Selam panpalar. Hikayeye başlamadan kısaca kendimden bahsedeyim. Uzun süredir sözlüğü takip ediyordum ama hiç üye olayımda entry gireyim demedim hep sizin yazdıklarınızı okudum böylesini daha çok seviyordum hesabımı geçenlerde entry girmek için açtım ama sonra entry girmekten vazgeçtim nihayet entry gireceğim. Bugün dinlediğim bir hayat hikayesini size aktaracağım.Önceden söyleyeyim uzun uzun yazacağım hikaye gerçektir birinci ağızdan dinledim ve hikayenin sahibi güvendiğim bir insandır.

izzet abinin mekanına vardım. Mekandan kısaca bahsedeyim mekan köhne bir yer. Zaten ben lüks yerlerde yemek yemeyi pek sevmem(lüks mekanlara ısınamam garsonların yapmacıktan efendim demesi yerine izzet abinin bana oo doktor hoşgeldin demesi çok daha samimidir hem izzet abiyle her konudan sohbet edebilirsiniz)(NOT:Tıp fakültesinde okuyorum. izzet abi bana doktor diyor diye ego kasıyor bin diyen panpalar olacaktır. Normalde insanların bana doktor diye hitap etmesini hiç sevmem ama izzet abi babacan bir adam olduğu için bir şey diyemem ve böyle hitap etmesi zamanla hoşuma gitti)mekanda wi-fi,tv vb. şeyler yok sadece radyo var.(biraz sıkıcı gibi gözükebilir ama kafa dinlemek istediğimde çok hoş oluyor.)zaten köhne mekan olduğu için Berkecan, Pelinsu gibi tipleri görmezsiniz. Birde zengin olmasına rağmen sırf izzet abinin yaptığı balığı yemeye gelenler vardır.

beyler okuyosanız tepki verin böyle giblenmiyomuş gibi hissediyorum. tepkiden kastım şuku filan değil hatta çükü atabilirsiniz.

beyler 1 kişi dahi okusa bu hikaye bitecek eğer burada olan birileri varsa belli etsin yoksa yazmıcam gidip ders çalışcam haftaya blok sınavım var.

Panpalar yazıyorum ama hikayeyi boşa yazmak istemiyorum. Bugün bu hikaye ve ardından ettiğimiz sohbet sayesinde hayata tekrardan tutunma adına bir adım attım sizinde bu hikayeden bir şeyler öğreneceğinizi ve kendinizden bir şeyler bulacağınıza eminim. amacım prim yapmak vb değil sadece gibimsonik başlıkları gördükçe ifrit oluyorum. dediğim gibi uzun süredir sözlüğü takip ediyordum ama hiç entry gireyim cart curt uğraşayım demedim ve sözlüğü okuduğum süre boyunca benim gibi bir sürü insan gördüm toplumdan nefret eder hale gelmiş bir çok insan gördüm intihara meyilli bir çok insan gördüm farkedilmemiş bir çok insan gördüm eğer hikayeyi okursanız belki sizde benim farkına vardıklarımı anlayabilirsiniz ama tabiki bunun garantisini veremem herkesin bir olaydan anladığı şey aynı olamaz. amacım incide benim gibi takılan ve hayata bakışları değişmiş (pesimist)yazarlara tekrardan bir şeyleri farkettirmek.

1 haftadır yurttan çıkmıyordum yurtta tek kişilik odada kalıyorum ve yurttakilerle muhabbetim yoktur. Sadece yemek yemek için odadan çıkar olmuştum .Neden böyle olduğunu bilmiyorum ama bazı zamanlar böyle asosyale bağlıyorum(tam asostallik denmez ama düşüncelerimi dinlemek ve toplumdan sıkılmanın getirdiği bir şey olsa gerek).Neyse hafta sonu geldi haftasonu bizim yurtta yemek çıkmaz bende mecburen karnımı doyurmak için dışarı çıktım. Panpalar yaşadığım şehirde deniz var bende balığı severim izzet abinin mekanına gideyim de balık yiyeyim diye çıktım yola...

Panpalar rez alın hikayeyi duvara anlatmış gibi olmayayım.1 kişi dahi okusa yazacağım.

Ben masadan kalkıyorum abi borcum ne kadar 11 tl diyor ödüyorum bir yandanda konuşmaya devam ediyoruz."abi film gibi yaşamışsın diyorum".öyle gibi diyor.ama şuan mutlu olduğunu söylüyor şuan burada bu köhne mekanı işletmekten daha mutlu olduğunu söylüyor ve ekliyor amacı olmayan bir insan sapıtır diyor. gencken cok para kazanma hırsım vardı ve cok para kazanınca artık bir yerden sonra nekadar kazanırsan kazan çok paran var amacın pek oynamıyor karı kızda amaç olmaktan çıkıyor.ne oldum demeyeceksin ne olacağım diyeceksin. insanın amacı mutlu olmak olmalı daima yarınını düşünüp planlamalı yarınının mutluluğunu planlamalı ki mutlu olabilsin mutlu olabilmek içinde bir amacı olmalı. Amacın olsada son aynı olmasada. ölüm.gibi gözükebilir ama işte öyle değil .yaşadıkalrımdan dolayı pişmanmıyım .değilim. eğer boş bir hayat yaşasaydım keşke şunuda yapsaydım diye üzülürdüm.ama bu keşke bunu yapmasaydım diye üzülmemin yanında çok büyük bir üzüntü olurdu.o yüzden hayatta mutlu olmaya bak.her şey bazen doğru gitmeye biliyor kaçımız istediğimiz gibi yaşıyoruz ki.hayatta sadece ölmüşlerine üzül. diye sözlerini tamamlıyor.ben dükkandan çıkarken oda beni uğurlarcasına biraz daha ilerliyor. deniz kenarında bir koşu yolu var o esnada köpeğini gezdiren bir adam görüyoruz bak şu adama köpeğini gezdirmekten mutlu acaba köpek gezdirilmekten mutlumu birde orası var diyor ve ben yurta doğru yollanıyorum ve tüm yol boyunca bu olanları düşünüyorum.(bazı yerleri tam olarak istediğim gibi aktaramadım ve hatırlayamadığım bazı yerler oldu hatırladıkça editlemeye çalışırım)TEŞEKKÜRLER.

izzet abi başladı anlatmaya.Biz 5 kardeştik 5 kardeşin en geri zekalısı bendim. babam demir ustasıydı ama ihalelere filan girerdi köprü ihalesi, baraj kapağı ihalesi vb vb.benim okumakta gözüm yoktu, abim bana sen aptalsın senden bi tak olmaz tazı konusuyordu bende abime inat üniversite imtihanlarına girdim dedi. bende hangi üniversiteyi kazandığını sordum şehir ismi vermicem muhasebe bölümü kazanmış ama sınava tabiki hiç çalışmadan girmiş sadece abisini züt etmek için zaten 1 hafta gidip bırakmış. döndüğünde babasına ticarete atılmak istediğini söylemiş babasından ihalelere onun yerine kendisi katılmak istediğini söylemiş karışmamasını istemiş ama tabi babası ister istemez karışmış.oda sinirlenip işi bırakmış. dandikte olsa bi arabası varmış ozamanlar birikmiş parasıyla almış. babasına ben gidip kendi işimi filan kurcam tarzı bişiler demiş. ailesi gidemezsin tarzı şeyler söylemiş.

sabaha kadar buradayım ders çalışcam hikayenin devdıbını isterseniz pm atın veya rez atın yazarım.

yusufla böyle otelde birkaç hafta takıldıktan sonra bunlar antalyada yat limanına gitmişler.yat limanında dükkanlara girip bi çanta dolusu parayla çıkıyorduk diye anlatıyor izzet abi. izzet abi yusufa "haraç mı alıyoruz"demiş biraz sinirli bi sesle. yusuf ne haracı oğlum bu dükkanlar babamın kirasını alıyoruz demiş. sonra bir sonraki dükkana geçerken yusuf demişki bu gavatın süresi doldu çıkarcaz demiş(yat limanında dükkan anlaşması 5 yılmış ve her 5 yılda 1 hava parası alınırmış)neyse geçmişler dükkana adam kem küm etmiş yusuf demiş boşalt dükkanı. adam yok boşaltamam filan demiş. çıkarsın-çıkamazsın derken yusuf dönmüş arabaya arabadan 4 kişi inmiş taramışlar dükkanı. haftasonuna kadar çıkacaksın heryeri pırıl pırıl görcem görmezsem sülaleni kuruturum deyip ayrılmışlar oradan.

ilk şukun benden hoşgeldin panpa

Adam dükkanı boşalttıktan sonra izzet abi yusufa dükkanı ben işletiyimi demiş. yusufta tamam lan geç işlet demiş. izzet abi kiralıyacak param yok demiş ama yusuf izzet abiye %10 vermek şartıyla bar işletmesine musehade vermiş. izzet abi bu kısmı şöyle anlatıyor her hafta 2 serçe parası kazanıyordum(ozamanların arabası)

Sen adamsın tüm entrylere sukunu verdim pnpa

Muhabbete devam etmek için sordum. izzet abi sen benim yaşlarımdayken ne yapardın dedim.Önce biraz sustu ve sonra iç geçirir bir sesle ben senin yaşlarındayken asiydim dedi. Başladı tekrardan anlatmaya .izzet abi öyle bir anlatıyordu ki sanki film izliyormuş gibi hissediyordum.

izzet abi buraya kadar olan kısmı anlattıktan sonra sustu ve bizim çayları tazeleyip geldi tekrar denizi izlemeye başladı. tabi ben bundan daha fazlasını merak etmeye başladım.ilk defa bir insanın hayat hikayesini bukadar merak ediyodum. başka zaman olsa aman banane milletin hayatından derdim ama bu adamda babacanlık vardı. birde o gün hastaydım çayın yanına limon getirmiş ne gerek vardı abi filan dediysemde sen gurbettesin vitamin lazım sana bide doktor olcan ben mi söyliyim dedi.

Mekana giridim öğleden sonra gibiydi ama mekanda kimse yoktu izzet abi beni görür görmez oo doktor hoş geldin dedi.Abi uskumrun varmı dedim. Uskumru yok somon var vereyi mi dedi olur dedim. Biraz izzet abiden bahsedeyim resimdeki dayıya benziyor ama saç sakal beyaz,47 yaşında tıknaz babacan bir adam.

izzet abi tek yaşıyor eşinden boşanmış mekanıda tek başına işletiyor yanında eleman felan yok. Dünden 03.00 gibi kapatmış mekanı sabah 06.00 da balık haline gitmiş(balığı hep tazedir köhne mekandır ama lokantalardaki gibi dondurulmuş balığı kakalamaz.)ben gelmeden 2 dkka önce açmış mekanı az kalsın aç kalıyordum amk. Neyse izzet abi getirdi balık ekmeğimi yemeye başladım.

1 haftadır bende bi takluk vardı iyice insanlardan soğumuş, hayata bakışım değişmiş, sürekli bi bitkinlik hali(prim yapmak gibi olmasın 1 haftadır odada filozof gibi yaşıyodum amk felsefi düşüncemi temellendiremiyordum.) vs vs izzet abi farketmiş olacakki hayrola doktor kötü gözükyosun gönül işleri mi ? dedi.Ben yok abi dedim. Ailevi mi dedi. Yine yok dedim. Sigarasını yakıp bitene kadar denizi seyretti geldi karşıma oturdu hala denizi seyrediyordu. içimden diyordum bu adam neden sürekli denizi izliyor(mekan köhne ama denize sıfır)elimi salladım birden kendine geldi hayrola abi , daldın? dedim. Denize bakınca rahatlıyorum tarzı bir şeyler söyledi. Bende 1 haftadır diyalogsuzluğun getirdiği muhabbet isteğiyle izzet abinin hayat hikayesini öğrenmek istedim(Daha öncede izzet abinin hayat hikayesini merak etmiştim ama mekanda hep izzet abinin daimi müşterieleri ve benim çekingenliğimden sormamıştım.)

Abi dedim buralımısın. Aslen Rizeliyim dedi.(Lazmış bunu hikayenin ilerleyen kısmında belirtti ama dipnot olsun)Abi mekanı yapalı nekadar oldu dedim 2 yıl filan oldu dedi.(panpalar hikayeyi uzun yazacağımı söylemiştim o yüzden tüm detayları yazıyorum sövmeden okursunuz umarım)Önceden ne işle uğraşıyordun abi dedim. Tekstil firmam vardı dedi.Ben bunu duyunca biraz şaşırdım bir tekstil firması sahibinin köhne bir mekan işletecek kadar ne yaşamış olabilir diye. izzet abi devam etti. istanbulda tekstil firmam vardı 7 ülkede mağazam vardı(italya, polonya,rusya, fransa,almanya, türkiye,bir ülke daha söyledi ama onu hatırlayamadım şimdi)dedi.Ee abi sonra dedim. Sonra mı dedi?Bir günde 3.5 milyon dolar zarar etmiş.(Detay sormak istemedim maziyi kazımamak için.ama tahminimce tekstil firması olduğu için yangın çıkmış olabilir.)Devam etti 20 yıldır emek verdiğim bir işte bir günde batıyorsam giberim böyle işi deyip tüm mağazaları ve borçları kapattım dedi.(tüm mağazaları kapatması 8 ay sürmüş)bu olay olmadan öncede boşandığını söyledi.Çocukları annelerini tercih etmişler.