Sa gardaşlar ben kroserkan. Başta söyliyim belaltı hiçbişey yok bu anlatıcaklarımdan. Çok istiyosanız internet çöplük zaten. Arayan bulur. Tamamen başımdan geçti. Okuyan pişman olmaz. Partlar halinde atıcam. Sahura kadar biter heralde.

Part 1)

Yoğun bi gündü. iyi hatırlıyorum. Sıkıntılı bi dönemdi. Kış vakti olduğu için ben okuldan dönene kadar hava çoktan kararıyordu. Yine güç bela bitirdim o günkü 8 saati. Okulum yüksekte, durak ana caddedeydi. Koca bi çınar ağacı, dimdik duran. Sonbaharda yapraklarını döküp, her yaz gölgesini armağan eden emektar. Sessizce geçtim yanından ağzımdaki küflü yalnızlığımla. Dumanında tüten o buğulu sessizlik. işte bu yüzden bırakamıyorum galiba. Kalabalık bi semtti bizimki. Dünyanın hengamesini sanki biyere toplamışlar gibi. Geleni gideni ekgib olmazdı. Otobüsümü beklemeye başladım.