öyle tutulmuştum ki

bana bir ısırık çukulata ikram ettiğinde bile sana hayır diyememiştim,kaşlarımı kaldırıp" hayır" demeye çalışmıştım, "hayır" derken bile seni kırmamak için. ilk diyaloğumuz olmuştu bu, sözsüz bir diyalog. ne güzel başlamıştı her şey, yavaş yavaş yeşeriyordu sevda çiçeğimiz. hiç solmayacakmış gibi, hiç bırakmayacakmışız gibi birbirimizi. şimdi ise 2 gün öncesinin gecesinden kalmayım. senin için tüm arkadaşlarımı çevremden uzaklaştırmıştım nasılsa hep sen olacaksın diye. yalnızım artık, burada panpalarıma yazıyorum. dinleyen, sesimi duyan olur mu bilmiyorum. uplattırmasınlar panpalarım bu başlığı bana bir bakıp derdime ortak olsunlar lütfen. http://www.youtube.com/watch?v=Yhh3QxktZZY bunuda dinlesinler.

up amk up

aynalara çıkamaz oldum, kendimi değil seni görüyorum. içimdeki izlerini, daha dün yaşanmış gibi bütün anılarımız canlanıyor gözümün önünde. tekrar sana bulanıyorum.

daha kimseye söyleyemedim be ayrılığımızı. burada panpalarıma söylüyorum. onlarla paylaşıyorum derdimi. neden ? çünkü herkesi uzaklaştırdım, sadece sen yetiyordun bana. ama biliyorum ki bu yüzden bu kadar çekilmez birisi oldum. senden başkası yoktu, iyi de olsa kötü de olsa sana yansıtıyordum ben, içime atmam gereken şeyleri bile söyleyiveriyordum, kırıyordum seni sonuçlarının ne olacağını düşünmeden.

dop dolu 2 yıl geçirdim zamanında nefsime hakim olamayıp bir halt yedim, bütün ilişkimin içine sıçtım dünyalar güzeli sevgilimi kaybettim. yediğim haltı öğrendiği gün kaybetmişim aslında, o zamandan beri toparlamaya çalışmışız bir şeyleri, içimize attığımız şeyler olmuş, birikmişiz. son bir aydır içimizde ne varsa döktük ortaya. o düzeltmek için elinden geleni yaptı ama ben laf yapamadığım düşüncesiz olduğum için yapamadım ne kadar istesem de yapamadım. ikimizinde hali kalmadı ve bitti. hiç bir şey düşünemiyorum lan şu an napıcam bende olan eşyaları, resimleri, saçının teli, bizi yazdığı defter, aldığı hediyeler, parfümü bunlar sadece ellerimle tutabildiğim şeyler, içimdekileri napacağım ben ? hiç geçmeyecekmiş gibi, ilerde evlensem bile düğünümde bile onu düşünecekmişim gibi hissediyorum. o parfümün kapağını açıp koklayamıyorum korkudan, o koku burnumdan içeri girdiğinde bütün anılarım canlanıyor çünkü, sarsılıyorum resmen başım dönüyor kendime gelemiyorum bir süre. zamanın üstesinden gelemeyeceği bir şey yok derler ama, birlikte geçirdiğimiz anlar o kadar yoğundu ki aralarından zaman akamayacak gibi. anlatabiliyor muyum bilmiyorum.

ben ona sarıldığımda o kadar çok huzur doluyordum ki, aramızda kötü ne geçmişse ne kadar üzmüşse yada üzmüşsem her şeyi unutuyordum. anneme babama sarılınca öyle hislere kapılmadığım için vicdan azabı çekiyorum şu an. o yok ama onlar var yanımda.

@9 okudum panpa haklısın kafayı meşgul tutmak lazım ama onu bile canım istemiyor biliyor musun. aklımdan çıkmasın istiyorum.

o kadar salaktım ki kızın iki sene üst üste doğum günü mahvetmiştim. ister istemez birisinde bir şeye sinirlenmiştim, diğerinde de aptal bir mektup yazmıştım sanki ayrılıyor muşuz gibi farkında bile değildim. o ise benim doğum günlerimi en iyi şekilde kutladı, çok mutlu etti sevgisini son damlasına kadar gösterebiliyordu. ben deli gibi sevmeme rağmen yok, yok dıbına koyim yetmedim yetemedim. gösteremedim içimdekileri, anlayışlı olamadım zehir ettim hayatı kıza. bu gün doğum günüm. bu günün iyi geçmesini istemiyorum beyler, çektirdiğim acıların hepsini tek tek çekmek istiyorum.

mesaj attı lan doğum günün kutlu olsun, nice mutlu senelere diye ne dicem yardım edin.

hadi beyler lütfen.

bir bakın lan hadi kafayı yicem

upupupup

upupupup

upupupup

upupupup

mal gibi uplattırdınız ya helal olsun amk

lan biriniz yardım edin cevap yazmam lazım ne yazayım lütfen beyler.

hadi be hadi birisi yardım etsin.

hayır konuşmadık tek attığı mesaj bu

@27 yapıcam dediklerini panpa çok sağolasın çok..