şimdi beni dinleyin size ihtiyacım var

sosyal olmak ister misin yardımcı olurum

pgibiyatriste git, sana antidepresan versin, sosyofobi ye iyi gelen ilaçlar var.
geçmiş olsun yavrum

lan hislendim bu binoza ben hangi şehirdeyse alalım sosyalleşelim

@2 tesekkur ederim. zaten gece vakti yazmayi tercih etmemin nedeni bu sozlukte hala duyarli ve mizah anlayisi olan insanlarin olmasi. ama ben cok denedim bu "sosyallik" buyusunu. beceremedim sanirim bu benim kaderim. omurumun sonuna kadar "giblenmeyecegim" belki de evlenemeyecek geride arkamdan ağlayan birileri birakamayacagim. olsun. sağlik olsun.

duygulandırdın bin ne zaman istersen yaz bana gonuşuruk ayıpsın panpa

iç konuşmalarını ve kendinle konuşmayı bırakabilirsen benimle iletişe geç.sen bilirsin tabi ki

@3 tesekkur ederim. aileme soz verdim omrum boyu bagimli olmayacagima. ilac bagimlilik degil tabi ama mutlaka vardir zarari vucuda zaten ben rahat edemem. ki ailemden baska kimsem yok su yalan dunyada. . @4 sağolasin kardeşim ben sehirde degil kendi hayal dunyamda yasiyorum. disarisi bana soguk ve yiligib geliyor. zaten hayal dunyam tek kisilik ki bana bile burayi bol goruyor.

@6-@7 zaman ayirdiginiz icin tesekkur ederim. benim ic konusmalarim bile bana yabanci. kimi zaman o da kabulleniyor susmayi. sus diyor sus ki daha fazla yirpalanma sahtelikler kapisinda . ben de isterim sizi tanimayi . farkli ses tonlari duymayi. ama benim hayal dunyamda yasayan kişi beynimi kontrol altina almis. sanki sahtelikler dunyasindaki ben kendimi taniyamayacagim kadar uzak. asıl olan benim içimdeki yabanci.

Gözlerim doldu amk

sıkılmaktan sıkılıncaya kadar buraya yazacam bu gece. bu sefer bu gece benim gecem olacak. icimdeki yabanci öfkesini sahteliklere kusacak. sahtelik dedikce daha da uzaklaştım sizden. istemiyorum bunu. gelin, farklı insanların ortak dunyasina "tabu" diyelim. hicbirini cagirmayacam bu gece. hicbirinizi şukulamayacam. beni de şukulamayın ki içimdeki yabancı korkmasın bi anlık. ama beni eksileyebilirsiniz. cunku zamaninizi calacam belki de . belki de binde birinizin. belki bu yazı ebediyete kadar burada kalacak. belki de yarın bir moderator silecek bu giblenmeyen yaziyi. olsun. ben giblenmesem de, benim gibi birinin hislerine tercuman olabilirim, yuregindeki yalnizligi biraz olsun benle paylasabilir. zaten paylastikca cogalmaz mi duygular?

@10 ben oturdum ağlıyom mk.

buraya gel panpa

(bkz: sosyal fobi yüzünden hayatım mahvoluyor)

@10 ozur dilerim ama yazı istemiyorum. yorum olmasın bu gece. bu gece ben konusayim yine benim yabancim dinlesin duygularimi. hapsoldugum bu kurguda onunda konusmaya hakkı olsun bu gece. icimdeki kisi beni duygusuz sanmasin. sanmasin ki tek varligim olan, gercek beni de kaybetmeyeyim. kucuklugumden beri ezildim. babam benden uzaklardaydi. ben kardeslerimin babasi oldum daha 7 yasimda. sokaga cikamadim ben. babam yoktu beni digerleri gibi piknige goturecek. sadece agac dallarindan kozalak toplardim. neden topladigimi bilmeden. meger anneme soylemisim nedenini. babam bir gun donecek beni de piknige goturecek arkadaslarimin ki gibi. o kozalak poseti cok doldu. bir oldu iki oldu . posetler 3 oldu. kucuk ellerim simsiyah agirlik tasiyamaz oldu. evin balkonuna koydum onlari. benim kadar kucuk ve yalniz belki de sevgiye ihtiyac. cok biriktiler zamanla annem kizdi bana. iste o gun kucuk bir cocuk balkondan asagi firlatti kozalaklari. ormana dogru. buyurler belki. belki bekleyenleri vardi arkalarinda. unuturlar gecmisi. yeni baslangic. tam istedigim gibi. sifir hersey ama tek degilsin o sifirda. vatan sağolsun . yalniz buyudum ben. babam komando. vatan bekledi sinirda ben de onu...

şimdi sosyal olmayı istiyorsun fakat o zaman da problemlerin bitmeyecek hatta daha da artacak, sana verilen nimetin kıymetini bil. Böyle olmanın muhakkak bir sebebi vardır.

gibayetci degilim sosyal fobimden. o beni buyuttu. bana olgunlugu, duyarliligi, insan sevgisini, saygiyi, yalniz yasamayi sosyal fobim ogretti. ama beni cok hirpaladi. benim cok az arkadasim oldu. onlar da tam oldu. kimi zaman allah in bana meleklerini indirdigini dusundum. belki de sizofren. ama onlar dunya tatlisiydi. zaten onlar beni degil, ben onlari sattim. icimdeki duygusallik disimdaku duygusuzlugu yenemedi. dur diyemedi. arkama bile bakmadim onlari birakirken . hic aramadim. ama icimdeki yabanci hep onlari hayal etti. onlar benin hala dostum. bilmeseler de. duyamasalar da ben hala onlarla konusurum. konustukca severler beni sevildikce de anlarim zaten gercek olmadiklarini...

@1 hep olmak istediğim adam o yazdıklerındaki bu yüzdendir ki kayıpsın
farklı insan derken de en azından benim için doğru ama bu farklığım sadece senin için değil herkes için

@1 kendi kendine yaz panpa iyi gelir, aç bi boş word dosyası, amk ne hissediyosan yaz yaz yaz yaz... kendini kendine tanıt önce bi.

@1 içinde ikinci bir adam varsa seninle konuşan, eninde sonunda seni huzura zütürür de o da yoksa işin zor. buraya bunları yazmandan da belli oluyor ki bu durumundan rahatsız olan bir benliğin, bir 'ikinci adam' var. bu benlik belini doğrultur senin.

sosyal fobime kizmadim ki ben. icimdeki ürkütüyor beni. karanliğa itiyor her gün. hergün umutlarım sönüyor. bilinemezlige yaklasiyorum. kaybolmaktan cok korkarim ben. mesela liseyi yatili okumam. siz bilir misiniz? anadolu nun sogugunda sirtinda sadece okul uniformasi. soguk. gece ve karanlik. hayir. tam istedigim gibi. cunku geceler benim zaten. okuldan kacmisim. onlara gore izin aldim tabii. bi kac akrabam vardi. neyse karadeniz de ailemdeb kilometrelerce uzakta okudum liseyi. geceleri sahil kiyisi. dalgalar siddetli. ususem de isitirlar beni damla damla tuzlu carparak yuzume. ailemi dusunurum sessiz gecelerde. insan yok. bilenler bilir karadenizin sahillerini. karadeniz insani da gece hayatina sahip degildir zaten. sicak insanlar. allah in sevdigi kullari. neyse tuzlu su susatir beni o sogukta. cok soguk zaten hasta olucam. ailem beni uyuyor saniyor. ben her zamanki gibi yorgan altinda onlari dusunup uyumuyorum. bu sefer deliyim. karadeniz bana kiziyor. kizsin. ve beni ailemden ayirdi. soguk bastiriyor. yurda donmeliyim ama hala dertliyim. okumaya geldim buraya . kafam cok dolu . atlamayi dusundum. dedim ya ben deliyim. canindan cok sevdigim kardesim geldi aklima. kız. saclari kivir kivir. daha okula bile gitmiyor. cok aglar. uzulur. hakkin yok onlari incitmeye. ben akilli bir deliyim. zaten oyle olmasa kazanamzdim fen lisesini.. atlayamam karanliga. taze bir ölüm. once şok edici soguk etkisi sonra bayil. su yutma hisset ki burnunun tat aldigini. tuz tadi. doktugun göz yaşlarindan daha acı. sonra sicaklik !! olamaz. benim kardesim kucuk. annem zaten guc bela ikna oldu uzakta okumama. babam vatan derdinde. hergün sinir stes. kalp dayanmaz. yurdun bekcisi bekler beni. nobetci ogretmen cok kizacak bana . adimi bilmiyor ama ogrenmistir coktan...