1 gün komada kaldım. Kafası çok süper, tavsiye ederim.

Sırt üstü yere düşüp, kafamın arkasını karpuz gibi yere çakmışım. Aynı filmlerdeki gibi tavan ışıkları geçerken, doktorlar komaya girmeyim diye adımı falan soruyordu, annem alkollü pamuk falan birşeyler yapıyordu. 1 gün uyanmadım. Ertesi gün uyandım, kafa çatlamamış iyi. Beyin kanaması da geçirmemişim. Ama geçmişten hiçbirşey yoktu. 2-3 ay sonra en geriden hatıralar gelmeye başladı. Ama o güne dair bir tek hatıra halen yok.

Bir de trombosit verirken, bi sıcaklık çöktü ter bastı. Hemşireler ve stajer doktorlar kan verildiği yerde kanepede tv izliyorlardı. Elimi kaldırıp bayılacağım dedim ve erkek tıp öğrencisi kanepe üstünden atlayıp, hemşireler koşa koşa yanıma gelirlerken ben bayıldım.

Hobaaa, bi rahatlık, bi tuhaf hayaller falan, acayip bir huzur vardı. Koymuşum zütüne dünyanın hesabı. En son uyandığımda biri alkol pamuğunu burnuma dayamış, öbürü Allah ne verdiyse tokatlıyordu. Hepsi birden kızdılar, az daha geç haber versen ölebilirdin diye kızdıktan sonra, Hayaller nasıldı, iyimiydi diyerek sırıttı doktor. Şimdi kızılay kan aracının önünden bile geçmiyorum.

öyle bir şey yaşamadım ama bebekken sigara izmariti yemişim birkaç kere

hatırladığım en kötü olay yazlıkta araba kapısına kolum sıkışmıştı (otomatik değildi kapı) kırılma tehlikesi geçirmiştim

Evlendim düğünüme 1 hafta kala trafik kazası geçirdim 15 gün koma da 3 kez kalbim durmuş, 22 saat ameliyatım sürmüş, 15 günlük süreçde felç riskine istinaden sert bir zemin de uyutulmuşum... 3 ay yoğum bakım falan filan neyse bunu bir gün başlık açıp anlatıcam

Polis arabayla birini kovalıyordu çarşı içine yakın bir yerde oluyor bu olay en son arabayi yakaladiklarinda olay yerinin kaldırımlarinda bende vardım gözlüklü kel bir adam tekli silahiyla etrafa ya da havaya bir kaç el ateş etti ben tabi hemen saklandığım için nereye sıktığını göremedim en son kelepçeliydi

Herkes uzun uzun anlatmış ben kısa bi cevap vereyim, ölüme en çok yaklaştığım zaman ondan ayrıldığım zamandı pampa:(

Yaklaşık 5 sene önce sevgilimle ulus parkında gondola binmiştik. huur çocuğu görevli önümüzdeki demiri kapatmayı unutmuş. Yükselince aniden demiri kendime çekmesem şu an Atatürk heykelinde mezarim vardı aq

7 yaşımdayken tam bir superman hayranıydım. Evde sokakta hep çarşafı pelerinmiş gibi sirtima takar ziplaya ziplaya koşardım. Bi gün baya gaza geldim bizim evin karşısındaki inşaat halindeki bir binanin ikinci katına çıktım önce aşağı baktım sonra bi baktm annem bana pencereden bakıyo. Dedimki anne ben supermanim...
Gerildim gerildim bi uçtum amk havada yatay şekilde bi eliminide yumruk yapmışım ayni superman pozisyonu.. sonra tabi amele sümüğü gibi yapistim yere gözümü actigimda hastanedeydim çenem falan parçalanmış belam gibilmiş

ölmemek lazım

Ehliyetsiz araba ile benzin istasyomuna dalmam ciddi ciddi biraz daha duramasam patlıyorduk dıbına koyim

aga neler dönmüş neler.

pazar meydanında bir çadırın desteği olan demir direğin ipine bigibletin tekeriyle çarptım. elbette ipi çeken direğide çekti. demir direk zpam diye kafamın üstüne düştü. ben olayın şokuyla yıkılan çadırın sahibi olan abiye özürler çekerken kafamdan yüzüme doğru kan aktığını hissettim. yüzümdeki kanı gören çadır sahibi abi, eline sattığı tişörtü geçirip kafama pansuman yaptı sağolsun. bu da böyle bir anımdır. (tak gibi yazdım aq kusura bakmayın)