ülkücülük hatıralarımı anlatıyorum piçler

bu şerefsiz soysuz teröristler peşimi bıraktı benm ama ben sürekli bilgi topluyordum. kim düşman kim değil. bigün emrehan bana resimler gösterdi, eylem resimleri. çok uğraşma al burdan bak diye. belliydi zaten, eylemde ellerinde imralıda yatan itin posterleri vardı. ve şüphelendiğim herkes o karelerdeydi. emrehan bana dedi ki,
-içlerinde tek biri var hiçbirimiz görmedik yüzünü kimdir nedir necidir bilinmez, her akşam tepsiyle yemek çıkarıyorlar yukarıya, odasının önünde nöbet tutuyolar resmen

- adı da aliymiş binin, beşiktaş ilçe teşkilattan geldi haber, herif karışık biraz ne olduğu beli değil, bıyıklı kısa saçlı, kafası önde yere bakarak yürüyomuş hep, kısa boylu yeşil gözlü

gözlerim hep onu arar oldu artık

bigün ders çalışıyorken aradı beni,

-müsait misin
• evet kardeş söyle
-ya ... , edirnekapı yurdunda mevlüt okutuyomuş şafak başkanı, sen de gel yanımda ol
• ben ders çalışıyorum ama emrehan bekle gelecem
mevlüte giiderken yolda bu serhat biniyle bi arkadaşı karşımızdan geliyolardı. biz ikimizdik sadece, bu serhat bini bana omuz atmaya kalkıştı yokuş yukarı çıkıyodu o. ben de tam o esnada telefonla konuşuyodum, o omuz atarken ben geri sıyrılıp konuştuğum kolumun dirseğiyle çenesine indirdim bunun. emrehan kahkaya boğuluyodu, helal diyodu, şafak başkanı özellikle tanışmak istedi benimle, reis anlatmış. o gece kaldık orda, paşalr gibi

güzel hikaye ama bu arada değerimi bil upluyom

bende şöyle dedim, gelirim ama gelmem. nasıl mı olacak, kimsenn buyruğu altına girmem, kavgaya varım ama kendimizi koruyacaksak.

tamam dedi reis, ben de artık onun yanında yer aldım

up up up

emrehan sürekli panik halindeydi, bişeylerin olmasında endişe ediyorduk. onun en çok istediği şey beşiktaş ilçe teşkilatı başkanı olmaktı. bunun için uğraşıyordu sürekli, biz de çok yakın arkadaş olmuştuk, herkez reis başkan falan diyordu ben ismiyle hitap ediyordum. o yüzden teşkilat içinde sürekli bir kıskançlık hakimdi. emrehan benden başka kimseye güvenmiyordu, ben de güvenmiyordum, hatta ona bile.

beşiktaşa toplantıya çağırdılar emrehanı, içimde kötü bir his var dedi sen de gel dedi bana
kötüye beni de mi çekiyon emrehan dedim (:

sana güveniyorum dedi, gel dedi. gittik.

ilçe binasına girdik, hava güzeldi, emrehanda takım elbise vardı, bende de kot üst üsiyah gömlek

resmi gibiydi ortam, toplantı salonuna geçtiğimizde manzara hiç hoş değildi. sağda duvar dibinde sopalar varı, ve içerde bekleyen 4 kişi

anlat panpa

ülkücü tayfayı topladık. 26 kişiydik. içlerinde çok küçük çelimsiz görünenler, korkanlar da vardı. birisinin gözleri doluyordu sürekli.

akşam 7 gibiydi saat, emrehan taktikelr veriyordu, sopalar çıktı bıçaklar kondu ortaya paylaşıldı, emrehan bana bi sustalı verdi almadım, en son isteyeceğim şey birini bıçaklamak olurdu herhalde. emrehan taktikler verdikçe gaza gelenlerde oluyordu iyice korkanlar da. sonra ben müsade alıp girdim söze,

• bakın beyler, ben burda iyi şeyler görmüyorum hiç. eğer ben yapamam kavga edemem tırsarım diyen varsa, hiçbirşekilde utanmadan şmdi buradan çıkıp gitsinler, bu ne bizim ne de başka biri tarafında hakkınızda mevzu bahis edilmeyecek emin olun.

dedim. ve sonuç şu oldu, dokuz kişi kaldık. gidenler yurtta bile kalmadı, yurdun dışına çıktı gittiler, arkadaşlarına akrabalarına, her ne taksa işte.

dokuz kişi, üç tane çivili beyzbol sopası, 5 tane sustalı bıçak, iki tane çekiç, bir tane balta bir tane satır. kalakaldık öylece, gözüm silahlarda değildi benim. şurdan sağ salim çıksam diye bakıyordum.

şimdi bunlar dayak yemeden 10 kişiyi döverlerde

gibtir git lan burdan amk polat alemdar özentisi tırto. Tamam sakinim.

öl de ölelim ali kaptan pardon reyiz

tarih 20 mayıs 2007, saat 16:30, günlerden cuma, okuldan geldim ve direk olarak kantine gittim çok açtım.

kantine en arkada oturan emrehanı gördüm, yanına gittim bi tost söyledim ve oturdum.

telefonum çaldı, okuldan hatun arıyodu, içerisi gürültülüydü rahat konuşmak için dışarı çıktım, yurdun arkasına doğru dolandım konuşma uzun sürünce yürüyüm dedim birazç

önce dikkatimi çekmedi ama 5 dk içinde 10 kişi yurdu arka demirlerinden 2-3 kişilik gruplar halinde atlamaya başlayınca şüphelendim.

telefonu kapatınca emrehanın yanına gittim

• emrehan, noluyo abi bu ne demek

panik oldu

-biliyodum amk biliyodum, dedi

bikaçyeri aradı, bi kaç kişiyle konuştu
o ilk gün bana gösterdiği ayıboğanı da çağırdı yanına konuştular, sonra yanıma geldi

-... , kelle koltukta, bugün bizi harcayacak bu şerefsizler dedi

• ne yapacaz peki, duracaz mı böyle emrehan

-duracaz, ama geldiklerinde hazırlıklı olacaz , dedi

@133 panpa girme o konulara silik yersin hikayeni anlat sen

dinliyoruzzz
reyiss

böylece geçiyordu günler.

şimdi anlatacağım şeyler ise çok önemli, sonuçları ve süreci babında

bu arada bi kongre için antalyaya gittik , ömer ulusoyu da tanıyorum ordan, yazık oldu adam makam peşinde sattılar onu
http://galeri.uludagsozlu...52/omer-ulusoy_127539.jpg bu kendisi

merak ettim panpa

bizim okulun okul şafak başkanı ve yanındakiler, emrehan beşiktaşta rakip olduğu için onu harcamaya gelmişler toplantı hikaye. birileri de gaza getirmiş bunları. biz emrehanla sopaları bunlardan önce kaptık tabi, volkan hariç diğerlerini eşşek sudan gelinceye kadar dövdük. elimizden zor aldılar, volkanın yalvarırken görüntülerini cep telefonuyla kayda aldı emrahan, kimbilir ne için kullandı onu sonra

amk mübarek film casus filan

kantin yurdun dışında ayrı bir binaydı, çıkıp kantine gittik, emrehan ve ben hariç diğer 7 si slogan atıyodu
emrehan dedi ki,

-hazırlıklı ol ... , devamı vara bunların

başlarını indirmiştik ama kuyruğun bize çarpma ihtimali vardı