üniversitedeki güzel kızlar

bölümde güzel kızlar var. ama yüzlerine felan
bakmaya utanıyorum. isimlerini de soramam.
yoklama kağıdı bana gelince sırayla imza atan
öğrencileri sayıp o kızın adını öğreniyorum. ve
facebook ve twitter da bulup fotoğraflarına
bakıyorum.
siliklik gerçekten zor be.

kantinciyle bile konuşmaya utanıyorum. kızlarla nasıl muhabbet kurayım.

(bkz: ne kadar mal bir insanım anlatıyorum) burda yazdığım bikac sey var. isterseniz bakin.

git konuş diyorsunuz da; bu sabah ilk derse biraz geç kaldım. merdivenleri yavaş yavaş çıkıyordum. arkamı döndüm bir de ne göreyim, yukarıda bahsi geçen kız arkamdan geliyor. ulan dedim hazır geç kalmışız hoca derse almasa da beraber kantine gitsek bi bahaneyle tanışıp muhabbet etsek. tabi ben yavaşladım o da tam benim yanıma geldi koridora çıktık yan yana yürüyoruz. ben ona bakıyorum ama o hiç benim yüzüme bakmıyor. kafasını eğmiş yere bakıyor. utanıyor galiba diye düşündüm. neyse işte tam kapının önüne geldik durdu bir saniye bekledi. dedim herhade girmeden önce bana bir şey söyleyecek. hiç bakmadan kapıyı açtı ve sınıfa daldı tam peşinden girecektim ki içeri girdiği gibi kapıyı kapattı. ya beni hiç görmedi (zannetmiyorum %90 görmüştür.) ya da benimle beraber sınıfa girmek istemedi çünkü beraber sınıfa girersek birlikte olduğumuzu zannedebilirlerdi.