önyargılar

uzaklarda bir köyde, kocası, çocuğu dogmadan ölmüş, tek başına yaşayan hamile bir kadın kendisine arkadaş olması açısından dağda yaralı olarak bulduğu bir gelinciği evinde beslemeye baslar. gelincik kadının yanından bir an bile ayrılmaz. her ne kadar evcil bir hayvan olmasa da, oldukça uysallaşır.bir kaç ay sonra kadının çocuğu doğar tek başına tüm zorluklara göğüs germek ve yavrusuna bakmak zorundadır. günler geçer ve kadın bir gün birkaç dakikalığına da olsa evden ayrılmak ve yavrusunu evde bırakmak zorunda kalır. gelincikle bebek evde yalnız kalmışlardır. aradan biraz zaman geçer ve anne eve gelir. gelinciği ve kanlı ağzını görür. anne çıldırmışçasına gelinciğe saldırır ve oracıkta öldürür hayvanı. tam o sırada içerdeki odadan bir bebek sesi duyulur anne odaya yönelir... ve odada beslediği beşiğin içindeki bebeği ve bebeğin yanında duran parçalanmış bir yılanı görür. einstein’ in bir sözü vardır; “ insanlardaki önyargıyı parçalamak benim atomu parçalamamdan çok daha zor.” ..

not:özet yok amk okuyun

upupupupupupup

upupuppuupuppuuppupuup

upupupupuupupupupu

okuyun binler

updurrahman

insanlara önyargılarla yaklaşmak çok can sıkıcı bir şey ben bunu çok yaşadım ve artık yoruldum. Mesela sonuncusu çocukken arkadaşım olan bi insana arkadaşlık isteği yolluyorum kabul etmiyor aslında hata bende ben onu insan yerine koyup arkadaşlık isteğini gönderdim artık böyle şeylere gerek yok yani sürekli yanlış anlaşılmaktan artık bıktım

huur çocuğudur.

Dış görünüş değil miydi herşeyin suçlusu ?
Hep o kahrolasıca önyargılar..