisindeydi bende aha diyordum dıbına koyam aha işte babam gelecek sonunda lakin bu iş böyle bitmeyecekti küçücük kafamın almadıgı bi sürü şey vardi ve hepsini öğrenecektim lan
piyade er mahmut şehidin vefatını o zaman yasadım sıra babama ne zaman gelecekti bilmiyordum ama yusuf yusuf ediyordum

bazı ilaçlara başlattılar babam ani öfkelendiğimi kendime zarar verdiğimi söyledi doktora
doktor hanım da bana bi prozac yazmış birde epileptik hastaların kullandığı depakin adlı ilacı da yanına vitamin diye verdi adını unuttuğum bi ilaç daha nereden bilecektim yoldaşım olacağını fakat bunu uzun bi süre kullanacağımı söyledi..

hastaneden çıktığımızda babam hiç bi şey demiyordu eve gittiğimizde yatıp zıbarmamı ertesi gün okula gideceğimi söyledi bende eğdim boynumu amk ne denilir ki evin reisine

elif merak ediyor muydu acaba beni? o gün onur bizim evde kaldı kardeşim dedi kendine dikkat ne olur neler yaşadığını biliyorum ama bazı şeyler senin elinde buna bi son vermen gerek artık dedi kendini kandırma dedi

onur ne istiyordu bilmiyorum onu anlayamıyordum son zamanlarda.. kardeşim yanıma geldi sarıldı bana abi dedi ne olur ne olur dikkat et kendine bak annem çok üzülüyor dedi
sahi annem sonunda gelmişti hasta olduğumu öğrenmiş üzülmüştü..

annem durgundu bu aralar nedendir bilmem.

bazı şeylerin farkına o zaman varıyordum o verdiği pimozid zihnimi açıyordu belki de..

-birader dedi arkamdan hızlı bi şekilde geliyordu efendim dedim kime omuz attığını biliyor musun sen dedi senin attığını düşünüyorum ve tartışmak istemiyorum dedim

-bak şuna diyip gülmeye basladı yanına iki züppe gelmiş onlarda gülüyordu içime oturmuştu ama böyle biri değildim beyler kavganın lüzumu yoktu

-bi daha dikkat zütünü giberim senin diyip gidiyordu

paşa sızmıştı çoktan bende heyecandan sabahı zor ettim
binadan çıkarken komşumuz ayla teyze çevirdi beni oğlum dedi dün babanla tartışmaları duydum da yapabileceğimiz bi şey var mı acaba diye sordu
yok ayla teyze dedim çok olmuyor zaten dün iş yüzünden biraz sinirlenmiş o kadar bi şey yok yani dedim annem de size gelmiş dün herhalde dedim ayla teyze bi şey demedi çoktan onur bizim kapının önündeydi bastık gittik

onur dün hakkında sorular sordu yine bende anlatıp durdum
güzel şeyler olmustu amk

ayrıldık onurla konusmak istiyordum fakat ulasamıyordum eve gittiğimde kardeşim çoktan uyumuştu annem komşuda babamsa içiyordu..
seslenmeden odama gittim kapı açıldı birden nerdesin sen lan diye bağırıyordu babam
arkadaşlarlaydım gülmeye başladı senin arkadasın mı var gavat diye dalga geçiyordu
yeni oldu baba dedim hem onur da var dedim daha çok gülmeye başladı
keyfimi bozaman diyip gibtir olup gitti..
gülsün bakalım yarın bu eve elifi getirdiğimde züt olacaktı biliyordum

bak elif dedim ilk sol gözünden yaş geliyor bi şey daha öğrendik dedim gülmeye başladı
sildim göz yaşını ağlarken bile güzelsin dedim hıhı tabi tabi dedi yalan söylemiyordum amk hep güzeldi..
üzüldüm dedim sende bana her zaman her şeyi anlatabilirsin emin ol..
gerçek dostu bulmak çok zor biliyor musun dedi
ergen tripleri atmaya başladın bakıyorum da dedim
tekrar güldü belki ergenlikten ama ne biliyim kimi arkadaş olarak gördüysem hançer yediğime inanıyorum dedi

sen farklısın ama..

ulan orul orul huur çocukları ne biliyim babam beni çok sahiplenmez gibi gelirdi beyler ama severdim hergün eve o girişiyle beni nasıl mutlu ederdi bilemezsiniz onu uğurladık simdi zor bi hayat bizi bekliyordu farkındaydım ve annem secdeye daha çok gitmeye baslamıstı

yanına gittim oturdum derin derin izledim onu gülümsemesini izleyişini suskunluğunu.
az sonra konusmaya başlamadan önce sağ kaşın hafif kalkıcak elif dedim
şaşırdı haliyle
şimdi göz bebeğin biraz daha büyüyecek dedim dediğimin hepsi oluyordu beyler
şimdi çaresiz kaldığından ellerin saçlarına gidecek biraz oynayacaksın onlarla ve konuşmaya başlayacaksın dedim
elif şaşkın bi şekilde bakıyordu bana bende gülümsüyordum onur elifi istemiyordu sanki

selda yanıma geldi en sonunda dayanamadı

-ne olursa olsun sen benim abimsin anliyor musun biz birlikte büyüdük sen benim en yakın arkadaşım sırdaşım oldun sen benim abimsin ve lütfen böyle yapma artik diyordu

biliyordum çok uzatmıştım bu meseleyi onur barışmamam gerektiğini söyleyip duruyordu
yalnız seldanın üzülmesine dayanamıyordum amk

onur dedim bu nasıl iş lan neden söylemiyorlar amk dedim.
onur gülüp geçmemi söyledi istersem her şeyi öğreneceğimi ve pişman olmayacağımı söyledi
onur haklıydı galiba elif meselesini çoktan unutmustum o unutacağımı da söylemişti aynı zamanda
kardeşimi çektim yanıma

bak abim seni çok seviyorum fakat benim gerçekten öz bi kardeşim varsa onun bunu bilmeye hakkı var sen olsan nasıl düşünürdün dedim

sözlerime hak vermiş olmalı ki bazı şeyleri anlatmaya başladı

bunları nereden biliyorsun dedi
seni kaç kere izledim kaç kere inceledim sayısını bilmiyorum elif dedim. şaşkın şaşkın baktı şimdi utanıcaksın gamzelerine kadar dolacak kızarıklığın dedim haklıydım da felaket bi şekilde kızarmaya başlamıştı
bunun için mi çağırdın beni dedi
geç olmadan bazı şeyleri söylemem gerektiğini söyledim onur gitmekte inat ediyordu kıskanıyordu sanki elifi lan