Ben artık söyleyemiyorum, yazıyım. Dert anlatacak sadece defterim ve kalemim var. Kendimden bahsedeyim, çok neşeliyimdir, sarılmayı severim, nadir ağlarım, az çok şiir yazarım kısaca her gidenden bir şey öğrenen biriyim ben.
Şimdi bu yazdıklarımı ilerde gülerek okuyacağımı bilsemde, ağlayarak yazıyorum. Mesafeler ve sevmek ...
Saçlarını bilgisayar ekranından sevdim, kargo ile saçlarını yollamasını istedim, monitöre sarılıp sevgilimmm dedim. Aramız bozuk olduğunda seni seviyorum dediğinde sevinçten ağladım. Siz hiç görmediğiniz, dokunamadığınız, omzunuza yatırıp saçlarını okşuyamayacağınız birini sevdiniz mi ? Ben sevdim hemde çok güzel sevdim...
Okuldan eve gelirken, evimin arka caddesinde bir gelinlik dükyanı açılmış. Oturdum karşı kaldırıma gelinlik içinde seni hayal ettim. Annesinin babasının ellerinden tutan küçük kızı gördüm, sen geldin aklıma gülümsedim.
Telefonun yasak olduğu için, koşar adımlarla eve gidiyordum. Üstümü bile değiştirmeden oturdum bilgisayara. Bana biraz uzun ayrılık mesajı yazmış. Gözlerim şişene kadar ağladım. Belki yazmak rahatlatır dedim ama yinede tutamıyorum göz yaşlarımı .
Ayrılma sebepimize gelince mesafeler miş sıkıntı. Dün gece evini tam olarak öğrenmiştim. Google Earth' dan yaşadığı mahalleyi apartmanı her şeyi öğrenmiştim. 15tatilde yanında olabilmek için okulda aç kalıp para biriktiriyordum. Ben evinin önünde olup, aşkım aşağıya in demek gibi, kokusnu içime çekip, sımsıkı sarılıp, saçlarını okşamak gibi gibtiri taktan hayallerim vardı.

Ben gülüşünü sevdim, sesini sevdim, sohbetini sevdim. Sevmek için illa görmek şart değildi. Ben yüreğimde duruşunu sevdim.

Mesafeler engel amk lan kaç yaşındasınız bende senin durumunu yaşadımda gördüm ama 15-16 yaşımda. olm bırakın farklı şehirleri gibicem öyle ilişkimi olur kendinize gelin çevrenize bakın amk.

Vay aq hala aynı kızı seviyorum elimde ona yazdığım hala bir sürü şey var.