çocukluk kahramanım burak abi ölmüş lan

reserved

hızlı yaz oç

G.OLSUN KARDEŞ BAŞIN SAĞOLSUN

Bu arada, biz yeni bir araba aldık ve benim hayatta hala en çok sevdiğim koku yeni araba kokusudur. Kimileri tiksinmiş olabilir ama ne biliyim lan çok güzel geliyor işte o plastik ve naylon kokusu. Bilmiyorum o kokuyu bulsam alır sıkarım odama heralde. Aldığımız yeni arabada annem ve babam sigara içince ben kafayı yemiştim. Acaip kanıma dokunmuştu nedense. Zaten sigara kokusunu pek sevmiyordum. Sinirlendim eve döner dönmez arabadan indim, koşarak burak abinin yanına gittim. Ve
-burak abi sigara kokusundan aşırı rahatsız oluyorsam ne yapmalıyım ?
-sende iç
-nasıl ya ?
-sigara içen insan kokusundan rahatsız olmaz, al iç orda paket.
Şaka yaptığını sandım, ama inat değil mi dedim, sinirliydim zaten, aman ne olucak dedim, paketi aldım , 1 sigara çıkardım. Burak abinin tepkisini bekledim. Baktım giblemeden bilgisayara bakmaya devam ediyor, sigarayı agzıma zütürdüm, çakmağı yakıp bekledim. Yine tepki yok. iyi ya dedim ve yaktım.
Tabi nasıl içileceğini bilmediğim için baya öksürdüm, gözlerim yandı falan.

@23 panpa küfretme yemek yiom bi yandan

rez

şakasına panpa
hızlı ol

reeserved

Devam,
Sigarayı içmeye çalıştıkça burak abi gülüyor. Uzunca bir süre cebelleşip sigarayı verdim, o devam etti. Ama çok garip bir şekilde sigaranın kokusunu duymamaya başladım, yani o şekilde kendimi kandırdım heralde o yaşta. Sonuçta burak abi ne derse doğruydu. Sonra
-burak abi bu sigarayı nasıl öksürmeden içiyosun ?
-herkes başta öksürüyo, sonra geçiyo, bir de tat almaya başladın mı sigaradan uff dedi
resmen beni alıştırmaya çalışıyo lan dedim, kızdım baya. sonra biraz sert bi şekilde
-abi bende başlıyorum o zaman dedim
-başlarsan başla banane dedi. güldü.
Acaip sinirlenmiştim, böyle ciddi bir konuda bu kadar umursamaz olamazdı, sonuçta ben çocuktum

içimden söz verdim kendime, öksürmemeyi öğrenene kadar sigara içip burak abiyi kandırıcaktım. Evde annemler tonla sigara içiyordu nasıl olsa, 1-2 tane ekgib olmasını fark etmezlerdi. Bu şekilde gece sigara içmeye alıştım, öksürüğüm duyulmasın diye kafamı yastıga gömüp öksürüyordum, sonra bir nefes daha. Ruh hastası bir kişiliğim olduğu için inadım inattır.

yeme amk yemek oç hızlı yaz

okurukkk

1- 1,5 hafta sonra ciddi anlamda içime çekebiliyor ve öksürmüyordum, yani hafif tıksırıyordum ama öyle öhöoeee olmuyodu. Yine burak abilerin kapısını çaldım, girdim içeri. Baktım yine quake benzeri bir oyun oynuyor, hiç çaktırmadan cebimden sigaramı çıkardım yaktım. Tepki bekliyorum, fark etmedi.
-Burak abi küllüğü uzatır mısın dedim
Kafasını çevirdi, ölmüş dedesini görmüş gibi gözleri büyüdü,
-olum sen manyak mı oldun lan bu ne dedi. Bi yandan şaşırıyor bir yandan da gülüyordu. inadına sigarayı daha heyecanlı çektim, hafif öksürdüm ama istifimi bozmadan bir sigarayı bitirdim. Burak abi sadece izleyip güldü.

Şimdi niye bu kadar ayrıntı veriyosun diceksiniz, ben bu hikayeyi kimseye adam akıllı anlatmadım bu güne kadar. E adam da ölmüş amk, bırakında biraz ayrıntı gireyim. Pizzanın üzerine gözyaşlarım dökülüyo amk.

Açıkçası, burak abiden sert bir tepki, abilik yapmasını beklerken, hatta tokat atmasını umarken , o hiçbirşey yapmadı, içiceksen iç bu senin kararın dedi sadece. Bende sigaranın cidden kokusunu almıyordum artık. Zaten ailem sigara içtiği için onlarda benim kokumu almıyordu( yada ben öyle sanıyordum). işte sigaraya böyle başladım, hala daha içerim, ilk içtiğim sigara camel di, camel in camel olduğu zamanlar hani. Hala daha kendimi bozmadım camel den devam ediyorum. Tadı bozdu tabi ama, insan alışınca değiştiremiyor. Neyse ,ayrıntıya girmiyim daha çok. Burak abi ile sigara muhabbetimizde böylece başlamış oldu.

Panona acını anlıyorum benimde kaan abim vardı adam evlendi çocuğu oldu ne zamandır göremiyorum acın acımdır

Artık burak abilere sadece bilgisayar oynamaya yada muhabbete değil, aynı zamanda sigara içmeye de gidiyordum. Bünyem mi hazırmış amk bilemedim, sigara bende aşırı bağımlılık yarattı. Çocuk yaşta daha okumayı yeni öğrenirken sigara içmek nedir dicekseniz, filipinlerdeki 3 yaşındaki bebeyi hatırlatırım. Burak abinin okulu bizimkinin hemen yanında olduğu için bazı tenefüslerde yine kaynatıyorduk.
Birgün burak abilere gittim yine, kapıdan girer girmez bana şunu sordu
-sen 31 çekmeyi biliyon mu ?
-neeeee?
duymuştum tabi 31 çekmek nedir falan ama hiç nasıl birşey olduğunu bilmiyordum.
-31 çekmek ?( sesi korkmuş geldi onunda, bildiğimi sanıyordu heralde)
-yok abi bilmiyorumda nerden çıktı dedim
-hiç öyle merak ettim, bak şurdaki koliyi versene dedi.
gittim koliyi getirdim, içi o zamanlar çok popüler olan Lombak, L-Manyak , kemik, atom vs gibi dergilerle doluydu. Ben o dergilerin içinde ne olduğunu hiç düşünmemiştim. Sadece büyüklerin okuduğu garip şeylerden biriydi. Burak abi bi sayfa açtı, orda 31i anlatıyordu.
-al oku dedi
-tamam dedim
oturdum okudum, okudukça hem gülüyor hem de bir garip hissediyordum. Suçluymuşum gibi. Bir süre sonra bana bilimum ferregrafik dergiyi, kilitorisi, vajina içi yüzeyini, animal ferresine kadar herşeyi öğretti. bunları yaparken sanki bir öğretmenmiş gibi sorular soruyor, bir yandan da acaip daşşak geçiyordu benimle.
-daha böyle birşeyi görmek için 10 senen var, acıyorum sana diyordu bana bi ferreyu izliyorduk.
Şu ayrıntıyı da vereyim, sapık panpalarım, burak abim asla yanımda 31 çekmedi, yada herhangi bir şekilde bana dokunmadı, şimdi merak edenleriniz olucaktır, şimdiden ağzınızın suyunu geri çekin.
Hele kemik dergisinin ilk sayısını bana okutmuştu burak abim okuma öğrenirken, çok gülmüştük.

Kısacası burak abi bana insanların 7 yaşından 15 yaşına kadar görüp yaşayabileceği, öğrenebileceği herşeyi 1,5-2 yılda ögretmişti, hatta artık baya baya sigara içen biriydim. Sonraki seneler boyunca bu sigara içmenin büyük forsunu kullandım. Okulda herkes beni severdi ama bir yandan da sigara içmem onları acaip ürkütürdü. Özellikle çingene/kürt vs diye dışlanmış çocuklar çevremde toplanırdı, en yakın arkadaşlarım genelde onlardı ve bunun tek sebebi sigara içmemdi. Onlar yakın arkadaşım olunca zütüm hep sağlamda kaldı anlicagığınız.

Bazen burak abi bilerek mi sigara içmemi istemişti diye düşünmüyor değilim yani. Herneyse, dediğim gibi, 2 yıl sonra, burak abiler gitti, istanbula taşındılar ve bizimde o zamanlar msn falan pek olmadığı için görüşmemiz askıya alındı. Giderlerken baya oturup ağladım, burak abide ağladı, ölene kadar kardeşimsin dedi, eyvallah abi dedim, Bu arada karikatüre erken başlayan cocukların agzı da karikatürlere benzer, demedi demeyin, hani eyvallah, kardo,amcık, hasgibtir, yok ebesinin amı vs gibi terimler benim o yaşıma rağmen çok sıradan geliyordu bana.

Anasının amı entry metni girilmelidir ne ya..