(bkz: üniversiteye geçiş dönemi anılarımm) beyler hikayeme bu başlıktan devam edeceğim

Beni burda bilen bilmez o yuzden bilmeniz icin kendimi tanitayim 183 boyunda esmer, lens yardimiyla mavi gozlu olmus tipi cok iyi olmamasina ragmen sempatik tavirlarla gonullerde taht kurmus bi pampanizim

ama bu hikaye bundan 4 sene öncesini anlatmakta hemen o zamanki tipimide betimleyeyim 175 civarı boylarda, esmer, kahverengi gözlü, tipi kayık ama yine o zamanda da sempatik bi pampanızdım

anlayacağınız şeklim sonradan oturdu diyebilirim...

2011 sonlari..
Lise 4'un baslari ...

HERKES CENNETE GITMEK ISTER FAKAT KIMSE ONUN ICIN YETERLI CABA SARFETMEZ

Benim universite hayallerimde tam olarak bu soz ile bagdasiyordu universiteye cok gitmek istiyor fakat onun icin hic caba sarfetmiyordum..

Lise 4e gectigimizde yine o arka siralarin elemani olarak hayatima devam edecektim cunku olayin ciddiyetini kavrayamiyordum universiteye gidememek beni korkutmuyodu taki gecen sene mezunu ust komsumuz mesut abinin bi universiteyi kazanamadiginda olusan hayal kirikligini ve ailesinin ona yaptigi baskiyi gorene kadar, bir anda kendime olum bendemi boyle olucam lan dedim okulun ilk gunu yani pazartesi gunu 3 sene boyunca arka siralarin haylaz namelessguy'ı gitmis yerine bambaska bir namelessguy gelmisti. elbette inek gozlugu takıp en on siraya gecmedim yine o arka dortlunun bi elemaniydim. ilerleyen gunlerde bizimkilere olum susun dersi dinleyek diyodum. Onlar ilk basta noluyoz amk falan dediler bende olanlari anlattim saolsunlar onlarda biraz musamaha gosterdiler, muallakler elbette susmadilar ama yinede saygili oldular. Beyler bu cabami farkedenler sadece pampalarim degildi hocalarimda farkediyorlardi.
Benim gayretimi gordukce bana deger vermeye basladilar sizinde boyle bisey basiniza gelirse gorursunuz amk cok guzel bisey.

O zamanlar elbette uniye gitmeyi cok istiyodum fakat bundan baska yapmak istedigim 2 sey vardi
1.okulun muduru olan ve bana tum sinifin ortasinda tokat atan hasan hocaya bi piclik yapmak
2. Bizim sinifin orusbusu özlemi gibmek
Not: Burdaki isimler temsili degildir gercektir eger hasan adinda bi mudur gorurseniz veya ozlem adinda bi orusbuya rastlarsaniz hasan hocayi dovun ozlemi'de gibin

Bu isteklerimi gerceklestirebildimmi acaba ilerleyen partlarda goreceksiniz..

Sene 2012 sinav zamani...

Lise 4un bitiminine ve malum sinavlara yaklasiyorduk. Son senemde derslere abanmis olmama ragmen kendime guvenim yerinde degildi. Universiteyle ilgili bi suru hayalim vardi mesela ogrenci evine kari kiz atmak, yine ogrenci evine okey takimi, iskambil kagidi, nargile takimi almak gibi (simdi farkettim benim hayaller genelde ogrenci evi uzerine kuruluymus amk). Bu hayallerimin birden yikilmasi veya bir sene ertelenmesi beni cok ama cok korkutuyordu amk..

Vee o gun geldi catti normalde gec yatan ben 22de yattim uykuya dalmam baya vaktimi almisti cunku yarin gelecek 4-5 yilini belirleyecek sinav vardi heyecanlaniyordum amk bu hatiralarimi bu kadar belirgin hatirlamamin nedeni hayatimin donum noktalarindan birisi olmasidir sanirim. sabah oldu annem beni alarmimdan 30 dk. Erken uyandirmisti kalkip elimi yuzumu yikadim kahvaltimi yapip annem gilin dualariyla tekbirleriyle evden disari cikip sinava girecegim okulun yolunu tuttum. Sinava girip cikmam sanki bir oldu amk zaman cabuk gecti gibi olmustu. Sonucta kafam kadar paragraflarin arasinda dolasirken zamanin nasil gectigini anlamiyosun.
Neyse beyler aradan biraz zaman gecti ve sinav sonuclari aciklandi. Sinav sonucunu ogrendiginiz andaki heyecan sinavdan daha beter amk daha fazla dua ederek bakiyosunuz sonuca, sanki sonucu degistirebilecekmissiniz gibi...

EKRANDA GORDUGUM SONUC BENI ŞOKA UGRATTI..

Rezlerinizi alınız... DEVAMI GELECEKTIR...

(bkz: üniversiteye geçiş dönemi anıları 2) beyler hikayeme bu başlıktan devam edeceğim

Saygideger pampalarim ilk entryi şukularsaniz trendde yukselebilecegimize inaniyorum telefondan siz pampalarim icin yaziyorum emeğim vesilesiyle şukularimizi ekgib etmeyelim

Vee PART3
Beyler oncedende soylemis oldugum gibi yolda giderken beni cevirenlere gururla cevap verebilmek beni gercekten sevindiriyordu. Bizim memlekette arkadaşin babasinin bakkalinda oturuyoduk. temsili adi omer olsun. Ben bi sigara yakmak icin disari ciktim malum bizim omerde astim var yaninda sigara icmiyorum. Iste ciktim disari kafami eğip tam sigarami yakarken ensemde bi şaplak hissettim. sigaradan bi firt aldim ve bana vuran picin agzina vurmaya tam yeltenecekken bi alt mahallede oturan yasin dayiyi karşimda gordum. Isim temsili degil. görürseniz ağzını yüzünü gibin amk

(beyler aslında yasin pici dayım değil ben kendimden büyüklere dayı diye hitap ederim sonra o nasıl dayı amk demeyin)

yasin dayi 170 boylarinda aşiri derecede laubali, 56 yasinda olmasina ragmen yaşınin farkinda olmayan pic birisi. Aramizdaki diyalog şoyleydi:
Ben: B yasin dayi: Y
B: noluyo amina koyum
Y: kufretme lan pic
B: ne diyon yasin dayi niye vuruyon
Y: Olum sen bu yil sinava girecektin noldu la
B: dayi aynen girdim adnan menderes universitesini kazandim
Y: aferin lan yavşah hangi bolum
B: Veterinerlik
Y: puahahah amina goduum veterinerlik ney lan insanlari biraktin bide hayvanlarimi tedavi edecen gibtigim dedi.
Bende dururmuyum amk he dayi he "GEL BI GUN SENIDE TEDAVI EDEYIM" dedim. Bu pic verdigim ayari duyar duymaz beni bi kovalamaya başladi amk ben agzimda sigaramla haykırarak bu picten kactım, bu zaten yari yolda yoruldu(muallak beklentimden iyi koştu takdir ettim ama yalan yok) bende ordan eve yardirdim
Eve geldigimde annem noldu namelessguy azraildenmi kaciyon dedi bende yok anne gelirken hizli adimlarla geldimde o yuzden yorulmusum deyip gecistirdim. Aksam yemek yedikten sonra odama gectim. Benim boyle odama cekilip hayal kurma seanslarim vardir beyler bunu neden yaptigimi bilmem şimdi bile bazen boyle hayallere daldigim oluyodur. Bu sanirim cocukluktan kalan bi aliskanlikti. Cocukken hayallerin konusu cocuk muhabbetleri olsada ergenlik evrelerinde hayallerin konusu biraz cinsellige kayiyordu. Hayalimi susleyen kiz bizim sinifintaki orusbu denmesede yollu denilebilecek ozlem'di. Kararliydim okul bitmis olsa bile o kizi bulacak ve gibecektim ama engeller vardi amk. Kizin tipi şampiyonlar ligi benim tipim ptt 2.lig düşme hatti. Ama kaybedecek biseyim yoktu amk buralarda olmiycaktim gidecektimuzaklara, kazandigim universiteye, o gun uykulu sersemligiyle bu hayallere dalarak uyudum. Uyku sersemliğinde bu hayaller ve gerekçeleri cok mantikliydi amk ama gel gor ki kafa ayik olunca hayat şu sözu adeta tokat gibi yüzume carptı;

"Hayalle yaşayanı zevkle giberler"

(bkz: üniversiteye geçiş dönemi anıları 2) beyler hikayeme bu başlıktan devam edeceğim

Fırından taze taze çıkan part4'ü beğenilerinize sunuyorum...
PART4

beyler karar vermiştim, kaybedecek bişeyimin olmayışını ısrarla kafama soktuştum üniversiteye milli olarak gitmeyi istiyordum. bunun üniversitedeki afetleri düşürme konusunda bi basamak, bi deneyim puanı olarak görüyordum. aslına bakarsanız bir yanımda olum uğraşma şu kızla, üniversitede güzellik konusunda bu kızı ikiye katlayabilecek birsürü karı kız olacak diyordu. diğer yanımsa la beynini gibtiğim üniversitenin başlamasına daha kaç ay var gib şu kızı diyordu sonra diğer yanımda o yanıma katıldı.(evet biraz şizofren olabilirim)
bende bu kararla birlikte hemen harekete geçtim saçımı yaptım, parfümümü sıktım, en klas kıyafetlerimi giydim tam evden çıkacaktım ki kızın evinin bizim eve çok uzak olduğunu hatırladım.( hemen kızın evini nerden biliyon amın oğlu demeyin lise 3te proje ödevi dolayısıyla evini öğrenmiştim.) neyse; ben yürüyemem o kadar yolu amk diyodum. sonra aklıma ömer geldi ve babasınında motoru vardı. off bee dedim koşa koşa bakkala geldim girdim içeri oo kanka napıyon falan diyorum hani motoru alacam ya. bin niyetimi anladı ne istiyon namelessguy dedi. bende dedim böyle böyle motoru ver. valla kardeşim anahtar babamda yoksa verirdim amk dedi. tabi benim hemen zütüm tutuştu. napıcam ben falan ömer dedi olum şu karşı evde oturan alinin bigibleti var ondan iste dedi. bende ulan gibik benim çocukla samimiyetim yok sen iste dedim o da tamam amk tamam dedi gitti aldı geldi bigibleti. bi baktım bigibletin ön tekerinde hava yok amk belliki lastik patlak. yav gibecem amk herşey üstüme üstüme geliyo en yakın bigibletci özlemin evinden bile uzak amk yaa dedim. oturdum kaldırıma başımı önüme eğdim...

derken ensemde aynı şaplağı hissettim. içimden yasin gibtim ebeni, yaşında umrunda değil dıbına soktumun çocuğu dedim. tam kalkıp buna dalacakken bi baktım yanında bi bigiblet var .

burada bi parantez açmam lazım: beyler bahsettiğim bakkal köşedeki dönerciler tarzında sokağın tam köşesinde yer alıyor.

"lan gibik yarım saattir sizi dinliyorum sanırım bi bigiblete ihtiyacın var al bu bigibleti nereye gidiyosan git ama geride getir haa" dedi. o an ona olan tüm kinim bi anda yok oldu amk. bu bigibletin nerden geldiği hiç umrumda değildi amk. hemen" tamam seviliosun yasin dayııı" deyip son hız bigibletle özlemlerin evinin yolunu tuttum...

o an bigibletin nerden geldiği hiç gibimde değildi sonradan öğrendim ki yasin dayı torununun bigibletini almış geziyomuş bakkalın ordaki köşeyi dönmeden yorulmuş inmiş bigibletten, yorgun argın yürüyerek tam bakkalın ordaki köşeyi dönecekken bizim olaylara şahit olmuş amk.

Vee özlemlerin evi karşımdaydı ama o da ne!!

devamında olanlar çok şaşırtıcı beyler...