ölü bir adamın hayat hikayesi

panpa ordaysan devam et.takipteyiz. sardın bizi bin.

şerefsizzin olum sen yazsana bi part daha

devam et panpa çok pis sardın kitap falan çıkarabilirsin

ulan nasıl uyuduysam yeni uyandım. başlıyorum beyler

gitsem. Ara istemiyorum. seni sevebilirim desem!
gitsem, bir daha geri dönmesem..
gitsem.. gittiğim yerdende ederdi beni aşk.
Annemin arada bir gelip beynime bir saatli bomba yerleştiren sözlerini hiç sevmiyordum
kadınlar; duygularınızı gibip, koskoca bir aşk doğarken sizi yalnız bırakıyor.
ki bu aşk ne evlat sevgisi ile itinayla besleniyor canınızın en derisinde.
ne güzel gözleri, ne küçük parmakları var teninde..
acı ile besleniyordu aşk.
kan ile.
gitmez isem ve selin gelip, ayrılalım der ise tanrıya lanet edemezdim.
ne zamanımı geri istiyebilirdim,
ne kadere sövebilirdim. şişemin ucunda dudaklarımı ıslatan keder ile başbaşa kalırdım.
ya deseydim onu bana neden göndermedin tanrım! diye?
peki ya tanrı dile gelseydi,
neden gitmedin deseydi.. demedim mi sana fazla gurur züte vurur?
gitmedim.
okulda bu sefer kaçtığım 2 göz vardı.
ve bana bakmasını dilediğim 2 göz.
Egom mu yüksekti gitmedim? değildi.
gururumu yenemedim. gurur bekaret gibi bişeydi.
bir kez kaybettim mi, bir daha kavusamazdın geri.
gittikce etraf kararıyo, aldığım nefes haram sayılıyordu

anlat panpa ne zaman ölüyon merak ettim.

up upup devam panpa dinliyoruz

Benim olmamana kırgınım
Kötü şansıma kırgınım ben
Hayallerimle dalga geçen babamada kırgınım
(bkz: #101437896)

hadi la yaz bölüm

ara vermek, şarkının en güzel yerinde gibimsonik bi şiirin girmesi gibiydi.
ayrılık, dünya güzeli saçlarının gitmesi..
1 hafta oldu. gelmedi. başkalarıyla gülüyordu selinde.
başkaları yanındayken denizinde selininde kokusunu çekiyordu
karışıktım. ertesi hafta okul vakti
yanıma geldi.
gülmedi.
o sıktığı parfümünün kokusu zerre ilişmedi burnuma.
sacları benim için salınmıyor,
gözleri bana bakmıyordu.
banka oturduk.
aynı denizle yaptıgımız gibi. korktum.
"- arkadaş kalalım mı? dedi.
- gibtir git dedim."
bu sahne hiç gitmedi aklımdan
aynı replikleri bir başkasıyla yaşamak istemediğimden dolayı
- ayrılıcaksan git sen. hiç bişey söyleme. sadece git. giderken dönme yüzüme,
gülme, savurma saçlarını.. kaçır hatta gözlerini. sırtını dön. saçlarını öne at, öyle git.
sustu uzun bi süre.
ben ona bakmıyordum. o da bana
ee hadi amk romantizim yapıyoruz da zil calacak
- tugay dedi.
- efendim dedim
- beni sevebilicek misin? sevemezsin ki dedi.
gözleri, gözlerimi idam ediyordu..
hayatımı ilk kez bir kadının, kirpiklerinde bıraktım.
- seni sevmiyorum dedim.
kalkmaya yeltenirken gidicekken tuttum kolundan.
- ama senden hoşlanıyorum. eğer denizi unutturucak birisi varsa bana, o sensin. değilsen de, ol dedim.

vay mk. devam
çok pis meraklandım lan

- nasıl yapıcam ben onun gibi değilim yatağına giremem dedi.
göğüs kafesimi hulk ayaklarının altına almış çiğniyordu adeta.
çok uzaklarda olan denizin dalgaları başka bir sertlikle vuruyordu kıyılara.
rüzgar, bile bile saçlarını savuruyordu suratıma
- yatağıma girmen değil asıl mesele, gönlüme girebilmen dedim.
- nasıl yapıcağımı bilmiyorum. düşündüm bulamadım dedi.
bunun sonu nereye varıcaktı peki? aklım karışık,
amım buruşuk, biyerlerim şişik. seninle ayrılalım bahanelerine mi gidicekti?
- sana diyceğimi dedim ben. ayrılmak istiyorsan dedim ve sustum
yanağıma bir öpücük kondurdu. gözlerini bana suçluymuşum gibi bakıyordu.
ah dedim, nasılda yakıyor dinlediğimiz şarkılar canımızı..
- beni sevebilir misin dedi?
- bilmem dedim
- bunun için size gelmem. mi gerekiyor dedi
- hayır dedim
- sen beni görmeye gelir misin alır mısın bana da balon, ona yaptıgın süprizlerden ypaar mısın dedi?
- belki dedim
- peki nasıl olucak dedi
- bilmem. dedim
- en başamı döndük dedi? (bilmem, hayır, belki)
- hayır dedim.
yüzündeki kasları refleks olarak devreye girip tatlı bi gülümseme yayıldı yüzüne.
iyi ki çalıştı o kaslar.
- zaman göstericek dedim
- beni sevmeyen biriyle mi sevgili olucam dedi
- belki dedim
- ya yapmasana pislik misin dedi
- bilmem dedim.
- gidiyorum bak dedi

devam??

reserved

hepiniz aşağı yukarı biliyorsunuz aşk nedir.
bilmeyen binlere anlatayım; anlık birşey.
garantisi verilmez. saz çalmayı öğrenmek, yazı yazmak,
kitap okumak gibi değildi ki kitap da okuyunca hayata dair hiç birşey yoktu.
hiç bir gerçek hayatta yaşanılan anılar, kağıda geçtiğinde saf kalmazdı.
kirlenirdi illâ.
hayata dair bulabilceğiniz tek şey, bir kitapı okuyup bitirdikden sonra
"bu da bu kadarmış.." dediğiniz andır.
herşey illâ ki biter, herşey bi yere kadardır.
kitaplarda dizilerde, tarih çarpıtılır,
aşk abartılır,
herkes kimsesiz kalırdı.
ben bu yazdıklarımı düşünürken. o da yanımda kalkmaya hazır beklerken
zil çaldı.
mecburi ayrılık vardı yani. en azından bir süre
- nereye gidiyorsan beraber gidelim dedim.
yüz ifadesinden dediğimin hoşuna gittiğini anladım.
- seninle kalıcam dedi
- benimle kal dedim.
ellerimiz herşeye rağmen birleşti. okul bitiminde vedalaştıktan sonra
babası gelip zütürdü kızı. ben otobüste yeniden denizle kaldım.
olabildiğince uzakda durmaya çalıştım
zaten selinde rahat bırakmıyordu telefondan başımı kaldırayım
- denize yakın oturma
- denizle konusma
- deniz sana bakıyomu
her cümlesinin içinde ayrı ayrı bile olsa "d,e,n,i,z" harflerini bulabilirdiniz.
beni kıskanması, yersiz de olsa hoşuma gidiyordu.
kıskanılmak herkesin hoşuna gider olm.

kitap bile çıkarırsın diyenlere hafif dokunduğum bir part * devam ediyorum

reserve

devam panpa buralardayız

denizde uğramadı yanıma zaten. bende giblemedim.
daha doğrusu telefona bakmaktan gibleyemedim.
günler günleri kovaladıkca bilinçaltımda "denizin gözlerini ara ve boğul orada" komutu gitmişti.
bunun esas temeli, sağlıyanı, yaratıcısı, selin idi.
fakat teşekküre yabancı ilkel bir kişiliğim oldugundan hiç söylemedim bunu ona.
birgün okuldan çıkarken
- size gelmek istiyorum dedi
- napıcaz ki bizde dedim
- bilmem dedi
bunları bi yerden hatırlıyordum. çok eskiden...
- gel dedim.
sözleştik ve babasına bi yalan söyleyip akşam geliceğini söyledi
otobüs durağında el ele idik. deniz arkadaydı fakat kafamı geriye çevirdiğim an,
selin gözlerinden süpermanin cıkardığı ışınlardan çıkarıp kafamı koparabilceği için
döndürmedim kafamı.
zütümde yemedi zaten
otobüse bindik. ona öncelik tanıyıp.
arkasından biz binip onun görebilceği bi yere oturtturdu bizi.
ben hala uyanamamıştım işe.
beni her zamankinden daha fazla öpüyor,
sarılıyo
ellerimle oynuyo
boynumu öpüyodu.
bende karşılık veriyordum elbet. o kadarda öküz değiliz
belli ki kıskandırmaya çalışıyordu.
liseli aşıklar öpüşüyorlar bunları otobüsten atalım diyemiycek kadar cok az insan vardı
onlarda kendi kafalarında idi.
o yüzden rahatdı selin.
denizin iniceği durağa geldik. araba durdu. sonra yola devam etti.
selin kafasını geriye çevirdi.
neden diye soranlar olursan deniz inmiş mi diye?
inmiş miydi?

panpa bütün entrylerini okuyorumda biraz daha hızlı yazsan olayları merak ediyoruz