çok samimi bi arkadaşımızın doğum günü vardı, biz de muallakye şişme karı aldık. 6 yıl önce falan.
şişme karı da şişme karı yalnız. gerçekten çok güzeldi, o zamanın parasıyla 180 dolar falan verip getirtmiştik bir kaç arkadaş.
bu muallak sarılıp falan yatıyormuş. her neyse, bi akşam kafası trilyon eve geliyor. o akşamda beraberdik. bi karıyla yiyişti falan, ama ekmek çıkartamadı. azgın bin eve gidince şişme karıyı şişiriyor.(bunun için bi aparat bile vardı sevgi koyim) başlıyor karıyı gibmeye. o esnada dengesini kaybedip düşüyor hıyar, epey de gürültü cıkıyor.

babası da merak etmiş sesi duyunca. herifin odaya giriyor bi bakıyor bu hıyar bi karıyı gibiyor.
akabinde babası dışarı cıkıyor ve bikaç dakika sonra kapıyı tıklatıp,

'annen var evde hayvan oğlu hayvan! al şu parayı gibtir git, otele mi nereye gidersen git ' demiş.

herifin de 'karıyı katlayıp kenara koydum' diyecek hali yok. şişme karıya bi tane mont giydirdikten sonra, evden dışarı cıkıp manitasını bize getirmişti. babam da camdan bakıyordu diyor. bu kadar güldüğümü hatırlamıyorum sevgi koyim.

seneler geçti hala görüşürüz. ben de sürekli binliğine babasına o olayı sorarım. 'vallahi kıza naptıysa, kızın yürüyecek hali yoktu' diyişine mütemadiyen her konuştuğumda anırıyorum.