Bir sene mezun kaldım, Mezun kalıp ders çalışmam gereken o bir sene içinde hala akıllanmamışım ki gezmelerde, tozmalarda, eğlenmelerdeydim. Sınavlar gelip çattığında ise pişmanlığım, doğuda bir üniversite kazanıp, gitmem oldu.

Kendi halimde ota taka karışmayan, kolay kolay sinirlenmeyen sabırlı fakat sinirlendimi pgibopata bağlayan tiplerdendim. Üniversiteye geldiğimde, ne kadar ücra köşede, adsız sansız bir üniveritede okuyor olsam. Bölümümü ve okulumu sevmek zorunda olduğumu biliyordum. Okumazsam bana verilen emeklerin karşılığını okumayarak, hovardalık yaparak suistimal edemezdim. Yinede herkes gibi çevre yapmak, popülerleşmek çabamda yok değildi. Zaten derler ya; " ya aptallıktan ya arkadaşlardan" gelir başımıza ne gelirse, bende ikiside vardı. Ama başıma ne geldiyse kötü arkadaş seçimlerim yüzünden gelmişti

Arkadaşlar kısa bir hikayeye giriş yapıyoruz alın rezlerinizi. Okuyacak arkadaşlara şimdiden teşekkürler

Hiçbir mayfa filmi dikkatimi çekmezdi. Ne serserilikten hoşlanırdım, ne kabadayılıktan, nede millete racon kesmekten.

Üniversite hayallerim ilk 2 hafta gayet yerindeydi. 4 arkadaş eve çıkmıştık. Tabi biz okula gitmiyor, eğleniyor şehir şehir geziyor, karı kız peşinde koşuyorduk. Hatta 4 arkadaş birbirimize çok erken ısınmış 10 senelik arkafaş gibiydik. Aramızda en küçük sürtüşmede birbirimizden uzaklaşıyor, öbür gün hiçbirşey olmamış gibi davranıyorduk. Hayatımız böyle okumaksızın, gezmekle tozmakla geçerken biz ne yapıyorsak daha fazlasını istedik. O hafta bir fiesta kiraladıysak, bu bize öbür hafta yetmiyor c180 kiralıyorduk. Tabi bu en küçük örneklerden bir tanesi. Hal böyle olunca bize para yetmemeye başladı. Hepimiz iş dağılımı yapıp biyerlerde çalışmaya ve eve getirdiğimiz paraylada sonuna kadar eğlenmeye karar verdik. Artık şehirler bize yetmiyordu çünkü. Zaten olaylarda burda patlak verdi

Okuyanlara teşekkürler arkadaşlar devam ediyoruz son hızda.

Ben barmenlik yapıyordum. Doğukan büyük bir elektrik elektronik dükkanında, mustafa afiş dağıtıyor, hüseyinde günlük çalışıyordu.

Hüseyin aşiret çocuğuydu zengindi ama babası 7 tane çocuk okutuyordu. Doğukan, benim gibi orta halliydi oda lazdı. Mustafada okuduğum şehirin yerlisiydi. Biz sürekli dört kişi takılıyorduk. Hayatımızda bir süre çalışmak eylemi olduğu için eskisi gibi hovardalık yapamıyorduk. Ama evdede oturup batak çevirmiyorduk boş zamanlarımızda. Eğlenmeyi çok iyi biliyorduk. Ben çalıştığım yerden sürekli içki getiriyordum eve en rahat bendim şirket arabası vardı altımda. Gelen kasa kasa biralar önceden fazla fazla sayılıyordu geldiğinde ekgib olursa çok uğraştırıyordu çünkü. Bu yüzden fazladan çıkan biraları eve getiriyordum. Patron böyle şeylere zaten kızmazdı.

Patron kızmazdı böyle şeylere. Ama kızmalıydı neden kızmıyordu ki? Ben sonuçta legal bir iş yapmıyordum. Tabi patron zengindi ne gibine takardı. Ama asıl problem patronun beni çok sevmesiydi. Beni bu kadar sevmesinden şüphelenmeliymişim aslında.

Bir gün mustafa ağzı yüzü patlamış bir şekilde evde oturuyordu. Eve en son ben geliyordum. Geneldede ilk işi biten mustafa oluyordu. Hüseyinde ne zaman eserse o zaman geliyordu. Mustafanın o halini gördüğümde şoka uğramıştım.
M: mustafa B:ben

B: musti ne oldu lan! Bu halin ne?
M: gibicem o şerefsizleri O... Çocukları!!
B: oğlum ne oluyor? Söylesene ne oldu?
M: ya afişi uzattım çocuğa agişe vurdu sonra sözlü kavga ettik. 10 dakika sonra 5 kişiyle gelip dövüp gittiler.
B: kim bunlar tanıyor musun?
M: xxx aşiretindelermiş

Herkes eve geldiğinde iş hüseyine düşüyordu çünkü aşiretleri o bilirdi. Arkası en sağlamda oydu. Fakat hepimiz kardeş gibi olduğumuzdan hiçbir sıkıntı yoktu. Mustafanın başına gelen bizim başımıza gelmişti zaten. Hüseyin aşireti biliyordu. Eve birilerini çağırdı ve yarım saat içinde arabalarla evin önüne geldiler. Olay burdan sonra patladı keşke hiç işe başlamadaydık dedirtti...

Eve gelenlerden en taşaklısı azat diye bi çocuktu. Çocuğun söylediği aşiret uyuşturucuyla uğraşan bir aşiretmiş. Tabi biz bunu biliyorduk en taşaklı aşiretlerden bitanesiymiş. Asıl merak ettiğimiz çocuğun doğru söyleyip söylemediğiydi. Çünkü mustafa çocukların o aşiretten olduklarını, kavga ettiği çocuklardan öğrenmiş. Kavganın sonunda xxx aşiretindeniz, bekleriz demiş. Azatın bile zütü yememişti bunlara bulaşmaya çünkü bir dahakine dövmez öldürürlerdi. Bu işe çocuklar gittiğinde hep beraber ele aldık. Ne yapmamız gerektiğini, bu işin böyle bitemeyeceğini düşünüyorduk ama bir yandanda korkmuyor değildik. Dayak yerdik arkadaşımız için ama ölemezdik! Bu adamların şakası yoktu. Sabah olduğunda patronuma soracakım. Bu işlerden anlardı zaten illegal işlerle uğraşan bir adamdı kaç senedir buranın toptağından faydalanıyordu illaki bilirdi bişeyler.

Sabah işe gittiğimde ahmet abiye olayı anlattım korka korka da olsa, daha doğrusu çekindim. Sonuçta patronum da olsa yakın da olsak bana karşı sorumluluğu yoktu. Ahmet abi kim olduklarını bildiğini bunların böyle herkesle uğraşan tipler olduğunu akşam aşiretten birini arayacağını ve haber vereceğini söyledi.

Aslında patronum ahmet abinin bu işlerden anladığını aşireti tanıdığını biliyordum. Ama bu kadar olaya karışacağını düşünmemiştim. Düşünmemiştim ama hala da pek ümidim yoktu arayacağından. işten eve döndüğümde arkadaşlara, ahmet abiye herşeyi anlattığımı bizim için aşiretten birilerini arayıp halledeceğini ve yarın bugün bu iş için bizi haberdar edeceğini söyledim. Tabi biz aramızda bu işi biraz gırgıra vererkte 30 dk 1 saat içinde bir telefon geldi. Arayan ahmet abiydi. Evin nerede?

Ahmet abi aradığında evimi sormuştu. Evimin adresini verip, telefonu kapattım. Arkadaşlarla neden evi sorduğunu tartıştığımızda. Korkmadık değil. Bizden bu çocuklardan uzak durmamız gerektiğini söyleyeceğini düşünmüştük.

Evin önüne geldiğinde bize aşiretin büyüklerinden biriyle konuştuğunu, çocukların bizi beklediğini ve özür dileyeceklerini. Dayak yiyen cocuğun kim olduğunu sordu? Mustafayı gösterdik. Korka korka da olsa mustafayı adamla yolladık. Mustafa gece yarısı eve döndüğünde çocukların kendisinden özür dilediğini aşiretten birinin de mustafayı araba kiralama dükkanına gelip araba kiraladığını ve ordan hatırladığını özür olarakta 1 aylık araba verdiğini söyledi. Aşağı baktığımızda vişne çürüğü bir fiestanın kapıda yattığını gördük. Peki ama ahmet abi yani patronum bu kadar şeyi benim için neden yapmıştı? Bu yaptıklarının bir karşılığı olacak mıydı? Evet olacaktı ama bunu yapmazsam ne olacaktı? sonuçta ona borçlanmıştım. Ve bu borcumu ödemek için benden birşey isteyecekti..

Sabah uyanıp işe gittim okula artık gitmiyordum işe gidiyorum diye. Zaten ilk senem böyle geçsin sonra düzeltirim hayatımı diye düşünüyordum. Aslınta tüm arkadaşlarım böyle düşünüyordu.

işe gittiğimde ahmet abi bana öğle tatili için yemeğe gideceğimizi söylemişti. Tedirgindim neye bulaşmıştım bilmiyordum. 1 hafta boyuca bana tüm hayatını anlattı bana verdiği şirket arabasınıda artık bende kalıyordu. Heryere o arabayla gidiyordum bende kalıyordu. Patronumla aramız hattinden fazla iyiydi. Her gün yemeğe gidiyor. Clublara gidiyor, taş gibi hatunları zütürüyorduk. Sanki patronum değil arkadışım olmuştu. Ben bu süre içinde ara ara aklıma getirmiyor değildim benden ne isteyeceğini. Çünkü bana bu hattinden iyi dvranması ondan istediğim iyilikten sonra gerçekleşmişti. Ve o gün gelip çatmıştı. O gün işe gittiğimde çok sinirliydi. işi boşverip onunla gelmem gerektiğini söylemişti. Arabaya binip dağlık taşlık bir yerde durduk ve beklemeye başladık. Kimi bekliyorduk? Bize ne olacaktı? Neye bulaşmıştım??

Gittiğimiz yer tenha biryerdi. Büyük bir barajdan geçip 4 yol ağzı bir yerde durmuş bekliyorduk. Enteresan olan dümdüz bir arazide tek bir arabanın geçmediği bu yerde trafik lambasının olmasıydı ve çalışıyordu. Tam onun altında bekliyorduk.

Bu sırada karşıdan iki tane araba geldi. Biri siyah megane diğeri beyaz bir pick-up. Bize yaklaştıklarında bu kim diye sordu. Patron bana bakıp ronaldonun gol attıkdan sonraki sakin işretini yaptı ve yeni eleman taşımada boşda kalan taşıma işini gerçekleştirecek dedi. Kafam çok karışmıştı ne olacaktı şimdi. Patronun yanında hayır o ben değilim desem patron beni bulurdu evimide biliyordu. Tek güvencem babamın askeriyeyle alakası olmasıydı. Bir sorun cıktığında polislerden önce askeriyeye gidebilirdim. Tabii bu olaylar yaşanırken zütüm kalkmıyor da değildi. Kendimi bir tak sanıyordum. işin sonunda el sıkıştık ve bir çanta aldık. Para çantası olduğu apaçık belliydi. Patronun o asabi tavrı gitmiş yerine mutlu bir bebek yüzü vardı adeta. Peki ben ne olacaktım? Patrona sorduğumda, sen bu işten çok para kazanacaksın. Sana ben varken hiçbir şeyde olmayacak sen rahat ol yapacağın işi yarın anlatacağım demişti. Eve geldiğimde bunu arkadaşlarla paylaşmadım. Tabii ben bu olaylar yaşanırken durmuyorduk. Geç uyuyor, konser nerdeyse oraya, parti nerdeyse oradaydık. Herşeyden haberimiz oluyordu. Şehirler arası yolculuklar yapıyorduk sürekli. Çünkü yaşadığımız şehirde böyle eğlenceler sürekli olmuyordu... Yarın nelerle karşılaşacaktım çok merak ediyordum. Acaba bir mafya mı büyüyordu yoksa sadece bu işlerin içinde bir köle miydim?

Sabah işe gittiğimde o kadar moda girmiştim ki annemi babamı ve dostlarımı arayıp onları sevdiğimi bile söyledim. işe geldiğimde ahmet abi beni depoya çekti. Sandalyeyi ters çevirip oturdu. Başladı anlatmaya; O gün sen olmasan orda rezil olacak ve itibarımı kaybedecektim, şimdi sana kabul etme yada etmeme hakkı vermiyorum. Sana ben varken hiçbirşey olmayacak. Korkulacak birşey yok zaten. Sana bizim kamyonu vericem. istenilen saatte belirli kişilerle irtibata geçip kamyonu istenilen yere zütürüp malları boşaltıp geri getireceksin. içinde sadece kaçak sigara var. Dedi ve parmağını şıklattı. Yanda duran zebellah gibi adamı çağırdı. Adam masaya 1 deste pra koydu. Bu parar senin işi yaptığında 2 deste daha alacaksın dedi. He birde bu adamla da çalış bu iş gerçekleştikden sonra senin emrinde olucak. Evini 7/24 koruyacak senle birlikte kalacak. Ahmet abinin tüm bu söyledikleri kafamı çok karıştırmıştı ama ün sahibi olacağımı düşünüyordum. Dışarı çıktığımda parayı saydım. içeride ayıp olur diye sayamamıştım. O da neydi 3 bin dolar vardı destenin içinde ve 2 deste daha alacaktım ( dolar 2-2.5 falandı o zaman). Kıçı kırık sigaralar için bu kadar para mı almıştım. Paranın tadını alıca çokda sorgulamamıştım. Yarın sabah kamyoneti alıp teslimatı yapacaktım. Çok heyecanlıydım. Ama neler olacağının farkına varamamıştım...

Beyler sukularınızı su gariban yazara cok görmeyin. Sukularınız beni morallendiriyor.

Sabah işe gittiğimde patronla selamlaştık. Öğlen yemekten sonra kamyonu al sana vereceğim telefondan kayıtlı olan, kişiyi ara. Sana kimi arayacağını not edip vereceğim.

Öğlen elit bir yerde yemek yemiştik. Sonra bana eski bir telefon verdi. Birde kağıt. Bu telefondan sadece iş için arama yapabilirsin. Faturası benim üzerime. Artık burdan iş için haberleşicez bu telefondan seni ararsam bil ki iş içindir. Gece yarısıda olsa açacaksın. Sana verdiğim paralarıda bankaya yatırma sakın!

Yemeği yedikten sonra kanyoneti aldım ve kağıtta yazan numarayı aradım
- ( kalın ve moda girmiş bir sesle) selamın aleyküm.
- alöyoüm solam baboş. Sen ahmetin yeni uşağı mısın.
- ( o an ister istemez moddan çıkmıştım..) evet hocam.
- tamamdır. xxx mahallesindeki barbar barının önüne gel

Mahallenin ve barın derin adresini verdi. Kamyonetle gidiyordum verdiği adrese doğru. O kadar moda girmişim ki trafikde bile agresiftim. Ama bir yandanda düşünmüyor değildim. Ulan gittiğim yerde sigaranın ne işi vardı başıma neler gelecekti. Tonla para almıştım. Bu işlerden sonra hayatımdan gram zevk almayacaktım. Haramın tadını almıştım bir kere illegal bir işti ama neydi bu benden gizli tutulan sır gibi şey. Bana yeni olduğum için güvenmiyorlardı diye düşünmüştüm ilerde söylerler bende işin boyutuna göre devam eder yada etmezdim. Gideceğim yere varmıştım.

Okuyanlara teşekkürler devam edecek. Asla bitirmemezlik yapmayacağım.

Verilen adrese gitmiştim. Karşımda 30-35 yaşlarında ağzında sarma sigara(ot da olabilir) olan biri vardı. El sıkıştık direk kaç para aldın diye sordu. Böbürlene böbürlene 3 bin dolar dedim. Bıyık altından gülmeye başladı. Bana ezici bir tavırla bu hareketi yapınca 6 bin daha alıcam dedim. iyi bakalım deyip beni karşı taraftaki bakkala soktu. bakkalın deposuna girdiğimizde karton karton sigara vardı. Bunları 10 dakika sonra kamyona koy dedi. Sonra telefon verdiler mi diye sordu. Evet dedim. Yanında mı dedi. Evet kamyonda dediğimde bana şamar attı, o telefonu uyurken bilr yanından ayırmayacaksın dedi. Çok sinirlenmiştim. Ama birşeyde diyememiştim yeniydim. Boynum kıldan inceydi. 10 dakika sonra paketleri yukarı çıkarırken farkettiğim birşey olmuştu. Kamyona ben yokken başka şeyler koyulmuştu. Sigaraları koyduğumda kamyon doluydu. Arabaya bindiğimde de araba ağırlaşmıştı. Gelirkenki rahatlık yoktu. Biz aşağıdayken başka şeyler konulmuştu belliydi. Ahmet abiyi arayıp sormayı düşündüm ancak soramadım. zütüm yememişti. Bu sırada iş telefonum çalmıştı...

Buraya kadar okuyanlar teşekkürler..

Panpalar telefonum kırıl ordan burdan bulup yazıyorum az anlayışlı olun daha. Bitiricem bu hikayeyi

Panpalar geldim yazıyorum seri seri rez alın 1-2 saat içinde olmadı bu gece kesin bitiriyorum. Ayrıca hikayenin gerçek olup olmadığını burda açıklayamam başımın belaya girmesinide istemiyorum. isteyen inanarak istemeyen inanmayarak okur.

Kontağı çalıştırdım. Bir dal sigara yaktım ve ahmet abiden telefon beklemeye başladım. O arada telefon çaldı. Telefonun müzik sesi "hekimoğlu" idi belliki benden önceki eleman iyice moddaydı.

- Biraları xx xxx adresine getir. Nerede olduğunu biliyor musun kardeş?
- abi pek bilgim yok( başka bir şehire zütürmemi istemişti.)
- sen şehire girince tekrar ara.

Telefonu kapatıp yola koyuldum. Zaten arkadaşlarla baya dolaşmıştık. Daha yenide gelmiş olsam okumuyor, hovardalıkla uğraşıyorduk. Hani derler ya çok gezen mi çok okuyan mı bilir. Çok gezen bilirmiş. Yaptığımız hovardalıklar bir işe yaramıştı. Yaramıştı ama ne işiydi bu, sanki devlet kurtarıyordum. Söylenen şehire 3-4 saatte varabilmiştim. Zaten ahmet abi yolda çevirme olursa arabayı durdur. Kontağı kapat beni ara demişti. Ben bazı şeylerin farkındaydım tabii polis araması olursa öyle yapacaktım. Eğer jandarmana araması olsaydı. Bende asker çocuğuyum deyip yırtmayı deneyecektim. Şehire geldiğimde bir dal sigara daha yaktım ve beni arayıp adres veren adamı aradım.

Aradığımda bana tam olarak etrafımda neler olduğunu, neler gördüğümü sordu. Ben konumu bildirirken tamam bekle deyip telefonu kapattı. Tabii beklerken yanımdan vızır vızır araba geçiyordu. Muhtemelen beni burdan alırlar ve tenha bir yerde teslimatı yaparız diyordum. Beklerken kafama dank eden şeyler oldu. Bunları paranın ve kendi kafamda kurduğum mafyacılık oyunu sırasında hiç derin derin düşünememiştim. Bira kamyonunda sigara getirsek bana bu kadar para verirler miydi? Edicekleri kâr zaten bu kadar olamazdı hem sigara yakalansada büyük bir zarar olmazdı kocaman tırlarla gelmedi gerekirdi. Ne vardı kamyonda... Adamlar 2 saat sonra geldiler. Tabii o arada fazla bekledim diye işgillenip ahmet abiyi aradım. Panik yapmaman gerektiğini söyledi ve telefonu kapattı. 20 dakika sonra tekrar arayıp sana bir araba vericekler sende o arabayla geri döneceksin iki gün sonra da kamyonu alıp geri geleceksin. Gelenlerin biri 40 yaşlarında önürüde benim gibi 20 25 yaşlarında bir çocuktu. Teslimatı yaptıkdan sonra el bile sıkışmadan vedalaştık. Ve arabayı alıp geri döndüm. Geceyi evde geçirip sabah ahmet abinin yanına gidecektim

Ben neye bulaşmıştım nelerle uğraşıyordum? Evden okumaya çıkıp böyle şeylere bulaşmak benim harcım mıydı? Yoksa kendi dünyamda mafyacılık oynayıp, bir mafya doğuyor diye mi düşünmeliydim.

Sabah uyandığımda arkadaşlarım sana ne oldu, neden durgunsun gibi sözler ediyorlardı. Bilmiyorlardı neye bulaştığımı belki laf arası bişeyler söylemiştim ama kimse umursamamıştı. Arkadaşlara acelem var, akşam bişeyler yaparız deyip evden çıkmıştım. Aceleyle işyerine girdim. Ahmet abiyi gördüm ve yanına gittim. Abi dediğimde dur dedi. Ben prensipleri olan bir insanım önce yemeğimizi yiyelim sonra biyere geçer konuşur paranıda teslim ederim demişti. Paramı almasamda önemli değildi zaten sağlam bi para almıştım. Yine afilli bir yerde yemeğimizi yedik kahvemizi içtik. Ahmet abi yemek yerken veya diğer aktivitelerini yaparken işle alakalı konuşmaz ve konuşturmazdı. Yemek bittiğinde beni kığılıya zütürdü. Simsiyah bir takım elbise çekti üstüme. Yanaklarıma iki eliyle vurup, daha seninle büyüyeceğiz. Sen bana ben sana muhtacız artık diyip arabaya yürürük. Kendine göre tenha olan bir yerde bana 6 bin dolar daha verdi. ( arkadaşlar bu dolar deste işini abartmışsınız adam bana balya balya para vermedi. Lastikle bağlanmış bir para verdi bunun hesabını yaparak saçmalamayın) sonra yarın kamyoneti al. Sana başka bi iş vericem yarın sana yaptıracağım iş büyük iş. Bu işi yaparsan artık sana güvenebilirim demektir. Deyip beni iş yerine bırakıp gitti. Ben artık düşünmek istemiyordum. Düşünürsem bu işlerden vazgeçecektim. Vazgeçmem demek bu parayı bitirip belkide gelecekti beni öldürmek demekti. Zengin beni...

Akşam eve geldiğimde arkadaşlar ruh gibi oturuyordu ne oldu diye sorduklarımda önce cevap vermediler sonra senin bu halin dedi mustafa bende tam bundan bahsediyorum. Kaç gündür çıkıp birşeyler yapmıyoruz hadi çıkıyoruz giyinin dediğimde önce mızmızlanır gibi oldular ama sonra onlarda istekli olduğunu belli etti. Herkes giyindi ve evden çıktık. Önce canlı müziğe sonra club'a gidecektik. Canlı müziğe oturduğumuzda karşı masadaki kız o kadar dikkatimi çekmişti ki bu benim hayatıma görüp görebileceğim en güzel kızdı belkide. Cesaretimi toplayıp paranında vermiş olduğu pohpohlamayla kızın yanına oturdum. Önce ayıp olmasın diye kovmadı gibi oldu ama muhabbetim sarmıştı masadakileri. 3 tane daha kız vardı yanımda. Bu kıza kullan at bıcak muamelesi yapmak istemiyordum hayatım zaten normal değildi ama bu olaylar yaşanırken düşünmüyor da değildim. Zorda olsa numarasını aldım. Zaten vermezsen masadan kalkmam gibi yapmıştım verecekti. Önemli olan cevap verip vermemesiydi. Arkadaşların yanına gittiğimde durumu anlattım ve cluba onuda çağırmam gerektiğini söylediler. 30 dk daha oturdukdan sonra onları sarmadı ki kalkmaya yeltendiler o sırada bizde aynını yaptık. Çıkışta ne kadar diretsemde gelmedi, gelmedi ama beni daha cok cazip ediyordu bu huyu. Biz tüm gece eğlenip eve döndük. iyice kafa dağıtmıştım, bana çok iyi gelmişti. Ama sabah olacaklar beni endişelendirmiyor değildi. Sonuçta bana daha büyük bir iş verecekti ahmet abi.

Sabah kalktığımda ilk işim şehir değiştirip kamyonu alıp geri dönmekti. Yoldan dürüm, ayran alıp yola çıktım. yarım saat geçmeden ahmet abi aradı. Geri dönmem gerektiğini ve benim ona lazım olduğumu kamyonu almaya başka adam yollayacağını söyledi. Aslında biraz rahatlamıştım. Tonla yol gidecektim. Ahmet abinin bana vereceği diğer işi içinde sabırsızlanıyordum. Döndüğümde ahmet abi çok sinirliydi. Yanıma bir adam verip elime silah verdi. Bu silah bundan sonra senindir. Lazım olduğunda korkma, lan bu arada kullanmayı biliyorsun değil mi? Biliyordum evet dedim. Adres verdi bu kardeşimizle git. içeri gir ve ahmetin tapularını ver de 3-4 el ateş et. Tamam dedim elim ayağım titriyordu. Silahı tuttuğumda ellerim terliyordu. Yanımdaki adamla arabaya binip verdiği adrese gittim. Ve içeri girdik

(bkz: üniversitede bulaştığım pis işler2) beyler burdan devam ediyorum. Kendimi borçlu hissediyorum. Suku falan atmanıza gerek yok okuyanların hevesini kırmak istemiyorum.